Van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Eneriz, de gevreesde "Koninginnenrit" van onze fietstrip naar Compostela was aangebroken. Vroeg uit de veren zodat wij in de friste van de ochtend konden vertrekken want het beloofde alweer een snikhete dag te worden. Zoals u uit de foto's kunt opmaken wordt de huurwagen (ideaal voor dergelijke trip met fietsen en bagage, levensmiddelen, picknick, grote voorraad (fris)dranken - met dank aan Mr Vandecasteele) iedere morgen helemaal herschikt, een karwei dat de immer bereidwillige Romain, samen met de handige en praktisch aangelegde Marijke met veel geduld succesvol klaren.
Met spijt verlieten wij onze schitterende locatie in St-Jean-Pied-de-Port, eerlijk gezegd hadden we liever daar een snipperdag genomen aan het zwembad en dan 's avonds met de auto stiekem naar Eneriz gereden, maar onze drang om Compostela met de fiets te bereiken was nog net iets groter zodat we met veel moed de fietstocht aanvatten. Van opwarming en aanloop was helemaal geen sprake want na een afdaling van amper 2 km, begonnen we aan de klim van 24 km naar Valcarlos. Gelukkig konden we het grootste deel van de klim in de schaduw rijden en de temperatuur (08.30 u.) viel nog best mee.
Na precies 2 uur rijden bereikte ik de top van de berg, 20 minuutjes later kwamen Marijke, Trees en Ronny toe. Een prestatie waar we allemaal best trots op zijn. Het sobere middagmaal smaakte dubbel zo lekker, ook wetende dat we bijna 30 km mochten afdalen.
Toch eindigde de tocht nog zwaar met nog enkele fikse klimpartijtjes, maar vooral door alweer de extreme hitte (37° !!) en de zon brandde, bij gebrek aan bescherming, in onze nek.
Op 25 km van het einde moest ik noodgedwongen plaatsnemen in de wagen wegens kettingbreuk, die we hopelijk zelf kunnen herstellen want in Eneriz (en ruime omgeving) is geen fietsenmaker te bespeuren, we zijn al blij dat er een klein winkeltje is met voedingswaren en dranken.
Ondanks de vermoeiende rit en de niet-fietsvriendelijke weersomstandigheden hebben we toch genoten van de prachtige natuur die zoveel rust uitstraalt, ook van de verlaten wegen waarbij wij ons veel veiliger voelden dan in de drukke steden en dorpen.
Straks gaan we een restaurantje opzoeken in Puente de la Reina, een heel pittoresk Spaans dorpje met heerlijke typische Spaanse gerechten.
NB. Ik kreeg van sommige Blog-kijkers melding dat ze de bijlagen niet kunnen openen.
U moet klikken op de bijlage en dan verschijnt onderaan links van jouw scherm het symbooltje van het workdocument. Als je daarop klikt, wordt het document geopend.
