Alhoewel vandaag een rustdag op het programma staat, waren we toch vroeg uit de veren. We namen immers afscheid van Marijke. Zoals eerder afgesproken en geregeld vertrok Marijke terug naar huis (vliegtuig Santander) waar zij belangrijke verplichtingen en opdrachten in kader van de Tinekesfeesten in Heule op zich had genomen, lang vooraleer de definitieve data van onze Compostela-tocht vastlagen.
Met spijt in het hart hebben wij afscheid genomen van Marijke. Zij was een fantastische "Compagnon de route" voor iedereen.
Zij fungeerde zowat als "wegkapitein" tijdens de fietstochten. Altijd alert voor de wegaanduidingen, de GPS-signalen en tegenstrijdigheden onderweg. Zij waakte daarenboven angstvallig over de nodige drank- en voedselvoorraad voor iedereen tijdens en na de rit.
Maar ook buiten het fietsgebeuren was Marijke de spilfiguur bij het organiseren van alle praktische voorbereidingen, met aandacht voor alle details : bij het in- en uitladen, iedere morgen en avond, van de bagage, het zorgvuldig schikken in de auto, zorgen dat alle voorzieningen van drank en voeding onderweg, nakijken van de fietsen (bandenspanning, GPS-instellingen, enz..), niets ontsnapte aan haar scherpe blik.
Anderzijds was zij ook de onvermoeibare en betrouwbare steunpilaar op de moeilijke momenten : bij de spijtige opgave van Gerda - verplaatsingen naar ziekenhuis en terughalen van Ronny en 2 X op en af naar volgend hotel, 100 km verder, samen met Romain (meer dan 500 km verplaatsing met de wagen die dag), de verplaatsingen, samen met Romain, en bijkomende regelingen van Trees en ikzelf bij het overlijden van mijn ma (verplaatsing naar Parijs (TGV) en verplaatsing naar Bordeaux (TGV voor begrafenis).
Om al die redenen zullen we jou allen hard missen, Marijke, maar nog veel meer omwille van jouw warme vriendschap, jouw optimisme en enthousiasme, jouw voortdurende zorg en bekommernis voor elk van ons. Dankjewel en kom veilig thuis ! In ons hart en in gedachten blijf je dicht bij ons, op weg naar Compostela !...
Intussen is Marijke reeds geland in Charleroi en zijn Trees en ikzelf terug van Santander (2 X 220 km) en kunnen we nu even uitrusten in ons knusse Hostal Hispano in Najera en straks een gezellig restaurantje opzoeken voor het avondmaal. En morgen stappen we terug de fiets op voor de laatste 7 ritten tot Compostela !....
Verslag Dag 14 Rit 13 (04.09.2016) Eneriz - Najera 107 km.
Zondag, werk(fiets)dag ! Het was alweer vroeg dag met een zware rit in het vooruitzicht én de voorspelde hitte (tot 38°). Ook de aangekondigde hoogtemeters (1450 m), over een parcours met voortdurend stijgen en dalen, noopten ons tot een voorzichtige start. In de voormiddag viel dat nog best mee. Voor het eerst werden wij ondergedompeld in de echte "pelgrimssfeer" door de vele stappers die wij zagen op de Camino's, die zowat heel de rit parallel liepen met ons fietsparcours. De meesten waren alleen, soms met twee, heel zelden een groepje.
Na de middag werden we weer overvallen door de hitte, zodat de aangevoerde drank met liters werd verslonden. Op het einde van de rit werden we dan nog geconfronteerd met een hevige (warme) wind, in ons nadeel. Het was dan ook een hele opluchting toen we rond 18.30 u. aankwamen in Najera.
De rustdag morgen is voor iedereen een welkome verademing !...
Van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Eneriz, de gevreesde "Koninginnenrit" van onze fietstrip naar Compostela was aangebroken. Vroeg uit de veren zodat wij in de friste van de ochtend konden vertrekken want het beloofde alweer een snikhete dag te worden. Zoals u uit de foto's kunt opmaken wordt de huurwagen (ideaal voor dergelijke trip met fietsen en bagage, levensmiddelen, picknick, grote voorraad (fris)dranken - met dank aan Mr Vandecasteele) iedere morgen helemaal herschikt, een karwei dat de immer bereidwillige Romain, samen met de handige en praktisch aangelegde Marijke met veel geduld succesvol klaren.
Met spijt verlieten wij onze schitterende locatie in St-Jean-Pied-de-Port, eerlijk gezegd hadden we liever daar een snipperdag genomen aan het zwembad en dan 's avonds met de auto stiekem naar Eneriz gereden, maar onze drang om Compostela met de fiets te bereiken was nog net iets groter zodat we met veel moed de fietstocht aanvatten. Van opwarming en aanloop was helemaal geen sprake want na een afdaling van amper 2 km, begonnen we aan de klim van 24 km naar Valcarlos. Gelukkig konden we het grootste deel van de klim in de schaduw rijden en de temperatuur (08.30 u.) viel nog best mee.
Na precies 2 uur rijden bereikte ik de top van de berg, 20 minuutjes later kwamen Marijke, Trees en Ronny toe. Een prestatie waar we allemaal best trots op zijn. Het sobere middagmaal smaakte dubbel zo lekker, ook wetende dat we bijna 30 km mochten afdalen.
Toch eindigde de tocht nog zwaar met nog enkele fikse klimpartijtjes, maar vooral door alweer de extreme hitte (37° !!) en de zon brandde, bij gebrek aan bescherming, in onze nek.
Op 25 km van het einde moest ik noodgedwongen plaatsnemen in de wagen wegens kettingbreuk, die we hopelijk zelf kunnen herstellen want in Eneriz (en ruime omgeving) is geen fietsenmaker te bespeuren, we zijn al blij dat er een klein winkeltje is met voedingswaren en dranken.
Ondanks de vermoeiende rit en de niet-fietsvriendelijke weersomstandigheden hebben we toch genoten van de prachtige natuur die zoveel rust uitstraalt, ook van de verlaten wegen waarbij wij ons veel veiliger voelden dan in de drukke steden en dorpen.
Straks gaan we een restaurantje opzoeken in Puente de la Reina, een heel pittoresk Spaans dorpje met heerlijke typische Spaanse gerechten.
NB. Ik kreeg van sommige Blog-kijkers melding dat ze de bijlagen niet kunnen openen.
U moet klikken op de bijlage en dan verschijnt onderaan links van jouw scherm het symbooltje van het workdocument. Als je daarop klikt, wordt het document geopend.
