Veel mensen twijfelen aan hun geaardheid. Heb je soms wel eens het gevoel dat je hetero bent, maar je toch een beetje aangetrokken voelt door iemand van je eigen geslacht? Wat ik nu ga zeggen is niks wetenschappelijk of niks dat bewezen kan worden het is gewoon mijn eigen visie hierop. Ik denk dat iedereen wel een beetje bi is ergens. Ik zeg niet dat iedereen een relatie zou kunnen beginnen met eender welk geslacht of er door aangetrokken kan worden. Maar ik vind dat liefde enkel om het innerlijk draait en soms heb je een vriend of vriendin waar je zo jezelf bij kan zijn en die je gewoonweg helemaal geweldig vindt. Je vindt deze persoon meer dan je andere vrienden en soms heb je het gevoel dat er iets meer is dan vriendschap, je weet niet wat het is, maar het is gewoon meer. Deze persoon verdient gewoon meer. Ik denk dat op zo'n momenten je verliefd bent op die persoon, maar het zelf niet inziet omdat je er niet fysiek door bent aangetrokken dan valt het veel minder op. Als je jezelf hier zou kunnen overzetten dat het niet iemand is waar je normaal op zou vallen dan zou je volgens mij de beste relatie ooit kunnen hebben. Ikzelf heb eens een relatie gehad met een meisje dat eigenlijk hetero is. Fysiek werd ze niet door me aangetrokken, maar ze hield zo ongelofelijk veel van mij. Ik denk dat dit de beste relatie ooit zou kunnen zijn omdat je hier echt enkel voor het innerlijk kiest dus echt kiest voor die persoon. Dan weet je dat het echte liefde is. Ik weet dat veel mensen er zo niet over denken en dat dit allemaal bullshit is, maar zegt niet iedereen dat liefde enkel om het innerlijk draait? Ik zeg niet dat ieder heteromeisje wel eens op een ander meisje verliefd wordt, ik zeg enkel dat dit niet onmogelijk is. Als het gebeurt is de kans zelfs heel klein dat ze het merkt.
Heb je zelf zo al eens iets meegemaakt of wil je eens met mij praten, reageren mag altijd :)
Sommige mensen weten het niet, maar er is een verschil tussen 'verliefd zijn op iemand' en 'iemand aantrekkelijk vinden'. Ik zeg niet dat ze niet met elkaar te maken kunnen hebben, maar er zit een groot verschil in. Als je verliefd bent op iemand is het innerlijk het belangrijkste als je iemand aantrekkelijk vindt dan is het uiterlijk het belangrijkst. Ik zeg niet dat uiterlijk helemaal geen rol in liefde speelt, ik zal eens twee verschillende situaties beschrijven waarin allebei echte liefde voorkomt:
situatie 1: Je bent totaal niet op zoek naar iemand en je hebt een vriend of vriendin waar je sinds korte tijd erg goed mee bevriend bent geraakt, maar waarvan je nooit het gevoel hebt gehad dat je er een relatie mee wilde beginnen. Je hebt er gewoon zelfs nog nooit over nagedacht. Je begint die vriend of vriendin steeds leuker en leuker te vinden. Je merkt dat je deze persoon gewoonweg geweldig vindt. Je hebt in het begin niet eens door dat je verliefd aan het worden bent omdat je er zo weinig mee bezig bent tot je begint te beseffen dat je ongelofelijk verliefd bent. Dit is echte liefde.
situatie 2: Hier speelt het uiterlijk wel een rol. Je bent wél op zoek naar iemand en je selecteert alle mooie mensen als optionele partners de rest krijgt niet eens een kans (tenzij het gebeurt zoals in situatie 1). Je stapt natuurlijk alleen op mensen af die je aantrekkelijk vindt, dit is wat iedereen doet. Het enige wat je weet van iemand die je absoluut niet kent is hoe ze eruit zien en dus kies je ervoor om 'verliefd' te worden op zo iemand. Dit is nog geen echte liefde. Maar hier heeft het uiterlijk wel een belangrijke rol gespeeld met jouw keuze. Hierna zou het dus ook altijd zo kunnen zijn dat je echt verliefd wordt op deze persoon en dan draait dit dankzij het uiterlijk uit op echte liefde! Als deze persoon er niet zo goed had uitgezien dan had je er waarschijnlijk niet eens tegen gesproken.
Dit 'aantrekkelijk vinden' is iets dat te maken heeft met het begin van situatie 2, maar het is in geen enkele situatie gelijk aan verliefd zijn. Onthoud dat maar!
Net zoals vele andere tieners heb ook ik wel eens last van liefdesverdriet. Ik ben lesbisch (just so you know) en ik was 2,5 jaar heel erg close met een meisje en daarvan waren we ongeveer 1,jaar en 3 maanden samen (met een pauze in het midden). Ze beloofde me allerlei dingen dat we voor altijd zouden samenblijven en dat er niemand is die beter voor haar is dan ik. Ze had zelfs al een bed gekocht en gezegd dat dat ons bed zou worden voor later en ik was superverliefd. Er is niemand die me gelukkiger kon maken als haar. En natuurlijk is er dan ook niemand die me ongelukkiger kan maken als haar. Nu ze het gedaan heeft gemaakt, heb ik het gevoel dat er niks is dat ik nog kan doen. Al onze plannen van de vakantie vallen weg. Ik voel me ook rotslecht en ik weet niet of ik nu juist wel nog contact moet blijven hebben omdat ik wil dat ze terugkomt en ik misschien zo moet tonen dat ze wel nog van me houdt of moet ik stoppen met contact te hebben omdat ik over haar moet geraken en mijn relatie die ik met haar had zomaar opgeven.. of is geen contact hebben misschien de manier om haar terug te krijgen zodat als we echt voorbestemd zijn voor elkaar ze zal inzien dat ze me heel erg mist? Ik weet dat er geen juiste oplossing is, maar ik wou dat er iets was om haar terug te krijgen. Ik heb nog nooit zoveel van iemand gehouden. Ergens heb ik het gevoel dat het niet helemaal gedaan is omdat ik weet dat ze nog steeds erg veel om me geeft en omdat we al eens uit elkaar zijn gegaan en daarna kwam het ook terug goed, maar deze keer is het anders. Ik mag niet te veel hopen.
