|
Vertrekken van een klein koperen staafje en eindigen met een lange draad van 1,1 mm. Draadtrekken dus!
Wat een geweldige les!
We leerden hoe we ons koperen staafje eerst moeten uitgloeien, afkoelen in water, in zuur moeten onderdompelen om het nadien weer met water af te spoelen en af te drogen zodat we ons zacht uitgegloeid staafje aan de pletwals kunnen overgeven. Pure fitness! Dat ik na een hele dag werken nog zo'n hard labeur voor de boeg had, had ik niet zien aankomen... Ook de mind moest overuren draaien. Open gaatjes vullen, kwartslagen respecteren, losser of vaster zetten en draaien met die hendel én indien nodig opnieuw uitgloeien met heel het water en zuur-procedé opnieuw als gevolg. Opletten geblazen want je draad mag ook niet te dun worden. We moeten hem nog rond kunnen maken aan de trekbank (nadat we aan het begin van onze draad een punt gemaakt hebben met behulp van de pletwals en opnieuw uitgegloeid hebben...).
Klaar voor de trekbank, dus. Beetje kaarsvet gebruiken en dan je draad eindeloos met behulp van een trektang door de verschillende gaatjes in het trekijzer halen totdat je draad precies 1,1 mm is.
Respect voor Sally die aan de pletwals en trekbank staat alsof ze dit al jaren doet! Dank aan Kadar die in de bres springt om mijn staafje uit het zuur te vissen! Even was er paniek toen het geleende vuurpincet van onze juf pootjes had gekregen, maar eendracht maakt macht want door onze krachten te bundelen vonden we het verloren gewaande pincetje terug in de werkkoffer van een verstrooide tweedejaars cursiste...
Tegen het einde van de les maakte ik nog snel even gebruik (misbruik) van het goede humeur van Jo. Op dit moment had ik zitten wachten! Snel even de zelfevaluatie invullen van mijn oefening geometrische figuren om dan een aanvaardbaar cijfer in de wacht te slepen. Een mooie zeven!
En ik die dacht nooit tot in de tweede module te geraken...
|
