Enkele enkelingen raakten door onze menselijke omheining op spectaculaire wijze (vorig jaar blijkbaar allemaal), maar de meeste (zo n 120) kregen we na veel uitputting van geloop en gespring uiteindelijk in een hoekje gedreven. Een grote vangst - iedereen content. Het werd gevierd met een ritueel, coca en een stevig middagmaal. Llama schaft hier de pot - en aangezien er meestal geen keus is zijn we terug carnivoren geworden. Lekker vlees - blijkbaar heel gezond. Leuke ontdekking; de meesten dachten dat we Chilenen waren - en toen ik met een klein meisje van 4 zat te praten kwam er iemand vragen of het mijn kindje was. Blijkbaar krijgen we stilaan Boliviaanse looks..
06-11-2006
Menselijke omheining van onze groep
Na een uurenhalf begon iedereen te lopen en werden de touwen uitgerold - stilte. Toen de vicuñas in zicht kwamen begon iedereen te roepen en te springen gelijk een zot - oerkreten inclusief. Het werd duidelijk - alle groepen waren op hun plaats geraakt (zonder radio's!!) en we sloten de vicuñas langzaam in door het vormen van een enorme cirkel.
05-11-2006
Medio loco Chileen
Let op het bergje - Chilenen en Bolivianen kunnen het wel gebruiken
Groep 1 Vicuñajacht
Het was een unieke ervaring de dag erop. Tussen zo'n 200 man van de omliggende dorpen (de nabijgelegen gemeenschappen helpen elkaar steeds bij deze gebeurtenis) luisterden we naar de strategie. Wij zaten in groep 1 van de negen, en vertrokken met zo'n 20 man in een laadbak naar het gebied. Daar aangekomen moesten we een heel eind wandelen aan sneltempo, de kleinsten werden gedragen want moesten constant lopen.
llamas
De ondergaande zon. Het leven is hier echt niet onder woorden te brengen, het landschap, de mensen, de gebeurtenissen.
04-11-2006
De auto van de Chileen was weliswaar in even slechte staat maar wel comfortabeler.. Hij was in sajama voor 1 reden: de vangst van de vicuñas 1 maal per jaar, aangezien hij er zelf 1 ging organiseren de week erop.(Let op de vlagjes)
Lotte en de Chileen
Op weg naar de warmwaterbron.
las aguas termales
We cruisen s avonds mee met hem naar de warmwaterbronnen, 5 km verderop. Ijzig koude wind (4200 meter hoog is echt afzien s nachts) en dan in het hete water - zalig. Vervolgens nodigde hij ons voor de vicuñajacht de volgende dag.
03-11-2006
llamas in sajama
In Sajama werden we opgepikt door een Chileen van 55 jaar, die ons een lift gaf naar het dorp. Mobiliteit was er immers niet en 11 km was wel wat veel na een busrit met 30!!man in een minibusje van 4 op 2 meter.. Ongelooflijk die busjes, zeker voor Lotte, want zelfs ik heb nauwelijks beenruimte. Maar ondanks het plaatsgebrek waren we ongelooflijk welkom; na een tiental minuten gediscussieer over het strategisch plaatsen van al dat menselijk vlees op en naast elkaar, pasten we er toch allen in. Het waren allen mensen van de campo die afhingen van de veeteelt, en het gesprek was plezant ongewoon; Welke dieren hebben jullie in je land? En wat eten die dieren dan?.
La montaña Sajama
En dan staat vlak voor ons reusachtig groot, de hoogste berg van Bolivia. Het doet denken aan de paramount pictures berg, of aan filmlandschappen.
02-11-2006
Rivier Desaguadero
01-11-2006
Pre-inca graven
Los Urus
Deze indigena's, de urumorenos, leven van de visvangst. Ze daalden dan ook de berg af om bij de rivier hun dank te betuigen aan het water.
Chipayas
Ritueel van de Chipayas, op de voorgrond van de nog niet onderzochte pre-incagraven in Chezekery (wegens te weinig geld).
31-10-2006
De zon komt op
Op 1 november vierde heel Oruro zijn 400jarig bestaan. Cepa had in Chezekery een ontmoeting georganiseerd tussen alle verschillende groepen indigenas. We kwamen samen op een symbolische berg met pre-inca graven (the ancestors van Oruro) in het midden van de nacht (3u). Er was vuur, muziek en vreugde. Er bleven steeds meer busjes toekomen, een mooie opkomst. Met zijn allen wachtten we de komst van de zon af, en toen die er was, begon elke groep met zijn rituelen en muziek. Prachtige sfeer. De pamfluiten werden ingesmeerd met bier, een llama werd geslacht, coca werd gekauwd.. Tegen de middag in de laadbak naar huis, versleten maar tevreden.
30-10-2006
Rastahond
Er lopen hier ongelooflijk veel straathonden in het straatbeeld, mét of zonder dreads.. Niemand zin om er eentje te adopteren? Volgens onze huisgenoot hadden ze 5 jaar geleden hetzelfde probleem en hebben ze toen alle honden afgemaakt. Jammergenoeg kennen ze het woord 'preventie' of het concept 'asiel' hier niet..
28-10-2006
Oruro FUERA CONTAMINADOR
'Weg met de vervuiler'
27-10-2006
Studentencarnaval
Vandaag was het ook nog studentencarnaval in Oruro (studenten omdat er in februari nog een veel groter carnaval is, waarbij er 2 miljoen(!) mensen naar Oruro komen, help en twas nu al zo vol). Alle straten liepen vol dansende studenten in allerlei verschillende kostumen, van superkorte frivole minirokjes tot Chineesachtige ronde lampekappen met mensen erin (zie foto hiernaast) Iedereen ging er echt voor, elke richting met zijn eigen dans. De mensen allemaal superdronken.
Inti Raymi
Vandaag een eerste blik op het mijnbedrijf Inti Raymi II. De goudmijn ligt hier vlak tegen 'onze' stad. De omgeving errond is ongelooflijk mooi. Het Uru-urumeer met flamingo's, varkens, lama's,... pre-incagraven en de rivier, de Desaguadero die de bron is van al het leven daar, kabbelt er rustig door. Alleen is deze rivier supervervuild door dit goudmijnbedrijf. Nooit had ik gedacht dat dat bedrijf zo groot zou zijn! ongelooflijk. Ook de aarde errond is, om het zacht te zeggen, niet meer gezond. Op hetzelfde terrein lopen nog boeren met hun schapen rond. Ook de mijnwerkers zelf wonen er vlak tegen, en ja, ook de lucht is erg vervuild. Schrijnend om te zien hoe grote bedrijven steeds weer mensen uitbuiten en het milieu om zeep helpen om zichzelf te verrijken en zo weinig macht een gewone mens heeft tegen die grote multinational. (Hier Newmont)
){kind=link}