De voorbije periode hebben we weer een echte coon-ass Amerikaan mogen verwelkomen. Chadwick, het nieuwe vriendje voor Jeff, een van onze andere native broeders hier in het paradijs. Chadwick of Chad zoals we hem noemen heeft nog minder haar op zijn schedel dan ondergetekende (ja das nog mogelijk blijkbaar). Maar hij compenseert dit door het haar op zijn onderlip te laten groeien! Ach het is een extra aanwinst voor het team, heb hem zelf al een werkhemd en broek afhandig gemaakt. Enkele dagen geleden, wegens gebrek aan werkkledij was ik nog Frank C. En de dag daarna was ik dan weer Chad... Kunnen we al eens een team foto maken hè, das altijd leuk!
Doet me er aan denken dat ik nog een plaatselijke kapper dien op te zoeken in het kort. Hopelijk valt dat een beetje mee zo in het sjinees met gebarentaal enz...uitleggen wat de bedoeling is. Hoeveel fotos zullen er (al dan niet stiekem) gemaakt worden van zo een figuur als mij? Nu ik kan het U op een briefje geven (opsturen duurt 2 maanden blijkbaar) dat ik hier zeker niet uit de boot val. Aan figuren is er geen gebrek, de 1 400 000 000 sjinezen zijn niet allemaal zo perfect als U denkt. Als er een Chinees zegt dat hij Jerry noemt neem dan maar al gauw de vlucht...
Het leven gaan hier snel vooruit, we rekenen niet meer in dagen maar het worden al weken of maanden. We hebben niet zoveel rustdagen en tot overmaat van ramp is het regenseizoen hier begonnen... We zitten in een bepaalde flow, een soort van trance, de laatste rechte lijn richting opstart. Het einde is nog niet direct in zicht, maar daar denken we niet teveel aan. Na regen komt er zeker zonneschijn, na Quanzhou komt er misschien Gulei...
De voorbije week stond in het teken van de PPC (groot en duur machien)... starten, proberen controleren, trip, herstarten,... discussies met verschillende partijen, settings aanpassen. En terug opnieuw proberen, dit al bijna een hele week. Vanaf nu werken we ook in schiften, meestal van 12uur.
Ondergetekende mocht vandaag naar de travel clinic hier in Quanzhou, een eerste stap richting het werkvisum. Na wat ingewikkeld papierwerk werd ik binnenstebuiten gekeerd. Cardioloog, echo van de ingewanden, bloedname...tot zelfs een Rx foto van de longen. Binnenkort zal ik dit nogmaals ondergaan, zij het in Shanghai waar we voor enkele dagen naartoe vliegen. De rit naar de kliniek was een avontuur! Ik mocht de fiets van Frank lenen (waarvoor dank) zodat het een ontspannen tochtje werd. Na het onderzoek even snel op ontdekkingstocht, een tempel van de Shaolin monniken was een aangename vondst.
Door de wind, door de regen...dwars door alles heen...
Gisteren was een topdag, stralende zon en een eerste dag naar de fabriek. Door de (politie-leger) beveiliging naar binnen (ze salueren hier naar mij...bizar) voorbij de PP en de HPPE site richting het hart van de fabriek. Toen de taxi stopte aan de EVA site stond er al een ontvangstcomité klaar! Snel de werkkledij aan en richting de plant, trots de kleuren van ons moederbedrijf tonen aan de sjinezen. De site van Sinochem is echt groot, zeker als je dit vergelijkt met onze site in Antwerpen. Een klein deel van deze site zal onze thuis worden voor de komende maanden.
Er is redelijk wat bedrijvigheid, toch zie je dat er nog veel werk en rework dient te gebeuren. De Chinese standaard ligt niet zo in lijn met deze van Exxonmobil... Maar de collegas hebben de voorbije periode al een eerste mijlpaal bereikt, het starten van de eerste compressor, de purge-primary! Het zal ze deugd gedaan hebben, het komt hier allemaal niet vanzelf. Voor elk (klein) succes dien je hier hard te onderhandelen (discussion noemen ze dat hier) te knokken,...en dan nog...ge leert er mee leven!
Door de strengere regelgeving (kan het nog strenger?) zal ons team voorlopig niet meer versterkt worden. Om U een idee te geven, de Amerikaanse collegas zouden een quarantaine van 6 weken cadeau krijgen! En sommige collegas zien het niet zitten om enkele weken quarantaine te volgen om dan bv 2 weken on-site te zijn ter assistentie...en terecht! we hebben voorlopig een team on site van 3 Belgen en 2 Amerikanen. De volgende dagen en weken zullen we ons onder andere concentreren op de reactor. Dit is een vat met een mixer waar de eigenlijke plastic gemaakt wordt.
Op de achtergrond is er nog wel steeds sprake van het verboden virus... We zullen maar maken dat we snel in de Hilton zitten voor ze hier met hun wattenstaafjes ge weet wel doen 🙈
Na een tweede nacht in hotel USSR kan ik U weer een volgend (voldongen)feit meedelen... Ik moet nog een extra week in quarantaine blijven, nieuwe regelgeving! Als U het al lang zelf niet meer weet, noch zelf ooit maar zou overwegen...ik weet het ook niet meer. Heb de voorbije 3 weken al bijna 10 PCR testen ondergaan en zeker 5 bloednames, IK HEB GEEN COVID!!! Zit nu aan dag 19 in absolute afzondering en ik ben het stilaan beu aan het worden... Als het al geen opoffering is om 6 maanden uw gezin niette zien, dit is er ook wel een...al zeg ik het zelf. Blijf anders voor de fun maar eens een gans weekend in uw slaapkamer (alleen wel te verstaan) en we klappen dan nog wel eens... Mag morgen misschien eens naar de site, contact met eenieder individu met een hartslag is wel ten strengste verboden, op straffe van nog meer quarantaine? Ohhh wat ben ik echt blij dat ik hier in China ben 😷
Hotel USSR in enkele feiten:
1. Warm water is er wel (of ik had gewoon geluk) het moet enkel 10min lopen voor het doenbaar is (niet zoals thuis dus) 2. Er ligt overal plastic waar er normaal tapijt ligt (beetje maffia stijl om iemand koud te maken) voelt nogal kil aan 3. Voor elke denkbare reden schieten we vuurwerk af, vorige nacht om 03u22 - 03u42 en om 04u03...geraakt dan maar terug in slaap...zelfs overdag doen ze het, al is het effect dan wel minder! Mss zijn ze blij dat ik er ben? 4. Alcohol is ten strengste verboden tijdens de quarantaine (is er nog plek op de vlieger terug naar Amsterdam woensdag???) die van mij is zo goed als op... 5. De lengte van mijn naam: Niki Bruno Chris Ghislena Van den Eynde is een brug te ver voor Beijing blijkbaar...
Vandaag dag 14 van de quarantaine, gisteren alles ingepakt om vandaag naar Quanzhou te gaan. Toen ik gisterenavond een berichtje kreeg van een of ander probleem had ik de bui al moeten zien hangen... Ik mag namelijk niet naar Quanzhou vandaag, alle ja niet mogen is veel gezegd. Ik dien nog een week extra in quarantaine te blijven, de Chinese overheid heeft de regels blijkbaar veranderd! Ik mag dus kiezen uit een USSR ogend communistisch 2* staatshotel (zie foto) of ik mag hier in deze kamer blijven... Het was een harde noot om te kraken maar ik zal dus nog een week in deze kamer vertoeven in de plaatselijke holliday Inn...
Om de dagen enigszins boeiend te houden en gewoon te overleven bestellen we maar wat comfort food. Mijn watervoorraad van 24 flesjes 0,5liter was er ook al door, de volgende van 12 flesjes ook bijna... Al een geluk is er de Meituan app om vanalles te bestellen, vergelijkbaar met Take-away van bij ons, echter heeeeel moeilijk! Het adres (zie titel bericht) bijvoorbeeld is hierbij China andersom als in het België-land... Ze beginnen hier eerst met de provincie, dan stad, district,... Als er ook maar iets verkeerd is dan komt de bestelling niet aan. 28 januari mag ik naar de Hilton in Quanzhou, 21 dagen na aankomst in China eens buiten lopen, iets gaan drinken in de lobby, buffet restaurant, een zwemmeke doen, ... Een mens mag toch niet klagen hé 😉
Het voelt aan als een open gevangenis, deze quarantaine. Hoewel de deur niet vast is, al een geluk! Ik moet 14 dagen in dit cachot blijven, anders krijg ik geen bewijs en kan ik dus niet naar Quanzhou. Dus houden we ons rustig bezig met het schrijven van een brief, voorbereiding op het Licensing gebeuren, Chinese tv kijken,... Op deze manier zijn we nu toch al dag 5 bijna doorgekomen! Elke dag rond 8u00 komt men het eten voor de deur op een tafel plaatsen. Als de bel gaat en ze kloppen op de deur dan ga ik er achter. Meestal zie ik dan nog net een schim verdwijnen achteraan in de gang, volledig in wit tyvek pak ingepakt... Dit is ook zo voor de lunch en het diner zo, respectievelijk rond 12u00 en 18u00.
Maar soms staan ze ineens voor de deur! Kloppen ze en moet je asap opendoen of ze worden ongeduldig... Dan komen ze uw temperatuur meten met een IR pistool, of ze nemen bloed, of ze vragen nogmaals een of andere QR code voor te leggen ter controle. Meestal heb je wel al een licht vermoeden als ze op de deur van de buren aan het bonken zijn. Dan weet je al dat je zo snel mogelijk paraat moet staan om iets te ondergaan. Gedurende de dag rijden ze ook rond met een soort van sneeuwkanon dat een of ander vies goedje de lucht inblaast. Wat het is, geen idee, maar gezond zal het alvast niet zijn... Ditzelfde goedje blazen ze hier ook rond in de gang van het hotel. Met een aangepaste turbo-bladblazer loopt menig aziaat hier de kamers voorbij, het geluid is wel herkenbaar. Ge kunt er is mee lachen maar mijn neus, keel en oren zijn er minder content van!
Onderstaand document geeft aan dat mijn Covid testen wederom negatief waren, maar dat had U al wel gezien neem ik aan. Ik probeer de quarantaine verder te ondergaan en hou me positief! Eeuuhhh ik bedoel Negatief 😉
Het is jullie wel opgevallen, de trip naar China is ingezet. Na maandenlange onderhandelingen, documenten, mails, Covid testen,... Was het makkelijk, NEE... Maar ik heb hier een soort van rust gevonden, kan het moeilijk omschrijven. De vlucht is goed verlopen, een uur vertraging door van die (in dit geval Chinese!) sjarels die op het laatste moment niet mee mogen...komt bekend voor 🤔 Vlucht zat goed vol, allemaal Chinezen op twee buitenlanders na. Ik zat op de vlucht met een Serviër of een Tsjech..ben even niet zeker. De man zei me dat hij hier op vakantie kwam, toen ik vroeg naar het visum zei hij dat het niet nodig was. Tsjechië heeft blijkbaar een overeenkomst met China om visum vrij te reizen...good luck zou ik zeggen aan de douane. Ik mocht al bijna 30 min uitleggen wie ik ben en wat ik hier kom doen, heb dan een M-visa en een hele boek aan officiële documenten!
Na deze formaliteiten gaat het richting hotel, gekozen door de overheid voor 14 dagen strikte quarantaine. De rit naar het hotel was indrukwekkend, je hebt groot, groter,... maar deze stad Xiamen is echt wel groot! Als je snelwegen hebt met een brug over een brug over een brug waar weer een brug over gebouwd wordt... oh ja vergeten zeggen, we zijn al weer enkele QR codes verder. In alle kleuren en voor alle zaken hebben ze die codes hier. Scannen met de iPhone in WeChat, wat Chinese vragen beantwoorden en je kan weer een stap verder. Al een geluk heb ik veel hulp gekregen van de Chinezen en zit ik in een mooi hotel met zicht op zee.
Om een voorbeeld te geven hoe strikt de quarantaine is heb ik enkele zaken die U wel wilt weten:
Bij gebruik van het toilet op de vlucht was je verplicht om handschoenen (zoals in tankstations) te gebruiken. Ik mag de komende 14 dagen niet uit de kamer, ook niet op het balkon. Hotelkamer is wel niet op slot, oefff 😉 Eten en dergelijke wordt aan de deur afgezet. Met regelmaat komen ze uw temperatuur opnemen (volledig in beschermpak) en af en toe nemen ze bloed. Ze geven desinfecteer tabletten voor in de wc toe te voegen.
En nog vele dingen die ik naar alle waarschijnlijkheid al zo normaal begin te vinden dat ik ze vergeet te vermelden... Kortom een boeiende periode!
Ik weet het niet goed, hoe moet je dit nu weer omschrijven... Afscheid nemen van uw naasten (precies of je bent dood) en dan staat de taxi daar... We zijn gefocust en richting Schiphol Amsterdam vertrokken... Bijna in Amsterdam breken de eerste zonnestralen breken door de lucht en het geeft een goed gevoel! 2u verder, bijna 8u45, klaar om met veel goede moed aan het China avontuur te beginnen 😀. Eerst even een issue met de bagage, na enkele herschikkingen en een stressmomentje zijn we klaar! 96kg ingecheckt, alles loopt op wieltjes... Dan het business class verhaal eens checken, we gaan is piepen in de KLM Crown Lounge. Als we voldaan zijn lopen we richting de gate (F5) om te zorgen dat we zeker niet te laat toekomen. Aan de gate staat al een bende Chinezen die precies wat schrik hebben van het covid virus? Alle onze dag kan niet stuk als we die Dreamliner 787-8 van Xiamenair (KLM) zien schitteren in het zonneke! Ik ga met volle moed de Aziatisch oogende stewardess tegemoet...
You have the QR code from the Embassy? Yes mam I have the code...precies een Bond film...tot daar! Het is gedaan met lachen, het is gedaan met de vrolijke Frans uit te hangen, het is gedaan... Ik heb blijkbaar de verkeerde code 😮 Ik heb een code van de Ambassade in Brussel en niet van de Ambassade in Nederland...Hier stopt het, hier en nu...ik kan vandaag NIET vliegen op Xiamen, geen uitzonderingen. Ik heb deze week 4! coronatesten ondergaan, zowel in België als in Nederland, allen negatief...toch is dit niet bespreekbaar. Contact met het Licensing front...over en weer gebel...nee het brengt niets op, mijn bagage dient terug van het vliegtuig gehaald te worden... En na dit alles keren we terug huiswaarts 😞
Het stond op mijn verlanglijstje voor de Sint...maar gisteren, op kerstavond, kreeg ik de bevestiging! Maandag wordt mijn paspoort inclusief visum opgestuurd via koerier naar mij thuis! HoHoHo zullen we maar zeggen zeker, dat betekent dat we binnen enkele dagen op een vlucht naar Tsjina zitten 😀. Hopelijk komt nu alles in orde om effectief te vliegen op Xiamen volgende week. Kan enkel maar zeggen dat ik er enorm naar uitkijk, heel het Licensing gebeuren.
Deze voormiddag werden we omstreeks 09u00 opgewacht door Versalys om het visum verder in orde te brengen. Omstreeks 09u25 eindelijk het consulair gebouw binnengeraakt, dat was niet zo eenvoudig...bewijs van die ene sjarel die uit het niets mee binnen floepte net achter ons... Voor binnenkomst in het visa center eerst een soort van Twister (da spel me die kleuren op de grond)...ge moet op de juiste plek gaan staan...aangegeven op de vloer...anders 10 punten straf... Temperatuur werd genomen, 37.1 graden droog aan den haak oefff. Vervolgens uw gegevens opschrijven op een blad en onder streng oog van een soort ninja sjinees naar binnen... Eens binnen werden we streng bewaakt, vingerafdrukken en oogscans werden genomen en er werd nog wat heen en weer gezegd in het Chinees Frans. De beambte van het consulaat zat daar onbewogen in een tyvek overall met een mondmasker en handschoenen...precies zoals bij ons op den exxon 😂😂😂. Ze hebben schrik van COVID 19, daar ben ik al achter... Fotos nemen was uit den boze, was anders wel leuk geweest, al zeg ik het zelf... Stond aan het loket voor de speciale gevallen; China investment bank, diplomaten, Para en Olympische spelen China of humanitaire hulp in Tsjina In welke categorie ik zit dat laat ik dan aan U over zou ik zeggen? Probeerde me maar zo normaal mogelijk te gedragen... 14 dagen gaan ze daar over doen werd me medegedeeld, op het werk en bij Sinochem zelf denken ze daar nochtans anders over...die spreken van enkele dagen! Spannende tijden in het verschiet, hopelijk snel meer nieuws 😀
Het is niet makkelijk... Gisteren nog een zoveelste booster vaccinatie gekregen, deze keer voor hepatitis A/B. Al een geluk was ik nog niet vertrokken, was anders niet gelukt...misrekening ofzoiets? Op algemeen verzoek van mezelf heb ik tijdelijk een functie op de rehab dienst gekregen. Nee niet voor drug/alcoholverslavingen, aanpassen van procedures en allerhande andere leuke en uitdagende dingen. Kan ik mijn gedachten wat verzetten en tegelijk toch nuttig werk verrichten. Mijn huidige supervisor zal wel zorgen dat ik wat uitdagende materie krijg... iets met Tubular Tail technologie, TET platen en meer van dat leuks 😀 De vlucht zal verzet worden naar 2 januari, maar als het visum in orde komt dan zal ik asap vliegen op Xiamen. De ambassade doet moeilijk omdat we nog steeds in een semi-lockdown zitten. Hopelijk komt er snel vooruitgang in het visum proces...
Beste lezer, normaal had ik gisteren, 2 december op de vlucht van Amsterdam naar Xiamen gezeten... De Chinese overheid stak hier echter een stokje voor en we hebben de vlucht moeten verzetten naar zaterdag 12 december... Vandaag heb ik echter al een vermoeden dat het weer niet zal lukken, waarom is me niet echt duidelijk.
Laat me het een en ander schetsen; een Chinees staatsbedrijf (Sinochem) beslist om een grote expansie door te voeren. Het bouwt een raffinaderij, een kraker om allerhande bouwstoffen uit de chemische wereld te produceren, meerdere plastic plants (waaronder deze die wij gaan in gang steken),... noem het maar op of het staat er wel. De klant vraagt dan ook om enkele ervaren werknemers te hebben om hen in dit alles mee te begeleiden. Dingen controleren, finetunen, mensen opleiden en ervaringen delen. Waarom kan het dan zo moeilijk zijn om een visum te krijgen? Het is tenslotte een staatsbedrijf, die hebben rechtstreeks contact met de Ambassade...
De ambassade geeft echter niet thuis, een visum zit er nog steeds niet in... pffff het begint stilaan ondraaglijk te worden 😞
Kent U het liedje van Will Tura hopeloos ? Zijn veel dingen vergelijkbaar met de huidige stand van zaken momenteel. Gisteren de laatste dag op APP en afscheid genomen...(sommige collegas moeten teleurstellen, het is 6 maand en geen 6 jaar) In blijde verwachting van het reisvisum, het is Urgent maar wel al bijna 20 dagen onderweg? het mag gaan komen als ik woensdag verwacht wordt op de vlieger naar Xiamen 🤔. Maar nee, bellen met het consulaat en e-visa tot sluitingstijd...geen duidelijkheid...maandag verder 😞. Mijn dagen beginnen stilaan gevuld te raken met meer en meer twijfel en onrust. Ga ik wel in China raken deze, volgende, of de week daarna? Elke keer een COVID test (nose swab en IgM bloedtest) 48u voor de vlucht wil zeggen dat ik er nog wel enkele te gaan heb... En dan nog maar te zwijgen over het aantal tests dat ze ginder nog gaan uitvoeren op ondergetekende... Lig ik er wakker van, het antwoord is ja, al van 03u00 deze nacht niets meer geslapen. Het is nu 07u00 en natuurlijk ben ik dan klaarwakker... Als ik volgens plan 1 april vertrokken was dan had ik al terug in België geweest! Met de woorden van Frank C... boeiende tijden in het verschiet al is dit onder voorbehoud natuurlijk...
64 kilo, ik hoor het U al denken...hij staat toch ni zo scherp*? Nee, 64 kilo is het gewicht aan bagage dat mee mag naar Tsjina. Alle tis te zeggen als het in uw bagage past natuurlijk. Enkele tijd terug daarom in de AS Adventure het grootste model gekocht om te vullen. Dat AS Adventure bijna failliet verklaard wordt ligt dus al zeker niet aan mij 😉.
*Over enkele weken kan dat wel een benadering zijn...
In de media gaat het meer en meer over de goedheilige man. Dit jaar heeft hij wel wat problemen met zijn opdracht op 6 december. Het is allemaal wat uitdagender geworden, zullen we het zo noemen? Toch wat gelijkenissen met de licensing opdracht... Hoewel Paulien hier heel vaak herhaald wat de Sint zeker moet brengen heb ik maar een voorkeur... een Visa om naar China af te reizen! De Amerikaanse collegas denken zelfs dat ze deze keer geen Visa gaan krijgen! Raar, 50 jaar geleden kregen ze wel wat volk tot op de maan, maar China is te hoog gegrepen de dag van vandaag? Vandaag ook nog een leuke conversatie gehad met iemand uit Beijing over...ja over wat nu eigenlijk? De komende week staat er nog een bezoek aan de Ambassade gepland alsook nog een medisch consult met bloedname en enkele vaccinaties. Het coronavaccin laat ik nog even aan me voorbij gaan!
Deze week stond vooral in het teken van China. De Chinezen hebben hun LOI doorgestuurd. Een LOI (letter of invitation) is het toegangsbiljet naar het nieuwe land van de rijzende zon. Als je dit niet hebt dan is het afreizen onmogelijk. Het is een brief waarin de Chinese regering in hoogst eigen persoon vraagt of ge ni naar ginder wilt komen. Vergelijk het zoals de gouden wikkel rond de reep chocolade... Kort gezegd is het hele dominosysteem in gang gezet... Alle dat dachten we toch 🤔
Gisteren kregen we bericht dat de Chinezen geen buitenlanders meer toelaten uit o.a. ons eigen Belgenlandje. Maar enkele hartritmestoornissen verder blijkt dit verkeerd geïnterpreteerd te zijn. De Chinezen kunnen er zelf niet meer aan uit denk ik... Zelfs Mr Deng hemzelve van Sinochem werd ingezet om mij toch ginder te krijgen! Een beetje Jedi-Master gevoel van in de film patser overmande mezelf even...
Vandaag alles in gang gezet voor de visumaanvraag en het boeken van onze vlucht is ook bijna afgerond. Het laatste wat ik vernomen heb dat ik 2 december vanuit Amsterdam naar Xiamen vlieg met vlucht MF812 zowaar! Hopelijk kunnen we nu stilaan beginnen aftellen (voor de 5e keer ofzo)... naar het effectieve vertrek!
PS: Een woord van dank aan collega Frank C. die me op sleeptouw heeft genomen door dit alles!
