Vandaag zijn we weer eens redelijk vroeg opgestaan, deze keer om naar de markt te gaan. Dat was gewoon zalig! Ik zat precies terug in Zuid-Frankrijk, op vakantie. Superveel goeiekope en leuke dingen maar ik heb niks gekocht. Er komt nog wel een markt :) Er was ook een vrouw op die markt die haar kindje was kwijtgeraakt, dat was heel tragisch om te zien. Ze bleef maar krijsen, in een Demi Lovato houding ( sommigen weten wel wat ik bedoel :) ). Ik weet niet of ze Dani uiteindelijk heeft teruggevonden.... Ook begon het wat te waaien, en je zag iedereen zijn pas versnellen, als het niet lopen was. De marktkramers begonnen als een gek hun kraam in te pakken, echt gieren! In minder dan een kwartiertje was bijna heel de markt verdwenen in auto's en bestelbussen :) Dan zijn we in de regen naar de 'Sunshop' gelopen waar 'la mamma' was. Dat is me hier inderdaad opgevallen, je bruint hier niet... Ik heb me nog niet ingesmeerd, ben nog niet verbrand maar ook niet gebruind :). Nu bijvoorbeeld is het hard aan het regenen. Ik en Giada hebben onze valies gepakt, want morgen, nadat we Vale hebben afgezet op het vliegveld, vertrekken wij met de Ferry naar.... ( tromgeroffel) .. Sardegna!
Vandaag vroeg opgestaan, eten, dan wat dingen in orde brengen voor Vale, die overmorgen vertrekt. Terug thuis eten we, en dan schrijf ik wat op mijn blog. Daarna vertrekken we alweer, deze keer voor schoenen voor Vale. Ik zoek botten, maar ik vind ze niet :) Ze blijven maar zeggen : "if you want to try something, there's no problem" En dan gaan we al centro. Giada en de mama gaan naar huis en Vale en ik gaan nog een notebook halen. Wanneer we naar huis lopen praten we over de mensen van Cesena en de mensen van Belgie. Ze zegt ook dat al de mensen me hier al kenden voor ze me zagen omdat iedereen elkaar toch een beetje kent, ze zijn hier closer dan in Belgie. Ik vind het echt super dat ik eens met iemand kan praten zonder dat ik er constant op moet letten hoe ik overkom. Thuis eten we en niet veel later komen Michele en een vriend ( ik kan de naam nooit onthouden) Samen met hen gaan we naar mijn eerste Italiaanse feestje, maar zij gaan niet mee binnen. Het is een soort minirockfestival, en ik heb er gemengde gevoelens over. Aan de ene kant was het leuk, ik leerde er nieuwe mensen kennen, de muziek en de sfeer waren ook oké. Aan de andere kant was het verschrikkelijk! Met de muziek kon ik niets verstaan van wat ze zeiden en daarom stond ik er maar wat bij te staren. Ook IEDEREEN heeft een vriendje, en terwijl ze staan te kussen sta ik er een beetje tussen te dansen, en ik denk :" Just smile and wave", wanneer mensen iets tegen mij zeggen dat ik niet kan verstaan. Mijn humeur schommelt nogal en ik vind het verschrikkelijk! In belgie had ik bijna geen downs, maar hier wel! Hier is mijn wereldje gewoon ingestord en ik moet helemaal van nul beginnen om houvast te hebben..
Het iss echt raar. Het ene moment ben ik superblij dat ik nieuwe mensen leer kennen, het andere moment wil ik gewoon de eerste vlucht naar huis nemen. Als ik dan in mij feel good book lees, begin ik spontaan te blèten, maar het doet wel goed :). En echt alles is hier Italiaans! Zelfs de titelsongs zijn opnieuw in het Italiaans ingezongen. Ik kan thuis nooit relaxen, je schaamt je altijd sneller dan thuis als je iets laat rondslingeren, en als ik dan wat tv kijk, krijg ik weer een stroom Italiaans over me heen. Ik hoop echt dat de vrienden van Giada en Vale me niet saai vinden, want soms kan ik me echt niet duidelijk maken en dan zeg ik maar niets...
Vandaag stond ik nogal laat op, de mama en papa waren op hun werk. Een stevig ontbijt, en 10 minuten later is mijn mama al thuis. En waarom? Omdat we gaan eten! Ik denk (alweer) je kan dat nu toch niet laten liggen é! Dus eet ik nog een steak, een slaatje, een stuk brood en een yoghurtje :) Ik ga echt vet zijn wanneer ik thuiskom! Niet veel later komt er een vriendin langs en we gaan 'al centro'. Wat mij meteen opvalt is dat iedereen hier altijd tiptop gekleed is. Iedereen staat precies 2 uur voor de spiegel 's morgens?! Het is wel helemaal niet leuk dat de vriendin geen Engels spreekt, zodat ze me niet kan uitleggen waarover ze spreken. Ik kan dus niet volgen en ook geen woorden oppikken.mijn zussen krijgen veel geld om te shoppen en kopen vanalles en nog wat, en ik voel me een beetje verloren, met mijn 50 euro. Ik heb een telefoon ontdekt in de vorm van lippen en ik had ongelooflijk veel zin die te kopen, mam? :) Je hebt er ook een in de vorm van een stiletto maar die is nogal plastiekerig :) En lisa, wanneer je de kledingkast van mijn gastzus Vale zou zien, zou je flippen! Ze heeft een soort rockchick stijl, echt multo bene! Ik begin al wat kleine zinnetjes te begrijpen, en wat ze tegen de hond zeggen versta ik ook (dat herhalen ze nogal veel ;) ). Dan 's avonds zijn er vrienden van Cristina en Marco (mijn ouders) komen eten, samen met Michele, en nog een vriend. Ik heb ook mijn nonno e nonna (opa en oma) voor het eerst gezien. Na het eten (piadina denk ik met parmaham van Romagna, en een soort kaas) zijn wij, 'de jongeren', op het terras gaan zitten. Dan wilden ze kaarten en ik moest meedoen, maar er was een klein probleempje: zo'n kaarten had ik nog nooit gezien... Natuurlijk want het zijn typische kaarten uit Romagna. Het was in teams, ik zat bij Michele en hij zei voor we begonnen dat we zouden verliezen omdat ik het nog nooit gespeeld had. Niet dus, dankzij mij zijn we gewonnen. Misschien beginnersgeluk maar dat mag ook wel eens é! Daarna wou Michele me liggen hebben met wat kaarttruckjes maar ik had ze elke keer door, toch ik geef toe dat het niet makkelijk was. En hij zei "If you want the war, I get you!", en hij bleef kaarttrucken doen tot het uiteindelijk 20-0 was, voor mij... Tja hij valt best wel mee zene :) Ik ga slapen nu want morgen moet ik vroeg op! Buona notte!
Ik word heel vroeg wakker, sta op en begin me aan te kleden, en plots voel ik het trillen. Wat? Uhm alles? :) Ik ben niet bang maar ik denk ; cool mijn eerste aardbeving in mijn leven. Later hoorde ik dat dat maar een keer per jaar gebeurt, okay! Ik ben net op tijd :). Ik ontbijt en begin me met mijn logboek bezig te houden, alleen de mama is wakker. We gaan snel even plakband halen op haar kantoor en dan doe ik verder. Wanneer Giada en Valentina wakker worden is het al middag. En we eten, alweer :). Dan gaan we naar een paar vrienden van mijn zussen, en ze lachen me uit omdat ik geen Italiaans kan, maar daar kan ik wel tegen. Ik lag ze uit omdat ze bijna geen Engels kunnen :) Het begint te regenen dus we lopen naar huis. Daar kijk ik wat Italiaanse tv, moeilijk zene! Dan, na een paar uur is het tijd voor het afscheidfeestje van Vale. Omdat het regent, doen we een spel uit American Pie. Je deelt iedereen op in 2 groepen en verzint de allergekste opdrachten voor elkaar! Spijtig, ik mocht niets al te gek doen, want dan zou ik misschien naar huis gestuurd worden. Dan sluiten we af met een leuke babbel met een drankje. Het was heel tof, en Michi, een van de vrienden, heeft nog eens bevestigd dat Italianen een verschrikkelijk accent hebben :). Sommige dingen hier zijn echt anders. De melk bv wordt aangevuld met vitaminen, en ik neem altijd die met de minste want anders smaak je dat, en dat is echt niet lekker. Ook puree of patatjes en ook vooral frietjes mis ik echt, want we eten brood bij ons eten. Hup hier ga ik afronden, Buona notte!
Ik heb het nu eventjes moeilijk... Hopelijk vindt mijn familie mij een beetje leuk? Stel dat ze denken: wat voor barbaar is er hier binnengekomen? En ik mis iedereen zo! Nu al! Alles dat ik zie doet mij wel aan iemand denken :( Wat ik het meest mis is gewoon onafhankelijk mijn ding doen, hier moet ik of met iemand mee, of heb ik ( voorlopig hoop ik) hulp nodig, zelfs mijn valies uitpakken willen ze me niet alleen laten doen. Ook iedereen zijn haar ligt hier altijd perfect! Iedereen is perfect gekleed. Ze zijn helemaal niet dik van al dat eten. Ze praten heel luid, en ook het handgebaar, en iedereen weet waarschijnlijk wel wat ik bedoel, wordt inderdaad vaak gebruikt. Ik moet weg. Allora, Ciao!
We komen aan op het vliegveld, woehoew, niet spannend :). Neenee gewoon inchecken en al die dingen en na eventjes zitten we te wachten tot we in ons vliegtuig mogen, nu wordt het al wat spannender! Het afscheid met mijn alleerliefste mammie was geen geblèt, wij zeiden gewoon: dit komt helemaal goed :) dan op het vliegtuig, ik zit aan het raampje ( ja dan ben ik toch nog even een klein kindje dat graag aan t raam wil zitten :D) Als we landen wordt ik toch wat zenuwachtiger, maar dat was helemaal niet nodig, met al de afs'ers uit andere landen gaan we naar villa aurelia! een leuk hotelletje aan de rand van Rome. Hier krijgen we orientatie, en lap de eerste avond is het al prijs, we eten spaghetti. Daar is niks speciaal aan? O jaweeel! Niet met vork en mes! Noo! What a shame :) en dat is nog niet alles, we eten onze buik vol aan spaghetti, blijkt dat dat het voorgerecht was :) ghiehie, haai . Nog wat orientatie en dan naar bed, en de volgende morgen weer vroeg op! Jipiee, vandaag zien we onze gastfamilie! Eerst nog een energizer of twee en dan op de bus naar het treinstation. Daar neem ik de trein naar Bologna, en kom samen met iemand uit 'Latvia' aan in het station. Daar is niemand... Uhm? We zoeken wat rond, slaan een peptalk met de liftman en uiteindelijk, FINALLY zie ik mijn gastfamilie like OMG! We rijden naar huis en het is al meteen een hilarische rit, ik met mijn 'non parlo bene l'italiano' :) Een supergezellig huis, met een lieve hond en een papa die aan wielrennen doet :) We eten maar dat heb ik al gedaan op de trein, maar ja ik eet toch maar mee, je kan de mensen niet beledigen é. Daarna een simkaart gaan halen en boodschappen gaan doen. En daarna, na een italiaanse film, terug gaan eten, deze keer pizza, en geen ravioli. Samen met een paar vrienden van de ouders, gezellig, maar ik snap geen snars van wat ze zeggen, en Giada en ik zijn allebij doodmoe Nu terug thuis en seffes mijn eerste nacht in mijn italiaanse bedje :)
De vakantie was gewoon zaaleug! Lisziee <3 twas fun! En met de rest ofcourse ook! Nu een blog maken en klaarmaken om te vertrekken, en das mr goed ook, 't is in belgië niet echt goe weer :) haha nog 2 dagen naar school een afscheidsfeestje en veel werk en dan gaan we vertrekkeeee! <3
Ciao belli!
. Nog wat orientatie en dan naar bed, en de volgende morgen weer vroeg op! Jipiee, vandaag zien we onze gastfamilie! Eerst nog een energizer of twee en dan op de bus naar het treinstation. Daar neem ik de trein naar Bologna, en kom samen met iemand uit 'Latvia' aan in het station. Daar is niemand... Uhm? We zoeken wat rond, slaan een peptalk met de liftman en uiteindelijk, FINALLY zie ik mijn gastfamilie like OMG! We rijden naar huis en het is al meteen een hilarische rit, ik met mijn 'non parlo bene l'italiano' :) Een supergezellig huis, met een lieve hond en een papa die aan wielrennen doet :) We eten maar dat heb ik al gedaan op de trein, maar ja ik eet toch maar mee, je kan de mensen niet beledigen é. Daarna een simkaart gaan halen en boodschappen gaan doen. En daarna, na een italiaanse film, terug gaan eten, deze keer pizza, en geen ravioli. Samen met een paar vrienden van de ouders, gezellig, maar ik snap geen snars van wat ze zeggen, en Giada en ik zijn allebij doodmoe Nu terug thuis en seffes mijn eerste nacht in mijn italiaanse bedje :) 
