Oké, weer een tijdje geleden mijn laatste bericht. Dit vooral omdat ik geen tijd had. Hiermee bedoel ik geen tijd alleen thuis. Onze computer staat in de huiskamer, dit betekend dat ik niet kan bloggen zonder mee lezende ouders. Zeer vervelend. Eigenlijk is er niet zo heel erg veel gebeurt. Natuurlijk wel ruzie met mijn ouders, maar dat is niet bijzonders voor mij. Ze gingen over de gebruikelijke dingen. Mijn kamer, mijn gewicht en mijn cijfers. Ik ruim mijn kamer nooit goed op. Ik weeg te zwaar en mijn cijfers? Ik sta drie vijven op mijn rapport. Voor Frans, Duits en Engels. Ach, waar zal het probleem nou toch liggen? Doe ik niet hard genoeg mijn best? Nee, ik doe heel goed mijn best. Ik ben gewoon slecht in 'vreemde' talen. Dat is toch zeker niet mijn schuld? Ja, toch wel. Volgens mijn ouders is dat zeer zeker mijn schuld. Hoe hard ik ook mijn best doe, ik kan geen voldoendes halen voor die vakken. Nee, ze kijken niet naar mijn Wiskunde en Natuurkunde, waar ik vervolgens een 8.5 voor sta op mijn rapport. Geen complimentjes en dergelijke. Enkel vernederend gezwets over hoe slecht ik het wel niet doe op school en dat ik zoveel beter kan. Ik zeg je, Ik KAN niet beter. Ik doe mijn best, meer kan ik niet. Hopeloos, irritant en vernederend.
En nu even overschakelen naar de positieve momenten in Lotus haar leven. Wacht, nee, ja, toch wel. Ze zijn er. Elke woensdag. Dat mag ik namelijk naar roeien om instructie te geven aan minder goede roeiers. Zeer leuk allemaal. Ook nog wel een beetje lastig. Ik geef namelijk pas kort instructie en ik wil het allemaal heel erg graag goed doen. Het is namelijk niet leuk als je leerling omslaat en jij vervolgens terug moet roeien in je normale kledij. Maar, gelukkig is tot nu toe, iedereen netjes droog gebleven. Oké, het seizoen is pas een week begonnen. Het gaat om het idee.
Momenteel heb ik vakantie. Eventjes ontspannen. Nou, niet helemaal dus. Ik moet gewoon huiswerk maken. En aangezien ik mijn talen wil verbeteren, is het vooral veel aandacht besteden aan talen dus. En... Ik loop een klein beetje achter met mijn wiskunde huiswerk. Dat is zo weer ingehaald, dus geen probleem.
En nu? Nu zit mijn tijd erop. Dus dit is alweer het einde van dit verhaaltje.
