Zo ik heb mijn eerste nacht op de campus overleefd!
Mn matras was een beetje raar (je voelt de veren erdoorheen) maar ik was zo moe dat ik als een blok in slaap gevallen ben en de volgende ochtend ergens rond een uur of 9 wakker werd. Mn douche was heerlijk en ik betrap mezelf erop dat ik eigenlijk niet eens meer naar Avon Hall terug wil tenminste; mits er geen andere studenten op deze gang komen te verblijven. Ik was een van de eersten die zijn/haar kamerdeur open had en die een beetje actief was. De rest lag nog onder zeil. Ik ving op dat de mensen die aanvankelijk uit hadden willen gaan toch maar thuis gebleven waren, omdat ze ook erg moe waren. Rond een uur of kwart voor elf zijn een aantal van ons naar de refectory gelopen voor een engels ontbijtje. Ik had gister bij Sainsbury een klein brood gekocht dus dat had ik mee genomen. Mijn ontbijt vanochtend bestond uit brood (duh) met roomboter (ach ja, het was zondag), scrambled eggs, bacon, en 2 worstjes. Lekker gezond hahaha
Wederom had ik het gevoel dat we hier gewoon niet weggeweest zijn, alles was nog zo hetzelfde. Zojuist even naar de library geweest om te kijken of ik internet kan krijgen, maar helaas. We moeten eerst als student geregistreerd zijn voordat we een inlognaam en wachtwoord krijgen, en dat gebeurt pas als onze lessen beginnen. Bluh nog geen internet dus, en dat is frustrerend. Iedereen is hier zichzelf nu aan het vermaken met het doen van computerspelletjes enzo. Tja opzich dus wel een lekker rustig dagje. Ik ben benieuwd naar morgen!
18-10-2009 om 00:00
geschreven door Marjolein
17-10-2009
Back in England!! ^_^
zaterdag 17 oktober 2009 ca 4 uur pm
Jawel mensen! Im back in the UK again! Even mijn dag tot nu toe kort samengevat: 05.15 am: mijn wekker gaat. Op dat moment een enorme drang gehad om me weer om te draaien, niet naar engeland te gaan, en lekker weer te gaan slapen Mjah toch maar eruit gegaan . Snel gedoucht, laatste troepjes bij elkaar gezocht en geregeld, lichten uit, deur achter me in het slot, en gaan! Ca 6.10 am rijden we weg vanuit Oosterbeek. Ca 06.40 am: aankomst in Eerbeek, waar mn ouders zich bevinden. Met hun auto gaan we naar Schiphol. We vertrekken een beetje te laat .. 08.00 uur amkomen we aan op Schiphol. Er staat een file richting de vertrekhal dus mijn pa zet mij, mijn moeder, en joey af bij de aankomsthal. Met een trap zijn we snel waar we wezen moeten. We hadden met de groep om 8 uur bij de incheckbalie afgesproken, dus Marjo *schaam* is een beetje te laat Als de groep compleet is, checken we gezamenlijk in. Hiervoor staan we zo lang in de rij dat we daarna eigenlijk geen tijd meer hebben om daarna nog wat te gaan drinken. Snel nemen we afscheid van familie en geliefden en sluiten achteraan aan in de lange rij bij de douane. Zo rond 09.10 amkomen we erachter dat onze boarding time 09.20 am is, en dat we dus nog maar 10 minuten hebben om langs de douane te komen en naar onze gate te lopen. Ok stress Dat wordt dus niet meer naar de wc, en ook geen boek meer kopen (wilde een pocket kopen omdat de andere boeken die ik had allemaal zo zwaar waren) We (Dorianne, Bart en ik) moesten naar gate 29D en natuurlijk was die helemaal aan het andere eind van Schiphol Dat was dus een vierdaagse (in 1keer) met bepakking (lees: handbagage). Nou ik kan je zeggen dat ik mijn lichaamsbeweging voor die dag er wel weer op had zitten! De gate ging al bijna dicht en er stond nog een hele rij. Snel vast mn schoenen uit gedaan (stalen neuzen), riem afgedaan (daar gin mn broek bijna ..), laptop uit mn tas gehaald, en sieraden af gedaan (wat uiteindelijk niet hoefde .fijn! ) Vervolgens bleek er een verdacht iets in mijn tas te zitten dus hij moest een par keer door de scanner (het verdachte item bleek uiteindelijk een oplader te zijn). Ik vergat even mijn mobiel ook in het bakje te leggen, maar bleek daarna helemaal clean. (ik had ook niet anders verwacht eigenlijk) Op je sokken grabbel je daarna je jas, tas, bakje met laptop, mobiel, schoenen, riem en sierraden van de band, en dan moet het dus allemaal weer aan, en opgeborgen. Ik was blij toen ik in het vliegtuig zat. De vlucht vertrok iets vertraagd, en het duurde alleen al 10 minuten voordat we op de startbaan waren. Schiphol is eigenlijk best groot . De vlucht verliep eigenlijk heel voorspoedig. We hadden een klein beetje turbulentie maar dat vond ik alleen maar grappig. Ik zat helaas niet bij het raam, maar kon wel een beetje door het raampje nog kijken. Het was mooi om de wolken te zien met de zon erop. Voor mn gevoel waren we echt supersnel in Birmingham. We hebben ook maar 50 minuten in de lucht gezeten ofzo. Wel raar Ik doe er langer over om naar school te komen dan om naar Engeland te gaan. De aankomst en het uitchecken in Birmingham verliep totaal het tegenovergestelde als op Schiphol het inchecken; we konden snel het vliegtuig uit, douane was zo gebeurd en de koffers hadden we ook in no time. We konden bij alles bijna zo doorlopen. In de aankomsthal hebben we een tijdje staan te wachten. Niemand heeft aan ons verteld wat nu precies de bedoeling was, dus tja . Vorige keer werden we in de aankomsthal opgewacht door de chauffeur van de bus en gingen er mar vanuit dat we nu ook weer door hem opgevist zouden worden. Hij kwam inderdaad na een tijdje ons ophalen, maar uit zn verhaal begreep ik dat hij op ons had staan wachten en dat het blijkbaar de bedoeling was geweest dat wij naar hem kwamen. Tja dat moeten ze dat van tevoren wel tegen ons zeggen natuurlijk De vorige keer werden wij met en soort grote touringcar/schoolreisjesbus opgehaald van het vliegveld. Eigenlijk belachelijk voor 10 mensen, maar het voelde daardoor wel als een stukje luxe. Zon enorme bus helemaal voor ons clubje! Toch gingen we er ondanks die absurditeit weer vanuit dat we met zon grote bus zouden gaan, dus het viel een beetje tegen toen we op de parkeerplaats zon Warwickshire College personenbusje zagen staan. Vooral ook omdat die busjes maar voor een beperkt aantal mensen ruimte biedt, ze (uit eerdere ervaring) meestal naar natte hond ruiken oid, en wij enorm veel bagage hadden. Tja die moesten dan maar achter de voorstoelen zodat we ruimte hadden om achterin met zn allen te zitten. Bart maakte de fout iets te ver voorin te gaan zitten (lees: naast de berg tassen en koffers) dus bij de eerste rotonde kreeg hij al een lawine zooi over zich heen. En dan krijg je dus dingen als: Marjolein, kun jij die roze koffer even aan de kant trekken? Ik zit vast De stemming zat er goed in. We hadden aan de chauffeur gevraagd of we misschien eerst via Sainsburys konden gaan zodat we nog even wat boodschappen voor de rest van het weekend konden doen. Doordeweeks kunnen we voor eten terecht in the refectory (soort kantine), maar in het weekend is deze maar beperkt open, en moet je jezelf maar zien te redden. Dit was prima, en zo gezegd zo gedaan. 11.30 am mochten we in Warwick een half uurtje boodschappen doen, en even wat ponden uit de muur trekken. Het was trouwens echt supermooi weer!! :D Bij ons vertrek uit Nederland, regende het en was de lucht grijs. Hier scheen heerlijk het zonnetje en was het nog een soort van warm ook! Lekker!!! In de supermarkt wilde ik nog even voor een boek kijken, maar daar bleek ik uiteindelijk WEER geen tijd voor te hebben haha Woensdag ga ik het weer proberen Een greep uit mijn boodschappen; magnetronmaaltijden voor zaterdag en zondag, een salade, brood, sap, margarine, sap, saucijzenbroodjes (oftewel Snack sausage rolls), melk, toetjes, jam, chocopasta (van dezelfde chocola als die heilige Cream Eggs :D), cereals (oftewel ontbijtgranen). Bij de kassa werd ik er weer aan herinnerd hoe lief de kassamensen hier zijn; ze vragen of ze je kunnen helpen met inpakken Ok dat zijn ze verplicht te doen, maar toch . Snel terug naar het busje, en jawel nog meer zooi dus. Ik was verbaasd dat we nog zo makkelijk wegreden Het ritje naar school was leuk. Het was leuk om weer alles te herkennen en over de heuvels in Engeland te rijden tussen alle heggetjes door. Toen we op Warwickshire College aankwamen en het busje stopte voor Avon Hall (de accommodatie waar we vorig jaar zaten) waren we allemaal wel een beetje zenuwachtig en opgewonden. We wilden allemaal supergraag weer daar verblijven. Helaas kwam al gouw één van de wardens (toezichthouders) ons vertellen dat we naar Dene Hall zouden gaan, daar 10 dagen zouden blijven, en daarna weer moesten verhuizen. En waar dan naartoe? Tja dat wisten ze nog niet. Dene Hall is .tja .hoe moet ik het omschrijven .? Denk aan een grote grijze lange schoenendoos met raampjes aan de zijkant en aan beide uiteinden een deur. Het is een soort nieuw blok, maar eigenlijk doet het mij meer aan een studenten noodhuisvesting denken. De muren zijn volgens mij niet eens van steen. Het grappige is dat we allemaal van tevoren gehoopt hadden dat we daar NIET zouden komen. Het straalt gewoon totaal niks gezelligs uit en een aantal van ons hadden vorig jaar wat scharrels die hen mooie verhalen hadden verteld over wat er in die kamers afgespeeld heeft (denk aan wie waar gekotst heeft en waar poep op de muur zat). Ik zat zoooooooooooo te hopen dat ik niet één van die kamers kreeg, maar gelukkig was mijn kamer onbekend en aan het einde van de gang. Lekker rustig dus maar wel een lange gang uitlopen elke keer. Mijn eerste reactie toen ik de kamer zag: nou dat ziet er zeker niet eens zo slecht uit!. Het zijn nette éénpersoonskamers, met een bed, bureau, nachtkastje, kledingkast, kachel, en badkamer met wc, wastafel en douche. Alles wat je nodig hebt dus. Er hing in mijn kamer echt zon centerparksungalowgeur en de meubels deden me daar ook wel een beetje aan denken; leenbakker-spul Het zag er dus netjes uit, het rook nieuw genoeg dat het schoon leek (snap je die?) en ik heb twee ramen dus het was nog licht ook. Ook is de kamer groter dan de kamer die ik in Avon Hall had. Stiekem vind ik dat ik er dus wel op vooruit ben gegaan, al verlang ik nog steeds naar mijn kamertje in Avon Hall. Daar hadden we niet alleen onze eigen kamers, maar ook voor onze groep een eigen common room (gezamenlijke huiskamer). Hier in Dene Hall zijn we tot nu toe wel de enigen, maar er zouden nog andere studenten kunnen komen, en dat betekent dat we dan de common room (en koelkasten, want we hebben er nu dus 2) moeten delen. Een andere reden dat ik wel terug zou willen naar Avon Hall is het feit dat we daar op de eerste verdieping zaten en dus niet zo in het zicht en binnen bereik van de buitenwereld zijn. Ik heb het gevoel dat ik door die twee grote ramen in een soort etalage leef, en durf mn waardevolle spullen ook niet in het zicht te laten staan. Tja dat wordt dus veel opruimen en vaak gordijnen dicht. Ben benieuwd over 10 dagen Waar komen we dan terrecht??? Het was leuk om mn kamer een beetje in te richten en mn spulletjes uit te pakken. Mn kamer is echt zo slecht nog niet. De douche heeft een eigen boiler dus als hij koud wordt is het mn eigen schuld, en sta ik er te lang onder. Alleen uhm...ben benieuwd hoe straks mn matras slaapt, want ik kon de veren er alweer doorheen voelen (gelukkig ben ik echt übergaar nu, dus slapen zal vannacht denk ik niet zon probleem worden ). Behalve uitpakken, heb ik de rest van de middag niet zo veel meer gedaan. We zijn even naar de refectory geweest om de 8 pond van de meal-card van vandaag op te maken. We hebben namelijk een meal-card gehad waar elke dag 8 pond op staat. Dit mag je opmaken, maar wat overblijft gaat verloren. De volgende dag staat er gewoon weer 8 pond op. Tja ik had al eten gekocht dus besloot de 8 pond op te maken aan flesjes drinken en wat lekkers (tja ben je nou Nederlander of niet?) We hebben met ons 10en er geloof ik wel voor gezorgd dat de schappen weer bijgevuld konden worden Ik ben met Dorianne nog even wezen wandelen op het schoolterrein, en een aantal van de klas hebben een middagdutje gedaan. Zo rond 6.00 pmavondeten op: een stoommaaltijdd in de magnetron, waarin mint bleek te zitten. Dit smaakte serieus niet eens verkeerd. Dorianne heeft cheesecake (!!!!) getrakteerd omdat ze vrijdag jarig was. Inmiddels is het nu 10.10 pm engelse tijd en zitten een aantal klasgenoten een film te kijken (en hebben nog plannen om uit te gaan), een aantal ligt al te slapen, en ik zit met dichvallende ogen dit verhaaltje te typen. Ik ga er daarom maar eens een eind aan breien. Morgen kan ik gelukkig lekker uitslapen en hebben we een zondag zonder verplichtingen. Ben benieuwd naar ons rooster voor komende week. Die hebben we namelijk nog niet gehad. Mn volgende verhaal zal trouwens niet zo lang worden als deze hoor! 10.12 pm: Marjo gaat lekker slapen! Tot snel!
17-10-2009 om 00:00
geschreven door Marjolein
25-03-2009
Huishoudelijke mededeling ;)
Even een heel kort berichtje want het is heel laat en ik ben heel erg moe: Ik ga morgen naar de boer en dan begint het echte werk: Schapenstage!! Spannend! Ik ben de afgelopen dagen nogal druk geweest en had dan vaak geen puf om nog aan m'n blog te werken. Vandaar dat het dus allemaal een beetje verwaarloosd is. Ik vind het in iedergeval superleuk om jullie reacties te lezen! Iedereen die gereageerd heeft bedankt!
Zoals ik eerder al vermeldde heb ik zeer waarschijnlijk geen internet bij mijn boer dus het kan zomaar zijn dat er 3 weken geen teken van leven van mij is op deze blog of in mijn mailbox. Dit wilde ik voor de zekerheid toch nog even melden, en dat is daarmee ook de reden dat ik toch nog even snel wat post.
Jullie horen wel weer van mij!! (als ik het overleef tussen die schapen haha)
Heel veel liefs, Marjolein
P.S.: Geen internet dus waarschijnlijk voor mij Kan iemand Schapie voor mij verzorgen? ;-)
25-03-2009 om 01:56
geschreven door Marjolein
08-03-2009
My first lambing experience!
Jaja mensen! I did it! Ik heb gewoon een lammetje ter wereld geholpen! :-8 Ik voel me helemaal trots haha en het is nu toch wel een beetje 'mijn' lammetje.
Onze tutor had ons verteld dat als we wat ervaring op wilden doen, we een 'nightshift' konden doen op de farm van onze school. Tijdens zo'n nightshift blijf je bij de schapen van 6 uur 's avonds tot 6 uur 's morgens en hou je de wacht. Je checkt of ze genoeg water en hooi hebben, en geeft de lammeren (die zonder mama zitten) regelmatig de fles. Wanneer een 'ewe' (ooi) tekenen van bevalling vertoont, hou je het in de gaten of alles goed gaat en of er complicaties zijn.
Je kunt al gauw merken wanneer een ewe zal gaan werpen. Ze gaat zich onrustig gedragen, zich soms een beetje afzonderen, schrapen over de vloer om een nest te maken, versneld ademen, en persen. Je ziet ze ook vaak naar achteren kijken, of de kop in de lucht gooien. Dit alles kan trouwens wel een tijdje duren. We hebben schapen gezien die wat lagen te persen of aan het schrapen waren, en die na een tijdje opstonden en weer verder liepen.
Ook hebben we schapen gezien met een prolaps. Soms perst een schaap zo hard dat de binnenkant van de schede naar buiten komt. Bij de schapen die wij (Dorianne en ik) gezien hebben, kwam er maar een klein stukje naar buiten (we zagen een soort roze tennisbal) die weer naar binnen floepte als het schaap opstond. Zo'n prolaps is gevoelig voor infectie en uitdroging dus soms wordt er dan een prolapslepel ingebracht (een soort plug). Die prolapslepel moet er natuurlijk wel weer uitgehaald worden wanneer het schaap gaat werpen.
Toen Dorianne en ik de nightshift gingen doen (zaterdagavond) moesten we dus ook letten op complicaties bij bevallingen. Als een schaap hard ligt te persen en er komt niks, is dat vreemd. Het kan zijn dat er dan een afwijkende ligging van het lammetje is (b.v. een stuitligging). Dan moet je dus naar binnen om het lammetje goed te leggen Ook kan het zijn dat je een pootje en een kopje naar buiten ziet komen, maar niet beide pootjes. Ook dan moet je helpen door het andere pootje erbij te halen. En meestal is het daarna 'flats' en eruit haha
Als het lammetje eruit is, moet je snel zorgen dat zijn luchtwegen vrij zijn door het slijm uit zijn neus en bekje te halen, zodat het lammetje kan ademen. Je moet hem daarbij ook een beetje op gang helpen (soort van activeren ) door hem flink ruw op te wrijven met wat stro. Als hij niet goed wil ademen of allemaal vocht en slijm binnen heeft, kan het helpen om hem even flink heen en weer te slingeren aan zijn achterpootjes (dit heb ik niet hoeven doen, maar wel gezien, en het ziet er wat barbaars uit moet ik zeggen ) Daarna leg je hem bij de moeder neer zodat zij hem schoon kan likken en de twee aan elkaar kunnen wennen.
Na een tijdje (meestal nadat de broertje(s)/zusje(s) geboren zijn) verhuis je moeder met kind naar een aparte box zodat ze nog beter aan elkaar kunnen wennen/hechten en de lammetjes ook wat beschermder zitten. Het wil namelijk nog wel eens voorkomen dat de andere ooien ook wel interesse hebben in de lammetjes en ze 'adopteren'.
Dat verhuizen naar zo'n aparte box is trouwens ook een verhaal apart Je tilt het lammetje (of de lammetjes als het er meer zijn) aan hun voorpootjes op en probeert de moeder achter je aan te lokken. Vaak moet je dan ook nog als een debiel lammetjesgeluiden maken om de moeders aandacht te krijgen. Meestal volgt ze dan vanzelf wel haar lammetjes de box in. De lammetjes moeten dan een pil krijgen in hun bekje (geen idee waarvoor ook alweer) en de naveltjes moeten met jodium ingesprayed worden tegen infectie. (Is trouwens ook heel leuk als je dat net gedaan hebt, daar niet meer aan denkt en een lammetje optilt met je hand onder z'n buikje... "Hé m'n hand is bruin")
Het is ook belangrijk dat je de uier van de ooi checkt of er melk uit komt en of er niks mis mee is. De lammetjes moeten namelijk binnen een paar uur de eerste moedermelk (biest) gehad hebben, want daar zitten onder andere belangrijke antistoffen in die ze dan nog op kunnen nemen.
Als alles ok is met de ooi en de lammetjes laat je ze even met rust om wat bij te komen en aan elkaar te wennen.
Tot zover het theoretische gedeelte dan nu mijn ervaringen. Ik was best wel zenuwachtig van tevoren omdat ik het toch een hele verantwoordelijkheid vind (het gaat toch om levende wezens). Gelukkig waren er de eerste uren een paar veehouderijstudenten die wel wat ervaring hadden en die wisten wat er gedaan moest worden in bepaalde situaties. Ik vind het soms namelijk best moeilijk om te bepalen wanneer je moet gaan helpen. Hoe lang duurt een bevalling gemiddeld? Hoe lang laat je haar persen als er niks uitkomt? Als je een schaap ziet met een prolaps, wanneer grijp je dan in? Je wilt je ook niet te veel bemoeien met een bevalling. Ik was dus wel blij met de hulp. Mjah....rond een uur of 2 stonden we er dan echt alleen voor en waren het 3 'tunnels' met zwangere ooien, dorianne en ik.
hehe....daar stond ik dan met mijn zero experience We hadden van de boer een gsm nummer gekregen wat we konden bellen als we hulp nodig hadden, en hij sliep in het huis op de farm, dus hij kon zo bij ons zijn. Mjah je gaat iemand toch niet zo snel wakker bellen.
Dorianne en ik hadden allebei enorm veel kleren aan, want het zou teringkoud worden. Ik had aan: ondergoed, daarover een legging en skipulli, daarover een lamswollen dikke coltrui en een spijkerbroek, daarover een winddichte bodywarmer en daarover m'n overall (boiler suit in het engels) En ja ik had het nog koud! Mjah het was ook zoooooo superwinderig in die tunnels want de voor- en achterkant waren gedeeltelijk open en de zijkanten bestonden uit een soort gaas. Het stormde die nacht dus we zaten lekker op de tocht (en wat hadden we geleerd op school wat belangrijk is bij huisvesting van dieren? Geen tocht!) Naja het zal wel... We hadden eigenlijk vooral te doen met die kleine lammetjes die kletsnat in die koude wereld geboren werden.
We hadden trouwens een hele berg eten en redbullachtige sportdrankjes mee om de nacht door te komen, en dat hielp best goed. Mijn brandstof (waardoor ik er weer even tegenaan kon) was bovendien het ter wereld brengen van een lammetje. Er was op een gegeven moment een ooi aan het persen, maar er kwam alleen een klein staartje uit. Stuitligging dus en iemand moest dus naar binnen...
Die jongens liepen een beetje te mopperen dat de handschoenen op waren, en omdat ik dat een beetje aanstellerij vond stelde ik vrolijk voor dat ik het wel eens wilde proberen. De boer en die twee jongens (die er toen nog wel waren) vonden dat wel ok dus daar zat ik met mijn mouw opgestroopt achter dat schaap tegen zo'n roze vulva aan te kijken.....
Uhhh.....ja daar zit je dan met je goede gedrag Ik moest toch even over het drempeltje heen, want als het er op aan komt is het best spannend zo'n eerste keer haha
Maargoed naar binnen dus. Ik voelde me een beetje schuldig tegenover het schaap omdat ik best koude handen had Ze begon ook meteen te persen en mij een beetje tegen te werken. En hoe het daar binnen was? Uhh....slijmerig....vooral dat! En heel warm! (Dat laatste is niet zo erg wanneer het koud is buiten. )
Het is echt raar om te voelen en te bedenken WAT je voelt, want je kunt natuurlijk niks zien. Soort van grabbelton dus Ik voelde het lammetje op een gegeven moment maar kon niet bij z'n klauwtje. Ik probeerde verder met m'n arm het schaap in te gaan, maar het lukte niet. Het schaap begon steeds meer te persen en ik voelde me echt lullig! De boer gaf me als tip dat ik het lammetje een stukje terug moest proberen te duwen zodat ik wat meer ruimte zou hebben. Dat lukte en ik kon het einde van een achterpootje voelen. Heel voorzichtig ging ik het pootje naar achteren strekken terwijl mijn hand om het klauwtje lag om te voorkomen dat de baarmoeder zou beschadigen. Ik was echt bang dat ik het pootje zou breken, maar de boer verzekerde mij dat dat niet zo snel zou gebeuren.
Het ene pootje had ik op een gegeven moment naar achter gestrekt zodat het klauwtje uit het schaap stak, en de ander kon ik ook pakken en naar achteren strekken. En als je dan aan beide pootjes het lammetje uit het schaap trekt voelt dat helemaal goed haha Het lammetje floepte er gemakkelijk uit, we maakten z'n bekje en neusje schoon, wreven hem goed op met wat stro en voila! Bij moeders. Daar lag gewoon een lammetje wat IK ter wereld had gebracht! Ik voelde me helemaal trots! Overwinning! IK had dat gedaan! Vanuit een stuitligging! Met mijn zero experience en het ging helemaal goed! Mijn hele nacht was al helemaal goed ongeacht wat nog zou gebeuren! Ik had mijn ervaring gehad. Trots als een pauw en met een glimlach van oor tot oor stond ik daar nog even na te genieten haha
T was toch wel een beetje mijn kindje nu :-8
Gedurende onze nightshift zijn er 15 lammetjes geboren: Ze zijn eigenlijk allemaal geboren terwijl er nog begeleiding was (al ontdekte Dorianne tijdens een controle 's ochtends een tweeling die al stonden te drinken en die geen hulp nodig hadden gehad blijkbaar). De avond begon met een vierling, toen was er de drieling waarbij ik er eentje uitgehaald had, toen bleek er in de tussentijd nog een drieling geboren te zijn (verrassing!), toen kwam er een drieling waar ik zo nog even wat over vertel, en dan is er nog de tweeling die Dorianne ontdekte.
Over die ene drieling....er was een schaap wat al de hele avond onrustig was. Het ene moment liep ze te schrapen, het volgende moment lag ze weer te persen (maar kwam er niks uit), dan stond ze weer op om te schrapen, en zo ging dat gedurende avond een tijd door. Ze was in iedergeval onrustig en er stond wat te gebeuren...
We hadden te doen met het schaap en maakten ons zorgen. Ze perste wel, maar er kwam helemaal niks. Geen vocht, geen waterblaas....niks! Dat vonden we vreemd. Zo rond een uur of half 4 besloten we toch maar eens te gaan voelen.
Het schaap zag ons al aankomen en stond snel weer op om met de rest mee te vluchten. Helaas kostte het ons wat moeite om haar te vangen (levert toch weer stress op), maar toen we haar eenmaal liggende hadden gekregen, liet ze ons begaan. Dorianne ging voelen, voelde de achterkant van een lammetje, maar had niet genoeg ruimte om bij de pootjes te komen. Ze probeerde het terug te duwen om wat meer ruimte te creëeren, maar het schaap perstte het dan automatisch weer op de oude plek. Er kwam ook nog eens een waterblaas bij van een ander lammetje waardoor er helemaal weinig ruimte was. Toen ik ging voelen, kon ik er niet eens meer inkomen zo gespannen was alles. Dorianne kwam er wel weer in (had net wat kleinere handjes) maar kon nergens meer bij. Ze voelde nog wel een pulserende navelstreng. Omdat wij er niks meer mee konden, het blijkbaar niet automatisch meer zou gaan, en we ook een beetje bloed op onze handen hadden, besloten we de boer te bellen.
Toen hij kwam en erin ging, had ook hij moeite met het helpen. Naderhand bleek dat alledrie de lammetjes in stuitligging lagen. Het was dus maar goed dat we gebeld hadden. Jammergenoeg heeft uiteindelijk één van de lammetjes het niet gered. Toen wij die ochtend weg gingen leefde het wel, maar het was heel zwak, koud en ook een beetje stijf. Vanochtend zijn we even langs de farm gelopen en toen vertelde de boer dat hij het niet meer gered had. Jammer.
Een ander zwak lammetje waarvan de veehouderijstudenten dachten dat hij het niet ging redden, heeft het onder onze liefdevolle zorg gelukkig wel gered.
De nacht was lang en vermoeidend maar wel een mooie ervaring (al had ik het die ochtend wel weer even gehad en was ik blij toen ik in m'n bed kon kruipen ) Het had die nacht goed gestormd en we hebben het behoorlijk koud gehad. Vooral op de momenten dat je even niks te doen had.
Minder leuk was trouwens wanneer je naar de wc moest.... We hadden al aan de farmer gevraagd "Uhm...if we have to go to the toilet, where can we go?" En he was like "Uh...there is no toilet here actually so maybe you can go somewhere......" Wij: "WHAT?" We're not men you know.... Uiteindelijk hadden we maar een box achteraan omgedoopt tot wc hok en een emmer gebruikt mjah....leuk is anders. (wat hebben mannen het toch weer makkelijk )
Het voeren van de leblammetjes was erg leuk en opbeurend, en zorgde ervoor dat we weer wat wakkerder werden. (dat kan ook niet anders als ze allemaal tegelijk willen en je half omver beuken haha ) Het intuberen van het zwakke lammetje vond ik wel even spannend (was bang dat ik de slang in zń luchtpijp drukte) maar dat verliep ook probleemloos.
Het was fijn en rustgevend om de nacht bij de schapen door te brengen, maar wel koud en vermoeiend. Toen we die ochtend om een uur of 8 terugliepen waren we moe, koud en vies. Ik ben na het douchen meteen m'n bed ingekropen en werd pas om half 3 wakker (omdat het onweerde).
Vandaag op school was ik echt een wrak. We hadden vooral praktijk en als je maar bezig bent gaat het wel, maar de laatste les was zwaar. Hij duurde tot 16.15 uur en bevatte alleen theorie over Vet Nursing. We hebben gepraat over TPR (Temperature, Pulse, Respiration) in een heel warm lokaal....
Pfff....ik was echt blij toen we klaar waren en nam me voor om voor het eten nog even te gaan liggen. Uiteindelijk zijn Dorianne en ik nog even naar de farm gelopen om te kijken hoe het met de lammetjes was en te vragen of die ene het nog overleefd had (niet dus), en toen we terugkwamen was gaan liggen niet de moeite meer.
En nu is het 19.56 uur en ik zit ik m'n verhaal te typen. Dorianne zit achter me op bed te lezen. Straks maar even een filmpje kijken en op tijd gaan slapen.
Morgen hebben we praktijklessen met cavia's, vissen, small exotics, en wat theorie over first aid. Vandaag hadden we trouwens lessen met honden (gewandeld en healthcheck gedaan), hokken van eenden en voilerevogels verschoond, vissen en wat ongewervelden gevoerd en verschoond, en aan het einde dus die laatste vet nursing theorieles.
We zijn echt superlang bezig geweest om allemaal wandelende takken uit een terrarium te vissen zodat we hun bak konden verschonen, en ik heb een kreeft een garnaal gevoerd haha.
Pfff....nu ben ik echt gaar. Ik zal nog even wat foto's van mijn nightshift online zetten.
Tot gauw! xxx Marjolein
P.S.: Jullie mogen best op mijn berichten reageren hoor Vind ik helemaal niet erg...
UPDATE: LAMBING FOTO'S TOEGEVOEGD!!! (voor de mensen die het trouwens nog niet gezien hadden: links staan omschrijvingen bij de foto's)
08-03-2009 om 00:00
geschreven door Marjolein
05-03-2009
Time flies....
Ik realiseerde me net dat we alweer bijna aan het einde van onze tweede week zijn! Wat gaat dat hard zeg! Maar ik heb het hier dan ook super naar m'n zin. De lessen zijn heel boeiend, de mensen aardig, engels praten gaat ook steeds beter. Het is gewoon allemaal leuk!
Gisteren hebben we onze boeren ontmoet. Nouja....een paar van ons dan. Onze engelse tutor had een 'date' geregeld voor ons in een pub zodat we ze konden ontmoeten. (Ik zeg bewust 'date' want toen we de pub binnen kwamen, hadden we allemaal het gevoel dat we een blind date hadden zo zenuwachtig waren we!) De meerderheid van de boeren kon helaas toch niet op komen dagen omdat ze te druk met lambing waren. Echt heel erg jammer! Gelukkig kwamen de boeren waar dorianne en ik heen gaan wel. We hebben eerst wat onwennig kennisgemaakt, maar daarna gezellig zitten kletsen. Het zijn een vader en een zoon. De vader is echt een vrolijk oud mannetje met een geruit jasje aan, ruikend naar zeep, pretoogjes en bakkebaarden. Er waren ook twee nederlandse jongens bij die op dit moment bij hen stage aan het lopen zijn en via hun hebben we wat info in kunnen winnen. Onder andere zijn we te weten gekomen dat ze geen internet hebben, er geen bereik voor je gsm is, je in de middle of nowhere zitten, er veel spinnen op onze kamers zijn, en je pas 's avonds om tien uur je avondeten krijgt. Maare...verder was het er heel leuk
Ach ja...we zien wel. Ik heb er in iedergeval heel veel zin in!
Vandaag zijn we naar Crufts geweest. Zo'n beetje de grootste hondenshow ter wereld (en tering wat was het groot daar!) De busrit heen en terug was hilarisch omdat we een vrouwelijke buschauffeur hadden met een nogal foute smaak qua muziek. Dus daar gingen we, onder het genot van Boney M, de ketchup song, scatman etc.) Lachen!!!
De show was overweldigend en veel te groot voor de paar uurtjes tijd die we hadden, maar we hebben toch een hoop gezien (en vooral geshopt). Vooral voor de hondeneigenaren onder ons was het heel verleidelijk om heel veel geld uit te geven en ik heb heel veel 'oehhhhs' en 'aaaaahs' en 'kom eens hier kijken's gehoord. Zelf heb ik het gehouden bij een boek wat hier op school de 'vet nursing bible' wordt genoemd en een schaap die je in de magnetron kan opwarmen (bij gebrek aan vriendje ) Zie foto's haha
Anyway...het was een superleuke dag en we zijn allemaal gaar. Ik zal volgende keer wel weer een wat uitgebreider verhaal vertellen en nog wat meer foto's toevoegen. Ik heb namelijk wat foto's die klasgenoten gemaakt hebben kunnen regelen. (altijd handig foto's uitwisselen)
Oja het kan zijn dat mijn nederlands van geen kant meer klopt, maar ik ga echt steeds meer in engels denken en praten hier! Ik weet soms de nederlandse woorden niet meer voor iets! Echt erg! Of ik praat engels en nederlands door elkaar, wat ook heel appart kan zijn Bijvoorbeeld: Crufts ligt op dit moment nogal onder vuur door dierenactivisten omdat er bij veel honden te ver gegaan wordt in het fokken (denk maar aan die pim fortuyn hondjes. Daarbij zijn vaak de schedeltjes zo klein gefokt dat er niet genoeg ruimte voor de hersentjes is, waardoor de hondjes extreme pijn lijden). Anyway er was ons verteld dat er waarschijnlijk veel van die activisten zouden zijn, en ook dat het voor ons verboden was om mee te doen met protesteren. Toen we aankwamen waren die activisten nergens te vinden en ik vond dat opmerkelijk en wilde dat tegen de rest zeggen. Ik dacht aan het woord 'protest' (engels) en 'demonstrant' (nederlands) en uiteindelijk kwam eruit: "Nou ik heb nog nergens protestanten gezien"
hehe :oops" Maargoed....ik ga slapen. Morgen weer een lange dag les (Leuk!) Welterusten en groetjes vanuit Warwick College
P.S.: NIEUWE FOTO'S TOEGEVOEGD!!
05-03-2009 om 23:50
geschreven door Marjolein
03-03-2009
Happy 21th Birthday zussie!!
.
03-03-2009 om 00:50
geschreven door Marjolein
01-03-2009
Poging 2 :-P
Het klinkt allemaal wel heel leuk om zo'n blog te maken, maar als de helft van je familie het niet goed kan lezen schiet het natuurlijk niet op
Vandaar een nieuwe poging, en het belooft al meteen veel goeds want ik voel me hier nu al thuis haha
Het heeft allemaal wat langer geduurd dan gepland omdat we een aantal dagen hebben moeten wachten tot we toegang tot internet kregen, m'n laptop raar deed, en uiteindelijk ook nog bleek dat m'n oude blog het niet zo had op mensen met internet explorer (bij de mensen met firefox deed hij het namelijk wel voor 100%)
Maargoed...we blijven proberen! :D
Hieronder het eerste bericht wat ik tot nu toe geschreven heb (en daarmee meteen een test om te kijken of iedereen nu wel alles kan zien).
Ben benieuwd....Daar komt ie
Yes,
I've made it! :D It was quite a long journey, but we all arrived
alive and in one peace (even our luggage :p).
...and already
I'm typing in English! Everything went so fast...
Maargoed,
even dus weer in het Nederlands. De reis is goed verlopen gelukkig
(wat een gesjouw!) Nadat we door de douane gegaan waren, ons nog
één keer omgedraaid hadden en voor de laatste keer naar
onze ouders en vriendjes gezwaaid hadden, waren we op ons zelf
aagewezen en ging het avontuur dan echt beginnen...
En hoe
oneerlijk is het als je als vrouw helemaal volgepakt zit aan je
maximum van 20 Kg en al meer kilo's handbagage meesjouwt dan
eigenlijk toegestaan is, en je komt in een soort tax-free shopping
walhalla! >_<
How evil can that be?! "Ok
meiden...voor je uit blijven kijken en hard doorlopen met je koffers
en zooi!" Nog een laatste keer in je thuisland naar de WC :p
en hup! het vliegtuig in...
Oja...Even nog zo'n aardige
steward gevraagd een groepsfoto van ons te maken (die houden jullie
nog van me tegoed) en daar gingen we dan de trap op ons BMI-Baby
vliegtuig in (Door ons al snel omgedoopt tot 'de Prenatal-vlucht'
vanwege de leuke babyafbeelding op de staart van het vliegtuig)
Het
was al meteen ons eerste contact met Engeland want we werden bij
binnenkomst vrolijk in het engels begroet en ook het 'wat-moetje-doen-als-we-neerstorten' praatje door steward Andrew was
in het Engels. Toch is het maar goed dat we niet neergestort zijn,
want de helft heb ik volgens mij gemist :p Ik moest namelijk toch
even warmdraaien als het gaat om de engelse taal.
.....
Eigenlijk
waren we wel blij dat we even boodschappen konden doen, want veel
mensen voelden zich hongerig of uitgedroogd. Ik was zo slim
geweest om broodjes mee te nemen, maar drinken had ik niet. Wel
dorst....heel veel dorst!
Sainsbury's lag in een soort
shopping centrum á la woonboulevard, met McDonals, Starbucks,
Halfords (huh?) en nog een aantal andere winkels. Het deed mij nog
het meest denken aan een soort intermache zoals in Frankrijk, maar
dan Engels.
We hadden van de chauffeur 20 minuten gekregen
(volgens mij...), maar daarbij heeft hij eigenlijk aan 2 dingen niet
gedacht. 1) Wij zijn VROUWEN (naja..uitgezonderd Bart dan) 2)
Wij zijn daar nog nooit geweest en Sainsbury's is HUGE
Voordat
je alles gevonden hebt..... Iedereen werd al gauw overspoeld door
wat er allemaal te koop is daar. WOOOOOOOOO deze dvd is hier
maar 3pond! Daar heb ik in NL 17 euro voor betaald!!! Hé
ze hebben hier zelfs verpakte HALVE komkommers!
en
belangrijker.....CREME EGGS!!! Éen van de meiden haar
ouders komen uit Engeland dus zij is hier niet geheel werelsvreemd,
en al weken van tevoren heeft ze ons voorbereid op en lekker gemaakt
voor *heilig muziekje* CREME EGGS...
Voor de mensen die dit
niet kennen. Dit zijn eieren van chocola net iets kleiner dan een
normaal kippenei en vanbinnen gevuld met een soort suikersnot. (ik
heb inmiddels gezien wat voor verslavende uitwerking die dingen
hebben en moet bekennen dat ik zelf ook niet kan wachten tot we
woensdag weer een tripje naar de supermarkt kunnen maken om nieuwe te
halen :p)
Tja...we blijven vrouwen he... We hebben ook al
een ander plan: Over een paar weken komt één van de
meiden haar vader ons bezoeken MET DE AUTO! Waarschijnlijk sturen
we hem terug met een volgeladen auto vol met CREME EGGS! hehe
Maar
goed..waar was ik gebleven? Oja, boodschappen doen.... Er was
ons verteld dat we bij aankomst op Warwickshire College een 'hot
meal' zouden krijgen en een 'packed lunch' met sanwiches voor de
avond. Voor zondag zouden we ontbijt, lunch, en sandwiches voor de
avond krijgen. Of iets dergelijks..
De 4Di-tjes hadden ons
geadviseerd bij Sainsbury's wat extra's te halen want die
sandwiches zijn niet te vreten Ik had dus maar een
maaltijdsalade in m'n mandje gemikt, wat sinaasappels voor de
vitamines (om de een of andere reden had ik ineens een enorme zin in
gezond en fruit :S) Verder nog wat andere boodschappen (ja vaders
ze hebben hier blijkbaar ook Listerine :p) en toen kwamen twee andere
meiden en ik erachter dat we nog 4 minuten hadden...
Ow nee!
we moeten nog wat te drinken halen (ieder was verder trouwens voor
zich aan het winkelen). Omdat een klasgenootje en ik gezond wilden
doen, besloten we een tropisch ogend sapje te nemen wat in de
aanbieding was (2 flessen van 2L voor 2 pond) Want zo'n
sapje....wat kan daar nou mis mee zijn?
Huppatee snel
afrekenen.....owja water! Nouja geen tijd...volgende keer maar. We
hebben in iedergeval sap. Het water bevat hier namelijk chloor en
de 4Di-tjes hadden ons verteld dat dat niet te zuipen is en ons
geadviseerd flessen water te kopen. Maargoed...we hadden al
sap.
Na het afrekenen nog even geld gepind en weer naar de
bus. Iedereen om me heen zat heerlijk te drinken van de zojuist
gekochte petflesjes met ice tea en cola, en ik zat daar met 2 flessen
sap van 2 liter... Tja.....stom....toch nog maar even wachten
dan.
Het busreisje naar Warwickshire College was verder best
interessant. De omgeving doet denken aan Nederland, maar dan
heuvelig. Voornamelijk weilanden met boerderijen. Beetje 'Pieter
Post' achtig. Ik weet nog dat ik in het vliegtuig vlak voor de
landing uit het rampje keek en even dacht dat we een rondje gevlogen
hadden en weer in Nederland zouden gaan landen.
Bij aankomst
op Warwickshire College werden we opgewacht door 2 mensen; onze
'warden' (een soort afdelingsmama) en één van de
teachers of 'Veterinary Nursing'. Beiden heetten ze ons welkom, we
kregen onze roosters, en onze warden nam ons mee naar onze
accomodatie. En oja....met die zware koffers.... >_< Nu
dus ook met de handbagage EN boodschappen.
Ja dat was
lachen......
Maargoed, de accomodatie is echt heel netjes. We
verblijven in een flat genaamd 'Avon Hall' op de tweede etage. Voor
de GPS-nerds onder ons: N52°11'45.92
W1°33'20.07 156
m Geen lift, dus trap op met bagage was wederom lachen :p.
We
hebben onze eigen gang met 'common room'. De common room is een
soort groepsruimte/huiskamertje waar een keukentje is met aanrecht,
kastjes, koelkast en magnetron. Er is een 'zitgedeelte' en een
eettafel met 6 stoelen.
De warden gaf ons onze sleutels en
iedereen ging vol enthousiasme zijn/haar room bekijken. Mijn kamer
is de laatste op de gang en zoals jullie op de foto's kunnen zien nog
best luxe :) Alle kamers zijn ongeveer hetzelfde, al heeft de een
z'n bed links staan en bureau en kasten rechts, en de ander
andersom. Verder hebben sommigen net iets andere ramen of -
vanwege de ligging net iets andere lichtinval. Ik zit helaas
niet op de zonkant dus het is in mijn kamer vrij donker. Gelukkig
heeft de mens daar iets op gevonden.....de lamp! Die staat dan ook
bijna altijd aan wanneer ik op mijn kamer ben.
Ik vind de
kamers echt van alle gemakken voorzien. Ok de matras waarop ik
slaap heeft van die spiraalveren die nogal hard aanvoelen, en de
kachel gaat na 2 uur weer uit zodat ik hem elke keer weer opnieuw aan
kan zetten. Oja en m'n wc-bril zit los en m'n douche is vrij koud
en heeft een miezerig straaltje, maar HÉ ik HEB een kachel, en
ik HEB een bed dat veert, en ik HEB gewoon een eigen
badkamertje!! Gewoon m'n eigen woninkje. Marjo's crib! Inmiddels
hangt er ook een naambordje bij de meeste mensen en is het echt een
straatje met huisjes van iedereen ^_^ Onze gang kun je alleen met
een sleutel opkomen, maar toch sluit iedereen braaf zijn deur wanneer
hij/zij weggaat. Het pand kom je alleen in met een speciale
'sleutel' die je voor een sensor moet houden. De deur gaat dan
automatisch open. Hetzelfde verhaal als je naar buiten wilt,
oftewel..zonder sleutel kom je er niet in, maar ook niet uit. (Niet
de sleutel vergeten dus want dan zit je gevangen in het trappenhuis
:p) Het is trouwens echt super dat we allemaal op 1 gang
geplaatst zijn, want volgens de officiële regels zou 1 van de
meiden op de minderjarigenafdeling moeten komen (is nog 17 jaar) en
onze enige jongen op de jongensafdeling. We zijn al een lekker
hecht clubje aan het worden trouwens...
Where was I? Oja...oja
het verdelen van de kamers. Nadat iedereen z'n zooi in zijn of haar
kamers gelegd had, ging onze warden verder met de rondleiding. Als
eerste liet ze ons de 'Refectory' zien, waar we kunnen eten.
De
Refectory is een soort kantine. Je hebt een gedeelte vol stoelen
en tafeltjes om aan te zitten, en een soort keuken/shop gedeelte met
een soort buffet waar je met je dienblaadje langs kunt schuiven. In
dat gedeelte staan ook wat koelkasten (met flesjes/blikjes drinken,
yoghurtjes, boter, melk etc.) en stellages met allerlei lekkere
dingen van chips tot mueslirepen tot muffins. Van school hebben we
een 'meal-card' gekregen, waar elke dag 8 pond op staat. Wat je
niet uitgeeft van die 8 pond gaat verloren, dus het is handig om dan
b.v. wat extra flesjes drinken te kopen of iets lekkers zoals een
double chocolate deliciously rich and moist
muffin....*kwijl* Uhh...anyway...je hebt aan die 8 pond ruim
voldoende voor 1 dag :D
Verder liet ze ons de Library
(bibliotheek ;) ) zien, de sportzaal, de collegebar, de commonroom
voor de jongens onder de 18, de rookplekken voor de 2 rokers onder
ons, en nog wat nuttige plaatsen...
Wat betreft roken zijn ze
erg streng. In elke kamer hangt een rookmelder en als je betrapt
wordt, ben je goed de lul.
Het was fijn toen we eindelijk
konden eten, maar het bleek dat de dame van de Refectory alleen
verteld was voor de 'packed lunch' voor de evening te zorgen dus er
was niet veel te eten meer voor ons. Mijn lunch bestond uit een
droog stokbroodje waarvan ik het gevoel had dat het nog afgebakken
moest worden, 2 worstjes, een aardappeldriehoekje wat me deed denken
aan een soort röstischijfje, en 2 plakjes bacon (...en daar ging
m'n bloeddruk en cholesterol....) De 'packed lunch' bevatte een
flesje water, een zakje chips, zo'n voorverpakte sandwich die je bij
het tankstation ook kan kopen, een pakje koekjes, en een appel. Wat
betreft de zondag zouden alleen een ontbijt en lunch beschikbaar zijn
(de Refectory ging dan ook dicht om 14.00 uur) dus ik was blij dat ik
een salade gekocht had bij Sainsbury's. De meesten van mijn
groepsgenoten bewaarden hun lunchbroodje voor het avondmaal om hem
vervolgens in de microwave op te warmen.
Dat broodje was
trouwens niet gek! We hadden panini's (oftewel een baguette met beleg
erop dat in een soort tosti-ijzer geplet is) De mijne had brie,
bacon, en cranberries. Smaakte goed!
We hebben in ons
keukentje in de common room trouwens geen servies, of bestek o.id.
dus we zijn allemaal inventief met de spullen die we hebben. Zo
dient het plastic bakje van mijn maaltijdsalade nu als fruitmand,
mijn lege melkkannetje als bestekhouder, en we jatten altijd wat
extra plastic bekertjes mee uit de Refectory for our own use. Owja
dat bestek heb ik ook maar even 'geleend'
Terwijl ik dit nu
typ zijn trouwens alweer een paar dagen later dus we hebben inmiddels
onze eerste college dag erop zitten. We hebben nog steeds geen
internet op onze kamers dus we gaan elke keer maar naar de Library
waar we met een tijdelijk password toch op internet kunnen. Vandaag
hebben we gehoord dat we waarschijnlijk pas woensdag internet zullen
hebben :( Niet te geloven hoe frustrerend het is om geen internet
te hebben! Vooral als het de enige goedkope manier is om contact met
het thuisfront te hebben. Maargoed....
De rest van het
weekend stond er niks op het programma dus we hebben de rest ervan
heerlijk relaxt doorgebracht. Iedereen heeft z'n kamer leuk
ingericht met spulletjes van thuis, foto's e.d., we hebben wat films
gekeken, spelletjes gedaan, heerlijk in het zonnetje gezeten (het was
heerlijk weer zaterdag toen we aankwamen) en verder niks! Gewoon even
heerlijk niks doen, lekker lummelen, geen verplichtingen. Het voelde
gewoon onwennig.
Maandag kwart over 7 eruit gegaan, gedoucht
en overall (boiler suit) aangetrokken, ontbeten (scrambled eggs,
bacon, toast, milk), en een meeting gehad met de Senior Warden (welke
ons wat meer vertelde over de regels hier at Warwickshire
College) Daarna van 09.45 tot 16.15 uur les gehad at the Animal
Welfare Centre.
Ze hebben daar verschillende afdelingen met
heel veel dieren. Zo is er een Rodent room (die heel erg naar
rattenpis ruikt :P), een Fish room (waar ook nog wat andere dieren
zijn zoals een krab, een kreeft, slakken, een tarantula, salamanders
e.d.), een Reptile room met schildpadden, slangen en hagedissen etc.,
Exotics (met wat de wat meer bijzondere zoogdieren zoals
Chinchilla's, Degoes, Chipmunks en wat vreemde muizensoorten) en nog
allerlei dieren buiten. Je hebt er de hondenkennel en cattery, de
fretten, konijnen en cavia's, de koeien, geiten, varkens, 2
alpalca's.....naja heel veel dieren in iedergeval.
Vandaag
bestonden onze lessen vooral uit rondleidingen en uitleg over hoe
alles in z'n werk gaat at the Animal Welfare Centre. We hebben wat
theorie gehad over lichaamshoudingen en signalen bij honden, en wat
kennels schoongemaakt.
'S middags een hot meal gekozen
(broccoli, mashed potatoes en draadjesvlees) omdat ik dacht dat we 's
avonds alleen sanwiches zouden kunnen kiezen, maar het bleek dat er
's avonds ook warm eten is. Morgen dus toch maar een panini o.i.d.
nemen als lunch, want zo'n warme maaltijd 's middags is toch niet
mijn ding.
Pfff...ik had mezelf voorgenomen om deze avond
(maandag 23-02) nog even naar de Library te gaan om m'n verhaal te
posten op m'n weblogje, maar ik ben zo gaar dat ik maar in de flat
gebleven ben. Het was een behoorlijk lange en vermoeiende dag door
al die nieuwe indrukken. En omdat alles in het engels is, kost het
nog meer energie om alles te volgen.
Maar hé het is
echt superleuk allemaal en ik voel me hier wel op m'n gemak. De
mensen zijn aardig en zorgzaam voor ons, en alles is (meestal) goed
geregeld. We hoeven morgen pas om 9.45 uur te beginnen en dit is
vanaf dan standaard in ons rooster voor elke dag. De laatste les
eindigt om 16.15 uur. We hebben nog geen huiswerk dus alles waar
je je buiten de les verder nog druk om hoeft te maken is hoe laat je
gaat eten.
So..that's it for now I guess...Hopenlijk kan ik
morgen (dinsdag 24-02) mijn verhaaltje online gooien en ook wat
foto's toevoegen. Ik ga maar eens naar bed...het is 10.08PM en ik
ben gaar...
XXX Marjolein
01-03-2009 om 13:37
geschreven door Marjolein
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
haha
Kan iemand Schapie voor mij verzorgen? ;-)
Jaja mensen! I did it!
