We cruisen s avonds mee met hem naar de warmwaterbronnen, 5 km verderop. Ijzig koude wind (4200 meter hoog is echt afzien s nachts) en dan in het hete water - zalig. Vervolgens nodigde hij ons voor de vicuñajacht de volgende dag.
03-11-2006
llamas in sajama
In Sajama werden we opgepikt door een Chileen van 55 jaar, die ons een lift gaf naar het dorp. Mobiliteit was er immers niet en 11 km was wel wat veel na een busrit met 30!!man in een minibusje van 4 op 2 meter.. Ongelooflijk die busjes, zeker voor Lotte, want zelfs ik heb nauwelijks beenruimte. Maar ondanks het plaatsgebrek waren we ongelooflijk welkom; na een tiental minuten gediscussieer over het strategisch plaatsen van al dat menselijk vlees op en naast elkaar, pasten we er toch allen in. Het waren allen mensen van de campo die afhingen van de veeteelt, en het gesprek was plezant ongewoon; Welke dieren hebben jullie in je land? En wat eten die dieren dan?.
La montaña Sajama
En dan staat vlak voor ons reusachtig groot, de hoogste berg van Bolivia. Het doet denken aan de paramount pictures berg, of aan filmlandschappen.
02-11-2006
Rivier Desaguadero
01-11-2006
Pre-inca graven
Los Urus
Deze indigena's, de urumorenos, leven van de visvangst. Ze daalden dan ook de berg af om bij de rivier hun dank te betuigen aan het water.
Chipayas
Ritueel van de Chipayas, op de voorgrond van de nog niet onderzochte pre-incagraven in Chezekery (wegens te weinig geld).
31-10-2006
De zon komt op
Op 1 november vierde heel Oruro zijn 400jarig bestaan. Cepa had in Chezekery een ontmoeting georganiseerd tussen alle verschillende groepen indigenas. We kwamen samen op een symbolische berg met pre-inca graven (the ancestors van Oruro) in het midden van de nacht (3u). Er was vuur, muziek en vreugde. Er bleven steeds meer busjes toekomen, een mooie opkomst. Met zijn allen wachtten we de komst van de zon af, en toen die er was, begon elke groep met zijn rituelen en muziek. Prachtige sfeer. De pamfluiten werden ingesmeerd met bier, een llama werd geslacht, coca werd gekauwd.. Tegen de middag in de laadbak naar huis, versleten maar tevreden.
30-10-2006
Rastahond
Er lopen hier ongelooflijk veel straathonden in het straatbeeld, mét of zonder dreads.. Niemand zin om er eentje te adopteren? Volgens onze huisgenoot hadden ze 5 jaar geleden hetzelfde probleem en hebben ze toen alle honden afgemaakt. Jammergenoeg kennen ze het woord 'preventie' of het concept 'asiel' hier niet..
28-10-2006
Oruro FUERA CONTAMINADOR
'Weg met de vervuiler'
27-10-2006
Studentencarnaval
Vandaag was het ook nog studentencarnaval in Oruro (studenten omdat er in februari nog een veel groter carnaval is, waarbij er 2 miljoen(!) mensen naar Oruro komen, help en twas nu al zo vol). Alle straten liepen vol dansende studenten in allerlei verschillende kostumen, van superkorte frivole minirokjes tot Chineesachtige ronde lampekappen met mensen erin (zie foto hiernaast) Iedereen ging er echt voor, elke richting met zijn eigen dans. De mensen allemaal superdronken.
Inti Raymi
Vandaag een eerste blik op het mijnbedrijf Inti Raymi II. De goudmijn ligt hier vlak tegen 'onze' stad. De omgeving errond is ongelooflijk mooi. Het Uru-urumeer met flamingo's, varkens, lama's,... pre-incagraven en de rivier, de Desaguadero die de bron is van al het leven daar, kabbelt er rustig door. Alleen is deze rivier supervervuild door dit goudmijnbedrijf. Nooit had ik gedacht dat dat bedrijf zo groot zou zijn! ongelooflijk. Ook de aarde errond is, om het zacht te zeggen, niet meer gezond. Op hetzelfde terrein lopen nog boeren met hun schapen rond. Ook de mijnwerkers zelf wonen er vlak tegen, en ja, ook de lucht is erg vervuild. Schrijnend om te zien hoe grote bedrijven steeds weer mensen uitbuiten en het milieu om zeep helpen om zichzelf te verrijken en zo weinig macht een gewone mens heeft tegen die grote multinational. (Hier Newmont)
24-10-2006
Oruro, Chezekery
Cepa is hier gevestigd met een ecologische boerderij, en wil demonstreren dat men verscheidende groenten en fruit kan telen op een biologische manier, zelfs op 4000 meter hoogte. Van tomaat tot aardbei, en zelfs prei (een belgische invloed want normaal niet voorhanden in Bolivia) Ja we worden hun klant..
23-10-2006
Huanini
Huanini kwam een week voor ons vertrek zelfs bij ons in het nieuws. Huanini is een mijndorp op ongeveer een uur van Oruro. Er was een sociaal conflict uitgebroken tussen coöperativistas en gewone mijnwerkers (die werken voor de overheid) waarbij 16 doden vielen en een 50-tal gewonden. Maandag gingen enkele mensen van de radio in Oruro nog dekens en voedsel brengen voor de families van de slachtoffers, wij mochten mee. Heel veel mensen waren nog in het zwart gekleed. De spanningen waren nog niet helemaal opgelost. Overal hielden militairen en ook gewone mensen de wacht. Het dorp is volledig afhankelijk van deze tinmijn en de vervuiling is er weerzinwekkend. Het bedrijf loodst al zijn afval de rivier in, er zit zelfs nog zoveel metaal in, dat verschillende vrouwen de job hebben om die metalen uit de rivier te recuperen. Later verkopen ze die dan op de markt van Oruro. Ook het plastiek afval is er enorm. De straten liggen overvol. De wegen zijn er in erbarmelijke staat, wat ook geldt voor vele huizen. Hard om te zien hoe een mijnbedrijf zich ongelooflijk verrijkt ten koste van de mensen én het milieu.
22-10-2006
Oruro, Machacamarca
De eerste dag in Oruro. De mensen van CEPA organiseerden een tentoonstelling over de vervuiling van het mijnbedrijf Inti Raymi. Enkele mannen en vrouwen namen het woord en riepen op om samen te strijden tegen deze multinational. Inti Raymi, het groot goudmijnbedrijf, hier in Oruro, loodst al zijn afvalwater met zware metalen in de rivier Desaguadero. Deze rivier zorgt voor de watertoevoer van vele akkers, de gevolgen zijn voor de hand liggend. Ook het Uru-urumeer en het poopómeer, waar de Desaguadero in uitmondt zijn daardoor erg vervuild. Een ramp want de zware metalen geraken daar nooit meer weg, aangezien de meren niet in verbinding staan met de zee. Binnekort zal dezelfde tentoonstelling gehouden worden in Oruro en La Paz.
21-10-2006
Uitzicht van ons huis in Oruro
Ondergaande zon.
Oruro
Oruro, de plaats waar we normaal gezien 'lange' tijd zullen leven. De stad ligt op ongeveer 3600 meter hoogte en telt 300 000 inwoners. De eerste indruk: triestig!! enorm, de regen valt met bakken uit de hemel. Een hele verbetering als later het zonnetje er toch door komt. We krijgen hier een kamer in een huis met nog twee andere Bolivianen, Anibal en Janeth.
20-10-2006
La Paz
Een indrukwekkende stad die tussen de bergtoppen tevoorschijn komt. Hoe dieper in het dal, hoe welgestelder de buurt. Bovenaan bevindt zich de jonge armoedige stad El Alto, waar het meestal zeer koud is. La Paz is de hoogst gelegen hoofstad ter wereld omringd door gigantische besneeuwde bergtoppen, waarvan de Illimani de grootste is. De stad is volgebouwd, letterlijk volgestampt van beneden tot boven. Hels verkeer, superdruk. Mensen overal. Druk in de weer. Ook al wouden we graag nog wat langer blijven, snel zetten we onze reis voort, we worden immers in Oruro verwacht.
){kind=link}