Mijn eerste ontbijt onderweg nauwelijks van huis. Jos en Suzanne hebben een ontbijt klaargemaakt alsof ik vandaag nog tot Santiago moet. met een lunchpakket en een sinaasappel,bijna teveel om te dragen. Bij het vertrek merkte ik dat Jos wel wilde meegaan maar... Naar Lier, een stempel (een heel mooie) op de toeristische dienst en een foto van de Zimmertoren met klok. Over het Netekanaal richting Koningshooikt, daar een stop met thee, de citroen ligt in een schaaltje als een St Jacobsschelp, ik kan een lach niet onderdrukken.
Bij de Hoogmolenbrug over het Albertkanaal mijn eerste half punt gehaald voor het bergklassement. Je merkt het klimaatverschil, boven staat er veel meer wind dan in het dal. Mijn Hoed!!! Juist kunnen redden! Langs Wijnegem, pas op voor de tram, naar Wommelgem door de Welkomstraat, niemand gezien natuurlijk. In een bushokje tijdje gezeten en gerust, en gepraat met een oud madammeke, mijn steentjes getoond. Bij het opbergen zag ik dat de zijkant gescheurd was en vielen ze eruit, blij dat ik die nog heb. In Vremde bij Jos en Suzanne toegekomen en ontvangen als een zoon. Dit is echt ongelooflijk thuiskomen. Joris (zoon) en Sigrid kwamen die avond ook avondmalen en hun jongste dochterje zette daar haar eerste stappen alleen. Die van Marie zouden ook toeval zijn en die ga ik nu zeker missen maar deze heb ik gehad. Alyana (2) kan fietsen maar gaf geen demonstratie. De buurman haalt iedere dag om HALFZES zijn rolluiken op, en de haan schiet dan ook wakker, ge kunt niet alles hebben. Toch nog goede nachtrust gehad. 's Morgens 07h een groot ontbijt en een lunch voor onderweg en een appelsien. De was droog en dat was geen droom. Als dit aanhoudt moet ik de tocht overdoen om iedereen te bedanken, Nu naar Keerbergen.
25 Juni 07h30. t' Is zover vandaag vertrekken. Stempel halen bij Zuster Andrea, maar die zat in bad, want zondag was het druk geweest en ik had geen afspraak gemaakt! Dus een half uur gaan zitten met Jana in de hall van het rusthuis Zonnewende. Brigitte is dan ook maar doorgegaan na de nodige foto's. Op weg naar het bureel van Zuster Andrea nog afscheid kunnen nemen van Alan, die kwam zijn pa uitwuiven. Ondertussen was Eerwaarde Zuster Andrea al aan het oefenen in het stempelen. De stempel werd dan ook met zorg gezet op het nieuwe stempelboekje, de tiende stempel dit jaar in Kapellen. Na de eerste bocht mijn favoriete koffiedame Sofie van Bitter en Zoet gespot en een pelgrim mag nooit iets weigeren, dus ook maar stevig vastgepakt. Deze keer kon dat wel. Bij Rudy en Katelijne Colson in Mariaburg mijn echt frans stokbrood opgehaald en niet kunnen weerstaan aan een rijsttaartspie. Lekker, ik denk dat het een dubbele portie was! De eerste kilometers zware benen en pijnlijke heupen, man man,man,miserie. Ik kom beslist niet te voet terug. De voetpaden hier zijn geen meter vlak maar schuin afwaterend. Misschien is de rugzak niet goed aangelijnd wat aan getrokken en het beterde toch en zo naar Health City Schoten waar Rudy net weg was wegens die uitgelopen "bad"vertraging. Niet getreurd Eveline was onmiddelijk bereid om stand-in te zijn voor de foto. En Rudy stikjaloers.nu? Op de Horstebaan moeder eend ontmoet die met haar kroost lag te zonnen. Die hebben ik en mijn toen nog jonge kroost bijna platgereden. Ze wist mij te vertellen dat onze vorige ontmoeting voor haar wel wat meer schrikken was geweest, dan nu, maar er toen ook geen slachtoffers gevallen zijn. Zie je wel, papa is toch geen eenden moordenaar! Centrum Schoten en dan deVenstraat 95. Zit nu lekker te middagmalen bij Steven en Evi het stokbrood komt goed van pas. Het aanbod voor de voetverzorging na mijn tocht bij Tip Top voeten van Evi heb ik dus alvast hierbij genoteerd.
19 Juni is dan toch nog een goeie dag geworden. Vanmorgen in een putje gestapt en rechter enkel verzwikt, door voorbijgangers recht geholpen maar voel nog steeds pijn. Even paniek van 't zal toch niet waar zijn, maar het betert wel Op de terugweg naar huis, Klaus Schier tegengekomen en dat was meer dan een jaar geleden. Hij is bijna drie jaar met brugpensioen (foto's van hoe we met pensioen gaan op de Steamcracker van Basf) en keert binnenkort terug "nach dem Heimat" na 20 jaar. Hij is ook grootvader ondertussen maar van een kleinzoon Alex. De voorbereidingen lopen nu stilaan ten einde, en de eerste dagen is slaapplaats bij oud-pelgrims verkregen. Sint Jacob is mijn tocht welgezind!
Op 5 juni is regio Noorderkempen van het Vlaams Compestella genootschap nog eens samengekomen. Op het programma stond een fikse avondwandeling doorheen Kapellen, Dat pelgrims van overal komen bleek maar weer. Duffel, Gent, Vorselaar, en ook van minder ver. Vertrekkend aan de kerk werd langs het park en door het natuurgebied Het Rood gestapt. Langs de Parijse weg, een stukje van de Compostella route uit Bergen Op Zoom naar Kapellen., dan even voor de Waterstraat naar links richting Mastenbos, dan door dit bos over de "bloksksesweg" naar de Philippe Spethstraat en weer langs het park. Zo hebben we weer 10 km op de teller. Welgedaan Anne Mie bedankt voor de organisatie en de foto. Bleek dat de Ware Jacob door omstandigheden niet thuis was. Niet getreurd, de kantine van het park kon ons ook bekoren. De tongen werden gesmeerd, en oude en nieuwe spreuken bovengehaald.Weet iemand wat de volgende spreuk betekent " in het dak blijven steken" en wat een "kulde" is? Zoek maar op, ge zult het niet vinden! Dat Brabanders zich geen vlaming voelen of is dat te straf uitgedrukt of was't omgekeerd? Zo kwam een eind aan de samenkomst en werden wensen tot weerzien geuit. Zo doen pelgrims dat.
Weken vooraf werd mij door Ian en Brigitte wijsgemaakt om 2 juni te gaan eten in de "Koopvaardij"met Robert. Geen seconde heb ik getwijfeld. Dus als hij mij vroeg waar we vooraf konden samenkomen wist ik als oud gediende het onmiddellijk ... den Neus natuurlijk! Wie van Basf kent dat niet? Tot één meter voor de verzamelde bende had ik het niet door. Iedereen was opgetrommeld voor mijne 60ste verjaardag . De B-ploeg en ex-mannen ervan, Guido en Philip, die nu in den dag staan, zelfs Dirk die nu in de C-ploeg staat en Rudy van de 7-uur-ochtend-fitness-ploeg Schoten,en Sjef uit Dongen Tilburg waren afgezakt. Heel mijn thuis met hun lief, kleinkind Marie en Sara's schoonouders, Monique en Daniel uit Moerkerke. Die hebben fel op hun lippen moeten bijten om dit niet te verraden. Ook Arne wist ervan. Wat fijn om jullie weer te zien en de manden met al dat lekkers,bedankt. En zeggen dat de voorraad drank niet meer aangevuld werd met het oog op 25 juni. 'k Heb ne weer alles in huis en afblijven zal niet gemakkelijk zijn. Er is blijkbaar veel veranderd in de schift, een eigen crash-team uit produktie, veel meer bagage pbm's bij in het de plant komen ( behalve voor Zoef), de nieuwe C9 en weer olie gemorst wat vroeger ook kon, ben weer helemaal mee... maar 'k ga niet herbeginnen, de shiftkalender af en toe bekijken want het ingesleten patroon word nu toch vager, om bij te houden. Ik wens het jullie ook allemaal toe. De groeten aan degene die verhinderd waren en bedankt voor de dag, de vriendschap en de bio-manden, op jullie gezondheid. Ondertussen is het slechts drie weken voor mijn vertrek naar Compostella. De weg is vastgelegd, de geloofsbrief afgeleverd en het maagdelijk stempelboekje klaargelegd, de zegen en de schelp ontvangen, Bert's pelgrimstaf voor mij, bij de smid gesmeed, het kruisje van Brecht bevestigd, mijn schoenen ingelopen, de rugzak ingepakt, de camera met nu nog weinig beelden in de aanslag en de hoed hangt aan de kapstok klaar, . Alleen Alan's examens nog en weg ben ik, en al wie mij hier wil volgen. Welkom op weg. Het is de bedoeling om met deze blog mijn belevenissen te vertellen, telkens ik daartoe de gelegenheid heb. Foto's in te geven en jullie berichten te lezen.
