Leven is schoonheid, bewonder het!
Leven is dromen, laat ze uitkomen!
Leven is een uitdaging, ga die aan!
Leven is spelen, speel!
Leven is een avontuur, beleef het!
Leven is een lied, zing!
Leven is een mysterie, los het op!
Leven is leven, leef het!

Geschreven door Moeder Theresa
Ingezonden door Caro Poiré

Winternachten

Voel me dromerig,
voel koude om me heen.
Hoor nieuwsgierige voetstappen,
mensen schreeuwen van blijdschap.
Auto's gillen hard,
ruik paarse lucht,
zie papiertjes vliegen,
blaadjes vliegen van geluk.
Hoor deuren huilen van verdriet,
zie poezen harde regen miauwen.
Bossen dansen met struiken
en hoor ze ook.
Zie ook...

Samia Algham

Stad in de kou

Doelpalen en speelpleinen,
niemand besteedt er tijd aan.
Ik hoor de wind zachtjes
dingen tegen me zeggen, die ik niet versta.
Ik volg een paar mooie vogels naar het bos.
Ik hoor wolvengehuil.
In het bos ligt er geen sneeuw.
Alles was er groen.
Ik was verbaasd.
Plots werd alles donker.
Rondom mij was alleen nog
zwarte, donkere duisternis.

Emiel Vantroys

Liefde heeft altijd macht
maar dit nieuwe jaar wordt een pracht.
Vriendschap is altijd voor elkaar
maar dit nieuwe jaar staan we voor onze vrienden klaar.

Geschreven door Julie Verthé

Vrienden

Vrienden zijn tof
met vrienden kan je spelen.
Iedereen heeft vrienden,
iedereen, behalve ik.
Ik ben alleen, ik voel me alleen.

Maar wie zie ik daar lopen?
Ik kan alleen maar hopen
dat zij net als ik alleen is.
Ze is perfect.
Ik loop naar haar toe en sindsdien
heb ik vrienden, toffe vrienden.

Geschreven door Luna Deconinck

Clowntje

Er woont een clowntje in mijn hart.
Klein, en heel apart.
Het kan dansen en springen,
lachen en zingen...
Heb je verdriet, en moet je wenen
dan kan je het even van me lenen.

Geschreven door Marie-Lou Vanderhaeghen

Gekinderlokt
Vanmorgen werd ik ontvoerd
door 3 gemaskerde mannen.
Ze hielden me aan op straat,
ze wilden me snoepjes geven
en toen ik die niet aannam
greep eentje me in de kraag,
draaide mijn arm op de rug
en gooide me achterin
een Amerikaanse auto,
nadat hij me geboeid had
met een zware, verroeste ketting.
Ze hadden me ook geblinddoekt,
dat ik niet zag waar ik heenging
en katoen in mijn oren gestopt
dat ik hen niet kon verstaan.
Na zo'n dertig kilometer
na zo ongeveer twintig minuten,
brachten ze me uit de auto
naar een vochtige, tochtige kelder,
smeten me daar in een hoek
en gingen het losgeld halen.
Eentje bleef bij mij achter
met een schietgeweer op mijn maag :
als ik weg wou, schoot hij me neer.
Daarom ben ik te laat, meneer.

Geschreven door Shel Silverstein,
gekozen en ingezonden door Femke Vandenbroucke.

ik moet naar het bos

het schijnt
dat de muggen
met mij
willen dansen
                                                  Ad Goos