Mijn eerste echte stage dag op de school…

Stressssssssssssssss

Om 10 voor 7 vertrokken Lieve, Jo en ik naar de taxiplaats. We vroegen aan een taxichauffeur in welke richting we een taxi moesten nemen want Crags stond niet op de bordjes. Hij zei ons dat we met een man een beetje verder konden meerijden. Ze riepen wat naar elkaar en we stapten in. Als ik alleen had geweest had ik nooit meegereden men hem, maar vermits we met 3 waren durfde ik toch. We kwamen aan in Crags en hij vroeg 16 rand. Bleek dat hij helemaal niet deze richting uit moest maar speciaal voor ons naar daar was gereden. We hadden daar niet achtergevraagd en een taxi naar Crags is normaal 13 rand, dus we bleven onderhandelen en betaalden uiteindelijk 40 rand voor ons 3. Dus ongeveer 13 rand per persoon. Hij zei dat hij niet tevreden was maar heeft ons toch laten gaan.

We gingen dan naar het kantoor van de directeur. Ik stelde Lieve en Jo even voor en nadien gingen we naar de leraarskamer. Er werd voorgelezen uit de bijbel en er werden enkele mededelingen gedaan.

Hierna gingen Jo en Lieve naar de computerklas en ik ging naar klas 3A, naar mevrouw Louwe. Zij zou mij normaal een weekschema geven maar ze had nog geen tijd gehad om dit te maken. Ze stelde snel een rooster op voor die dag. De eerste twee uur zou ik klassen mee begeleiden naar de bibliotheek. Ik moest de klas gaan halen en daarna hun namen voorlezen. Dit was mijn eerste grote test. Sommige namen zijn echt onuitspreekbaar wat uiteraard met veel gelach onthaald werd. Tijdens de pauze die daarop volgde zagen we hoe een van de oudste jongens het eten afpakte van een jonger kindje en hij reageerde niet maar gaf gewoon zijn boterhammen af. Echt vreemd om te zien.

Daarna ging ik met de multigrade klas naar de computerklas. Dit zijn allemaal Koza sprekende kinderen die Afrikaans leren zodat ze na graad 3 mee kunnen met de andere kinderen. Hierna moesten Lieve, Jo en ik de kinderen van klas 3A meenemen naar het buitenveld voor hun life skills. Deze les ga ik voortaan mee begeleiden. Eigenlijk komt het overeen met LO van bij ons. De leerkracht liet ons alleen achter en in het begin was het enkel chaos. Nadien nam ik de meisjes apart en Jo en Lieve bleven bij de jongens. Met de meisjes deed ik enkele volleybaloefeningen. Het werd uiteindelijk een leuk uurtje. Bij de jongens liep het iets minder vlot omdat er af en toe gevochten werd.

Na het sporten gingen we terug naar de klas. Ze moesten hun uniform terug aandoen en mochten naar huis gaan. Enkele hadden schoenen van anderen aan, anderen wilden niet wachten op het gebedje, … het was toch wel wat chaos, maar ik heb mijn eerste dag overleefd.

We namen een taxi naar huis en kwamen aan op de bureau. Samen met Jo bereidde ik de life skills klas voor morgen voor. Nu zijn we voorbereid en hopelijk hebben we ze nu beter in de hand. Maar dat zal voor morgen zijn!

Nu butternut eten, een soort pompoen die hier zeer populair is. Het is hier namelijk winter ;-)

Toch heb ik al wat kleur opgedaan. Het heeft net 3 minuten geregend, voor de rest hebben we hier alleen nog maar stralende zon gehad!

Nog meer van dat zou ik zo zeggen.

Stuur ze maar terug vanuit België. Jullie hebben zon genoeg gehad ;-)

11-08-2009 om 19:13 geschreven door Lotte  

Na ons druk weekend op Rocky Road vonden we dat we een chill dagje verdienden op het strand. We gingen even langs checkers, de plaatselijke supermarkt die alle dagen van de week open is, zelfs op zon- en feestdagen. Alleen wijn wordt er niet verkocht vanaf zaterdag 17u. Beetje grappige wet, maar iedereen houdt zich er blijkbaar wel aan.

We wandelden naar het strand dat Arnie ons had aangeduid. We vonden het niet meteen de perfecte plek dus we wandelden een stukje verder en nog een stukje verder en nog wat en nog… Ondertussen waren we het echt beu maar we vonden het strand niet terug. Na een tijdje kwamen we toch terug op het strand uit waar het een fijne rustige namiddag werd. Beetje lezen, beetje schrijven, … Leen en Jo waagden het zelfs om in de zee te gaan. Chapeau!

’s Avonds deden we boodschappen voor een zeer uitgebreid ontbijt voor maandag. Het was nu eenmaal een feestdag. Na de boodschappen aten we eindelijk pizza. We hadden dat gekocht voor vrijdagavond maar door ons verlengd weekend wat het er nog niet van gekomen.

Maandag sliepen we een beetje uit en aten ons uitgebreid ontbijt. Spek met eieren, toast, yoghurt met vers fruit, vers geperst mandarijnensap, … OVERHEERLIJK!

We planden om naar het strand te gaan dat Rocky getoond had omdat de kans op walvis spotten daar vrij groot is. Maar toen kregen we telefoon van Isabelle met een fijn idee.

Ze stelde voor om naar Robberg te gaan. Dit is een natuurreservaat dat niet zo ver is van ons huis. Ze zette ons daar af en als we geen lift terug vonden mochten we ze belden. We begonnen aan de tocht van 2 uur. Doordat er zo’n mooie uitkijkposten waren en we robben zagen duurde de tocht iets langer dan gepland. Het begon wat donkerder te worden dus we begonnen aan de terugweg. Toen bleek dat deze weg volledig over rotsen was langs de waterkant. Ondertussen was het hoogtij waardoor de golven nogal hoop opspatten en we dus echt snel moesten zijn. Diegene die weten hoe het met mijn hoogtevrees gesteld is weten dat dit geen pretje was voor mij. Toch heb ik doorgezet en heb ik het einde gehaald. Weeral een angst overwonnen.

Toen we op de parking aankwamen moesten we op zoek naar een lift. Plots zagen we een vrij grote auto en we stopten de chauffeur. Het bleken een Italiaanse man en een Waalse vrouw te zijn die al een aantal jaar in Italië woont. Ze hebben elkaar leren kennen tijdens haar erasmustijd en zij is meteen terug gekeerd na haar studies. We kropen met vijf op de achterbank en de auto hing vrij laag tegen de grond. Ze brachten ons naar main road, zo’n 1 minuut wandelen van ons huis. Daarna bleek dat zij in Robberg Island in een hotel overnachten en ons huis dus volledig uit de buurt was, echt lieve mensen dus. We hadden geen zin meer om te koken en we gingen pizza eten. Overheerlijk, met verse ananas…mmmmmmm

Daarna nog even wat mailen en foto’s kijken. Ais ais ais, een zeer confronterende foto van mezelf gezien. Hogen tijd dus om echt af te vallen. Zij die tips of oefeningen hebben, aarzel niet om ze door te geven.

11-08-2009 om 19:00 geschreven door Lotte  

Donderdag gingen we naar de naaiwerkklas in Wittedrif, een school hier niet zo ver vandaan. De meisjes zongen voortdurend de laatste nieuwe liedjes. Ze kenden alle teksten en soms kwam er zelfs een danspasje bij. Soms waren de meisjes zo druk aan het zingen en tetteren dat ze niet opletten. Daardoor naaiden ze af en toe wat scheef of naaiden ze dingen toe die open moesten blijven. Het was echt een fijne namiddag.

’s Avonds kwamen Leen, Jo en Lieve aan, drie nieuwe vrijwilligers. We gingen eerst even winkelen zodat ze ontbijt hadden voor vrijdag. Daarna gingen we naar het Surf Café. Het was daar lady’s night. Jo mocht niet mee binnen voor 22u dus we gingen eerst iets eten. Daarna gingen Charlotte, Isabelle en ik al naar boven. Het werd een zeer fijne avond met vreemd entertainment. Er werden allerlei spelletjes gespeeld en pakjes uitgedeeld. Ik kreeg een gratis drankje en ging met een gratis fles wijn naar huis.

Op vrijdag gingen we mandarijnen plukken bij een vrouw thuis. Haar man is een Belg die nog steeds in België woont. Zij kon het daar niet gewoon worden en kwam terug naar Zuid-Afrika. Het was een warme dag, waardoor het best wel zwaar was. Nadien mocht ik samen met Leen de mandarijnen gaan uitdelen in Crags, mijn schooltje ;-) .

De eerste dozen namen we zelf, nadien duidde de leerkracht enkele stoere jongens aan om ons te helpen. Het werd een leuke en leerrijke ervaring. De jongens konden blijkbaar niet altijd zo goed tellen, want de ene kindjes kregen al meer mandarijnen dan de andere. En uiteraard namen ze er voor zichzelf ook een hele hoop. Hun mooie glimlachjes zien maakte de zware voormiddag helemaal goed.

Vrijdagavond waren we uitgenodigd op Rocky Road. Dit is een backpackers waar ook vaak vrijwilligers verblijven. Op vrijdagavond nodigen ze alle vrijwilligers uit de buurt uit om samen te komen, iets lekkers te eten (braai of poitjie) en een gezellige avond te beleven. Het vertrek verliep wat moeizaam maar toen we er aankwamen waren we blij van er te zijn. Het was gelegen in de mooie natuur, tussen weilanden en bergen. Er waren verschillende kamers binnen, 2 buitenbadkamers waar je kon douchen of een bad kon nemen met zicht op de natuur. De badkamers heetten elfenbadkamer en bosbadkamer. Dit zegt genoeg denk ik dan.

Er stonden ook enkele tenten opgesteld, met daarin bedden en zelfs nachtlampjes. Het was ‘back to nature’, maar toch niet helemaal back… Er was ook een grote jacuzzi die op vrijdag warm gestookt wordt zodat je er ’s nachts in kan.

Het werd een fijne en gezellige avond waar we met allerlei vrijwilligers babbelden. Na een heerlijke nacht met veel te koude voeten en een fantastisch ontbijt in het zonnetje kregen we de uitnodiging om mee te gaan naar Salt River, een plekje aan het strand dat bijna niemand weet liggen. Het was niet zo’n zware tocht, maar ik was toch goed uitgeput toen ik boven aankwam. Nog maar eens een teken dat ik dringend terug aan sport moet doen. Na een tijdje op het strand gezeten te hebben begonnen we aan de rest van de wandeling. Deze wandeling liep over allerlei rotsen naast de opkomende zee. De golven kwamen dichter en dichter waardoor we vrij snel moesten wandelen. Toen we op het grote strand aankwamen speelden we nog enkele spelletjes jeux de boule. Rocky, Chris en Braiden bleken echte kampioenen in dit spel en lieten snel zien hoe het moest. Ik was jammer maar helaas niet zo schitterend in het spel. Tegen 16u reden we terug naar Rocky Road. We werden uitgenodigd om nog een nacht te blijven want die avond zouden ze rugby kijken op groot scherm. Het was Zuid-Afrika tegen Australië. Het werd een interessante avond waarin ik iets meer leerde over rugby. Na weer een gezellige avond met leuke babbels ging ik slapen en deze keer hield ik mijn sokken aan en was ik beter voorbereid op de koude. Zondagochtend reden we dan toch naar huis. Arnie gaf een lift aan Charlotte en mij en we maakten een kleine omweg om te kijken of de golven goed waren om te surfen. Arnie zijn bouwfirma heet: when the waves aren’t good… Hiermee geeft hij aan dat hij alleen werkt wanneer hij niet kan gaan werken omdat hij gaat surfen. Volgens Chris werkt hij dus amper ;-).

Onderweg naar huis kwamen we bavianen tegen, maar dit was al niet meer nieuw, want de velden rondom Rocky Road zitten hier vol van. Maar hun kont blijft even lelijk.

Ok, genoeg voor nu…

Tot snel!

11-08-2009 om 18:35 geschreven door Lotte