Vandaag een nieuwe stagedag in een nieuw ziekenhuis: het Hospitalar Universidade de Coimbra!
Een medestudente die daar ook stage loopt zou ons komen ophalen met de auto. Na eerst naar een verkeerde auto gelopen te hebben, vonden we de juiste. Tijdens de rit vertelde de studente ons dat het ziekenhuis vroeger de afdeling was voor de mentaal gestoorden (the crazy people :p ). Aangekomen in het ziekenhuis, was dit direct te merken... Donkere gangen, geen ramen, kleine kamers voor de testen, hele oude apparatuur.. Jep, we voelden ons direct in een horrorfilm!
Onze mentor vertelde dat ze later op de dag nog naar de tandarts moest, maar dat de andere audioloog waarbij we mogen meevolgen tegen dan terug zou zijn van een ander ziekenhuis. Tijdens het testen van een patiënt, begon onze mentor in het Portugees te praten met de andere studente en ging ze weg. De andere studente nam de rest van de test af en de patiënt vertrok. Daarna vertelde ze ons dat de audiologe weg was en de andere audioloog niet of later pas zou komen, dus dat het geen zin had om in het ziekenhuis te blijven en dat ze ons terug zou afzetten aan onze residentie. Raar, we hebben niet eens de kans gehad om te praten met onze mentor. Ze had zich snel voorgesteld en is toen direct beginnen werken tot ze vertrok. We hebben geen naam, contactgegevens, uurrooster,... kunnen vragen. Normaal krijgen we deze informatie van onze school, maar het enige dat we nu wisten was de naam van het ziekenhuis en om hoe laat we de eerste dag aanwezig moesten zijn. Volgende keer beter zeker?
Op kot schreven we snel de verslagen en we trokken terug de stad in om te genieten van het zonnetje. We bezochten de universiteit (heel mooi!) en de kathedralen.
Sábado 20/04
Vandaag een beetje langer slapen, rustig eten, beetje op terras in de zon zitten,... en daarna terug naar de stad. We wandelden terug een beetje rond in het oude gedeelte, gingen in de botanische tuin genieten van de zon en daarna terug naar onze residentie om ons klaar te maken om een stapje te gaan zetten :)
Domingo 21/04
Uitslapen en 's middags naar een Engelstalige lezing in de school. Een bekende audioloog kwam spreken over Mismatch negativity, de enige lezing van het hele congres die in het Engels gehouden werd en dus de enige lezing die nut had voor ons. Tip aan de school: zorg voor een micro als er een oude man komt spreken voor een hele aula ;)
De rest van de dag genieten we van de zon in de residentie en wordt er nog een beetje voor school gewerkt :)
Vandaag de derde dag stage. Veel patiënten gezien, veel bijgeleerd. De stagementor geeft ons de tijd om vragen te stellen en legt veel uit.
Na de stage werd gevraagd of we meegingen met de andere studenten naar Dolce Vita, een winkelcentrum, waar er van de school een stand staat waar ze gehoorscreeningen gingen doen. Tuurlijk wouden we dit zien, dus gingen we mee op de bus naar het shoppingcentrum. Daar aangekomen was de benedenverdieping van het winkelcentrum ingepalmd door de school: een grote stand met voor elke opleiding een deeltje, zo kon je röntgenfoto's laten maken bij radiologie, je bloed laten testen bij laboratoriumtechnieken of je BMI laten berekenen door de dieetisten.
In het winkelcentrum probeerden we een nieuw soort ijs uit van Ola: de Swirl! Dit is een vanillesoftijs die gemixt wordt met een saus naar keuze en andere extra's zoals chocoladeschilfers, caramelblokjes,... lekker!
Om half acht namen we de bus terug naar ons kot en gingen we... verslagen schrijven! baahh :p
Maandag hadden we om 8u50 afgesproken met onze contactpersoon aan de School Entrance. Spannend, een afspraak met iemand van wie je niet weet hoe ze eruit ziet op een plaats waar je nog nooit geweest bent!
Vol goede moed namen we de bus naar de school. Gelukkig is het maar 10 minuutjes. Daar aangekomen (om 8u30, goed op tijd dus) Bekeken we de school. Bedoelde ze met school entrance het hek, de deur aan de rechterkant of de deur aan de linkerkant? Na inspectie van beide deuren, besloten we in het midden van deze drie punten te wachten.
Al snel werd het 8u50 en... Niets! Niemand te zien... Na een tijdje zagen we iemand van de deur aan de linkerkant naar het hek lopen, ze staarde ons aan en liep terug naar binnen. Zou dit onze contactpersoon zijn? Maar dan zou ze het wel komen vragen zijn, welke studenten die de weg kennen staan zomaar in het midden van een parking wat rond te kijken? We besloten echter om ons nog meer in het zicht te zetten en gingen aan het hek staan. 5 min later kwam de vrouw terug. Ze loopt op ons af en vraagt of we de erasmus studenten zijn. Ze spreekt ons direct aan met de juiste naam (wat ons de bevestiging geeft dat ze foto's van ons ontvangen heeft van de school, dus wel raar dat ze dan niet de eerste keer al is komen vragen of wij het waren). We begonnen onze wandeling naar het ziekenhuis; Covões hospitalar de Coimbra! Het ligt vlak naast de school, gemakkelijk !
Claudia (onze contactpersoon) stelde ons voor aan onze stagementor en medestagiaires en beende direct weer weg. Iedereen is gelukkig erg vriendelijk en doet zijn best om Engels te praten, wat voor de ene al beter lukt dan de andere! Onze eerste dag is direct een chaotische, van de ene patiënt naar de andere en bijna geen tijd om vragen te stellen, dat belooft voor die verslagen vanavond!
In het ziekenhuis werken we vooral met CI patiënten. Audiologie heeft hier een hele gang voor zich, waarvan twee kamers voor de logopedisten zijn die hoortraining geven aan de patiënten. Dat is anders dan in België, waar hoortraining vaak in een multidisciplinaire setting gebeurd, logo én audio samen.
Het was een leuke stagedag waarbij we direct veel bijgeleerd hebben.
