 |
|
|
| |
|
|
| 21-10-2008 |
 Villa Tunari |
Hey!
Dit weekend zijn we naar Villa Tunari geweest, 3 uur rijden van Cochabamba. Vrijdag zijn we om 16u vertrokken en om iets na 19u kwamen we aan in het hotel. Het was echt een heel mooi hotel, met een zwembad  . We hebben wel niet gezwommen, maar toch...
De reden waarvoor we in de eerste plaats naar Villa Tunari gingen, was om naar het park 'Machía' te gaan waar de apen gewoon los rondlopen en op elk moment op uw rug kunnen springen. Maar doordat het zaterdagochtend nogal veel geregend had (Villa Tunari ligt in het regenwoud), waren de apen te agressief om het park te kunnen openen. Daarom zijn we eerst naar de 'Jungla' geweest. Hier moesten we een soort parcours afleggen waaronder ook een aantal schommels van verschillende hoogtes. Het begon met 3 meter. We moesten dus van een hoogte van drie meter naar beneden springen en dan begonnen we heen en weer te zwieren. Na die van drie meter, kwamen die van 8 en 12 meter. Als laatste was er één van 18 meter. De sprong zelf was niet zo erg, maar de constructie was niet zo stabiel, het wiebelde een beetje heen en weer. En terwijl de veiligheidsmaatregelen getroffen werden, wilde de schommel al vertrekken en mij dus naar beneden trekken. Het was dus vrij vermoeiend om dat tegen te houden. Maar de sprong zelf was zalig!! Echt een heel tof gevoel!
Na de jungla zijn we naar het park 'Carrasco' geweest, dit is een toer door het regenwoud. Enorm mooi! Op een bepaald moment kwamen we aan een grot waarin kleine vleermuizen zaten. We zijn daar naar binnen geweest en er was ook een schattig babyvleermuisje. In de volgende grot zaten blinde vogels. Ik heb spijtig genoeg geen foto's van de vogels en de vleermuizen omdat ik uiteraard geen flits mocht gebruiken en het was te donker voor foto's zonder flits.
Zondag was het dan veel droger en warmer weer, dus het park Machia was open. Ook hiervan heb ik geen foto's omdat we niks mee naar binnen mochten nemen. De apen stelen namelijk alles wat ze zien. Ook de juwelen trekken ze gewoon van uw armen of oren af. Er zijn mensen die het risico genomen hebben om hun camera mee te nemen, maar wij wilden dat risico toch niet nemen  . Ik heb wel een paar foto's kunnen trekken voor we het park ingingen omdat er net een aap tevoorschijn kwam. Terwijl je door het park loopt, komen de apen gewoon naar u toe en kan je ze aaien zonder problemen. Sommige apen vragen zelfs om hun te pakken. Zo was er een moeder met een kindje die absoluut wilde dat Miriam haar pakte. En toen ze het lege flesje van Victoria zag, pakte ze dat af en probeerde het open te doen. Ze wist perfect hoe ze dat moest doen, alleen hebben apen geen duimen zoals mensen en kreeg ze het zo niet open. Dan probeerde ze het maar met haar tanden. Na lang proberen mocht Victoria het voor haar doen en toen ze zag dat er geen water meer in was, moest ze het niet meer hebben . Ook in dit park waren blinde vogels, papegaaien. Het park is eigenlijk bedoeld voor dieren die gekwetst zijn geraakt in de wilde natuur en die daar dan verzorgd worden. De vogels zullen nooit meer in de wilde natuur kunnen overleven, de apen blijven voor het eten . We zijn dan ook helemaal naar boven gegaan waar er een adembenemend uitzicht was, maar weer geen foto's uit veiligheidsoverweging met de apen.
Dit was het zo ongeveer. Het was echt een heel toffe uitstap waar we heel mooie dingen gezien hebben.
21-10-2008, 00:00 geschreven door Lotte 
|
|
|
|
|
| 14-10-2008 |
| Het leven zoals het is: Cochabamba |
Ik ben nu bijna twee weken geleden vertrokken uit België en ik dacht: ik zal een keer een verslagje schrijven over het dagelijkse leven in Cochabamba.
Het eten:
In cochabamba zijn er een heel deel mensen die 5 of 6 keer per dag eten: het ontbijt, iets in de voormiddag, de lunch, iets in de namiddag, diner en soms wordt er nog ergens op de dag thee gedronken met wat brood bij. De lunch is hier de belangrijkste maaltijd en bestaat uit groentensoep (met aardappelen in), als hoofdgerecht vlees met groenten (waaronder aardappelen) en rijst, en als nagerecht meestal fruitsla met heerlijke yoghurt over. Om te drinken is er water gemixt met fruit. Het ontbijt bestaat uit brood met ham, confituur en kaas en om te drinken melk gemixt met fruit. En s' avonds kan het zowel brood zijn als terug wat rijst met vlees en groenten. Ik eet hier normaal gezien 3 keer per dag dus ik weet niet wat ze in de voormiddag en in de namiddag eten.
Als je met een groep op restaurant gaat, krijg je nooit allemaal samen uw eten. En meestal is er iemand die zo lang moet wachten dat deze persoon zijn of haar eten pas krijgt wanneer de rest al een tijd gedaan heeft met eten.
Het vervoer:
Zoals ik al eens vermeld heb in één van mijn eerste berichten, is het verkeer hier enorm hectisch. De straten zijn hier steeds éénrichtingsverkeer. Er rijden hier enorm veel taxi's rond en je moet echt wel goed uitkijken welke taxi je neemt. Als je een radio taxi neemt, die je kan herkennen aan een sticker met het bedrijf en de telefonnummer op, is het geen enkel probleem en zal je terecht komen waar je wilt zijn. s' Nachts wacht deze ook steeds als hij je afzet tot je binnen bent. Andere taxi's daarentegen nemen je naar plaatsen waar je niet wilt zijn en zijn enorm gevaarlijk om te nemen.
Verder heb je ook nog het openbaar vervoer: micros, trufis en taxi-truffis. Micros heb ik nog niet genomen. Trufis zijn bussen die een bepaalde route volgen en die je kan doen stoppen waar je maar wilt. Ze kosten 1,50 Bvs. (1 euro = 8,5 Bvs.). Een taxi-truffi deel je met meerdere mensen en de prijs hangt hier af van waar je naartoe wilt.
Als je hier over straat loopt, zal je constant getoeter horen. Voetgangers hebben hier nooit voorrang en als je oversteekt en het duurt te lang, beginnen ze te toeteren. Als ze willen voorbijsteken, beginnen ze te toeteren. En als ze aan een kruispunt komen en niet goed kunnen zien of er een auto van de andere kant komt, beginnen ze te toeteren.
Je hebt hier een enorm grote markt, la cancha, waar je echt bijna alles kunt vinden wat je nodig hebt en veel goedkoper dan in winkels.
Er zijn hier enorm veel bedelaars op straat en hetgeen wat me vorige week nogal geschokt heeft, is het volgende: woendsagavond waren we na de salsa op weg om iets te gaan eten toen ik een moeder met haar zoon zag liggen op de stoep, te slapen zonder matje of dekentje. Woensdag was het nog warm, maar in de winter of in het regenseizoen is het nog veel erger dan nu.
De riolen zijn hier niet gemaakt om wc-papier door te laten gaan waardoor je in elke toilet in Cochabamba een vuilbak zal zien staan om het wc-papiet in te doen.
Kleren worden hier altijd met koud water gewassen omdat ze het niet kunnen veroorloven om steeds warm water te nemen.
Simkaarten zijn niet te vertrouwen. Zelfs als je een bericht stuurt naar een andere Boliviaanse simkaart, is er een grote kans dat het bericht niet aankomt. Vanuit het buitenland is het nog erger. Tot nu toe heb ik nog geen berichten uit België kunnen ontvangen dus als ik niet antwoord, ligt het daar aan .
De mensen zijn hier veel lichamelijker dan in België. Ook de leerlingen ten opzichte van de leerkrachten. Ze komen u constant een knuffel geven en als ze weg gaan, geven ze u een kus, wat natuurlijk wel enorm lief is.
Bolivianen komen bijna altijd een stuk te laat. Een deel doordat het soms moeilijk is om buiten het centrum van de stad een taxi te vinden, een deel omdat Bolivianen gewoon minder gehaast zijn.
Als er een film in de cinema uitkomt, kan je hem ook al kopen op dvd .
Zo ik denk dat dit het zo een beetje is.
Groetjes!
14-10-2008, 00:00 geschreven door Lotte
|
|
|
|
|
|
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
|
|
|
