Je kreeg vandaag een eigen naam om altijd mee te leven. Die kan nooit meer van jou vandaan en nooit kan je die weggeven. Hij groeit voor altijd met je mee zonder te veranderen. Hij leert je dat je iemand bent, anders dan alle anderen.
Voel de lachende wind in je handen, voel de angstige windmolens draaien. Voel de rode wind door de mond en zie de krakende rookwolken van de school. Zie de school bewegen.
Een bank fluit naar vogels, straatlamp heeft sjaal en muts, windmolen doet dansje rond zwembad, Voetbaldoel bibbert fietsen weg school loopt. Ballenvanger handschoenen volleybalnet wil oranje wind weg, vliegtuig vliegt niet.
Ik heb een beertje lief en klein dat vind ik fijn. Ik knuffel, slaap en geef zoentjes, wij zijn kapoentjes. Wij doen alles met ons tweetjes, springen, lachen, dansen, geven knuffeltjes. Ook al worden we oud, we dromen warm bij elkaar.
Joesje is een poesje. Ze houdt van melk en vis maar niemand weet dat Joesje een wonderpoesje is. Onder haar haartjes, onder haar vacht is er een ventje dat de hele tijd lacht. En wat kleine Joes doen moet, doet ze goed. Zo superslim is Joes, Daarom is het een wonderpoes.
Leven is schoonheid, bewonder het! Leven is dromen, laat ze uitkomen! Leven is een uitdaging, ga die aan! Leven is spelen, speel! Leven is een avontuur, beleef het! Leven is een lied, zing! Leven is een mysterie, los het op! Leven is leven, leef het!
Geschreven door Moeder Theresa Ingezonden door Caro Poiré
Voel me dromerig, voel koude om me heen. Hoor nieuwsgierige voetstappen, mensen schreeuwen van blijdschap. Auto's gillen hard, ruik paarse lucht, zie papiertjes vliegen, blaadjes vliegen van geluk. Hoor deuren huilen van verdriet, zie poezen harde regen miauwen. Bossen dansen met struiken en hoor ze ook. Zie ook...
Doelpalen en speelpleinen, niemand besteedt er tijd aan. Ik hoor de wind zachtjes dingen tegen me zeggen, die ik niet versta. Ik volg een paar mooie vogels naar het bos. Ik hoor wolvengehuil. In het bos ligt er geen sneeuw. Alles was er groen. Ik was verbaasd. Plots werd alles donker. Rondom mij was alleen nog zwarte, donkere duisternis.
Liefde heeft altijd macht maar dit nieuwe jaar wordt een pracht. Vriendschap is altijd voor elkaar maar dit nieuwe jaar staan we voor onze vrienden klaar.
Vrienden zijn tof met vrienden kan je spelen. Iedereen heeft vrienden, iedereen, behalve ik. Ik ben alleen, ik voel me alleen.
Maar wie zie ik daar lopen? Ik kan alleen maar hopen dat zij net als ik alleen is. Ze is perfect. Ik loop naar haar toe en sindsdien heb ik vrienden, toffe vrienden.
Er woont een clowntje in mijn hart. Klein, en heel apart. Het kan dansen en springen, lachen en zingen... Heb je verdriet, en moet je wenen dan kan je het even van me lenen.
Gekinderlokt Vanmorgen werd ik ontvoerd door 3 gemaskerde mannen. Ze hielden me aan op straat, ze wilden me snoepjes geven en toen ik die niet aannam greep eentje me in de kraag, draaide mijn arm op de rug en gooide me achterin een Amerikaanse auto, nadat hij me geboeid had met een zware, verroeste ketting. Ze hadden me ook geblinddoekt, dat ik niet zag waar ik heenging en katoen in mijn oren gestopt dat ik hen niet kon verstaan. Na zo'n dertig kilometer na zo ongeveer twintig minuten, brachten ze me uit de auto naar een vochtige, tochtige kelder, smeten me daar in een hoek en gingen het losgeld halen. Eentje bleef bij mij achter met een schietgeweer op mijn maag : als ik weg wou, schoot hij me neer. Daarom ben ik te laat, meneer.
Geschreven door Shel Silverstein, gekozen en ingezonden door Femke Vandenbroucke.
