Vandaag zal ik mijn allereerste koers in Henegouwen rijden. Er stond een strakke wind en de koers zou dus hard kunnen gemaakt worden. We stonden met 72 deelnemers aan de start en we moesten 11 ronden van 9,3 km aflleggen wat een totaal maakt van 102,2 km. Er werd van bij de start tamelijk hard doorgereden. In de eerste ronde kwam bijna het volledige peleton in botsing met een auto die eem maneuvre deed op het parcour. Dit was direct een goeie kennismaking met de wedstrijden die in Henegouwen worden georganiseerd. Na een tweetal ronden gereden te hebben waren er een achtal voorop. In de derde ronde reden er een 12-tal renners naartoe en ik was weeral niet mee doordat ik net iets te ver zat. Dit seizoen zit het echt niet mee, de conditie is er maar ik mist telkens de goeie vlugt. In de vierde ronde vormden we een waaier met de ploeg in de hoop de 20 koplopers terug te pakken. We kwamen tamelijk dicht maar toen viel het opnieuw stil. Na een paar aanvalspogingen onstond er een groepje met een achtal renners, waarvan ik deel uitmaakte.Willem, Pieter en Falco waren ook mee, drie van de vier andere ploegmaats in koers waren ook mee. We kwamen weer erg dicht bij de 20 koplopers en opnieuw viel het stil. Achteraf gezien moesten wij het heft in hadden genomen en hadden we voorop gebleven en misschien nog het gat kunnen dichten met de kopgroep. Een ronde later reed er een 4-tal weg en eventjes later zette ik de achtervolging in met een achtal renners. Ik voelde mij één van de sterkste van het groepje en werd 2de in de sprint. Ik werd 24ste van de 72.
Het was zwaar bewolkt en het zag er naar uit dat het zou gaan regen maar de regen bleef heel de wedstrijd uit. We stonden met 117 deelnemers aan de start en we moesten 14 ronden van 5,5 km afleggen wat een totaal van 77 km maakt. Er werd van bij de start hard doorgereden en zo waren er na goed 2 ronden gereden te hebben al 50 renners gelost. Ik reed de eerste 2 ronden goed vooraan maar zakt dan een beetje weg. Zo mistte ik weer de goeie vlugt van 18 renners. Ik wist toen al dat we de kopgroep nooit meer terug zouden zien en dat we zouden rijden voor de 19de plaats. Ik probeerde een paar keer mee te springen in een ontsnapping maar ver droeg die nooit. Zelf ging ik ook een paar keer maar tevergeefs want het peleton kwam telkens terug. Toen ik mij weer eventjes vanachter in wat van het peleton nog overbleef reed, reden er een tiental renners weg. Ik probeerde het gat te dichten met een vijftal renners maar deze waren te zwak om de bres te dichten. Daarna reden er nog een vijftal weg in de voorlaatste ronde. Ik zou alles op de laatste ronde zetten en in de laatste ronde demarreerde ik. Ik had direct een groot gat geslagen en zag dat het stil viel in het peleton. Ik zag het vijftal voor mij uit rijden die de ronde ervoor waren ontsnapt en probeerde in extremisch nog het gat te dichten. We waren ondertussen al op minder dan 2 km van de finish toen het noodlot toesloeg. Een spaak van mijn voorviel brak en ik moest de achtervolging staken. Ik zou 36ste van de 117 geworden zijn.
Vandaag ging de wedstrijd door in Kachtem ( Izegem ). De wedstrijd werd gesponsoord door de sponsor van onze club. Ik was erg gemotiveerd en wou dus een goeie prestatie neerzetten. Er stonden 92 deelnemers aan de start en we moesten 15 ronden van 5,2 km afleggen wat een totaal van 78 km maakt. Ik kon goed vooraan starten en zo kon ik mij in het begin van de wedstrijd goed vooraan positioneren. Bij het ingaan van de derde ronde waren er een paar ontsnappingspogingen en na de aankomst was er een klein en licht hellingetje. Daar reden er definitief 9 renners weg. De volgende ronde was ik wat naar de buik van het peleton gezakt toen ik opeens zag dat er vier ploegmaats op kop van het peleton zaten te sleuren. Er reden een 15-tal renners weg. Ik probeerde het gat te dichten maar het was ondertussen al te groot geworden en door de strakke wind was dit alleen bijna onmogelijk. Er moesten vooraan nog een paar renners lossen en zo lag het deelnemers veld helemaal uiteen. In het overgebleven peleton voelde ik mij één van de sterkste. Ik kon mij de hele tijd vanvoor in het peleton houden en ging geregeld in de tegenaanval. In de laatste ronde probeerde ik nog 3 keer weg te geraken maar het peleton liet niet begaan. Toen ik was ingelopen lieten ze zomaar iemand anders rijden. Ze hadden het telkens op mij gemunt en heel de wedstrijd hadden ze op mijn wiel gereden. Ik spurtte niet meer en werd uiteindelijk laatste van het peleton op de 46ste plaats van de 92 deelnemers. Er reden maar 46 deelnemers de wedstrijd uit. Ik was na de wedstrijd erg ontgoocheld want ik was zeker bekwaam om het groepje van een 15-tal renners te volgen.
Ik was goed herstelt van de wedstrijd van gisteren in Koolskamp en dit zou mijn eerste weekend zijn dat ik twee wedstrijden naar elkaar rijdt. We stonden met 90 deelnemers aan de start en we moesten 12 ronden van 6,4 km afleggen wat een totaal van 76,8 km maakt. Ik kon weer stratten vanop de eerste rij en hield mij gedeisd want wou eerste weten hoe de benen zouden aanvoelen. De benen voelden veel beter aan dan verwacht en ik voelde mij ook veel beter dan gisteren. Ik sprong in de tweede ronde mee in de aanval met Pieter mijn ploegmaat maar we raakten niet echt weg. Kort hierna reden een vijftal renners weg. Pieter ging in de vierde ronde in de tegenaanval, ik zat op dat moment ook vanvoor in het peleton enz ou dus afstoppen. Een Brit ging in de tegenaaval op Pieter en ik schoof meteen mee in het wiel van de Brit. We waren tot mijn grote verbazing weg gereden van het peleton. Op dat moment loste een renner vooraan in de kopgroep. Ik, Pieter en de Brit sloten aan bij de geloste renner en we probeerden het gat verder te dichten. We waren ondertussen al een goed eind voor het peleton. Ik trok na een bocht stevig door en was plots alleen in de achtervolging op de kopgroep. Ik raakte op 50 meter van de kopgroep. Toen ze vooraan vesnelden mocht ik het vergeten. Ik werd terug ingelopen door het peleton. Het gat tussen de kopgroep en het peleton was serieus verkleint en Willem mijn ploegmaat reed het gat in één ruk dicht. Er maakten nog twee anderen de sprong en ik dacht dat we de kopgroep niet meer terug zouden zien. Ik probeerde af te stoppen voor Willem toen ik vooraan in het peleton zat. Op twee ronden van het einde maakte Jonathan Breyne de sprong naar de kopgroep. Het viel vanaf toen niet meer stil en we kwamen heel dicht bij de kopgroep. Op 1 km van de finish haalden we de kopgroep bij en werd het een massasprint. Ik werd 25ste in de massasprint.
Het was vandaag een koude dag en de zon was ook niet van de partij, gelukkig bleef de regen uit. We stonden met 104 deelnemers aan de start en we moesten 14 ronden van 5,6 km afleggen wat een totaal van 78 km maakt. Ik startte op de eerste rij van het peleton en kon mij niet inhouden om in de aanval te trekken. Ik was direct de eerste aanvaller van de wedstrijd en er kwamen al rap een paar andere renners aansluiten. Het peleton liet niet begaan en we werden al rap weer ingelopen. Ik hield mij nog even hellemaal vanvoor in het pleton maar zakte dan wat weg naar de buik van het peleton. Ondertussen reden er een paar renners van het peleton weg en die zagen we niet meer terug. Ik ondernam zelf niets meer maar shoof wel nog een paar keer mee in de aanval. Het was moeilijk om weg te rijden en als je dan weg was, was het moeilijk om weg te blijven. Een paar ronden van het einde reden er nog een paar renners weg en de voorlaatste ronde scheurde het overgebleven peleton in tweeën en ik zat weeral eens te ver en was zo verzijld geraakt in het tweede peleton. Ik probeerde zelf nog aan aantal keren om weg te rijden maar tevergeefs. We gingen de laatste ronde in en ik sleurde nog eens op kop van het weede peleton om met een paar renners weg te rijden. Er moesten wel een paar renners lossen maar weg geraken lukte niet meer. Er demareerde iemand en ik sprong direct op het wiel we reden nog eventjes weg maar we werden terug bijgehaald in de laatste kilomter. Ik kon nog stand houden vanvoor in het peleton en werd vijfde in de peletonsspurt. Er reden een 50-tal deelnemers uit van de 104 en ik werd 38ste.
Vandaag stond de Interclub van Tienen naar Zepperen op het programma. Ik voelde mij niet super want ik voelde mij een beetje ziekjes. We moesten 66 km in lijn afleggen van Tienen naar Zepperen en daar moesten we nog 4 plaatselijke rondjes van telkens 6 km afleggen, wat een totaal maakt van 90 km. Er stonden 188 renners aan de start en ik startte in het midden van het pak. Het had al heel de morgen geregend maar nu we aan de start stonden klaarde het helemaal op en kregen we voor het eerst deze dag de zon te zien. Het was geen officiële start en we moesten dus achter de auto startten. Toen de officiële start werd gegeven zat ik al hellemaal vanvoor in het peleton. Na een paar kilomter ging ik mee in de ontsnapping. We waren met een grote groep maar het draaide niet goed rond en we werden dus rap teruggenomen. Het parcour was redelijk golvend in het begin en er werd goe doorgereden. Door mijn aanval zakte ik terug naar het midden van het peleton. We maakten een lus op het parcour en de wind zat perfect om het peleton in waaiers te trekken. Ik zat in het midden van het pak en probeerde nog vlug een paar plaatsen op te schuiven. Na een kilomter begonnen de eerste zwakke rennesr gaten te laten en moest ik die toe rijden. Ik kreeg opeens een klop van de hamer toen ik mij in het derde peletontje behaf. Ik had te weinig gedronken en kreeg daarbij nog eens krampen. Ik lostte en de wedstrijd was voor mij afgelopen. Het is een wedstrijd om rap te vergeten en ik zal deze fout niet meer opnieuw maken.
Vandaag stond de eerste Interclub van het seizoen op het programma. Ik was bij de 7 geslecteerden. De Interclub ging door in Hamont-Achel (Limburg) tegen de Nederlandes grens. We moesten dus al vroeg met de club vertrekken vanuit Lendelede. We waren met 5 van de 7 geslecteerde renners die meegingen met de club. Het was een lange rit maar door het goeie gezelchap waren we al vlug terplaatse. Zoals gewoonlijk bij een Interclub aten we eerste en gingen dan de nummers gaan afhalen. We brachten daarna de fietsen in gereedheid en vervolgens gingen we onze handtekening gaan zetten. Een uur voor de aanvang van de wedstrijd gingen we naar de kleedkamer om ons om te kleden en onze beentjes te laten invrijven door de verzorgers. Een halfuur voor de wedstrijd bespraken we nog eens de ploegentacktiek en mochten ons vervolgens gaan opwarmen. Om 12u30 werd de start gegeven. We moesten 90,2 km afleggen, 11 rondjes van 8,2 km over een bijna biljartvlak parcour. Er stonden 140 deelnemers aan de start, waaronder veel Nederlanders. Ik startte in het minden van het peleton en van bij de start vlogen we er direct in. Ik zou mij in het begin van de wedstrijd kalm houden en naar gelang de wedstrijd vordere zou ik proberen mee te gaan in een ontsnapping. Na een 20-tal kilometer gereden te hebben schoof ik een eerste keer mee naar voren. Ik probeerde een paar keer mee te gaan in een ontsnapping maar het was bijna onmogelijk om die inspanning door te trekken. Ik reed ook een paar keer een gat toe. Halfweg de wedstrijd verschenen we met 4 van de ploeg vooraan in het peleton. We probeerden elk om beurt weg te springen maar doordat Balen een renner in de aanval had reden ze telkens het gat weer dicht. Ik sleurde een paar op kop van het peleton en zo konden we de leiders opnieuw inhalen. In het ingaan van de laatste 5 ronden plaatste ik een demarrage en reed alleen weg. Eventjes later sloot een Nederlader aan maar de samenwerking verliep niet vlot en we werden weer ingehaald. Ik dacht toen dat het op een massaspurt zou uitdraaien. Er waren nog tal van aanvalspogingen maar niemand slaagde erin om voorop te blijven. Bij het ingaan van de laatste ronde zwiepte het peleton van recht naar links en ik reed op dat moment links in het peleton. Ik reed met mijn voorwiel tegen de fiets van mijn voorganger en ploegmaat Joris Descamps en vloog zo met mijn voorwiel wel 20 cm in de lucht. Ik kon mijn evenwicht bewaren maar voelde dat mijn voorwiel sleepte. Ik zette mijn remblokjes vanvoor open maar ik voelde dat mijn wiel nog altijd lichtjes sleepte. Ik reed heel de laatste ronde met een slag in mijn wiel. Door dit incident was ik veel plaatsen verloren en was het moeilijk om nog op te shuiven naar voren. In de laatste ronde was er toch nog een klein groepje weg gereden en was het dus niet echt uitgelopen op een massasprint. Ik eindigde 41ste van de 140 maar er reden maar een stuk of 80 renners uit. We haalden een gemiddelde snelheid van 42 km/u.
28 februari staat de eerste Interclub van het nieuwe seizoen op het programma. Ik ben blij dat ik opgenomen ben in de eerste selectie van het nieuwe seizoen. We moeten 11 ronden van 8,2 km afleggen wat een totaal maakt van 90,2 km. Het parcour is biljart vlak.
Maandagavond voelde ik mij flauw en ging dus vroeg gaan slapen. Rond 23u werd ik wakker en voelde mij niet zo lekker. Ik had het gevoel dat ik zou moeten braken en eventjes later ging ik boven de wc om te braken. Ik kon niet echt veel slapen doordat ik wel 4 keer heb moeten opstaan om te braken. Ik kon 's morgens geen hap door mijn keel krijgen en 's middags kon ik maar een heel klein beetje eten. In die tussen tijd bleef ik heel de dag in mijn bed liggen om rap terug beter te worden. 's Avonds voelde ik mij al een heel stuk beter. Vandaag was ik zo goed als herstelt en kon weer gaan trainen. In het begin had ik nog wat last van men maag maar na een tijdje voelde ik mij terug de oude.
Vandaag ging het clubkampioenschap door, de eerste wedstrijd van het seizoen als voorbereiding op het nieuwe seizoen.We moesten 52,5 km afleggen over een heuvelachtig parcour, de rondjes waren 3,5 km lang en we moesten dit 15 keer doen. We moesten telkens over een stijl klimmetje. Door een veel betere voorbereiding voelde ik mij veel beter dan vorig jaar. Ik startte helemaal achteraan maar reed onmiddellijk naar voren. Na een 3-tal rondjes gereden te hebben trok ik een eerste maal in de aanval. Ik kreeg 1 iemand mee maar we geraakten niet ver en we werden weer ingelopen door het peleton. In de zesde ronde viel het peleton stil aan de voet van het klimmetje, ik trok in de tegenaanval op mijn trainingsmakker en ploegmaat Willem Verstichel. Ik kwam bij hem aansluiten net voor de top van het klimmetje en nam direct over. De latere winnaar Yves Lampaert kon nog bij ons komen aansluiten. We reden met ons drieën in de achtervolging op de drie koplopers. Op de beklimming konden we bijna aansluiten bij de koplopers, even later werden we opnieuw ingehaald door het peleton. De koplopers werden even verder ook terug ingehaald door het peleton en alles viel opnieuw te herdoen. Op de beklimming onstond er een kleine breuk en zo waren er opeens 11 renners in de aanval. Daarbij waren er 9 van DJ-Matic waaronder mijn andere trainingsmakker Pieter Vanhuyse en 2 van Tieltse renners. Ik dacht dat de wedstrijd was gereden maar toch kwam alles terug samen op 3 ronden van het einde. Er konden nog 2 renners van Tieltse Renners ontsnappen en die zouden spurten om de zege. In de voorlaatste ronde probeerde ik nog weg te geraken richting finishlijn maar ze lieten mij niet meer rijden. Ik probeerde het nog een keer op de beklimming maar kon mijn aanval niet doortrekken en werd nog voor de top terug ingelopen. Het zou dus een spurt worden voor de derde plaats. Doordat ik nog probeerde weg te rijden was ik vanachter in het peleton beland en moest dus vlug proberen op te shuiven. Ik probeerde langs alle kanten op te schuiven maar raakte maar niet van voor. We waren ondertussen in de laatste rechte lijn en ik zat nog steeds vanachter in het peleton. De spurt werd op gang gebracht en ik probeerde door alle gaatjes naar voren te spurten. Ik werd uiteindelijk 20ste van de 57 deelnemers. Met de spurt die ik gereden had zat er zeker een top 10 plaats in. Ook tijdens de koers voelde ik mij 1 van de betere renners en was dus wel ontgoocheld over mijn uitslag. Ik was wel tevereden over hoe ik gereden had. Ik kijk al uit naar de volgende wedstrijd.
Vandaag ging de laatste clubtraining door, als voorbereiding op het nieuwe seizoen. Volgende week gaat namelijk het Clublampioenschap door in Marke. De juniors starten om 13u en moeten een afstand van 52,5 km afleggen. De training startte deze keer niet richting Kluisbergen. We gingen eerst het Clubkampioenschap gaan verkennen en reden dus richting Marke. We reden daar 2 plaatselijke rondjes en gingen dan verder met onze training. We reden verder richting Moeskroen, daar reden we stevig door met in het vooruitzicht het clubkampioenschap. Ik reed in totaal een 140-tal kilomter.
Zoals gewoonlijk ging de clubtraining door op zaterdagnamiddag. We waren met een grote groep doordat het veldrit -en pisteseizoen stilaan ten einde loopt en binnen twee weken ook het clubkampioenschap op het programma staat. We reden opnieuw richting Kluisbergen en daar reden we de Oude Kwaremont op. We reden verder richting Paterberg met daartussen nog een paar kasseistroken. De Paterberg lag er moeilijk bij doordat het de afgelopen dagen had geregend. Ik ging toch met de besten omhoog. Vervolgens deden we nog een paar heuveltjes en aan en reden we verder richting Wortegem. We reden daar Nokereberg op, ik startte vanachter maar reed snel naar voren. Boven gekomen versnelde Tim onze ploegleider, aanvankelijk was alleen Bram mee. Pieter mijn goede vriend en ploegmaat bracht mij terug naar het achtervolgende groepje. Ik nam over een reed met Dean, Joris en Steven naar Tim en Bram. We reden weg van de rest van de ploeg en na een 2-tal km vertraagden we om te wachten op de rest van de ploeg, die achter de auto terug moest komen aansluiten. We keerden toen terug richting clublokaal. We moesten van Tim op een lange rechte baan ronddraaiden. Dit ging makkelijk maar sommigen hadden het toch wel lastig en lieten gaten vallen waardoor het opnieuw stilviel. We deden dit een paar keer. Terug bij het clublokaal hadden we een totaal van 112 km met de club.
Vandaag stond de vierde clubtraining op het programma. We reden opnieuw richting Kluisbergen, daar reden we de Nieuwe Kwaremont op. We moesten allemaal op de trappers lopen tot boven. Bijna boven moesten we op de grote plateau schakelen. We namen de afdaling van de Trieu en reden opnieuw naar boven. We moesten dit op een groot verzet en al zittent doen. Boven trok Tim onze ploegleider nog eventjes door. We stopten even voor een bevoorrading en reden opnieuw verder. Op de terugweg plaatste Tim een paar demarrages. Ik glipte een paar keer mee en dit ging vrij vlot. We legden 115 km af.
Vandaag ging de derde clubtraining van het jaar door. We waren met een tiental renners en er werd stevig doorgereden. We reden opnieuw richting Kluisberg maar deze keer reden we er niet naar boven. Tijdens de training had ik wat last van mijn linker kuitspier, ik zal volgende week eens op behandeling gaan bij de masseur. Toen ik mij juist aan het bevooraden was gaf onze ploegleider Tim er een serieuse snok aan. Ik moest helemaal van bij de ploegauto naar de laatste man zijn wiel. Ondertussen had ik nog altijd geen tijd gehad om mijn bevoorading op te eten. Ik reed op mijn eentje naar de tweede groep. We reden goed rond en doordat we moesten stoppen voor een kruispunt was de groep weer compleet. Tim gaf er nog paar keer een snok aan maar nu kon ik mij telkens vanvoor blijven handgaven. We reden een negentigtal kilometer. Achter de training ging ik direct naar huis omdat ik nog altijd last had van mijn linker kuitspier. Hopelijk gaat dit rap over, maar ik voelde mij wel sterk vandaag.
Vandaag stond de tweede clubtraining op het programma. Normaal ging die vorige week al doorgaan maar door het koude en slechte weer is deze training afglelast. We waren met een minder grote groep dan bij de eerste clubtraining maar dit kwam doordat de juniors en nieuwelingen deze keer appart reden. De training startte richting Ronse. We zouden dus de Kluisberg beklimmenn. Ik begon als eerste aan de Kluisberg, vooraf hadden we afgesproken dat iedereen op eigen tempo naar boven reed. Ik wou mij sparen want het is tenslotte nog meer dan een maand en een half vooraleer het seizoen opnieuw begint. Ik liet mij dus uitzakken maar voelde dat de benen goed waren en begon op een klein verzet terug naar vanvoor te rijden. Ik zag dat er een paar moeite hadden wat normaal is, maar ik voelde mij uitstekkend. Mijn vele kilometers tijdens de kerstperiode hebben geholpen. We reden tijdens de training ook Nokereberg op. Na de training trainde ik opnieuw een aantal kilomters bij. Ik hield een zeer goed gevoel over aan deze training.
Vandaag stond de eerste clubtraining op het programma. Ondanks het erg koude weer namelijk -6 graden, waren we toch met een grote groep. Omdat het de eerste clubtraining was reden de juniors en nieuwelingen tesamen. We reden met de club ongeveer 2 u. 30 min., we reden aan een gemiddelde van ongeveer 30 km/u. De training verliep zeer vlot, doordat ik momenteel al veel kilometers deed in de winter aan een lage hartslag sta ik al veel verder dan vorig jaar. Ik moest toen nog beginnen opbouwen. Mijn basisconditie is al redelijk goed en de komende weken zal ik hieraan verder werken. Achter de training trainde ik nog een beetje bij omat ik vond dat ik nog te weinig kilomters had gedaan.
Vandaag heb ik de nieuwe kledij onvangen voor 2009. De kleuren zijn veranderd van blauw, geel en wit naar rood en zwart. Dit jaar rij ik dus opnieuw voor DJ-Matic Kortrijk. Dit wordt mijn 3de jaar bij de club en hopelijk heb ik dit jaar niet veel af te rekenen met pech zoals in mijn eerste jaar. In mijn eerste jaar had ik te kampen met klierkoorts en vorig jaar had ik veel pech. Ik maakte een slechte winter door en blessure aan mijn voet, maar reed toch nog een goed clubkampioenschap. Daarna viel ik wat terug en moest opnieuw beginnen opbouwen. Eind maart moest ik ontwijken voor een massavalpartij in het peleton waar ik minuten bewustloos was en afgevoerd werd naar het Ziekenhuis, maar gelukkig hield ik hier geen erge verwondingen aan over. In April werd ik eindelijk geselecteerd voor mijn eerste Interclub van het seizoen, daardoor verbeterede mijn conditie veel en volgden de Interclubs elkaar rap op. In juni waren er examens en werd ik ziek waardoor ik out was tot eind juli. Op vakantie in Oostenrijk werd ik aangereden, waardoor ik en mijn fietsje veel schade opliepen. Mijn eerste wedstrijd na mijn val in Oostenrijk viel beter mee dan verwacht en ik werd direct geselecteerd voor de Interclub in Remouchamps ( in 2009 zeker een wedstrijd waar ik opnieuw wil aan deelnemen ). De week erna volgde de Interclub in Momignies waar ik bij opnieuw in een val betrokken was maar nog tijdig kon ontwijken, we reden op dat moment 80 km/h. Het seizoen was ondertussen al bijna ten einde. De laatste koersen zat ik er wat door, wat kan wijzen op de slechte winter die ik doormaakte.
Vandaag zal ik mijn allereerste koers in Henegouwen rijden. Er stond een strakke wind en de koers zou dus hard kunnen gemaakt worden. We stonden met 72 deelnemers aan de start en we moesten 11 ronden van 9,3 km aflleggen wat een totaal maakt van 102,2 km. Er werd van bij de start tamelijk hard doorgereden. In de eerste ronde kwam bijna het volledige peleton in botsing met een auto die eem maneuvre deed op het parcour. Dit was direct een goeie kennismaking met de wedstrijden die in Henegouwen worden georganiseerd. Na een tweetal ronden gereden te hebben waren er een achtal voorop. In de derde ronde reden er een 12-tal renners naartoe en ik was weeral niet mee doordat ik net iets te ver zat. Dit seizoen zit het echt niet mee, de conditie is er maar ik mist telkens de goeie vlugt. In de vierde ronde vormden we een waaier met de ploeg in de hoop de 20 koplopers terug te pakken. We kwamen tamelijk dicht maar toen viel het opnieuw stil. Na een paar aanvalspogingen onstond er een groepje met een achtal renners, waarvan ik deel uitmaakte.Willem, Pieter en Falco waren ook mee, drie van de vier andere ploegmaats in koers waren ook mee. We kwamen weer erg dicht bij de 20 koplopers en opnieuw viel het stil. Achteraf gezien moesten wij het heft in hadden genomen en hadden we voorop gebleven en misschien nog het gat kunnen dichten met de kopgroep. Een ronde later reed er een 4-tal weg en eventjes later zette ik de achtervolging in met een achtal renners. Ik voelde mij één van de sterkste van het groepje en werd 2de in de sprint. Ik werd 24ste van de 72.
