lft van je familie het niet goed kan lezen schiet het natuurlijk niet op

Vandaar een nieuwe poging, en het belooft al meteen veel goeds want ik voel me hier nu al thuis haha

Het heeft allemaal wat langer geduurd dan gepland omdat we een aantal dagen hebben moeten wachten tot we toegang tot internet kregen, m'n laptop raar deed, en uiteindelijk ook nog bleek dat m'n oude blog het niet zo had op mensen met internet explorer (bij de mensen met firefox deed hij het namelijk wel voor 100%)

Maargoed...we blijven proberen! :D

Hieronder het eerste bericht wat ik tot nu toe geschreven heb (en daarmee meteen een test om te kijken of iedereen nu wel alles kan zien).

Ben benieuwd....Daar komt ie

Yes, I've made it! :D
It was quite a long journey, but we all arrived alive and in one peace (even our luggage :p).

...and already I'm typing in English! Everything went so fast...

Maargoed, even dus weer in het Nederlands.
De reis is goed verlopen gelukkig (wat een gesjouw!)
Nadat we door de douane gegaan waren, ons nog één keer omgedraaid hadden en voor de laatste keer naar onze ouders en vriendjes gezwaaid hadden, waren we op ons zelf aagewezen en ging het avontuur dan echt beginnen...

En hoe oneerlijk is het als je als vrouw helemaal volgepakt zit aan je maximum van 20 Kg en al meer kilo's handbagage meesjouwt dan eigenlijk toegestaan is, en je komt in een soort tax-free shopping walhalla! >_<

How evil can that be?!
"Ok meiden...voor je uit blijven kijken en hard doorlopen met je koffers en zooi!"
Nog een laatste keer in je thuisland naar de WC :p en hup! het vliegtuig in...

Oja...Even nog zo'n aardige steward gevraagd een groepsfoto van ons te maken (die houden jullie nog van me tegoed) en daar gingen we dan de trap op ons BMI-Baby vliegtuig in (Door ons al snel omgedoopt tot 'de Prenatal-vlucht' vanwege de leuke babyafbeelding op de staart van het vliegtuig)

Het was al meteen ons eerste contact met Engeland want we werden bij binnenkomst vrolijk in het engels begroet en ook het 'wat-moetje-doen-als-we-neerstorten' praatje door steward Andrew was in het Engels.
Toch is het maar goed dat we niet neergestort zijn, want de helft heb ik volgens mij gemist :p
Ik moest namelijk toch even warmdraaien als het gaat om de engelse taal.

.....

Eigenlijk waren we wel blij dat we even boodschappen konden doen, want veel mensen voelden zich hongerig of uitgedroogd.
Ik was zo slim geweest om broodjes mee te nemen, maar drinken had ik niet.
Wel dorst....heel veel dorst!

Sainsbury's lag in een soort shopping centrum á la woonboulevard, met McDonals, Starbucks, Halfords (huh?) en nog een aantal andere winkels.
Het deed mij nog het meest denken aan een soort intermache zoals in Frankrijk, maar dan Engels.

We hadden van de chauffeur 20 minuten gekregen (volgens mij...), maar daarbij heeft hij eigenlijk aan 2 dingen niet gedacht.
1) Wij zijn VROUWEN (naja..uitgezonderd Bart dan)
2) Wij zijn daar nog nooit geweest en Sainsbury's is HUGE

Voordat je alles gevonden hebt.....
Iedereen werd al gauw overspoeld door wat er allemaal te koop is daar.
“WOOOOOOOOO deze dvd is hier maar 3pond! Daar heb ik in NL 17 euro voor betaald!!!”
“Hé ze hebben hier zelfs verpakte HALVE komkommers!”

en belangrijker.....CREME EGGS!!!
Éen van de meiden haar ouders komen uit Engeland dus zij is hier niet geheel werelsvreemd, en al weken van tevoren heeft ze ons voorbereid op en lekker gemaakt voor *heilig muziekje* CREME EGGS...

Voor de mensen die dit niet kennen. Dit zijn eieren van chocola net iets kleiner dan een normaal kippenei en vanbinnen gevuld met een soort suikersnot.
(ik heb inmiddels gezien wat voor verslavende uitwerking die dingen hebben en moet bekennen dat ik zelf ook niet kan wachten tot we woensdag weer een tripje naar de supermarkt kunnen maken om nieuwe te halen :p)

Tja...we blijven vrouwen he...
We hebben ook al een ander plan: Over een paar weken komt één van de meiden haar vader ons bezoeken MET DE AUTO!
Waarschijnlijk sturen we hem terug met een volgeladen auto vol met CREME EGGS! hehe

Maar goed..waar was ik gebleven?
Oja, boodschappen doen....
Er was ons verteld dat we bij aankomst op Warwickshire College een 'hot meal' zouden krijgen en een 'packed lunch' met sanwiches voor de avond. Voor zondag zouden we ontbijt, lunch, en sandwiches voor de avond krijgen. Of iets dergelijks..

De 4Di-tjes hadden ons geadviseerd bij Sainsbury's wat extra's te halen want “die sandwiches zijn niet te vreten”
Ik had dus maar een maaltijdsalade in m'n mandje gemikt, wat sinaasappels voor de vitamines (om de een of andere reden had ik ineens een enorme zin in gezond en fruit :S)
Verder nog wat andere boodschappen (ja vaders ze hebben hier blijkbaar ook Listerine :p) en toen kwamen twee andere meiden en ik erachter dat we nog 4 minuten hadden...

Ow nee! we moeten nog wat te drinken halen (ieder was verder trouwens voor zich aan het winkelen).
Omdat een klasgenootje en ik gezond wilden doen, besloten we een tropisch ogend sapje te nemen wat in de aanbieding was (2 flessen van 2L voor 2 pond)
Want zo'n sapje....wat kan daar nou mis mee zijn?

Huppatee snel afrekenen.....owja water! Nouja geen tijd...volgende keer maar. We hebben in iedergeval sap.
Het water bevat hier namelijk chloor en de 4Di-tjes hadden ons verteld dat dat niet te zuipen is en ons geadviseerd flessen water te kopen.
Maargoed...we hadden al sap.

Na het afrekenen nog even geld gepind en weer naar de bus.
Iedereen om me heen zat heerlijk te drinken van de zojuist gekochte petflesjes met ice tea en cola, en ik zat daar met 2 flessen sap van 2 liter...
Tja.....stom....toch nog maar even wachten dan.

Het busreisje naar Warwickshire College was verder best interessant. De omgeving doet denken aan Nederland, maar dan heuvelig. Voornamelijk weilanden met boerderijen. Beetje 'Pieter Post' achtig.
Ik weet nog dat ik in het vliegtuig vlak voor de landing uit het rampje keek en even dacht dat we een rondje gevlogen hadden en weer in Nederland zouden gaan landen.

Bij aankomst op Warwickshire College werden we opgewacht door 2 mensen; onze 'warden' (een soort afdelingsmama) en één van de teachers of 'Veterinary Nursing'.
Beiden heetten ze ons welkom, we kregen onze roosters, en onze warden nam ons mee naar onze accomodatie.
En oja....met die zware koffers.... >_<
Nu dus ook met de handbagage EN boodschappen.

Ja dat was lachen......

Maargoed, de accomodatie is echt heel netjes.
We verblijven in een flat genaamd 'Avon Hall' op de tweede etage.
Voor de GPS-nerds onder ons: N52°11'45.92” W1°33'20.07” 156 m
Geen lift, dus trap op met bagage was wederom lachen :p.

We hebben onze eigen gang met 'common room'.
De common room is een soort groepsruimte/huiskamertje waar een keukentje is met aanrecht, kastjes, koelkast en magnetron. Er is een 'zitgedeelte' en een eettafel met 6 stoelen.

De warden gaf ons onze sleutels en iedereen ging vol enthousiasme zijn/haar room bekijken.
Mijn kamer is de laatste op de gang en zoals jullie op de foto's kunnen zien nog best luxe :)
Alle kamers zijn ongeveer hetzelfde, al heeft de een z'n bed links staan en bureau en kasten rechts, en de ander andersom.
Verder hebben sommigen net iets andere ramen of - vanwege de ligging – net iets andere lichtinval.
Ik zit helaas niet op de zonkant dus het is in mijn kamer vrij donker.
Gelukkig heeft de mens daar iets op gevonden.....de lamp!
Die staat dan ook bijna altijd aan wanneer ik op mijn kamer ben.

Ik vind de kamers echt van alle gemakken voorzien.
Ok de matras waarop ik slaap heeft van die spiraalveren die nogal hard aanvoelen, en de kachel gaat na 2 uur weer uit zodat ik hem elke keer weer opnieuw aan kan zetten.
Oja en m'n wc-bril zit los en m'n douche is vrij koud en heeft een miezerig straaltje, maar HÉ ik HEB een kachel, en ik HEB een bed dat veert, en ik HEB gewoon een eigen badkamertje!!
Gewoon m'n eigen woninkje. Marjo's crib!
Inmiddels hangt er ook een naambordje bij de meeste mensen en is het echt een straatje met huisjes van iedereen ^_^
Onze gang kun je alleen met een sleutel opkomen, maar toch sluit iedereen braaf zijn deur wanneer hij/zij weggaat.
Het pand kom je alleen in met een speciale 'sleutel' die je voor een sensor moet houden. De deur gaat dan automatisch open.
Hetzelfde verhaal als je naar buiten wilt, oftewel..zonder sleutel kom je er niet in, maar ook niet uit. (Niet de sleutel vergeten dus want dan zit je gevangen in het trappenhuis :p)
Het is trouwens echt super dat we allemaal op 1 gang geplaatst zijn, want volgens de officiële regels zou 1 van de meiden op de minderjarigenafdeling moeten komen (is nog 17 jaar) en onze enige jongen op de jongensafdeling.
We zijn al een lekker hecht clubje aan het worden trouwens...

Where was I?
Oja...oja het verdelen van de kamers. Nadat iedereen z'n zooi in zijn of haar kamers gelegd had, ging onze warden verder met de rondleiding.
Als eerste liet ze ons de 'Refectory' zien, waar we kunnen eten.

De Refectory is een soort kantine.
Je hebt een gedeelte vol stoelen en tafeltjes om aan te zitten, en een soort keuken/shop gedeelte met een soort buffet waar je met je dienblaadje langs kunt schuiven.
In dat gedeelte staan ook wat koelkasten (met flesjes/blikjes drinken, yoghurtjes, boter, melk etc.) en stellages met allerlei lekkere dingen van chips tot mueslirepen tot muffins.
Van school hebben we een 'meal-card' gekregen, waar elke dag 8 pond op staat.
Wat je niet uitgeeft van die 8 pond gaat verloren, dus het is handig om dan b.v. wat extra flesjes drinken te kopen of iets lekkers zoals een double chocolate deliciously rich and moist muffin....*kwijl*
Uhh...anyway...je hebt aan die 8 pond ruim voldoende voor 1 dag :D

Verder liet ze ons de Library (bibliotheek ;) ) zien, de sportzaal, de collegebar, de commonroom voor de jongens onder de 18, de rookplekken voor de 2 rokers onder ons, en nog wat nuttige plaatsen...

Wat betreft roken zijn ze erg streng. In elke kamer hangt een rookmelder en als je betrapt wordt, ben je goed de lul.

Het was fijn toen we eindelijk konden eten, maar het bleek dat de dame van de Refectory alleen verteld was voor de 'packed lunch' voor de evening te zorgen dus er was niet veel te eten meer voor ons.
Mijn lunch bestond uit een droog stokbroodje waarvan ik het gevoel had dat het nog afgebakken moest worden, 2 worstjes, een aardappeldriehoekje wat me deed denken aan een soort röstischijfje, en 2 plakjes bacon (...en daar ging m'n bloeddruk en cholesterol....)
De 'packed lunch' bevatte een flesje water, een zakje chips, zo'n voorverpakte sandwich die je bij het tankstation ook kan kopen, een pakje koekjes, en een appel.
Wat betreft de zondag zouden alleen een ontbijt en lunch beschikbaar zijn (de Refectory ging dan ook dicht om 14.00 uur) dus ik was blij dat ik een salade gekocht had bij Sainsbury's. De meesten van mijn groepsgenoten bewaarden hun lunchbroodje voor het avondmaal om hem vervolgens in de microwave op te warmen.

Dat broodje was trouwens niet gek! We hadden panini's (oftewel een baguette met beleg erop dat in een soort tosti-ijzer geplet is)
De mijne had brie, bacon, en cranberries. Smaakte goed!

We hebben in ons keukentje in de common room trouwens geen servies, of bestek o.id. dus we zijn allemaal inventief met de spullen die we hebben.
Zo dient het plastic bakje van mijn maaltijdsalade nu als fruitmand, mijn lege melkkannetje als bestekhouder, en we jatten altijd wat extra plastic bekertjes mee uit de Refectory for our own use.
Owja dat bestek heb ik ook maar even 'geleend'

Terwijl ik dit nu typ zijn trouwens alweer een paar dagen later dus we hebben inmiddels onze eerste college dag erop zitten.
We hebben nog steeds geen internet op onze kamers dus we gaan elke keer maar naar de Library waar we met een tijdelijk password toch op internet kunnen.
Vandaag hebben we gehoord dat we waarschijnlijk pas woensdag internet zullen hebben :(
Niet te geloven hoe frustrerend het is om geen internet te hebben! Vooral als het de enige goedkope manier is om contact met het thuisfront te hebben.
Maargoed....

De rest van het weekend stond er niks op het programma dus we hebben de rest ervan heerlijk relaxt doorgebracht.
Iedereen heeft z'n kamer leuk ingericht met spulletjes van thuis, foto's e.d., we hebben wat films gekeken, spelletjes gedaan, heerlijk in het zonnetje gezeten (het was heerlijk weer zaterdag toen we aankwamen) en verder niks! Gewoon even heerlijk niks doen, lekker lummelen, geen verplichtingen. Het voelde gewoon onwennig.

Maandag kwart over 7 eruit gegaan, gedoucht en overall (boiler suit) aangetrokken, ontbeten (scrambled eggs, bacon, toast, milk), en een meeting gehad met de Senior Warden (welke ons wat meer vertelde over de regels hier at Warwickshire College)
Daarna van 09.45 tot 16.15 uur les gehad at the Animal Welfare Centre.

Ze hebben daar verschillende afdelingen met heel veel dieren. Zo is er een Rodent room (die heel erg naar rattenpis ruikt :P), een Fish room (waar ook nog wat andere dieren zijn zoals een krab, een kreeft, slakken, een tarantula, salamanders e.d.), een Reptile room met schildpadden, slangen en hagedissen etc., Exotics (met wat de wat meer bijzondere zoogdieren zoals Chinchilla's, Degoes, Chipmunks en wat vreemde muizensoorten) en nog allerlei dieren buiten.
Je hebt er de hondenkennel en cattery, de fretten, konijnen en cavia's, de koeien, geiten, varkens, 2 alpalca's.....naja heel veel dieren in iedergeval.

Vandaag bestonden onze lessen vooral uit rondleidingen en uitleg over hoe alles in z'n werk gaat at the Animal Welfare Centre.
We hebben wat theorie gehad over lichaamshoudingen en signalen bij honden, en wat kennels schoongemaakt.

'S middags een hot meal gekozen (broccoli, mashed potatoes en draadjesvlees) omdat ik dacht dat we 's avonds alleen sanwiches zouden kunnen kiezen, maar het bleek dat er 's avonds ook warm eten is.
Morgen dus toch maar een panini o.i.d. nemen als lunch, want zo'n warme maaltijd 's middags is toch niet mijn ding.

Pfff...ik had mezelf voorgenomen om deze avond (maandag 23-02) nog even naar de Library te gaan om m'n verhaal te posten op m'n weblogje, maar ik ben zo gaar dat ik maar in de flat gebleven ben.
Het was een behoorlijk lange en vermoeiende dag door al die nieuwe indrukken. En omdat alles in het engels is, kost het nog meer energie om alles te volgen.

Maar hé het is echt superleuk allemaal en ik voel me hier wel op m'n gemak. De mensen zijn aardig en zorgzaam voor ons, en alles is (meestal) goed geregeld.
We hoeven morgen pas om 9.45 uur te beginnen en dit is vanaf dan standaard in ons rooster voor elke dag. De laatste les eindigt om 16.15 uur.
We hebben nog geen huiswerk dus alles waar je je buiten de les verder nog druk om hoeft te maken is hoe laat je gaat eten.

So..that's it for now I guess...Hopenlijk kan ik morgen (dinsdag 24-02) mijn verhaaltje online gooien en ook wat foto's toevoegen.
Ik ga maar eens naar bed...het is 10.08PM en ik ben gaar...

XXX Marjolein

01-03-2009 om 13:37 geschreven door Marjolein