Les over vijltechniek en de verschillende soorten vijlen: grove vijlen, bastaardvijlen, halfzoete en zoete (zachte) vijlen, maar ook ronde, vierkante, halfronde, platte exemplaren, vogeltong- en barettevijlen en hun fijnere broertjes en zusjes (naald-, riffle-, scharnier- en echappementvijltjes). Daar heb ik wel even op moeten studeren vanmorgen!
Materiaalkennis is één zaak, de praktijk is momenteel wat anders!
Nu de zaagtechniek al iets beter lukt, loopt het weer mis met mijn vijltechniek. Volgens de lerares durf ik niet genoeg. Zelf moet ik vaststellen dat ik (nog) geen oog heb voor de details. Ik denk (of hoop) te snel dat mijn hoek wel 90 graden is en zie de donkere vlekjes niet altijd tussen de winkelhaak en mijn zorgvuldig aangepakt koperen plaatje waardoor ik na controle van mijn juf weer met met allereerste plaatje naar mijn werkbankje word gestuurd om de boel recht te zetten terwijl mijn buurvrouw Sally al aan haar derde koperen plaatje aan het vijlen en zagen is en lovende kritieken mag aanhoren. Ook onze Ayla (vorige les pas de groep versterkt) lijkt een natuurtalent en krijgt complimentjes bij de vleet...
Het doet wat met een mens, zo willen en (nog) niet kunnen (als ik mijn lerares mag geloven ga ook ik dit na veel oefenen onder de knie krijgen?!). Vanaf half zeven stipt werk ik ononderbroken (ja, ja, u leest dit goed, zonder pauze) door totdat het vaag tot me doordringt dat iedereen al heeft opgeruimd, het atelier heeft verlaten en de donkere straten van Antwerpen is ingetrokken. Enkel Jo staat nog wat rond te draaien en doet alsof ze verder inpakt terwijl ze eigenlijk zelf ook zo snel mogelijk op haar fiets wil springen om haar getalenteerde en minder getalenteerde cursisten een paar dagen achter zich te laten.
Ik probeer nog te vertellen dat er frustratie was, maar ook passie en vooral de wil om het goed te leren en te kunnen, maar daar scoor ik natuurlijk op dit moment niet mee. Integendeel! Als een haas ga ook ik ervandoor nadat ik nog snel mijn verkrampte vingertjes even van een straaltje koud stromend water liet genieten, mijn werkbank opruimde, mijn schort bijeen frommelde en al mijn spullen meegraaide om dan op de klok van de speelplaats te kunnen aflezen dat het reeds tien uur is en op te merken dat alle lokalen er verlaten bijliggen.
Morgen zal ik dan met nieuwe moed en hopelijk minder frustratie verder kunnen oefenen op mijn vijltechniek en hopelijk binnenkort ook mooie en perfect gevijlde en gezaagde koperen vierkantjes van 40 op 40 mm kunnen afleveren...
|
