Een flikkering uit een oude droom, pulseert door mijn gedachten Als het roepen van een ster die niet alleen sterven wil. Net als oud licht dat lang geleden beslist vertrok naar de bestemming...
Wat doet dat vreemde licht blauw kleurend voor mijn sluitende ogen, zacht maar blijvend...
Ik herinner mij vaag de eerste aanblik, het onbewust weten en zien van herkenning.
Het thuis komen is volbracht, de ster is thuis, Ze leidde me naar haar finale explosie, een implosie binnenin, en herboren zie ik je schitterende blik op mij.
