Vandaag ik heb eens lekker lang uitgeslapen. Want dat kan alleen zondag :) Mijn kamer even proper maken want ik weet begot niet wanneer de poetsvrouw komt en je kan de vloer amper nog zien :). Oké miki wil er hier even tussenkomen :"ciao ! sono michi, eipuss turkedun ? - oh si, certo. - ah , great ! :) quanto vuoi ? - maaah , poco poco, tranquillo . - ahhh grandeee :) ciao sono la lorin , :O io non parlo italiano, non capisco xD adesso mangio le cicche ahahafhusdfuwrgf9weifuwfoweifhuwiueruwrgiw. cazzoooooooooooooooooooooooooooooooo" Jeppaa, hij is gek :) Dus, 's middag eten we heeeeerlijke tortelini! Echt ik vroeg maar bij, you know. Dan vertrekken we naar Woodstock, een festival dat een politicus heeft georganiseerd. En het is echt leuk, maar vaak komen ook mensen spreken en zeggen waarom ze moeten stemmen voor hem en blablabla. Dat is minder, maar ok. Het weer is ook super, en even is het weer zomer, veel te warm en het gevoel dat je heel de tijd een glas koud water of een koud kriekje (maar dat hebben ze hier niet :( ) in je hand wil hebben. De muziek is allemaal Italiaans maar ik vind het wel goed, ook al ben ik de enige die niet mee kan zingen uhum :). Ik ben weer mee met de vrienden van Giada, en die worden bekeken als het 'populairste' groepje maar ik vind ze zo saai! Als ik niets zeg is het stil, en bij een Engelse groep ben ik de enige die wil meezingen, en ik ben ook de enige die zegt:"Kom, FF (dat is een populaire rapgroep) is aan het spelen, laten we naar het podium gaan om ze te zien." Maar nee, ze zijn allemaal te lui, alleen 2 vriendinnen van Giada zijn wel tof, die kunnen gewoon niet veel zeggen omdat ze geen Engels kunnen, maar ze praten wel met me als ik Italiaans spreek of probeer, en wanneer ze dat verstaan natuurlijk :). Maar ok na duizende pogingen om de sfeer wat levendiger te maken is het eindelijk 5 uur. Nu komen mijn vrienden en ik weet zeker dat dat super wordt. Maar Giada heeft weer een dansoptreden en voor ik ze kan zoeken zijn we al naar huis :(. Ik maak samen met Giada iets om te eten, allee half :) en Giada vertrekt na het eten. Even op Facebook en, dat is typish Italiaans en ik hou ervan, iemand die ik niet ken maar een vriend is van een vriend van Giada begint tegen me te praten. Het is namelijk zo dat iedereen mij hier al kent van horen in Cesena maar ze hebben mij gewoon nog nooit gezien. Dus ze herkennen mij niet op straat. Maar als ze op Facebook dus Lorin zien staan weten ze al wie ik ben voor ze mij toegevoegd hebben :). Dan komt Miki want die heeft een zeer groot probleem. Hij moet een Engelse tekst lezen, en na veel vertalingen van stomme woorden die iedereen zou moeten kennen, zoals 'closer', geef ik het op. En niet veel later hij ook. Ik ben even begonnen aan mijn blog terwijl hij probeerde te lezen en hij moet er even iets in kwijt. (zie hierboven). Daarna stop ik even want mijn geheugen werkt niet mee, en nu zit ik hier te kijken naar een bespreking over Italiaanse voetbal, een Italiaans ijsje en de kop van Marphy op mijn schoot, terwijl ik mijn blog schrijf.
Italia, la dolce vita!
ps: Mam en Pieter, dit moest ik jullie nog zeggen. -Pieter gaat het eigenlijk al wat beter met die infectie? Ik hoop dat het niets ernstig is? -Mam, mag ik dit jaar naar Rock Werchter? -Mijn hoofd is zo verward! Ik heb 2 vriendinnen met een vriendje in Frankrijk die Frans willen leren, ikzelf wil Italiaans leren, mensen beginnen in Italiaans tegen me en op Facebook praat ik al deze talen tegelijkertijd in chatgesprekken, plus nog eens nederlands daarbij. Mijn hoofd ontploft! -De rest ben ik alweer vergeten maar dat komt dan wel met het volgende chatbericht, slaapwel!
Alweer een zaterdag naar school, shiiiit! Maar ik heb het alweer overleefd! En ik heb vandaag voor het eerst gelezen en geschreven in het Italiaans! Haha, ik klink als een kindje in het eerste leerjaar die zijn eerste woordje heeft geschreven :). De leraar dicteerde iets dat we moesten opschrijven en ik heb het geprobeerd :) En een vriend zei dat het supergoed was! (Trots gezicht :)) Na school thuis superlekkere ravioli eten, amai! Een beetje rusten en dan ga ik op zoek naar de juiste bus om naar het centrum te gaan, samen met Tomasso ga ik naar Viola en Sylvia. Dit zijn mensen die ik hier op school heb leren kennen :). Het is super! Eerst gaan we ijs halen en dat is het lekkerste ijs dat ik ooit al heb gegeten! Daarna naar het park. Als ze dorst hebben gaan we een koffie drinken. Se, dat is nu iets typisch Italiaans! En alweer is het supergezellig! Ik word uitgenodigd voor een festival, maar ik ga al naar het dansoptreden van Giada, spijtig! Misschien ga ik morgenavond :) En dat dansoptreden is leuk, maar ik vind dat het op het einde wel een beetje saai wordt... Maar de mensen achter de schermen, want daar mag ik komen als de zus, hèhèh, zijn allemaal typisch Italiaans, en dus supervriendelijk! Na wat gesocialize, en weer wat nieuwe mensen leren kennen, gaan we naar huis. Ik stel voor om nog even naar woodstock te gaan maar Giada is moe. Dus oké, we gaan naar huis :) Maar ja dat is niet zo erg, het is niet dat ik wél klaarwakker ben ;).
Vandaag was weer super! We beginnen met Gymnastica. En ik word uitgenodigd om mee te gaan wandelen op een berg en daar te picknicken. En ook om naar woodstock te gaan, een concert met bekende Italiaanse zangers! Nee, geen Frans de Bauer-styles, maar Italiaanse rock en rap, en ik hoop ook wat reggae, maar dan in Engels ;). En ik ga proberen te gaan, maar Giada haar dansoptreden is op hetzelfde moment dus ik moet kiezen... Dan heb ik 'science', en dat gaat over wetenschappelijke notatie. Hier moeten ze echt nog van nul beginnen! Dus ik teken maar wat... Engels is ook niet echt interessant.. En Latijn hier is echt gewoon veeeel te moeilijk, en Latijn in Italiaans vertalen. Uh-uh, I don't think so :). In de namiddag gingen we normaal naar Cesenatico, maar het weer is verschrikkelijk! Dus w blijvan lekker thuis, en willen naar de cinema, maar die is niet open vandaag. Na veel gewring vinden we een oplossing en gaan naar een soort van videotheek, en huren clash of the titans, maar dat in Italiaans e! En in alle landen (Honduras, Duitsland en Italie) is de film vertaald, behalve in Belgie. Oh nee :) En met zoute popcorn, want zoete kennen ze hier niet, chocolade en chips beginnen we aan de film. Maar, zoals altijd wanneer je bij vrienden bent, wordt die niet uitgekeken en we beginnen te praen over dansen en welke dansen Giada allemaal doet, wat leidt tot hilarsiche imitaties en gebaren tot iedereen begrijpt wat je bedoelt ;). Na de film begint Camp Rock 2, en Giada kijkt, maar ik ben niet echt geinteresseerd... Maar dan gaan we toch net eten! Lekker, maar nog altijd geen patat gezien... Ik mis ze zo! haha :). Na het eten leert Giada me de basisstappen van salsa en bacciata, en echt ik kan er (nog?) geen bal van :). Dan wat op facebook, en bloggen en nu slaap ik al half, dus tot morgen!
x
ps: Pjay, uw type heb ik nog niet gezien, want het probleem is, bijna niemand is engelssprekend hier, en als ze dat wel zijn klopt de beschrijving niet haha :) pech gehad :)
Vandaag maken we ons klaar voor school, as usual ;) en ik prop nog snel mijn nikes in mijn zak, want we hebben gymnastica. Maar wanneer ik op school aankom blijkt dat ik me vergist heb, en van twee leuke uurtjes gym, gaan we naar, je raad het nooit, 2 uren Grieks! Ja ik was vorig jaar o zo blij dat ik dat nooit meer ging moeten doen, maar daar wou het lot blijkbaar een stokje voor steken. Daarna heb ik 'science' en we krijgen onze test terug en die is bijster goed vind ik, voor mijn eerste keer, met Italiaanse vragen. Bij Godsdienst doen we een spel, je hebt 6 vakjes op je eigen blad, en om de beurt doen we een vakje. Per vakje met je in de klas rondlopen en je naam zetten bij de persoon waarvan je dat vindt. Bv: (In Italiaans) "Ik vindt u een toffe, en ik zal aan jou kant staan!" Als ik dat van Viola vind zet ik mijn naam in dat vakje op haar papier. En das super! Ik ben superblij wanneer ik zie dat ook mijn papier vol met namen staat, ook al ken ik de mensen nog niet zo goed. Na school ga ik eten met andere AFS mensen, en dat is supergezellig, lekker pizza op een Italiaans pleintje, en dan een ijsje in 'la gelateria' ernaast. Samen naar het station, en naar het kantoortje waar we Italiaanse les zullen krijgen. En het is verschrikkelijk heet! Gewoon in de zon lopen voelt aan als 40°C. De les is niet echt interessant want alles wat we leren kende ik al door gewoon te spreken. Dan gaan we ook nog eens te voet naar huis, en met mijn zware tas en de warmte lijkt dat wel uren te duren! Thuis geen tijd om te rusten, neneee! We gaan naar het centrum samen met Giada, Miki, Francesca en nog een vriend van Miki. We fietsen ernaartoe, en eerlijk ik voel me in Antwerpen veiliger op de fiets dan hier in dit kleine stadje! Thuis is het nog net niet tijd om te rusten, want nu gaan we naar de pizzeria, om -alweer- pizza te gaan halen. We eten, en eindelijk kan ik eens zitten, zalig! Een beetje op Facebook, dan bloggen :) en daaan slapen! Mis jullie!
Arrividerci!
Ps: Mam, heb je 'So you think you can dance nu opgenomen?' want ik ken iemand die erin meedoet en ik wil het ecth graag volgen! ( Het meisje die het laatste bootcamp ticket had :))
Vandaag staan we voor de verandering eens om 6.30 u op, om te douchen. En ik kom ook eens goed op tijd op school, want de vorige keer was ik te laat, had ik dat al gezegd? Het was net bij de strengste leerkracht die we hebben. Maar streng betekent niet altijd onredelijk, en omdat ik met de bus naar school kom begreep hij het. Fieuw. Het was qua lessen echt wel een saaie dag. Eerst 2 uur literatuur, dat is toch anders in Belgie, en de prof praat veel te snel, dus ik heb het heel moeilijk om iets te verstaan, en na een half uur ben ik al zo uitgeput dat mijn ogen bijna dichtvallen.... MAAR, dan is er de pauze. Dit is mijn redding, en na een sterke Italiaanse koffie en wat gebabbel en gelach met 'mi compani de classe' voel ben ik weer goed wakker. Klaar dus voor een uur filosofie. En eigenlijk gaat het redelijk goed. Ik ben zowat mee, vooral ook omdat de prof een paar dingen op bord tekent en foto's laat zien. En het klinkt misschien debiel, maar dat helpt echt :) Maar dan gaat hij ineens over op rechtshandig en linkshandig. En dat is niet gewoon hetzelfde als rechts en links, dus eerst weet ik niet eens waar over het gaat, tot de twee magische woorden 'gauche' en 'droite' worden genoemd. En hup, Lorin is weer mee. Geschiedenis valt ook best wel mee. Het onderwerp bij wiskunde heb ik al gezien, ik had eventjes nodig om me alles te herinneren, maar nu ben ik er weer mee weg. Terwijl de rest moeilijkheden heeft met de regel van Ruffini, want zo noemt de regel van Horner hier, heb ik begrepen, maak ik mijn oefeningen af en kan ik nog wat socializen met de rest van de klas. Ik zou graag een foto van heel mijn klas hebben, en omdat ik 'begot' niet weet hoe ik dat moet zeggen, helpt iemand me, en uiteindelijk geraakt iedereen erop. Gelukkig zijn we maar met 18 en niet met 34 zoals bij Giada. Ik heb ze op facebook proberen te zetten, maar er was iets is met Facebook, dus probeer ik het morgen gewoon nog eens :). Thuis even chillen, dat is echt nodig na 5 uur vollen bak Italiaans, en dan spreek ik af met Anna, want Giada gaat naar de dansles. En dat is echt super! het is echt een supertoffe. Ik heb hier de 99cents store ontdekt! haha, als ik dus volgende keer iets 'Kruidvatachtigs' moet hebben, dan weet ik waar :) En na lang zoeken vinden we ook la gelateria terug. En believe me, dat ijs is echt om bij weg te smelten! Thuis kijk een aflevering van Gossip Girl want Giada is nog niet thuis. En dan gaat Giada met haar brommer naar... de MacDonalds! Serieus, je kan niet geloven hoe blij ik was met een portie frietjes, mijn eerste 'aardappelproduct' sinds ik hier ben. Dat smaakt! 's Avonds kijken we allemaal samen naar 'Angels and Demons' en Silvia, een van de mensen die ik ken, post op mijn Facebook dat ze mijn lach geweldig vindt. Lisa, je bent dus niet de enige. (Stiekem zegt Lorin nu joepie) Nu ga ik slapen, want zoals elke keer heb ik al mijn energie in Italie gestopt. Maar ik moet zeggen het is de moeite echt waard!
Ciaoooo! <3
ps: Ik schrijf verschrikkelijk veel fouten in het Italiaans, ik weet het. Please, Tatiana help me!
Vandaag alweer dinsdag, mensen, wat gaat het ineens toch snel! Vandaag was het echt suuuupersaai op school... Pfft, gelukkig had ik mijn Italiaanse boek bij voor donderdag, en, nerd die ik ben, heb ik me, na een uur of twee slaap ingehaald te hebben, mij daar maar mee bezig gehouden. Zo doe ik toch iets nuttig he! Tijdens de pauze komt Seba naar mij en zegt : 'Sai che sei una ragazza molto famosa al nostra scuola?' Uhm... haai.. hèhè,... 's Morgens was het zeer koud maar, na school toen ik buitenkwam voelde ik me echt misselijk van de warmte buiten. Al zwetend naar huis in mijn topje. Maar tegen 3 uur minderde dat en toen was 't beter. Ik heb om 5 uur afgesproken met 2 mensen die in januari naar Antwerpen komen en daar ook al eens geweest zijn. En ik ga dan met ze proberen af te spreken! Zij vragen me superveel in het Vlaams en het is eigenlijk best wel leuk om is diegene te zijn die de taal kan, haha :). Zij zijn al 17 en 18 en zijn met hun eigen auto gekomen en ze vonden de weg niet, dus tegen half zes, kwart voor kunnen we vertrekken. Maar ja, eigenlijk is dat normaal hier he! Het zijn best wel leuke mensen, zij kennen het centrum van Cesena niet want ze zijn van Cesenatico! Aan de zee! Daar moet ik btw dringend nog eens naartoe, eens zien hoe dat met de bus zit... 's Avonds gaan we eten met mijn ouders, Anto en Onorio, met Michi, en nog 2 vrienden van mijn ouders. Het is supergezellig en zoals altijd komen al de ouders nog even kaarten bij ons thuis :) Ik weet het, vamdaag en gisteren waren geen lange berichten, maar ik ben dood- en doodmoe...
Spotted: Lorin Roobrouck haast zich om op tijd op school te zijn, en het het-is-weer-maandag-gevoel gaat maar niet weg. Toch,... de sfeer in de klas is wel fijn. Een koffie is nodig, zeker om je wakker te houden tijdens een les Esthetica waar je geen woord van verstaat. Daarna 2 uur wetenschappen maar de test is nog niet verbeterd. Een uitleg over het verschil tussen massa en gewicht, ze moeten hier echt nog helemaal van nul beginnen. En dan Engels, serieus. Ik zag het al aankomen... Ik zie een fout en vraag vriendelijk of het niet iets anders is en of ik dat mag opzoeken. De prof zegt dat ze dat liever zelf doet, en inderdaad, ik heb gelijk :) Nu noemt mijn buur mij ' la ragazza che parla l'inglese meglio che la prof!' Yeah right. Oké Engels en Wiskunde, jeppie. Wetenschappen een beetje, en L.O. natuurlijk. Maar voor de rest zit ik er maar wat bij te zuchten. (Oja dat is nu btw al volledig passé maar dat lees je bij 21 september.) En dan was het gisteren echt zo'n lekkere lousyday, again, I loved it. Wel mijn eerste huiswerk.. blèh! Geschiedenis van Engels van buiten leren. Ik ben er zeker van dat de helft van de klas niet eens begrepen wat ze vanbuiten aan het leren waren. Donderdag heb ik mijn eerste Italiaanse les samen met de andere AFS studenten. En daar had ik een boek voor nodig, dus dat heeft Christina op weg ook nog meegenomen. En dat was het zo'n beetje voor vandaag. Oja, ik heb voor het eerst Mamma Mia gezien :)
Vandaag ben ik (ik schaam me er eigenlijk een beetje voor ghiehie, maar ja het was gisteren echt laat) om 1 uur opgestaan. Een lekkere douche, en dan meteen middageten. Ach ja, vandaag was het echt een lazy sunday :) Na het middageten maak ik snel mijn blog van gisterenavond af, want daar was ik dan echt te moe voor. Een beetje skypen en vooral gieren met Lisa, want sommigen in Belgie voelen zich blijkbaar geintimideerd :) tsshaha. Een aflevering van Gossip Girl, en dan maken we ons klaar om de oma in het ziekenhuis te gaan bezoeken. We nemen ook een heerlijk stukje taart mee, die Giada heeft gemaakt terwijl ik nog sliep. Zo een overheerlijke chocoladetaart die vanbinnen nog een beetje zacht is met wat poedersuiker. MMMM! Na een beetje gebabbel met de oma -en dat is verschrikkelijk moeilijk, want ze heeft niet de kracht om normaal te spreken en het is dus heel stilletjes- gaan we naar huis. Maar onderweg stelt mio babo voor om me nog even een rondleiding te geven over de heuvels rond Cesena. En dat doen we. We stoppen ook even bij een kasteel, en dat gaan we misschien ook eens bezoeken. Thuis terug lekker rustig, echt zo'n uitrustdagje! Bij het avondeten leidt het gesprek tot hillarische momenten -spijtig dat ik er maar de helft van versta, maar ja dat is toch al iets he!- met schoentjes voor Marfy (de hond) waar het arme beestje amper op kan lopen. Dan kijken Giada en ik nog een Italiaanse film, maar dat is echt wel moeilijk, en op het einde ben ik zo moe dat mijn aandacht verslapt en ik meer op Facebook op mijn gsm bezig ben, dan ook maar proberen iets te verstaan van wat ze zeggen. Dus ga ik maar slapen. Waaw, ik kan echt niet geloven dat ik hier al meer dan 2 weken ben, dit is zo over! En ik voel echt dat ik aan het veranderen ben. Je hebt er veel minder problemen mee dan vroeger om moederziel alleen door een groep mensen te lopen die jou niet kennen en allemaal aanstaren. "Hoofd opheffen, borst vooruit en lachen. Show them you're not scared of a little bit attention!" , denk ik dan :) Ook met nieuwe mensen begin ik nu spontaan een gesprek, ook al heb ik niet alle middelen. Vooroordelen heb je ook veel minder, of niet meer. Wanneer je vroeger dacht : "blèh, dat lijkt me u echt een stom iemand!", denk je nu: "We'll see!" En ik heb ook veel meer zo'n 'don't worry' attitude gekregen, probeer zo snel mogelijk een oplossing te zoeken voor vervelende dingen, en geniet zo hard mogelijk van de goede dingen!
Groetjes van een nieuwe, maar daarom nog niet slechtere of betere Lorin :)
Aflevering 15 van 'het leven zoals het is : Italia' begint 's morgens, met lekker vroeg opstaan. Mijn eerste... schooldag op zaterdag ooit! En serieus, het is verschrikkelijk overmorgen alweer school, WTF? In de klas kan ik maar niet wakkergeraken, dus koop ik tijdens de pauze een koffie in de gang. Cool, toch? We beginnen mèèèt... Grieks! Mijn lievelingsvak, weetjewel. NOT! :) Het gaat over dactylen en spondees, en ik hoop voor al de mensen die nu nog Latijn volgen dat ze weten wat ik bedoel :) Het laatste uurtje wat wetenschappen, want hier zijn Biologie, Chemie en Fysica gemixt. Die vakken hebben ze hier dit jaar voor het eerst, en de leraar nam een test af om te weten wat de klas al van wetenschappen afwist. Maar wie weet nu dat het nulpunt van Kelvin -273,15°C is als je nog nooit Fysica hebt gehad. Met veel moeite en wat hulp van de leraar kon ik de vragen verstaan, super haha :) Mijn klas was ook weer lekker gezellig ;). Na school met Giada naar huis en dan eten we heerlijke pasta! Ik ben zo moe! Maar na een superstraffe maar typische Italiaanse koffie kan je weer doorgaan voor een paar uur :) We rusten dus even uit, ik kijk naar een aflevering van Gossip Girl, en dan spreken we af met Pollo en... de andere naam ben ik even vergeten. Dit zijn ook vrienden van Giada, and I like them :) Nu terug eventjes thuis, seffens eten we een lekkere pizza en dan gaan we ons klaarmaken om naar Vidia te gaan, een rock club die iedereen hier blijkbaar zalig vindt! Deze avond wordt zalig! :) En inderdaad, het was een van de leukste avonden van mijn leven! Iedereen is altijd super chill hier, en deze avond kon ik voor de eerste keer eens helemaal losgaan zonder dat iemand me raar zou aankijken. De vrienden die ik eerst niet zo leuk vond vielen deze avond best wel mee, en ze maakren de avond afjes! We gingen dus eerst naar Het huis van Geki, daar allemaal samen pizza eten, die btw overheerlijk was! Ik heb voor de eerste keer guitar hero gespeeld en het was een ramp, maar ik hou van dat spel, en dat is daarmee nog niet veranderd :). Rond 12 uur vertrekken we naar Vidia! Het regent super- en superhard, dus we wachten onder het afdak en Marco, mijn papa komt al 4 mensen van ons ophalen. Bij Vidia aangekomen is het echt aan het storten en dat blijft ook de hele avond zo. Maar dat kan de pret helemaal niet bederven haha :). In de rij om naar binnen te gaan merk ik dat Geki echt al superzat is en we zijn nog niet binnen Goed bezig :). Ik moet zeggen, het is de beste club waar ik in heel mijn leven al ooit geweest ben! Het enigste minpuntje; een franse wc... ;) De avond was geweldig! We gaan samen met de mama van een vriendin naar huis, en dan wil ik nog aan mijn blog beginnen maar ik ben echt supermoe!
Deze ochtend ben ik OP TIJD opgestaan! jippie :) Toen ik mijn klas binnenkwam, riep iedereen in koor: "Ciao, Lorin!" En ik roep 'ciao' terug. En daarna was er een stilte. Ik denk meteen: " Shit ik heb hier echt iets verkeerd gezegd!" Ik probeer nog eens: "Ciao!", en iedereen gaat verder met zijn gesprek. Je kan niet geloven hoe opgelucht ik wel niet ben! Echt niet! Dus, we beginnen met Storia (=Geschiedenis). Dat is zo verschrikkelijk saai! We hebben een supersaaie leerkracht, en hij praat ook veel te snel. Ik snap de grote lijnen, het gaat over verschillende takken in de geschiedenis, en ook over geloof in de geschiedenis. Ik ben wel blij dat ik dat toch tenminste versta. :) Daarna... Engels! Amai, ik heb me eens kunnen uitleven! Dat kan je niet geloven. Je had al die gezichten moeten zien, toen de prof vroeg hoe lang ik al Engels had, omdat ik er goed in was, en ik antwoordde dat dat nu 3 jaar was :) Want, je moet weten dat iedereen in mijn klas al 11! jaar lang Engels krijgt op school, en dat 3 of 4 uur per week. Ja, ik kijk al superhard uit naar de volgende les. Haha, dit gevoel heb ik nog nooit ervaren, en dat zal ook niet meer gebeuren eens ik Italiaans kan, dus ik moet er van genieten! :) Dan hebben we pauze, en, serieus ik houd van mijn klas! Ze kennen mij amper, en ze nemen me overal mee, stellen me aan nieuwe mensen voor. Ze wachten op me bij de automaat, terwijl ik me weer even een plakje kaas voel. I love them! Ik vraag een paar nummers en Facebooks, en plots, rent iedereen als een gek naar zijn plaats, dus ga ik daar ook maar naartoe, en ik versta iets als :" Hij houdt niet van gsm's!" Dus die steek ik snel weer in mijn zak, en inderdaad, het is weer die verschrikkelijke leraar van Geschiedenis. Nog een uur verveling, joepie... Dan hebben we wiskunde, en in een ver verleden hebben we al eens gezien wat we nu leren. Maar het is echt al lang geleden, en ik herinner me er niet veel van, maar dat komt wel, blijf ik mezelf zeggen. In elk geval, ook bij wiskunde kon ik goed volgen. ;) En dan hebben we nog een pauze, en ik word aan een meisje voorgesteld, die 4 maanden in Belgie heeft gewoond! Sinds ik hier ben is iedereen precies op uitwisseling geweest :). We hebben dus een gesprek in het Frans, en ik vind dat het nog redelijk vlot gaat ook! :) De bel gaat en een uur Esthetica begint, en het is... een RAMP. Ik versta niet veel, dingen zoals Firenze, rinascimento... Tsja :) De laatste bel van vandaag, en ik ga op zoek naar Giada, en dan gaan we samen naar huis. Ik spreek af met het Duitse meisje dat hier voor een jaar blijft. We proberen onze weg te vinden in de vele kleine straatjes in het centrum en het lukt me zelf de 'Gelateria' van vorige keer terug te vinden. Aah zalig dat ijs. We vergelijking alles wat we meemaaken en ik ben blij wanneer ik besef dat ik niet de enige ben die het soms wel moeilijk heeft! Het was ook een lekkergezellig avondje, en ik begin me meer en meer thuis te voelen! Hoe meer ik erover nadenk, hoe leuker ik het hier vind! En geloof me, ik heb veel tijd om na te denken, dan vooral op school :) De eerste steentjes van mijn nieuwe wereldje zijn geplaatst :).
Vandaag eerste dag school! Ik word wakker gemaakt door Marco. Maar... ik val terug in slaap, oepsie... ik word wakker om half acht, en om 20 voor moeten we de bus nemen! Shit (sorry voor het gevloek maar dit is cruciaal hier)! Oké, uiteindelijk ben ik toch nog op tijd klaar maar wel met een lege maag. We nemen de bus, en de vrienden van Giada stappen ook net op dat tijdstip op de bus. Op school aangekomen ben ik nog altijd niet zenuwachtig, goed! Giada gaat mee tot voor mijn school, maar de deuren zijn nog niet open. En dat is ook anders in Italie. De deuren gaan open en iedereen begint als een gek naar binnen te drommen. Ik word er ook als het beleg van een sandwichke tussen gepropt. Zo raar, ik ken niemand, althans dat denk ik, want terwijl ik naar de klas loop, zeggen verschillende mensen: "Ciao!" En ik denk: " Nog nooit gezien... Just smile and wave boyz :)" Daarna wist ik dus dat dat mensen waren van mijn klas die mij herkenden. Er zitten maar 18 mensen in mijn klas ( in Italia is het goed mogelijk dat je klas uit 30 mensen bestaat) , en ik ga een bank en een stoel halen. Ik zit naast iemand die totaal geen Engels kan, joepie :). Eigenlijk was mijn schooldag supersaai, ookal was het er maar een halve. Eerst Godsdienst, ze hielden een gesprek over regels die ze hadden overtreden deze vakantie, en ik... kon er niets van verstaan. Deze les deed ik wel nog moeite om een paar woorden te herkennen. Daarna L.O. (Sport), maar ik had geen kleren bij dus ik zat samen met iemand die buikpijn had op een bankje. Ik haalde mijn beste Italiaans boven, en ik was trots op mezelf dat ik me verstaanbaar kon maken door bijna alleen Italiaans te gebruiken. Het meisje heeft een vriendje in Parijs, en zou graag ook met AFS daar naartoe reizen. Na L.O. hebben we even pauze en, heel raar, niet buiten, maar in de klassen en in de gangen, en het is een grote chaos. :) Ik probeer zoveel mogelijk nieuwe mensen te leren kennen. Dan gaat de bel weer, en deze keer hebben we een uur Latijn. Het niveau is wel wat hoger dan in Belgie en ook nu heb ik moeite om te volgen. Vooral omdat de leerkracht alleen maar praat en niets opschrijft, en ze praat ook nog eens verschrikkelijk snel! In het midden van de les geef ik het op. En de volgende les krijgen we van dezelfde leerkracht. Deze keer Italiaanse literatuur. Ik concentreer me op de voorkant van mijn schrift, dat ondertussen vol staat met tekeningen van alles en nog wat. Op het einde zegt de leerkracht dat we overmorgen samen een oplossing gaan zoeken :) dat is inderdaad wel nodig :). Dan zoek ik Giada tussen de massa, en ja ik vind haar met een vriendin, die ik al eens gezien heb. Ik word nog voorgesteld aan andere mensen, en uiteindelijk gaan we naar huis. Op de bus praat ik met 2 mensen, vrienden van Vale. Ik vraag hen hun nummer. Vanaf nu probeer ik echt leuke mensen te zoeken waarmee ik kan optrekken! Na school teken ik een beetje in mijn logboek. Dan gaan Christina en ik naar Anna. Het Duitse meisje. Samen gaan we een paar dingen kopen voor school, en mam, ik kocht ook alles wat ik nodig heb om me te wassen enz. :) Zij blijft hier voor een jaar, maar is ook 15. Waw! Dat kan in Belgie niet. O ja, heb ik al gezegd dat ik later een jaar naar Ghana wil? :) Ook kom ik 1 mensen tegen die ik in het begin heb leren kennen, en zij zeiden me dat ik al goed gevorderd was in het Italiaans! Joepie, dat is altijd leuk om te horen. Dus, uiteindelijk komt Giada ook nog even, want zij heeft iets nodig, en het lijkt wel of zij het meisje niet zo leuk vindt... Tsja, whatever! Nu heb ik 2 "officiele" vrienden hier buiten Giada haha. Ook op school zitten wel wat toffe mensen denk ik! Thuis plaatsen ze de Mac van Vale in mijn kamer. Super! Ook mijn Italiaans wordt echt beter! Verstaan is moeilijk als mensen snel praten, maar anders versta ik het bijna altijd. Alleen soms ken ik de woorden nog niet. Maar praten gaat al veel beter! Ik kan me nu verstaanbaar maken in een mix, Engels-Frans-Italiaans, en dat doet goed, eindelijk kan ik weer bijna altijd zeggen wat ik wil wanneer ik dat wil. Ik heb het gevoel dat ik het weer allemaal aankan! 's Avonds eten we allemaal gezellig pizza, mamma, babo, Giada, Anto, Onorio, Miki en ik. Ze willen dat ik hen help met Wiskunde, iets wat we vorig jaar hebben gezien :) Het is, na het stomme werk voor school ( dat ik trouwens als enige van de klas niet krijg omdat ik geen Italiaans kan) toch nog een leuke avond.
Ps: School is hier helemaal verschillend qua uren. - zaterdag les - het begint om 8 uur - school start 14 september - school stopt eind mei - ze krijgen sowieso vakantiewerk - hier heb je 13 jaar in totaal (bij ons 12; 6 jaar basisschool, 6 jaar secundair)
Vandaag word ik alleen wakker, Giada is op school en mia mamma e mio babo (ofzoiets) zijn gaan werken. Om elf uur moest ik op het kantoor zijn, dus ik haast me en eet een vies yoghurtje, en dan haast ik me naar het kantoor van mia mamma. Daar schrijven we een mail aan de gastouders van Valentina om hen te bedanken, omdat mijn ouders dat ook hadden gedaan :). Daarna gaan we een foto maken om een buzzypass te gaan halen. De foto is verschrikkelijk, en staat nu ook op mijn libretto, ( dat is voor wanneer ik afwezig ben) en mijn klassenlijst. (joepie...) Dan gaan we terug naar het kantoor, en bekijken wat info over de familie van Vale. Zij heeft het wel getroffen! Een stinkend rijke familie, villa op het strand, een binnenzwembad in hun huis, een verdieping helemaal voor zichzelf... Ik vind dat dat een plus kan zijn, maar de mensen zijn toch nog altijd het belangrijkste! Ik heb een supergastzus, mama en papa! We gaan even terug naar huis, en dan naar de dansles van Giada. Caraibische dans en ciabatta. Ik hou ervan! Ik zeg meteen dat ik dat ook wil leren, en ik ga proberen een les te volgen. daarna gaan we boodschappen doen en terug thuis ben ik he-le-maal uitgeput. Het vele Italiaans, de drukke agenda en alle nieuwe dingen, sono molto stanca! Na het avondeten, een stukje film ( the war of the worlds, in het Italiaans weliswaar) een beetje chatten met vrienden en Anne-Marie, waar ik wat ervaringen mee uitwissel, ga ik tevreden in mijn bedje liggen.
A domani!
Ps: Ik heb bij het blogbericht van 4 september wat foto's van mijn huisje toegevoegd. :) En, om even duidelijk te maken, want blijkbaar stellen sommige mensen zich vragen haha, Miki, Michi of burro, wat je maar wil, is de zoon van vrienden van de ouders die mee op vakantie waren. Vandaar dat hij dus ook mee was. Nee het was geen priester, of een wees. :)
Vandaag dacht ik : eerste dag school! Dus om 10 uur moet ik met de directeur spreken, samen met mijn mamma en een vrijwilliger van AFS. Wanneer ik naar het gebouw toeloop, zie ik superveel mensen uit het raam kjiken en hangen allemaal wijzend naar... mij? Het lijkt alsof ze denken, "wat doet die op dit uur buiten school?" Over de directeur heb ik serieus mijn twijfels, hij deed moeilijk over het feit dat ik geen Italiaans kan en over het feit dat ik geen boeken heb. Tsss. Ik begin ook pas morgen met school. Nu wijzen ze me de weg naar de klas. Dat was zo raar! De vrijwilliger zegt iets dat ik niet versta en heel de klas staat recht en begint te praten en veel mensen komen naar mij. Wanneer ik zeg dat ik nog niet zo goed italiaans kan, beginnen ze : "Possi parlare Espanole?" "Possi parlare Francese?" Ik: "Euhm, un poco, euhm si, euhm haha..." (helemaal overdonderd) Ja mijn klas ziet er wel leuk uit. :) We praten nog even met de gastmama van the girl from Latvia :) Het blijkt dat zij problemen heeft omdat het meisje niets wil eten van wat ze klaarmaken, en ze gaat na school meteen naar haar kamer en komt er alleen uit om te eten. Ook wanneer ze iets vraagt doet ze dat in het Engels, en ze doet geen moeite om de taal te leren. Ik voel mij eventjes een voorbeeldig gastkindje haha :) Ik heb ook even gebabbeld met iemand uit Duitsland, Honduras en Indonesie die op scientifico naar school gaan. Dan gaan we naar huis en ik schrijf wat in mijn logboek, en ga op facebook en mijn blog om er een beetje foto's op te zetten. Dan gaan Giada en ik naar het centrum, en we kopen er een agenda en schoolspullen. Onderweg komen we de vrienden van Giada tegen. We blijven even bij hen en, hoewel ik bijna nooit iemand niet leuk vind, vind ik hen helemaal niet leuk. Ofwel lachen ze me uit met m'n Italiaans of ze laten me links liggen. Ik ben blij wanneer we eindelijk weggaan, en ik zeg mezelf dat ik morgen op school maar mensen moet leren kennen die ìk leuk vind. Dan skype ik met mijn papa en Veerle, dat is weer super :) Daarna eten en het lijkt alsof ik een slaapmiddel genomen heb. Ineens wordt ik zo moe en ik dreig aan tafel in slaap te vallen. Ik ga dus niet mee met Giada naar haar dansoptreden, maar ik beloof haar dat ik naar het volgende kom kijken. Dan nog even skypen met Lisa, een aflevering van "Het leven zoals het is: Italia" schrijven" en dan ga ik slapen, mijn eerste schooldag tegemoet!
6 uur. Iedereen wordt superslaperig wakker, dit was het dan, dag Sardegna! En o ja ik ga het missen, ik kon goed optrekken met Giada, met Miki, en alles was zo relax! Met de auto, op de Ferry waar we allemaal nog een paar uur ronken, en dan rijden we van daar naar huis. En het weer... wordt slechter en slechter. Mensen die allergisch zijn voor wat psychologisch gedoe, stoppen best hier :) nee, het viel me gewoon op dat ik, sinds ik hier ben, begin ik over alles te twijfelen of na te denken. Hoe bepaalde dingen overkomen, wat ik mis, en dat zijn voornamelijk vrienden. Een vriend bellen en afspreken , dat mis ik! Wat ik ook superveel doe, is mensen en dingen met thuis beginnen te vergelijken. Me proberen voor te stellen hoe het zou moeten zijn om alleen dit leven te lijden... We zijn nog maar 1 minuut thuis, of we vertrekken alweer om samen met een vriendin te gaan shoppen maar ik ben mijn geld vergeten ghiehie :) dan gaan we de oma bezoeken die in het ziekenhuis ligt, niet erg denk ik voorzover ik het verstond, ze is gewoon oud. Het ziekenhuis is een oud gebouw, en terwijl je in België alleen maar ontsmettingsalcohol ruikt, ruik je hier wel dat er zieke mensen liggen. De mensen worden wel goed verzorgd. Thuis eten we, en dan gaat Giada naar een reünie van vidia, een discotheek. Ik wil graag skypen dus ik blijf thuis. En oo dat doet zo goed! Ik ben heel blij wanneer ik ga slapen, en ik heb het gevoel dat ik weer alles aankan! Ik dacht dat ik ging wenen, naar huis willen, maar blijkbaar heeft het een heel ander en veel leuker effect!
Greeeetz!
ps: Wolf, Michi is mijn eerste echte Italiaanse vriend buiten Giada haha. EEN vriend. :)
Vandaag kwamen we aan, en er was een aangelegd weggetje naar het strand, en ik dacht: "lap dat gaat hier echt supertoeristisch zijn.. " en ja inderdaad. Dus iedereen heeft zo iets van, hier gaan we niet blijven, dus we rijden naar een ander strand. Daar is de zee bijlange niet zo mooi als de dagen ervoor, en Antonella wil ergens anders naartoe. Mia mamma zegt dat we al eens zijn verplaatst. Dan komt er een heel drama waar ik niets van versta want het gaat veel te snel :) maar ik zie dat iedereen best wel boos is, en ik vind het niet leuk dat ik niet weet hoe ze te sussen in het Italiaans. Dus loop ik er maar wat bij, en ik zing: " Here's a little song I wrote, I'd you want to sing it note for note. Don't worry, be happy. In everything life we have some trouble, when you worry you maken it double, don't worry, be happy!" ( Mijn lijflied eigenlijk :)) uiteindelijk komen we dan aan op een mooi strand dat iedereen bevalt, joepiee! Een superdag aan het strand, ik trakteer op een pedalo, we spelen jeux de boules met dikke stenen... Giada and me dancing on the beach! O ja het karakter van Miki is 'burro' (boter) omdat hij pas na 5 minuten voorbereid is om , vaak met zo'n tshirt dat je onder je duikpak draagt, in het water te gaan. Hij noemt mijn spieren 'burro' haha. Dit is onze laatste avond hier en I like it :) Ik heb wel ongelooflijk veel zin om een Nederlands gesprek te hebben, je kunt het je niet voorstellen! Tja dat zal nog eventjes moeten wachten :) Byebye sardegnaa!
Vandaag gingen we naar een ander strand, het was groter en misschien ook wel toeristischer. Er was veel wind maar toch warm. Het was weer een toffe dag! Op een moment gaan ik en michi eventjes wandelen, en hij gaat weer roken, en we hebben een hele discussie over hoe en wat, ja, jullie kennen mij e! Ook was er een bosbrand in de verte, dat was zo cool! Er kwamen 2 watervliegtuigen em een heli, en ze namen water uit de zee, die ze dan losten op het land. Ook ga ik morgen trakteren op een pedalo als er wat minder wind is, diep in zee zwemmen, dat wordt leuk. De guys hier in Sardegna zijn wel ijdel vind ik, dat zie je gewoon. Ik heb altijd zo'n medelijden met de mensen die hier op het strand spullen proberen te verkopen, je kent het wel, zoals ze in alle grote steden dingen proberen te verkopen op straat. Ze lopen dag in dag uit rond met vele kilo's... En het is zo warm... Na het avondeten zijn we naar een marktje geweest, dat was ook tof. Leuke sfeer, reggae, allemaal armbanden en dat soort dingen = OK :) morgen is het de verjaardag van Antonella, de mamma van Michi.
Vandaag werd ik wakker op een tropisch eiland... Ik neem een douche, en dan gaan we ontbijten ( wel zoet want zout ontbijten bestaat hier niet). Dan rijden we wel eventjes, want in de verte zien we donkere wolken, en dat willen we absoluut vermijden! Wanneer we aankomen nemen we onze spullen en lopen het weggetje naar het strand, en we komen een schildpad tegen! In het wild :) we strijken onze handdoek neer, op een parelwit strand, het is zo'n dertig graden, een helderblauwe zee... Ik dacht echt : " punch me! Dit kan niet waar zijn! Normaal zit ik nu op school een stomme leesbiografie te maken! ( jaja ik volg een beetje mee :))" en denk ik toch wel eventjes dat ik soms wel een beetje kan zagen, over hoe moeilijk de taal is en dat ik er mee uitgelachen wordt en blablabla... Sorry iedereen in België, ik doe mijn best het positief te houden hier :)
Dus, een dagje zoals een superdag op het strand kan zijn: zwemmen, goed weer, beachvolleybal, kaarten met kaarten uit Romagna, en een spel waar ik eigenlijk wel goed in ben :), picknicken, een wandeling in de wildernis over de rotsen... MI PIACE! Iedereen blijft maar zeggen : "Oh l'acqua è molto fredda!"( koud) maar ik denk dat het in België nog nooit zo warm is geweest :) Back home neem ik nog een douche om het vele zout uit mijn haar te spoelen en dan gaan we eten. Wanneer we terugkomen kaarten we nog wat en we gieren bij de foto's op mijn IPhone! Michi leest een stukje van deze blog, en ik heb het opgenomen dus mensen, jullie zullen het nog wel is horen! En dan gaan we slapen!
Ps: Om verwarring te vermijden, school hier begint pas 14 september! En foto's komen later!
Vandaag zoals iedereen in België om 7 uur opgestaan, maar wel voor een heel andere reden dan jullie! Om naar Sardegna te gaan! Eerst rijden we naar Rome, om Vale af te zetten in een chic hotel :) Daar nemen we afscheid van haar, de mama begint te wenen en Giada wil Vale absoluut geen knuffel geven. Tja... Zussen, misschien? Dan vertrekken we snel want we zijn al laat! We komen aan in een dorpje waar het 29 graden is, mensen zijn aan het surfen, een terras dat overvol zit vlakbij het strand.... Ik denk echt : "punch me! Dees kan nie waar zijn moat!" En de haven! OMG! Zo cool! Al die megaboten! Uit onze boot komen er zeker honderden auto's gereden. Daarna komt er een mega karavaan vespa's en andere motors aangereden en die mogen al in de boot dan vertrekken wij, en we rijden de boot binnen: machtig! Ik voel me even op de titanic :) maar dan moderner. De hal waar we zitten, is ook net zoals ik verwacht had, lekker kitscherig, roze stoelen, paarse gordijnen, een grote cocktailbar, een mega flatscreen en een grote zwarte vleugelpiano op een podium! We eten wat brood, en we kaarten. Dan gaan we naar buiten, de wind blaast ons bijna omver! Het is wel machtig zo volle zee om je heen, zo veel wind en zo'n grote boot. Uiteindelijk werden we naar binnen geroepen omdat het te gevaarlijk was buiten te blijven. Met zout in onze haren wachten we de rest van de tijd af. Ik en michi blijven wakker, de rest slaapt. Dan komt er wat beweging in het uitzicht, bergen verschijnen en dan komen we aan. Het is redelijk frisjes, maar de zon schijnt al niet meer. We vinden ons huisje, en gaan eten. Eerst pasta, dan een goede steak en dan nog een sorbet. Ik ben trots dat ik kan zeggen dat ik alles netjes opkreeg en Giada en Michele niet :) dan gaan we even zonder de ouders naar buiten en Michele begint weer te roken. Ik zeg dat hij ermee moet stoppen! Dus smeed ik een plan en ga ik samen met Giada ervoor zorgen dat hij stopt. Morgen 5, overmorgen 4. Het word hier echt super denk ik!
Hallooo! ( Ik dacht, ik begin eens in mijn eigen taal)
Wanneer ik het vorige blogberichtje afmaakte kwamen en er mensen binnen, vrienden van Vale. We babbelen (allee zij babbelen, ik kijk toe en probeer het zo goed mogelijk te verstaan) en kaarten en tegen zeven uur is iedereen weg. Dan komt Michele en die eet met ons mee pizza.Na het eten gaan we terug naar vrienden, dat is terug hetzelfde als die middag. Stilaan wordt je dat wel beu, dat je nooit kan volgen en je dus niet kan mengen in het gesprek, en ik was deze avond dan ook blij wanneer we eindelijk, na een wandeling naar het huis van iemand, een wandeling naar het park, dan naar de bar, en dan terug naar het park naar huis gingen. En hier kruip ik dan ook direct in mijn zachte bedje. Na op mijn blog te schrijven natuurlijk! :) Morgen Sardegna!
Vandaag zijn we weer eens redelijk vroeg opgestaan, deze keer om naar de markt te gaan. Dat was gewoon zalig! Ik zat precies terug in Zuid-Frankrijk, op vakantie. Superveel goeiekope en leuke dingen maar ik heb niks gekocht. Er komt nog wel een markt :) Er was ook een vrouw op die markt die haar kindje was kwijtgeraakt, dat was heel tragisch om te zien. Ze bleef maar krijsen, in een Demi Lovato houding ( sommigen weten wel wat ik bedoel :) ). Ik weet niet of ze Dani uiteindelijk heeft teruggevonden.... Ook begon het wat te waaien, en je zag iedereen zijn pas versnellen, als het niet lopen was. De marktkramers begonnen als een gek hun kraam in te pakken, echt gieren! In minder dan een kwartiertje was bijna heel de markt verdwenen in auto's en bestelbussen :) Dan zijn we in de regen naar de 'Sunshop' gelopen waar 'la mamma' was. Dat is me hier inderdaad opgevallen, je bruint hier niet... Ik heb me nog niet ingesmeerd, ben nog niet verbrand maar ook niet gebruind :). Nu bijvoorbeeld is het hard aan het regenen. Ik en Giada hebben onze valies gepakt, want morgen, nadat we Vale hebben afgezet op het vliegveld, vertrekken wij met de Ferry naar.... ( tromgeroffel) .. Sardegna!
