Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
E-mail mij ! Louis
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
27-03-2010
Vervolg Weeshuis wegwerpkinderen (vierde pagina)
Want zij werden geloofd, want zij waren de heilige in de maatschappij , misdadig is dat! Maar waar ik wel zeker van ben 'DE HEL' die bestaat wel want daar heb ik als kind bij de duivelse nonnen gezeten. En als ik met mijn wagen langs een oud klooster rijd en ik zie die grote ramen en die rauwe muren en deuren van dat klooster denk ik er terug even aan. Het is maar even maar het blijft toch zitten ! In die tijd toen waren er ook goede kinderinstellingen, gelukkig waren alle kinderinstellingen niet zoals in het weeshuis te Zelem waar ik groot gebracht ben. Mijn verhaal dat ik hier neerschrijf is de volledige waarheid van dat weeshuis, dat ik daar de zware mishandelingen meegemaakt heb als kind bij en door de nonnen echte gruwel!!! En boer Jef van die beul had ik als kind geen goede gedachten. Ik dacht altijd als kind als ik hier uit het weeshuis kom vermoord ik die rotzak! Gelukkig ben ik van die gedachten veranderd noch thans dat hij het wel verdiende, ik was niet alleen met die gedachten als kind in het weeshuis. De nonnen hadden van boer Jef een monster gemaakt zodat hij geen enkel kind ontzag zodat hij ons zwaar mishandelden met de volledige goedkeuring van de nonnen. In het weeshuis gebeurde ook misbruiken zowel door de nonnen (daar ben ik zeker van ) want daar was ik ook een slachtoffer van! Ik heb het jaren verzwegen uit schaamte en uit ongeloof van de maatschappij, tot ik een vertrouwelijke persoonlijkheid tegen kwam, ( I. L.) dat dacht ik eerst niet dus,en het vertelde als ze dit leest weet zij dat ik haar bedoel! Bij zuster Aleitis in de klas moest ik zonder enige reden voor straf onder haar lessenaar gaan zitten dan deed ze hare rok naar omhoog en ik moest met mijn hoofd tussen haar benen gaan en haar likken,en als ik het niet goed deed stampte zij mij bond en blauw ik kon toch niet weg onder die lessenaar! dat is dikwijls gebeurd. Ook op de slaapzaal in de chambrettes van zuster Anna moest ik haar strelen over haar borsten en haar geslachtsorgaan en nadien moest ik haar likken vanonder aan haar geslachtsdeel dat is dikwijls gebeurd. Als alle jongens op hun zij lagen en het deken over hun hoofd was kwam zuster Anna mij uit mijn bed halen en dan moest ik meegaan naar haar chambrette!! Als ook door de grote jongens op de slaapzaal ze ontzagen niemand niet. De grote jongens die de vriendjes waren van de nonnen of moet ik zeggen hun liefjes mochten alles doen met de kleine jongens op gebied van misbruiken en geweld de nonnen sloten toch altijd hun ogen voor die vriendjes van hun iedereen wist dat wat daar gebeurde. Het is daar op de slaapzaal dat ik ook misbruikt ben door een van de grote jongens en door de nonnen ,vriendje van de twee nonnen zijn naam ken ik nog, ik was zo niet want ik was nog maar een klein manneke. Soms ging een jongen in de non haar slaaphokje (2 chambrettes dat op de slaapzaal stonden waar de twee nonnen in sliepen) binnen dat heb ik af en toe gezien zowel de ene als de tweede non deed dit met de kinderen, zodat we geluiden hoorde dat niet normaal waren ik wist beter wat daar gebeurde. Iedereen hoorde dat op de slaapzaal maar iedereen was bang om er iets over te zeggen tegen elkaar. En bang om er over te praten tegen de jongens omdat een of anderen jongen het zouden gaan zeggen tegen de nonnen, ze zouden ons ineen gestampt hebben dat was de eerste keer niet dat ze dat deden. En zo de kinderen weg sleepte en dat we die kinderen niet meer terug zagen leven die kinderen nog dat weet ik niet? Ik denk dat het kerkhof van Zelem vol ligt met kinderen die mishandeld en misbruikt zijn in het weeshuis door de nonnen en de grote jongens. Die kinderen dat die nonnen ineen stampte sleurden ze weg over de grond met hun handen en voeten die kinderen hebben we nooit meer terug in het weeshuis gezien " Waar zijn ze op het kerkhof' dood en begraven"? Kinderen die de zware mishandelingen en de misbruiken niet meer aankonden en die van uit de goot op het dak of door een venster naar beneden sprongen recht de dood in . En die zo zelfmoord pleegde , ik heb dit een paar keer gezien zowel van jongens als meisjes in het weeshuis ik ken nog een paar namen van die kinderen. Het is niet voor niets dat wij op de slaapzaal op ons zijde moesten liggen in ons bed met de rug naar de twee chambrettes toe, en ons laken over ons hoofd moesten trekken maar af en toe zagen we het toch dat er een jongen daar binnen ging bij de nonnen in die chambrettes. En tegen wie moesten we het ook zeggen niemand geloofde ons toch niet want we hadden niemand niet en we stonden alleen op de wereld, en we waren toch maar uitschot en wegwerpkinderen van de maatschappij ''Want die duivelse nonnen waren toch zo lief he' '' getekent Louis Van Tongelen. Daar kunnen zeer veel jongens van toen getuigen van zijn die dat daar ook allemaal meegemaakt hebben die gruwel en de misbruiken dat op de slaapzalen gebeurden in het weeshuis. En de jeugdrechtbank van Mechelen dat zij er zogezegd van niets wisten wat daar in dat weeshuis toen te Zelem gebeurde met de kinderen daar heb ik wel echt mijn bedenking bij? Zagen ze niet dat ik ondervoed was en trouwens ik niet alleen, en dat wij vol met blauwe plekken stonden door de mishandelingen, daar werden nooit geen vragen bij gesteld? Wat moesten ze ook doen met de wegwerpkinderen van de maatschappij toen, ze staken je als kind in een gesticht (weeshuis) zo waren ze jaren van je af. De haat en de vernederingen en de geweldadige feiten dat tussen de jongens en meisjes en tussen de jongens onderling in het weeshuis werd gekweekt en aangemoedigd door de nonnen waren schering en inslag aldaar toen . Waar dat die nonnen gekweekt werden in een of andere klooster waar dat satan (de duivel) werkte? Een ding weet ik zeker het waren geen nonnen van deze aarde elk kind haten ze in het weeshuis! Ik stel mij wel de vraag of die nonnen nog wel mensen waren of dat die nonnen in een of anderen concentratiekamp werkte bij de duitse nazi beulen in de oorlog, en dat die vrouwen daar werkte als zogezegde verzorging zusters in die tijd??, dat zegde men tegen die vrouwen die daar werkte. Want het was toch kort na de oorlog zodat die vrouwen moesten vluchten samen met die duitse nazi beulen na de oorlog uit die concentratie kampen voor de bevolking want ze werden achterna gezeten door de bevolking zodat ze niet konden afgemaakt worden? En zo konden ze onderduiken en in de kloosters binnen gingen als non met een anderen naam zodat ze niet erkenbaar meer waren voor de maatschappij? Zo konden ze hun folter praktijken voort zetten maar dan op mij en anderen kinderen in het weeshuis te Zelem? Ik ken deze nonnen nog allemaal bij naam, of waren het menselijke monsters die in het zwart rond liepen in dat weeshuis toen, en die geen enkele genaden hadden met de kinderen? In het weeshuis toen was ik liever dood dan dat ik als kind daar leefde, ik werd daar behandeld als een beest 'alhoewel' een beest word nog beter behandeld dan ik en anderen kinderen daar toen. Ik was daar niet alleen met die gedachten toen , spijtig dat er jongens en meisjes het wel gedaan hebben want na 'DE HEL' was er nog een leven. Hoe moeilijk het verder leven ook is, leven die jongens en meisjes nog of niet er is niemand dat dit weet? Er is nog zoveel gebeurt daar met de zware kindermishandelingen door de nonnen in het weeshuis te Zelem zodat het mij te zwaar is om dit hier nog allemaal neer te schrijven dat kan ik echt niet meer aan, dit is nog maar een klein deel van het geen toen daar gebeurde in het weeshuis te Zelem. En er waren ook mensen buiten het weeshuis dat er van wisten wat daar in het weeshuis gebeurde met de kinderen, maar ze houden hun lippen op elkaar ''Misdadig was dat van die mensen'' En de hypocriete kerk en zijn instituten zegde naar de buiten wereld '' Je mag de gezinnen niet uit elkaar trekken, gezinnen moeten verenigd blijven'' Maar de werkelijkheid is anders en het waar gelaat van de kerk instituten en zijn kinderinstellingen is dat ze de gezinnen letterlijk uit elkaar trokken, kinderen broers en zussen in hun kinderinstellingen zodat ze van elkaar vervreemden met de jaren, Er waren broers en zussen die van elkaar nog niet wisten dat ze broer of zus waren in het weeshuis. Want de nonnen verzwegen dat tegen over de kinderen dat ze een broer of zus hadden in het weeshuis zodat ze jaren van elkaar vervreemden, dat waren kinderen dat nooit geen bezoek kregen van hun familie.Want jongens en meisjes moesten altijd apart ze mochten elkaar niet zien in al die jaren als ze geen bezoek kregen van hun familie, ze zouden beter zwijgen en het voorbeeld geven maar dat doen ze ook niet en nu nog niet in tegen deel! Ik heb mijn verhaal over mijn kinderjaren neergeschreven over de zware kindermishandelingen met folter praktijken dat toegepast werd door de nonnen in het weeshuis toen met veel tranen en pijn gedaan. Eerst en vooral heb ik het voor mijn eigen gedaan het moest van mij af ik zat er al lang genoeg mee. Maar ook voor alle jongens en meisjes die bij mij in het weeshuis geweest zijn toen ,en voor alle anderen kinderen dat in anderen kinderinstellingen bij paters (broeders) of zusters (nonnen) of hoe je dat soort ook mag noemen, geweest zijn en die dat ook meegemaakt hebben die gruwel. Ik schaar ze niet allemaal over een kam, er waren ook goede zusters, priesters en paters die goed waren in de instellingen met de kinderen en die deden wat ze moesten doen en dat is tederheid en aandacht schenken aan de kinderen waar wij zeer veel noot aan hadden als kind. Maar waar ik groot gebracht ben bij die nonnen was het een concentratiekamp voor wegwerpkinderen van de maatschappij en zijn beulen ''DE HEL'' onmensen waren het!!! Zodat we het eens eindelijk naar buiten kunnen brengen met ons verhaal na al die jaren over de misdadige dienaars van de kerk, hoe dat ze in werkelijkheid waren in die kinderinstellingen van de kerk toen!! Zo dat we het allen een plaatsje in ons verder leven kunnen geven en verder met ons leven gaan, veel sterkte en het gaat jullie allemaal goed in jullie verder leven! Dat was mijn jeugd om nooit te vergeten!!! Ik heb de misdadige nonnen zeg maar de misdadige dienaars van de kerk wel vergeven maar dat heeft jaren geduurd voor dat ik dit aan kon en dan nog! Maar vergeten is wat anders!! De foto boven aan is getrokken aan de hoofd ingang op de trappen van het weeshuis te Zelem met ons Moe, ik en mijn twee broers en zus ,achter de hoge deur staat een non te zien! ONS MOE (grootmoeder) WAS ONZE ENIGE HOOP TOEN!!!!! Toen ons Moe met de ziekenwagen toekwam mochten wij even erbij komen om ons Moe een dikke knuffel te geven om afscheid te nemen. Ons Moe weende ze wist dat dit de laatste keer was dat ze ons zag haar kleinkinderen, en wij weende ook en pakte ons Moe goed vast wij wilde ons Moe niet meer loslaten omdat ik wist wij gaan ons Moe nooit meer zien en we krijgen geen bezoek meer in het weeshuis, de nonnen hebben ons van ons Moe afgetrokken en de ziekenwagen vertrok, wij weende dagen aan een stuk van verdriet. En van de rest van de familie tantes en nonkels zagen wij nooit in het weeshuis, we waren aan ons lot over gelaten. Het is daarom dat ik mij een afkeer had van de familie en nu nog, juist mijn gezin daar ben ik fier op. PS. Voor de mensen die dat niet meegemaakt hebben is het zeer moeilijk te begrijpen dat dit allemaal kon in de maatschappij toen, daar heb ik alle begrip voor. Maar voor de jongens en meisjes toen die dat meegemaakt hebben in hun jeugdjaren en zo groot gebracht zijn in die kinderinstellingen zowel bij paters (broeders) als nonnen, of ook hoe je dat soort mag noemen. Dat dragen wij geheel ons leven mee of wij het nu willen of niet je bent getekend voor je leven dat vergeet je niet, zelfs als je achteruit kijkt zie je het verleden nog op je afkomen. En ik hoop dat dit levensverhaal uit mijn jeugd jullie een beetje zullen helpen omdat te kunnen verwerken na al die jaren, voor het geen jullie in je jeugdjaren ook meegemaakt hebben in die kinderinstellingen. Het ga jullie goed!! Louis Getekend: Louis Van Tongelen ( Besluit hier onder pagina)
Reacties op bericht (10)
08-01-2011
bloggen help niet meer
je mag er over schrijven en lezen zoveel je wil. die plijsters op de wonden vallen er toch direct af, zelf over de mooist gemaakte wonden blijven ze niet plakken. alleen je hart en ziel kunnen ze NOOIT helen, je mag doen wat je wil, hier schijnt NIEMAND je te geloven, toch ik kan het weten want ik was een van jullie in zelem
08-01-2011, 15:19 geschreven door die van de mailtjes
14-12-2010
SPREUKJE HELING DOOR LIEFDE
pfff , ik kan dat allemaal niet lezen want dan moet ik een heel doos xanac'kes slikken maar een ding weet ik i.v.m het spreukje dat alles zo veel sneller is geheeld als het met liefde is gedeeld , onvoorwaardelijke liefde en geen liefde uit eigen belang want dat haalt niet veel uit . Laten we blijven hopen dat dit ooit mag zeegevieren dat de onvoorwaardelijke liefde voor uw medemens in nood werkelijkheid mag worden over moeder aarde .
14-12-2010, 15:22 geschreven door filip , biggfill
11-11-2010
proficiat voor dit initiatief
Het is met grote achting en enorm respect voor u dat ik deze blog heb gelezen. Het woord "wegwerpkinderen" is bijzonder goed gekozen, want jullie waren overgeleverd aan een bende sadistische nonnen, zonder enige steun van wie dan ook in de maatschappij. En dat wisten die nonnen zeer goed, vandaar dat ze met jullie konden doen wat ze wilden. Ik heb ongeveer uw leeftijd, heb een dergelijke gruwel nooit meegemaakt, maar ik heb wel tot mijn 14 jaar in katholieke scholen gezeten. Ik heb toen enkel van een paar sadistische gedragingen horen praten (zonder dat ik dat kan bevestigen), maar ik heb wel gezien hoe wij geïndoctrineerd werden. Op latere leeftijd heb ik alle geloof de rug toegekeerd en beschouw mij nu als een atheïst. Maar ik wil er onmiddellijk aan toevoegen dat ik nonnen en priesters heb gekend die zich enorm hebben ingezet voor kinderen en ook volwassenen. Zij verdienen het niet om over dezelfde kam geschoren te worden. Dat dit niet meer zou gebeuren, dat denk ik helaas echt niet. De scheiding van kerk en staat is een lachertje. De katholieke kerk heeft hier en in vele landen nog altijd een enorme macht (koningshuis, politiekers, justitie). Ons enige verweer dat we hebben is via internet en via de media dit trachten publiek te maken. En dat hebt u gedaan, vandaar mijn oprechte waardering en de hoop dat er ooit gerechtigheid geschiedt. Ik wens je nog het allerbeste in je leven en hopelijk nog vele jaren, die de verloren jaren uit het weeshuis een klein beetje kunnen goed maken.
11-11-2010, 21:02 geschreven door Tony Dewit
08-11-2010
Kindermisbruik.
Dag Louis,
Sorry dat mijn mailtje niet is toegekomen. Allicht te wijten aan de grillen van de laptop ... of een foutje van mezelf.
Heb gisterenavond uw verhaal gelezen en ben nog onder de indruk. Ik ben op uw blog terchtgekomen door uw terechte reactie gisteren op het forum van Het Nieuwsblad.
Het is goed dat mensen zoals u die zoiets hebben meegemaakt hun verhaal brengen.
Ikzelf ben enkele weken geleden met een blog begonnen "Lezersbrieven en verhalen". De lezersbrieven handelen over actuele problemen, waaronder ook heel wat reacties over misbruik ven kinderen door geestelijken en uiteraard de ongenuanceerde uitspraken van aartsbisschop Léonard.
De verhalen werden opgetekend door mijn vader (overleden in 1986), die als rijkswachter verbonden was aan de bijzondere dienst "Jeugdbescherming en zedenfeiten" (zo noemde dat vroeger). Heel dikwijls hoorde ik hem vroeger vertellen hoe hij vaak tegengewerkt werd en onder druk werd gezet bij onderzoek naar seksueel misbruik van kinderen door geestelijken.
Hij heeft zijn verhalen na zijn loopbaan in twee boeken verwerkt. Die zijn altijd tot de huisbibliotheek blijven behoren. Pas in april van dit jaar na het uitbreken van het schandaal rond bisschop Van Gheluwe heb ik besloten daar naar buiten mee te komen. Het begon met een fragment uit een verhaal in een lezersbrief en einde september ben ik dan met een blog begonnen.
De verhalen bevatten getuigenissen van slachtoffers en bekentenissen van daders. Grauwe realiteit dus.
Ik doe dit niet uit zucht naar sensatie. Een belangrijke reden is ook het feit dat een aantal mensen nog steeds die walgelijke feiten poogt te relativeren, te minimaliseren. Een lezer schreef in april : "Het moet nu maar eens gedaan zijn met al die ongecontroleerde cowboyverhalen van meer dan een halve eeuw geleden, die alleen maar dienen om de kerk schade toe te brengen, ..." Zoiets doet me steigeren. Vandaar dat ik met overtuiging verderdoe met mijn blog. Ben ook via Facebook in contact gekomen met een slachtoffer die zijn verhaal naar buiten heeft gebracht. Aanvankelijk was ik bang dat ik met al die pijnlijke details slachtoffers zou kwetsen, maar hij spoorde me aan voort te doen.
Als ik jouw verhaal lees, dan denk ik dat het goed is dat een mens dat van zich af kan schrijven, en de buitenwereld mag, ja moet weten wat er allemaal gebeurd is.
Het volgend verhaal in mijn blog handelt over weesmeisjes in een nonnenklooster ... een nog veel groter taboe, zoals u ook in uw reactie vermeldt.
Zo, dat is het wat ik gisteren in mijn mail verteld heb. Hopelijk komt dit bericht nu terecht.
Even mijn blog nog vermelden : http://www.bloggen.be/ivan1945
e-mailadres : ivan.bontinck@skynet.be
Groeten.
Ivan
08-11-2010, 10:18 geschreven door Ivan Bontinck
07-11-2010
respect
Beste meneer..
via een ander kanaal kwam ik op jouw blog terecht. Ik heb al je blogs gelezen in één keer. Kon gewoon niet geloven wat je allemaal mee gemaakt hebt. Ik voel heel erg met jou en je broers/zussen mee. Wat een verschrikkelijke jeugd hebben jullie gehad. Onvoorstelbaar dat zoiets gewoon kon. Dat niemand zich om jullie bekommerde. Gelukkig hadden jullie nog het bezoek van jullie Moe, die jullie graag zag maar jammer genoeg de macht/financiën niet had om tussenbeide te komen.
Moest hier ooit een boek over uit komen, ik zou het zeker kopen om jullie te steunen.
Zorg goed voor elkaar, voor je gezin en je (klein)kinderen. En vergeet niet: het was niet jullie schuld..
07-11-2010, 10:29 geschreven door Cathy
04-11-2010
Deportaties
Ik geloof dat dat weeshuis in Zelem over gans België vestigingen, kloosters, scholen en internaten had onder de naam Sint-Vincentius zoals in Erpe-Mere (bejaarden), Deinze (school) en ook plaatsen in Wallonië en langs de kust, dus overal. Het merendeel van de nonnen zijn weg, de toestanden zijn noodgewongen aangpast maar hun macht is nog enorm. Maar wat u, mijn beste Van Tongelen, daar beschrijft, dat is Theresiënstadt of nog erger, Bergen-Belsen. Zie uw kinderen en kleinkinderen maar graag en geef hen wat u moeten missen hebt, liefde en genegenheid.
04-11-2010, 14:36 geschreven door Van Den Borre
05-10-2010
Dag moedige man,
door dit neer te schrijven denk ik dat de pijn iets dragelijker is nu,het was een gruwel,alleen al om te lezen.
Wij wensen jou en je familie het allerbeste,en een dikke knuffel
christel
05-10-2010, 17:17 geschreven door christel lapere
04-10-2010
Moedig
Beste,
Ik vind dit zeer moedig. Mijn moeder, reeds 10 jaar overleden op zeer jonge leefttijd, heeft ook bij de nonnen 'gezeten'. Ze vertelde vroeger dat ze er erge dingen heeft meegemaakt, maar dat ze niet wilde zeggen wat.
Aan 1 persoon heeft ze het in der tijd verteld, maar die persoon vertelde onlangs dat ze beloofd had het vr haar te houden en dat ze zich eraan wilde houden.
Ik weet niet of mijn mama hetzelfde heeft meegemaakt, maar ik begrijp haar, door je verhaal te lezen, beter. Ons heel beschermend opvoeden, assertief, hevige emotionele dieptepunten, het zoeken naar geluk, in de knoop zijn met zichzelf, zich geheel aan de opvoeding geven, e.d.
Heel moedig van jou om zo'n blog op te stellen.
Iris
04-10-2010, 01:57 geschreven door Iris
03-10-2010
Goed zo!
Wat een tuig zeg die nonnen! Misschien dat het hier niet meer gebeurt, maar ik kan me zo indenken dat op godvergeten plaatsen in andere delen van de wereld (Latijns-amerika, Azië) dit nog plaatsvindt. Goed dat de Kerk nu door het stof moet gaan, inclusief Danneels!. Laat alles maar open en bloot uitkomen, geen medelijden met dit instituut.Keihard aanpakken. Vertrouw de huidige paus ook voor geen milimeter...
03-10-2010, 17:36 geschreven door Dennis
01-10-2010
dank je voor je getuigenis
Beste man,
Ik wil je graag oprecht danken voor je getuigenis. Ik vind het heel moedig dat je dit allemaal opschrijft en op de blog plaatst. Ben er vast van overtuigd dat je hiermee anderen kunt helpen hun verdriet en of trauma te verwerken. Met vriendelijke groet, Teun De Dobbelaere
01-10-2010, 15:02 geschreven door Teun De Dobbelaere
