Ik ben een bouwkundige tekenaar in een provinciestad, ik ga eigenlijk nooit na het werk een borrel gaan drinken met de andere collega's. Ik leef voor mijn beeldschone vrouw Blanca, voor haar kom ik onmiddelijk na het werk naar huis. Alleen al de geur van het klaargemaakte eten, het geluid van de tafel die gedekt werd en de beginmelodie van het journaal als ik net binnen kom geven mij het gevoel van een warm welkom,maar andere keren hoorde en rook ik eerst niets, en heel even overviel ik met de angst: Blanca had hem niet kunnen waarschuwen toen ze plotseling weg moest omdat haar moeder op sterven lag, Blanca had op straat een ongeluk gehad, Blanca was er vandoor. Elke seconde van de dag dat ik niet met Blanca heb doorgebracht voelen aan als een verkorting op mijn geluk daarom probeer ik zoveel mogelijk tijd met haar door te brengen.Na zoveel jaren getrouwd te zijn zijn we ng steeds smoorverliefd en gelukkig met elkaar.
