Vandaag ben ik met twee andere vrijwilligers, Mirjam en Victoria, 'el Christo' gaan bezichtigen. Het was echt ongelooflijk warm en zeker toen we boven aankwamen, maar het was de moeite waard. Het uitzicht van daarboven over Cochabamba is fenomenaal. Toch hield de warmte niet iedereen tegen om te voet naar boven te gaan. Het is niet alleen fysiek zwaar, het is ook ongezond en zeker in deze warmte. Wij zijn met de teleferique geweest . Terwijl je naar boven gaat, voel je het echt droger en droger worden en merk je dat we een stuk hoger zitten dan de stad zelf. Het standbeeld zelf is 40,44 meters hoog. Om hiervan een beeld te kunnen geven, heb ik hieronder een foto geplaatst met Mirjam en mij aan de voet van het standbeeld. Het weegt 2 200 000 ton. En zoals je kan zien is het uitzicht echt mooi.
Een paar uur later merk ik dat ik verbrand ben omdat ik zo onnozel ben geweest om me niet in te smeren. Maar ik vind persoonlijk dat het nog meevalt.
Ondertussen ben ik hier al langer dan een week en geraak ik hier stilaan ingewerkt. Elke dag van 7u45 tot 12u40 werken en in de namiddag van 16u tot 17u Spaanse les. Ik ben deze week ook begonnen met salsa lessen te nemen. Drie keer in de week, samen met een deel van de andere vrijwilligers. Het is een heel toffe groep, en de salsa lessen zijn enorm tof en heel leerrijk. En achteraf gaan we altijd met de hele groep iets eten.
Ik heb hier in Cochabamba een nieuwe simkaart gekocht. Dus voor diegenen die van plan zijn om tijdens deze 6 maanden een berichtje te sturen, gelieve het dan naar dit nummer te doen: 00 591 70377808.
Zo, dit was het voor deze week. Vanaf volgende week ga ik in het weekend beginnen rond te reizen in Bolivië. Volgende week staat Villa Tunari op het programma. Ik hou jullie op de hoogte!
. Terwijl je naar boven gaat, voel je het echt droger en droger worden en merk je dat we een stuk hoger zitten dan de stad zelf.
