Dit weekend zijn we met zijn allen naar La Paz geweest. La Paz is niet zo veel anders dan Cochabamba, het is groter, drukker en Cochabmba is vlakker. Doordat de stad minder vlak is, zijn de uitzichten wel adembenemend.
Zaterdag zijn Lara, Greg en ik de Dead Road gaan doen, of de World's Most dangerous Road. Die heet niet voor niks zo, het is de weg waar tot nu toe de meeste mensen op gestorven zijn. Dit komt vooral doordat de weg vrij smal is (en het dus moeilijk is om een andere auto te passeren) en de afgronden steil en enorm diep. Maar met volle moed hebben we de weg afgedaald op de mountainbike. We zijn vertrokken op 5000 meter en geëindigd op 1100 meter, in totaal hebben we ongeveer 64 km afgelegd. Het was echt een geweldige rit. Langs de ene kant is het gewoon enorm spannend, je gaat heel snel en je hebt enorm veel adrenaline. Langs de andere kant besef je echter ook dat als je een fout maakt dat je een grote kans hebt om ofwel te sterven ofwel zwaar gewond te geraken. Het is dan ook wel een zware rit, zowel fysiek als mentaal omdat je je constant moet concentreren. Maar zoals ik al zei: het is een echte aanrader!
Dit is van voor we vertrokken:



En dit is van toen de rit gedaan was:



Na deze rit kregen we een welverdiende warme douche en een lunch op een gezellige plaats waar een klein dierenreservaat was.

Zondag zijn we naar 'San Pedro Prison' geweest. Als iemand het boek gelezen heeft, het is de gevangenis waarover geschreven wordt in 'Marching Powder'. Dit was echt een enorme ervaring. We gingen een rondleiding krijgen met een gids en twee bodyguards. We mochten niet altijd foto's nemen en soms moest onze hoofdbodyguard erop staan. We waren goed en wel bezig met de tour toen we beseften dat zowel de gids als de bodyguards zelf gevangenen waren en dat er geen politie aanwezig was in de gevangenis zelf. De 'chief of security' en tevens onze hoofdbodyguard heeft iemand vermoord en moet 30 jaar zitten. Hiervan heeft hij er al 15 afgelegd. Maar de andere gevangenen hebben enorm veel respect voor hem en zouden ons nooit iets doen als ze zien dat hij bij ons was.
Het is echt wel een heel unieke gevangenis. De familie van de gevangenen leeft ook in de gevangenis. De vrouwen en kinderen mogen wel naar buiten gaan wanneer ze willen. De kinderen gaan dus nog gewoon naar school. Er zijn pooltafels, een restaurant, snoepkraampjes en zo in de gevangenis. Hoe meer geld je hebt, hoe meer voordelen je krijgt. Zo kan je bijvoorbeeld betalen om een gat in uw dak te hebben (die ze uiteraard terug kunnen sluiten) om zo meer lucht en zonlicht te krijgen. Zo zijn er ook mensen die werken, bijvoorbeeld kuisen of koken, om zo meer voordelen te kunnen krijgen.
Er zijn verschillende secties en per sectie is er dus een security (die zelf gevangenen zijn). Als de security een gevangene betrapt op iets, bijvoorbeeld het stelen van een slaapzak van een andere gevangene, wordt er onderhandeld over hoeveel deze gevangene aan de security moet geven opdat deze hem niet zou verklikken.
Er is geen plan om de gevangenen na hun tijd terug te laten integreren in de maatschappij. Toch zijn er gevangenen die werken en een toekomst proberen op te bouwen. Zo hebben we een man van 26 jaar ontmoet die er al 5 jaar zit en nog 25 jaar moet doen (ook hij zit voor moord). Hij maakt armbanden en zo in de gevangenis om te kunnen verkopen.

Dit zijn een aantal foto's:

De cel van onze hoofdbodyguard:





De cel van de rijkste man van de gevangenis:



Hij heeft bijgevolg een gat in zijn dak:



De man met de slaapzak:



Het zwembad:



Het volgend heeft de gids ons niet verteld, maar Lara heeft het boek gelezen. Wanneer er pedofielen in de gevangenis komen (of kwamen, ik weet niet zeker of het nu nog gebeurd), wordt deze afgeslaan door de andere gevangen en in het zwembad gegooid. Als hij er probeert uit te komen, wordt hij gewoon terug afgeslaan. Dit gaat zo door tot hij dood is.
Zoals ik al zei: het was echt een ervaring om dit te zien en te beseffen dat we twee uur met moordenaars hebben zitten rondlopen zonder politie in de buurt.

Het was een heel leuk weekend en La Paz is een mooie stad.

11-11-2008, 00:00 geschreven door Lotte