Een dag op de week uitslapen zit er vandaag niet in, want we gaan bij de bomma eten! Typisch Romagnaans! Samen met Giada, Daniela, Babbo en mia mamma eten we er superlekkere soep en nog vele andere dingen. Ik socialize een beetje met de rest van de familie, want zoals iedereen wel weet van Italiaanse families, is ook deze zeer groot. Na het eten terug naar huis om eventjes te foto's op Facebook te zetten en dan klaarmaken voor het feestje van AFS! Jaja, dit weekend is de max! En het feestje ook, geen gedrama, alleen maar fun. Ik heb een zalige peptalk met Dani, omdat zij zich soms alleen voelt, want zij heeft geen broers en zussen. Ook haar mama en papa, vrienden en vriendje vragen constant of ze niet naar huis wil komen.. Ze heeft het echt moeilijk. Dat is superspijtig, want het helpt echt, en ook de andere broers en zussen zijn supertof! Het lijkt wel alsof alle stomme mensen verhuist zijn.. Naar Belgie! Haha nee dat is een grapje, het enige is dat de mensen daar gewoon veel killer zijn. Na zalig Italiaans eten, dierengeluiden in het Indonesisch (Kat: Meaaang, Meaaang. Hond: Koepkoepkoep...) en een geweldig spel in het Italiaans waar niet veel mensen mee konden volgen is deze zalige avond voorbij... :( Wel is het duidelijk dat het voor iedereen moeilijk is in het begin, dat vele mensen zeggen dat ze in het begin geen vrienden hebben... Thuis kijk ik nog wat tv en probeer te volgen maar ik ben echt te moe en ga naar bed.
Vandaag weer een dagje school op zaterdag, och wat doet dat pijn, zeker wanneer ik denk aan die vele mensen die in Belgie lang kunnen uitslapen. Maarja... Wat doe je eraan? Dus, na een saaie dag op school, waar ik bijna niets anders doe dan tekenen en koffie drinken om toch maar wakker te blijven, en heeeel soms eens antwoorden op een vraag, ga ik lekker thuis even chillen en lekker pasta met zelfgemaakte pesto eten. Op Facebook spreek ik dan af met al de rest, wat we gaan doen, wanneer, want ik ben de enige die iedereen kent :) joepie I feel good with this ;). We gaan dus wandelen in de bergen naast Cesena en das supermooi! Foto's komen later, en het is ook nog eens leuk! Gelachen dat we weer hebben met Daniela, Giada, Anna, Silvia, Kristiana en ik. :) Ik heb een hond geadopteerd die daar rondliep en superlief was, maar toen we op de berg waren liep hij weg... Ooooh :(. Terwijl we naar huis wandelen, adopteren we een katje, nu echt. Een man heeft ze in huis en wil ze op straat weggeven omdat hij ze anders doodt. Dat vinden we zo zielig en we nemen daarom maar het schattigste en snoestige pluizenbolleke ooit gezien, Gocu, een Siameesje. Maar de mama wil er absoluut niets van weten! Daarom gaan we naar de oma en vragen of zij het niet wil houden, maar ook daar is het een schattig poesje maar niet welkom. Bij de kapper vinden we uiteindelijk iemand die we kunnen overtuigen. Het superschatje leeft dus nog! Woehoe! Thuis maken we ons klaar om samen met Daniela en Kristiana naar het dansoptreden van Giada te gaan kijken :) Vorige keer was het beter, want deze keer waren er veel optredens van kleine kindjes en hoe schattig ook, na een minuut ben je dat beu. Ik vraag oo wat 'Jajajajajaj' betekent want dat zie ik superveel wanneer ze in het spaand spreekt op Facebook, en ze begint superhard te lachen! Blijkbaar is jjajajaj hahahahah. Wanneer dat gedaan is terug naar huis om heerlijke Italiaanse pizza te eten. En dan gaat Kristiana naar huis en we maken ons klaar voor... Vidia! En alweer is dat super! In het begin is er wel een optreden van Da bomb, een hiphopgroep maar dat is niet zo'n succes... Maar de rest van de avond is S U P E R :) Ik hou van Daniela! In Colombie btw, is de muziek op feestjes helemaal anders, meer salsa en merengue en andere die erop lijken. Ik begin echt meer mensen te kennen en elke keer stel ik Daniela voor, omdat ik weet hoe zalig het is wanneer je niet gewoon genegeerd wordt. Een beetje tipsy gaan we naar huis, na een supergeslaagde avond!
Vandaag eindelijk eens opstaan, en ik wil zeggen zoals iedereen maar dat is niet zo, nee, in Belgie slapen de meeste mensen die naar school gaan vandaag eens lekker uit. Gelukzakskes! (ja nu mag ik dat eens zeggen!) De school is in staking en wanneer ik toekom staat iedereen voor een gesloten deur te wachten. Dat is vorig jaar al 3 keer gebeurd, omdat het hier echt niet goed gaat met schoolzaken in Italie! Niet iedereen is dus zo excited als ik, en ook niet iedereen wil gaan betogen met spandoeken en toeters, eens laten zien wat ONZE mening is en... NEE. Superspijtig vind ik dat. Wij hebben de eerste 2 uur L.O. in een andere school dus wij hebben weer ongeluk en kunnen niet onstnappen door terug naar huis te gaan... :( Dju toch. In belgie heb ik dat soort dingen ook altijd voor! Valt er eens iets te beleven, ben ik een van de "gelukkigen" die er niet aan kan meedoen. De dag is supersaai eigenlijk maar ok :) Het woord saai moet je bij mij hier in Italie niet al te serieus nemen. Zie het als : even niet zo leuk maar ok. In de pauze ga ik naar boven om vrienden te zoeken maar die zijn dus naar huis -.- Dus socialize ik maar met de vrienden van hen en dat is ook leuk :) Oh ik hou van nieuwe mensen leren kennen, nog veeeeeeel meer dan toen ik in Belgie woonde! Tijdens Engels verdedig ik mijn klasgenoten nog even en zeg dat een tekst van Beowulf in het oudengels vertalen volgens mij echt niet helpt maar de juf wil er (eigenlijk had ik dat wel verwacht) niets van weten. Dan ga ik naar huis en eet heerlijke risotto! Mmmmh! Daarna eventjes rusten want elke dag als ik van school kom ben ik zo moe! Ik heb ook elke dag hoofdpijn van de overdosis Italiaans maar dat begint te beteren :). Daarna gaan we naar de Scout, dat wordt hier mijn nieuwe lievelingswinkel denk ik ;) Zoiets als H&M verslaving :) Ik hou van die winkel en ik heb er daarnet 2 truien gekocht. Samen met Giada en Anna en nog iemand die ik dus vandaag ook heb leren kennen. We zijn ook een ijsje gaan eten en serieus dat geraak je hier gewoon niet beu! Het was super en ik heb weer serieus kunnen lachen ;). Thuis nog even op Facebook en gieren met Lisa, en dan gaan we bloggie schrijven. Allora, nu ga ik slapen :)
Allora. Oggi sono Och! haha. Ik begon al in het Italiaans zeg :). Dus, vandaag weer lekker vroeg opstaan om naar die andere school te gaan. School is suuupersaai, zeker die 2 uren grieks achter elkaar haha. Om 1 u eindelijk gedaan! Haha je zou zeggen dat dat niet zo lang is maar geloof me, in Italiaans is dat lang! Ik heb altijd hoofdpijn wanneer ik vertrek. Thuis plan ik iets voor zaterdag en we gaan ook naar Vidia. Jippie! En Daniela een meisje van Colombia heb ik uitgenodigd om te komen en die blijft dan slapen. Het wordt 'spakka'! Vandaag eigenlijk niet al te veel gedaan... Ook Jesi geregeld, dat is een kamp met alle studenten van Italie! Dat wordt ook al super! Me piace Italia! <3 Dan nog samen met Giada naar een samenkomst geweest over de scholen in Italie, en dan beginnen ze daar te discussieren, iedereen kan het zich voorstellen denk ik, de vingers tegen elkaar, luider, luider, maar vooral sneller en sneller! Ik kon er niets van verstaan! Ze praten ook allemaal door elkaar! In elk geval het is echt frustrerend... 's Avonds komt Michi nog langs, en wij skypen met Lisa en het is hilarisch ;). Dan maak ik dus zijn Engels (dat is zijn defenitie van helpen, maar eigenlijk is het niet zo erg, ik heb er 2 minuten voor nodig en hij misschien een half uur). Van al dat vroeg opstaan wordt je moe! Oplossing?: Slapen!
Vandaag om 6.30 opstaan, aah, dat ben ik echt niet gewoon. Ik slaap hier echt weinig, laat gaan slapen en vroeg opstaan... Tegen dat ik terugkom ga ik echt een wrak zijn! En... dan moet de hel nog beginnen... Whatever. Allora, vandaag voor het eerst naar de andere school gegaan omdat er op onze school niet genoeg plaats is... Man! Het is een jongensschool, en echt alles in die school is kapotgeslagen, -gesjot... Gaten in de borden, in de muren, gebroken glas... Het moet echt verschrikkelijk zijn om daar les te geven :) Tja iemand moet het doen :). Het lijkt dus echt op een gevangenis, en alle jongens staren ons aan alsof we spoken zijn. Onze pauze's zijn op andere tijdstippen dan die van hen, dus opeens horen we luid geschreeuw en gebonk op onze deur. Zij hebben pauze. Na school gaat iedereen weg, maar ik wacht op mia mamma, die me komt ophalen. Het is heel stil en ik hoor alleen de stemmen van leraren. Maar dan opeens neemt het geluid toe. Jep, de bel is gedaan en nu is ook hun school uit. Ik voel me verschrikkelijk alleen in de massa's 'staarders' maar gelukkig komt mijn mama me snel oppikken. We halen ook Giada en gaan naar huis om alweer lekker te eten. En ondertussen kan ik het met een vork eten héhé. Daarna naar de Italiaanse les. Die gaat over het alfabet en ook dat heb ik al onder de knie :). Daarna gaan we allemaal samen naar het station om de trein te nemen want we gaan naar Kristiana haar huis, maar we missen de trein net. Dus gaan we nog even naar het centrum. Wanneer we op de volgende trein zitten blijkt dat die een uur vertraging heeft. En Daniela ( een meisje uit Colombia) is haar portefeuille kwijt... Dus gaan we terug naar het centrum en gaan alles af om die te zoeken maar we vinden hem niet. Ondertussen blijkt ook dat de trein vandaag niet meer zal rijden. Dus de mama van Kristiana komt ons halen en om half negen zijn we eindelijk vertrokken. Superlekkere Italiaanse pizza en vele rare en wicked momenten later, gaan we nog even naar een stadje en ik heb me geweldig geamuseerd! Een beetje gek zoals ik ben haha :). Okee een beetje meer dan een beetje misschien :) Om 12 u eindelijk thuis en nog snel mijn blog schrijven want morgen moet ik er nog vroeger uit!
Ciao ragazzi!
Mam, 1. Ja laat peluche maar steriliseren als dat goed is volgens de dierenarts. 2. Mam voor vele verschillen kijk je naar het filmpje 'Italy vs Europe' op Youtube :) 3. Enneu, ik bedoelde gaan skien terwijl ik thuis ben :) 4. Oke morgen ga ik proberen een paar dingen te regelen desnoods overmorgen. We hebben tijd he!
Is het jullie eigenlijk al opgevallen dat ik nooit een trema typ? Dat vind ik hier niet op het toetsenbord!
Vandaag heb ik me weer is goed geamuseerd in Italie! En ik moet toegevn, het gevoel dat ik hier langer wil blijven, is al vaak bij me opgekomen en weortd met elke minuut dat ik hier ben sterker en sterker. Ik ga het hier missen, o ja. Het warme weer, de sociale mensen. Ik zie mijn zus echt graag en alle mensen die ik hier heb leren kennen. Een gemakkelijk leventje moet ik ook wel toegeven. Huiswerk maak ik niet want als ze het opgeven versta ik het niet en om eerlijk te zijn heb ik daar ook geen zin in. Als ik moet kiezen tussen een namiddagje werken thuis voor punten die in Belgie toch niet uitmaken of nog weggaan met vrienden hier dan is de keuze snel gemaakt! En ze vragen er ook niet naar in de klas, naar mijn huiswerk. Ze stellen mij geen vragen om te zien of ik alles herhaald heb, zoals bij de anderen. Vandaag is mijn gsm me bijna afgenomen, en in de les Engels krioelde de uitleg van de prof weer van de fouten. Maar ik heb mijn mond gehoudn, geen tweede keer, nee dankjewel. Vandaag had ik les tot 2 u. Daarna ga ik met vrienden (de 2 mensen die naar Belgie komen en nog iemand anders) iets eten in een soort van Luch Garden-achtig buffetrestaurant, en dat is supergezellig. Nog andere vrienden van me komen het restaurant binnen en ik roep ze en zeg dat ze bij ons moeten komen zitten. En voor de eerste keer hier in Italie ben ik degene die mensen aan elkaar voorstelt, dat was lang geleden! Ook nodig ik Anna en Giada uit. Maar Giada heeft al iets. Dus we gaan met zen allen naar de bushalte om samen met Anna de stad, allee, het stadje, in te trekken. Ondertussen schrijf ik een sms met de telefoon van Giada (een andere, niet mijn zus) in nederlands aan haar Vlaamse vriendin :). De vrienden die er bij kwamen zitten gaan naar een bijeenkomst in onze school over de uren van scholen in Italie. Nu is dat : een lesuur = een uur, zaterdag les en school tot zes uur. Maar het probleem is dat een schooluitstap moeilijk gaat in zo'n korte tijd. (Ik ben trouwens trots op mezelf dat ik dit allemaal heb verstaan in het Italiaans :)) En dus zijn ze al een lange tijd over bezig om dat 'misschien eens te gaan' veranderen. Ook hier zitten ze met dat lang-aansloop-probleem! En het is super in de stad, ik heb weer vanalles geleerd! Namelijk dat ik 'svampita' ben, dat betekent dat ik een beetje in een andere wereld leef. Nee, jullie daar in Belgie zijn niet de enige die me een dromer noemen ;). We staan samen op de foto met Billie Ray! O ja, foto's kan je vinden op mijn Facebook :). Je kan hier koffie drinken met een laxerend middel in, en iedereen weet nu waarom ik een beetje gek ben, want ik ben toen ik een jaar oud was bij Bobonne van de trap gevallen, en ik heb ook mijn maxicosi omver gekwikkeld! En nu weten jullie dat ook allemaal. Dus wanneer je weer eens denkt: " Gho die Lorin, waar is ze nu weer mee bezig?" denk daar dan aan en het verandert meteen in : "Lorin heeft na die hersenschudding op jonge leeftijd toch nog goed vordering gemaakt." Tja je moet eens met jezelf kunnen lachen e! Ik heb ook een spel kaarten typisch uit Emilia-Romagna gekocht, en ik zal jullie wel eens wat typische spelletjes leren, en sokken. Want mijn sokken zijn verloren gelopen tussen de rest en ik kan ze niet meer terugvinden... Dus om te voorkomen dat ik er geen meer heb, heb ik allemaal dezelfde gekocht, zo kan ik ze herkennen! En dan gaan we nog (alweer ik weet het, de kilo's komen erbij, oké nee dat is een grapje en nu kan je waarschijnlijk niet meer volgen waarover deze zin gaat dus begin maar terug opnieuw :)) een Italiaans ijsje halen . Ghiehie :) 's Avonds ga ik nog eens naar dezelfde dansles en weer is het zo leuk! Erna blijven we nog even praten met de meesters en juffen want dat zijn vrienden van Giada en die zijn, zoals bijna alle mensen hier, supertof! Ik leer ook een beetje dialect te verstaan :) Dan gaan we naar huis en ik verschiet er van dat het niet meer heel moeilijk is een Italiaanse zin te maken, en ook dat ik sneller en sneller begin te spreken. Geen 2km/h meer voor den dees! Morgen vroeger opstaan om naar een andere school te gaan, omdat er op de onze niet genoeg plaats is...
Slaapwel :) Mam en Pap, wat vinden jullie ervan als ik samen met wat vrienden hier (misschien he er is nog niets zeker) ga skien want ik ken iemand met een huisje in de bergen :).
En het is weer maandag. Dat gevoel kan ik ook hier in Italie niet ontwijken :) Maar gelukkig zit de echte sleur er hier niet in! Vandaag was ik weer te laat ghiehie ;) maar ik was niet de enige! We beginnen met Wiskunde, en daar kan ik bij volgen jeeeuj! Daarna Estethica en dat is gewoon onmogelijk, praten over een koepel en alle dingen die voor zo'n constructie nodig zijn, die woorden behoren nog net niet tot mijn woordenschat :). Een beetje op facebook zitten en blijven socializen is de boodschap! Even later gaat mijn gsm de klas rond en iedereen is nu up to date op Facebook, haha :). Science en Inglese zijn wel te verstaan, maar het laatste uur maakt de klas kennis met het labo, en terwijl zij staren naar een bunzenbrander alsof het iets magisch is, denk ik over de zin van het leven. Haha nee, dat laatste was maar een grapje. Anders zou het echt al wel de slechte kant met me opgaan :). Na school wilde ik afspreken met een paar mensen, maar blijkt dat ik een nogal zware verkoudheid heb opgelopen, dus ik ga naar huis om te eten en blijf daar. Vraag me niet hoe dat kan, hier in het warme Italie maar toch, misschien ook een beetje door de stress en vermoeidheid. 's Avonds ben ik al wat beter en het is klaar voor mijn eerste dansles! En amai! Dat deed deugd, na een heel lange tijd nog eens dansen, ik word niet blij van lopen, ook niet van fitnessen, voetballen, basketbal of wat dan ook, des te blijer kan je me maken met een dansles! Gewoon even je ding doen, dat voelt super. De les bestond uit 3 delen: merengue, salsa en bacciata. We hebben allen de basisstappen geleerd en eigenlijk ging het best wel traag, omdat iedereen moest kunnen volgen. En dat was trouwens nog altijd niet het geval. Er waren meer vrouwen dan mannen dus je moest snel zijn wou je niet alleen dansen. En een wonder maar waar, ook al spreek ik niet zo goed Italiaans, het is me gelukt haha! Ik pik tussen de jongste mensen iemand uit en loop er snel naartoe. Ik ben eigenlijk best wel trots op mezelf dat ik toch een redelijk gesprek kon hebben, want de man kan géén Engels :). Ik ben trouwens de enige die met heel haar lichaam danst als je weet wat ik bedoel, en probeer de lerares zo goed mogelijk na te dansen. Giada komt ook kijken en zij is superenthousiast. Zij danst deze stijlen al heel lang en zegt dat ik het super heb gedaan! Roobroucken leren snel, en deze keer heb ik dat eens bewezen. (Jaja Daan en Wolf, dit is een compliment naar jullie toe.) Want Giada zegt dat ze er een jaar over gedaan heeft om de heupbewegingen die ik nu al kan onder de knie te krijgen :) Ik wil ook supergraag HipHop gaan doen! Samen met Anna, die dat ook in Duitsland doet. Thuis neem ik een lekker douche en probeer om nog snel even voor morgen wat af te spreken :)
Ik hou van Italie! ik wil hier niet meer weg!
Ps: Mam, -Inderdaad brunch is anders -Ze eten hier bijna nooit patatten, maar brood bij het eten. -Als je bord pasta uit is, eet je nog een bord 'insalata'. -Ontbijt is altijd zoet. Genoeg over het eten. -Ze hebben hier al vanaf wanneer ze 5-6 jaar oud zijn Engelse les. Ook al is bekend dat Italianen geen Engels kunnen. -School : van 8 u tot 1 of 2 u. Juni geen school, school begint in de helft van september. Zaterdag school. -Euuhm voor de rest heb ik ook nog veel verschillen op mijn blog staan maar ik heb ze niet allemaal onthouden. EN ik heb nog een vraagje :) zouden vrienden die ik hier gemaakt heb ergens rond de 25ste januari mogen blijven slapen bij ons in belgie?
Caro, dankje! Mam, zie je wel? Caro zal op mij passen haha :)
Yanou, ik hoop dat het bij jou inderdaad even leuk is. Maar weet je, bij iedereen is het altijd super! Mensen die je in huis willen nemen moeten gewoon lief zijn! Ik wens je het beste toe! Groetjes :)
EN! Op Facebook heb ik een aantal foto's gezet, iedereen kan ze normaal bekijken bij Lorin Roobrouck :)
Vandaag ik heb eens lekker lang uitgeslapen. Want dat kan alleen zondag :) Mijn kamer even proper maken want ik weet begot niet wanneer de poetsvrouw komt en je kan de vloer amper nog zien :). Oké miki wil er hier even tussenkomen :"ciao ! sono michi, eipuss turkedun ? - oh si, certo. - ah , great ! :) quanto vuoi ? - maaah , poco poco, tranquillo . - ahhh grandeee :) ciao sono la lorin , :O io non parlo italiano, non capisco xD adesso mangio le cicche ahahafhusdfuwrgf9weifuwfoweifhuwiueruwrgiw. cazzoooooooooooooooooooooooooooooooo" Jeppaa, hij is gek :) Dus, 's middag eten we heeeeerlijke tortelini! Echt ik vroeg maar bij, you know. Dan vertrekken we naar Woodstock, een festival dat een politicus heeft georganiseerd. En het is echt leuk, maar vaak komen ook mensen spreken en zeggen waarom ze moeten stemmen voor hem en blablabla. Dat is minder, maar ok. Het weer is ook super, en even is het weer zomer, veel te warm en het gevoel dat je heel de tijd een glas koud water of een koud kriekje (maar dat hebben ze hier niet :( ) in je hand wil hebben. De muziek is allemaal Italiaans maar ik vind het wel goed, ook al ben ik de enige die niet mee kan zingen uhum :). Ik ben weer mee met de vrienden van Giada, en die worden bekeken als het 'populairste' groepje maar ik vind ze zo saai! Als ik niets zeg is het stil, en bij een Engelse groep ben ik de enige die wil meezingen, en ik ben ook de enige die zegt:"Kom, FF (dat is een populaire rapgroep) is aan het spelen, laten we naar het podium gaan om ze te zien." Maar nee, ze zijn allemaal te lui, alleen 2 vriendinnen van Giada zijn wel tof, die kunnen gewoon niet veel zeggen omdat ze geen Engels kunnen, maar ze praten wel met me als ik Italiaans spreek of probeer, en wanneer ze dat verstaan natuurlijk :). Maar ok na duizende pogingen om de sfeer wat levendiger te maken is het eindelijk 5 uur. Nu komen mijn vrienden en ik weet zeker dat dat super wordt. Maar Giada heeft weer een dansoptreden en voor ik ze kan zoeken zijn we al naar huis :(. Ik maak samen met Giada iets om te eten, allee half :) en Giada vertrekt na het eten. Even op Facebook en, dat is typish Italiaans en ik hou ervan, iemand die ik niet ken maar een vriend is van een vriend van Giada begint tegen me te praten. Het is namelijk zo dat iedereen mij hier al kent van horen in Cesena maar ze hebben mij gewoon nog nooit gezien. Dus ze herkennen mij niet op straat. Maar als ze op Facebook dus Lorin zien staan weten ze al wie ik ben voor ze mij toegevoegd hebben :). Dan komt Miki want die heeft een zeer groot probleem. Hij moet een Engelse tekst lezen, en na veel vertalingen van stomme woorden die iedereen zou moeten kennen, zoals 'closer', geef ik het op. En niet veel later hij ook. Ik ben even begonnen aan mijn blog terwijl hij probeerde te lezen en hij moet er even iets in kwijt. (zie hierboven). Daarna stop ik even want mijn geheugen werkt niet mee, en nu zit ik hier te kijken naar een bespreking over Italiaanse voetbal, een Italiaans ijsje en de kop van Marphy op mijn schoot, terwijl ik mijn blog schrijf.
Italia, la dolce vita!
ps: Mam en Pieter, dit moest ik jullie nog zeggen. -Pieter gaat het eigenlijk al wat beter met die infectie? Ik hoop dat het niets ernstig is? -Mam, mag ik dit jaar naar Rock Werchter? -Mijn hoofd is zo verward! Ik heb 2 vriendinnen met een vriendje in Frankrijk die Frans willen leren, ikzelf wil Italiaans leren, mensen beginnen in Italiaans tegen me en op Facebook praat ik al deze talen tegelijkertijd in chatgesprekken, plus nog eens nederlands daarbij. Mijn hoofd ontploft! -De rest ben ik alweer vergeten maar dat komt dan wel met het volgende chatbericht, slaapwel!
Alweer een zaterdag naar school, shiiiit! Maar ik heb het alweer overleefd! En ik heb vandaag voor het eerst gelezen en geschreven in het Italiaans! Haha, ik klink als een kindje in het eerste leerjaar die zijn eerste woordje heeft geschreven :). De leraar dicteerde iets dat we moesten opschrijven en ik heb het geprobeerd :) En een vriend zei dat het supergoed was! (Trots gezicht :)) Na school thuis superlekkere ravioli eten, amai! Een beetje rusten en dan ga ik op zoek naar de juiste bus om naar het centrum te gaan, samen met Tomasso ga ik naar Viola en Sylvia. Dit zijn mensen die ik hier op school heb leren kennen :). Het is super! Eerst gaan we ijs halen en dat is het lekkerste ijs dat ik ooit al heb gegeten! Daarna naar het park. Als ze dorst hebben gaan we een koffie drinken. Se, dat is nu iets typisch Italiaans! En alweer is het supergezellig! Ik word uitgenodigd voor een festival, maar ik ga al naar het dansoptreden van Giada, spijtig! Misschien ga ik morgenavond :) En dat dansoptreden is leuk, maar ik vind dat het op het einde wel een beetje saai wordt... Maar de mensen achter de schermen, want daar mag ik komen als de zus, hèhèh, zijn allemaal typisch Italiaans, en dus supervriendelijk! Na wat gesocialize, en weer wat nieuwe mensen leren kennen, gaan we naar huis. Ik stel voor om nog even naar woodstock te gaan maar Giada is moe. Dus oké, we gaan naar huis :) Maar ja dat is niet zo erg, het is niet dat ik wél klaarwakker ben ;).
Vandaag was weer super! We beginnen met Gymnastica. En ik word uitgenodigd om mee te gaan wandelen op een berg en daar te picknicken. En ook om naar woodstock te gaan, een concert met bekende Italiaanse zangers! Nee, geen Frans de Bauer-styles, maar Italiaanse rock en rap, en ik hoop ook wat reggae, maar dan in Engels ;). En ik ga proberen te gaan, maar Giada haar dansoptreden is op hetzelfde moment dus ik moet kiezen... Dan heb ik 'science', en dat gaat over wetenschappelijke notatie. Hier moeten ze echt nog van nul beginnen! Dus ik teken maar wat... Engels is ook niet echt interessant.. En Latijn hier is echt gewoon veeeel te moeilijk, en Latijn in Italiaans vertalen. Uh-uh, I don't think so :). In de namiddag gingen we normaal naar Cesenatico, maar het weer is verschrikkelijk! Dus w blijvan lekker thuis, en willen naar de cinema, maar die is niet open vandaag. Na veel gewring vinden we een oplossing en gaan naar een soort van videotheek, en huren clash of the titans, maar dat in Italiaans e! En in alle landen (Honduras, Duitsland en Italie) is de film vertaald, behalve in Belgie. Oh nee :) En met zoute popcorn, want zoete kennen ze hier niet, chocolade en chips beginnen we aan de film. Maar, zoals altijd wanneer je bij vrienden bent, wordt die niet uitgekeken en we beginnen te praen over dansen en welke dansen Giada allemaal doet, wat leidt tot hilarsiche imitaties en gebaren tot iedereen begrijpt wat je bedoelt ;). Na de film begint Camp Rock 2, en Giada kijkt, maar ik ben niet echt geinteresseerd... Maar dan gaan we toch net eten! Lekker, maar nog altijd geen patat gezien... Ik mis ze zo! haha :). Na het eten leert Giada me de basisstappen van salsa en bacciata, en echt ik kan er (nog?) geen bal van :). Dan wat op facebook, en bloggen en nu slaap ik al half, dus tot morgen!
x
ps: Pjay, uw type heb ik nog niet gezien, want het probleem is, bijna niemand is engelssprekend hier, en als ze dat wel zijn klopt de beschrijving niet haha :) pech gehad :)
Vandaag maken we ons klaar voor school, as usual ;) en ik prop nog snel mijn nikes in mijn zak, want we hebben gymnastica. Maar wanneer ik op school aankom blijkt dat ik me vergist heb, en van twee leuke uurtjes gym, gaan we naar, je raad het nooit, 2 uren Grieks! Ja ik was vorig jaar o zo blij dat ik dat nooit meer ging moeten doen, maar daar wou het lot blijkbaar een stokje voor steken. Daarna heb ik 'science' en we krijgen onze test terug en die is bijster goed vind ik, voor mijn eerste keer, met Italiaanse vragen. Bij Godsdienst doen we een spel, je hebt 6 vakjes op je eigen blad, en om de beurt doen we een vakje. Per vakje met je in de klas rondlopen en je naam zetten bij de persoon waarvan je dat vindt. Bv: (In Italiaans) "Ik vindt u een toffe, en ik zal aan jou kant staan!" Als ik dat van Viola vind zet ik mijn naam in dat vakje op haar papier. En das super! Ik ben superblij wanneer ik zie dat ook mijn papier vol met namen staat, ook al ken ik de mensen nog niet zo goed. Na school ga ik eten met andere AFS mensen, en dat is supergezellig, lekker pizza op een Italiaans pleintje, en dan een ijsje in 'la gelateria' ernaast. Samen naar het station, en naar het kantoortje waar we Italiaanse les zullen krijgen. En het is verschrikkelijk heet! Gewoon in de zon lopen voelt aan als 40°C. De les is niet echt interessant want alles wat we leren kende ik al door gewoon te spreken. Dan gaan we ook nog eens te voet naar huis, en met mijn zware tas en de warmte lijkt dat wel uren te duren! Thuis geen tijd om te rusten, neneee! We gaan naar het centrum samen met Giada, Miki, Francesca en nog een vriend van Miki. We fietsen ernaartoe, en eerlijk ik voel me in Antwerpen veiliger op de fiets dan hier in dit kleine stadje! Thuis is het nog net niet tijd om te rusten, want nu gaan we naar de pizzeria, om -alweer- pizza te gaan halen. We eten, en eindelijk kan ik eens zitten, zalig! Een beetje op Facebook, dan bloggen :) en daaan slapen! Mis jullie!
Arrividerci!
Ps: Mam, heb je 'So you think you can dance nu opgenomen?' want ik ken iemand die erin meedoet en ik wil het ecth graag volgen! ( Het meisje die het laatste bootcamp ticket had :))
Vandaag staan we voor de verandering eens om 6.30 u op, om te douchen. En ik kom ook eens goed op tijd op school, want de vorige keer was ik te laat, had ik dat al gezegd? Het was net bij de strengste leerkracht die we hebben. Maar streng betekent niet altijd onredelijk, en omdat ik met de bus naar school kom begreep hij het. Fieuw. Het was qua lessen echt wel een saaie dag. Eerst 2 uur literatuur, dat is toch anders in Belgie, en de prof praat veel te snel, dus ik heb het heel moeilijk om iets te verstaan, en na een half uur ben ik al zo uitgeput dat mijn ogen bijna dichtvallen.... MAAR, dan is er de pauze. Dit is mijn redding, en na een sterke Italiaanse koffie en wat gebabbel en gelach met 'mi compani de classe' voel ben ik weer goed wakker. Klaar dus voor een uur filosofie. En eigenlijk gaat het redelijk goed. Ik ben zowat mee, vooral ook omdat de prof een paar dingen op bord tekent en foto's laat zien. En het klinkt misschien debiel, maar dat helpt echt :) Maar dan gaat hij ineens over op rechtshandig en linkshandig. En dat is niet gewoon hetzelfde als rechts en links, dus eerst weet ik niet eens waar over het gaat, tot de twee magische woorden 'gauche' en 'droite' worden genoemd. En hup, Lorin is weer mee. Geschiedenis valt ook best wel mee. Het onderwerp bij wiskunde heb ik al gezien, ik had eventjes nodig om me alles te herinneren, maar nu ben ik er weer mee weg. Terwijl de rest moeilijkheden heeft met de regel van Ruffini, want zo noemt de regel van Horner hier, heb ik begrepen, maak ik mijn oefeningen af en kan ik nog wat socializen met de rest van de klas. Ik zou graag een foto van heel mijn klas hebben, en omdat ik 'begot' niet weet hoe ik dat moet zeggen, helpt iemand me, en uiteindelijk geraakt iedereen erop. Gelukkig zijn we maar met 18 en niet met 34 zoals bij Giada. Ik heb ze op facebook proberen te zetten, maar er was iets is met Facebook, dus probeer ik het morgen gewoon nog eens :). Thuis even chillen, dat is echt nodig na 5 uur vollen bak Italiaans, en dan spreek ik af met Anna, want Giada gaat naar de dansles. En dat is echt super! het is echt een supertoffe. Ik heb hier de 99cents store ontdekt! haha, als ik dus volgende keer iets 'Kruidvatachtigs' moet hebben, dan weet ik waar :) En na lang zoeken vinden we ook la gelateria terug. En believe me, dat ijs is echt om bij weg te smelten! Thuis kijk een aflevering van Gossip Girl want Giada is nog niet thuis. En dan gaat Giada met haar brommer naar... de MacDonalds! Serieus, je kan niet geloven hoe blij ik was met een portie frietjes, mijn eerste 'aardappelproduct' sinds ik hier ben. Dat smaakt! 's Avonds kijken we allemaal samen naar 'Angels and Demons' en Silvia, een van de mensen die ik ken, post op mijn Facebook dat ze mijn lach geweldig vindt. Lisa, je bent dus niet de enige. (Stiekem zegt Lorin nu joepie) Nu ga ik slapen, want zoals elke keer heb ik al mijn energie in Italie gestopt. Maar ik moet zeggen het is de moeite echt waard!
Ciaoooo! <3
ps: Ik schrijf verschrikkelijk veel fouten in het Italiaans, ik weet het. Please, Tatiana help me!
Vandaag alweer dinsdag, mensen, wat gaat het ineens toch snel! Vandaag was het echt suuuupersaai op school... Pfft, gelukkig had ik mijn Italiaanse boek bij voor donderdag, en, nerd die ik ben, heb ik me, na een uur of twee slaap ingehaald te hebben, mij daar maar mee bezig gehouden. Zo doe ik toch iets nuttig he! Tijdens de pauze komt Seba naar mij en zegt : 'Sai che sei una ragazza molto famosa al nostra scuola?' Uhm... haai.. hèhè,... 's Morgens was het zeer koud maar, na school toen ik buitenkwam voelde ik me echt misselijk van de warmte buiten. Al zwetend naar huis in mijn topje. Maar tegen 3 uur minderde dat en toen was 't beter. Ik heb om 5 uur afgesproken met 2 mensen die in januari naar Antwerpen komen en daar ook al eens geweest zijn. En ik ga dan met ze proberen af te spreken! Zij vragen me superveel in het Vlaams en het is eigenlijk best wel leuk om is diegene te zijn die de taal kan, haha :). Zij zijn al 17 en 18 en zijn met hun eigen auto gekomen en ze vonden de weg niet, dus tegen half zes, kwart voor kunnen we vertrekken. Maar ja, eigenlijk is dat normaal hier he! Het zijn best wel leuke mensen, zij kennen het centrum van Cesena niet want ze zijn van Cesenatico! Aan de zee! Daar moet ik btw dringend nog eens naartoe, eens zien hoe dat met de bus zit... 's Avonds gaan we eten met mijn ouders, Anto en Onorio, met Michi, en nog 2 vrienden van mijn ouders. Het is supergezellig en zoals altijd komen al de ouders nog even kaarten bij ons thuis :) Ik weet het, vamdaag en gisteren waren geen lange berichten, maar ik ben dood- en doodmoe...
Spotted: Lorin Roobrouck haast zich om op tijd op school te zijn, en het het-is-weer-maandag-gevoel gaat maar niet weg. Toch,... de sfeer in de klas is wel fijn. Een koffie is nodig, zeker om je wakker te houden tijdens een les Esthetica waar je geen woord van verstaat. Daarna 2 uur wetenschappen maar de test is nog niet verbeterd. Een uitleg over het verschil tussen massa en gewicht, ze moeten hier echt nog helemaal van nul beginnen. En dan Engels, serieus. Ik zag het al aankomen... Ik zie een fout en vraag vriendelijk of het niet iets anders is en of ik dat mag opzoeken. De prof zegt dat ze dat liever zelf doet, en inderdaad, ik heb gelijk :) Nu noemt mijn buur mij ' la ragazza che parla l'inglese meglio che la prof!' Yeah right. Oké Engels en Wiskunde, jeppie. Wetenschappen een beetje, en L.O. natuurlijk. Maar voor de rest zit ik er maar wat bij te zuchten. (Oja dat is nu btw al volledig passé maar dat lees je bij 21 september.) En dan was het gisteren echt zo'n lekkere lousyday, again, I loved it. Wel mijn eerste huiswerk.. blèh! Geschiedenis van Engels van buiten leren. Ik ben er zeker van dat de helft van de klas niet eens begrepen wat ze vanbuiten aan het leren waren. Donderdag heb ik mijn eerste Italiaanse les samen met de andere AFS studenten. En daar had ik een boek voor nodig, dus dat heeft Christina op weg ook nog meegenomen. En dat was het zo'n beetje voor vandaag. Oja, ik heb voor het eerst Mamma Mia gezien :)
Vandaag ben ik (ik schaam me er eigenlijk een beetje voor ghiehie, maar ja het was gisteren echt laat) om 1 uur opgestaan. Een lekkere douche, en dan meteen middageten. Ach ja, vandaag was het echt een lazy sunday :) Na het middageten maak ik snel mijn blog van gisterenavond af, want daar was ik dan echt te moe voor. Een beetje skypen en vooral gieren met Lisa, want sommigen in Belgie voelen zich blijkbaar geintimideerd :) tsshaha. Een aflevering van Gossip Girl, en dan maken we ons klaar om de oma in het ziekenhuis te gaan bezoeken. We nemen ook een heerlijk stukje taart mee, die Giada heeft gemaakt terwijl ik nog sliep. Zo een overheerlijke chocoladetaart die vanbinnen nog een beetje zacht is met wat poedersuiker. MMMM! Na een beetje gebabbel met de oma -en dat is verschrikkelijk moeilijk, want ze heeft niet de kracht om normaal te spreken en het is dus heel stilletjes- gaan we naar huis. Maar onderweg stelt mio babo voor om me nog even een rondleiding te geven over de heuvels rond Cesena. En dat doen we. We stoppen ook even bij een kasteel, en dat gaan we misschien ook eens bezoeken. Thuis terug lekker rustig, echt zo'n uitrustdagje! Bij het avondeten leidt het gesprek tot hillarische momenten -spijtig dat ik er maar de helft van versta, maar ja dat is toch al iets he!- met schoentjes voor Marfy (de hond) waar het arme beestje amper op kan lopen. Dan kijken Giada en ik nog een Italiaanse film, maar dat is echt wel moeilijk, en op het einde ben ik zo moe dat mijn aandacht verslapt en ik meer op Facebook op mijn gsm bezig ben, dan ook maar proberen iets te verstaan van wat ze zeggen. Dus ga ik maar slapen. Waaw, ik kan echt niet geloven dat ik hier al meer dan 2 weken ben, dit is zo over! En ik voel echt dat ik aan het veranderen ben. Je hebt er veel minder problemen mee dan vroeger om moederziel alleen door een groep mensen te lopen die jou niet kennen en allemaal aanstaren. "Hoofd opheffen, borst vooruit en lachen. Show them you're not scared of a little bit attention!" , denk ik dan :) Ook met nieuwe mensen begin ik nu spontaan een gesprek, ook al heb ik niet alle middelen. Vooroordelen heb je ook veel minder, of niet meer. Wanneer je vroeger dacht : "blèh, dat lijkt me u echt een stom iemand!", denk je nu: "We'll see!" En ik heb ook veel meer zo'n 'don't worry' attitude gekregen, probeer zo snel mogelijk een oplossing te zoeken voor vervelende dingen, en geniet zo hard mogelijk van de goede dingen!
Groetjes van een nieuwe, maar daarom nog niet slechtere of betere Lorin :)
Aflevering 15 van 'het leven zoals het is : Italia' begint 's morgens, met lekker vroeg opstaan. Mijn eerste... schooldag op zaterdag ooit! En serieus, het is verschrikkelijk overmorgen alweer school, WTF? In de klas kan ik maar niet wakkergeraken, dus koop ik tijdens de pauze een koffie in de gang. Cool, toch? We beginnen mèèèt... Grieks! Mijn lievelingsvak, weetjewel. NOT! :) Het gaat over dactylen en spondees, en ik hoop voor al de mensen die nu nog Latijn volgen dat ze weten wat ik bedoel :) Het laatste uurtje wat wetenschappen, want hier zijn Biologie, Chemie en Fysica gemixt. Die vakken hebben ze hier dit jaar voor het eerst, en de leraar nam een test af om te weten wat de klas al van wetenschappen afwist. Maar wie weet nu dat het nulpunt van Kelvin -273,15°C is als je nog nooit Fysica hebt gehad. Met veel moeite en wat hulp van de leraar kon ik de vragen verstaan, super haha :) Mijn klas was ook weer lekker gezellig ;). Na school met Giada naar huis en dan eten we heerlijke pasta! Ik ben zo moe! Maar na een superstraffe maar typische Italiaanse koffie kan je weer doorgaan voor een paar uur :) We rusten dus even uit, ik kijk naar een aflevering van Gossip Girl, en dan spreken we af met Pollo en... de andere naam ben ik even vergeten. Dit zijn ook vrienden van Giada, and I like them :) Nu terug eventjes thuis, seffens eten we een lekkere pizza en dan gaan we ons klaarmaken om naar Vidia te gaan, een rock club die iedereen hier blijkbaar zalig vindt! Deze avond wordt zalig! :) En inderdaad, het was een van de leukste avonden van mijn leven! Iedereen is altijd super chill hier, en deze avond kon ik voor de eerste keer eens helemaal losgaan zonder dat iemand me raar zou aankijken. De vrienden die ik eerst niet zo leuk vond vielen deze avond best wel mee, en ze maakren de avond afjes! We gingen dus eerst naar Het huis van Geki, daar allemaal samen pizza eten, die btw overheerlijk was! Ik heb voor de eerste keer guitar hero gespeeld en het was een ramp, maar ik hou van dat spel, en dat is daarmee nog niet veranderd :). Rond 12 uur vertrekken we naar Vidia! Het regent super- en superhard, dus we wachten onder het afdak en Marco, mijn papa komt al 4 mensen van ons ophalen. Bij Vidia aangekomen is het echt aan het storten en dat blijft ook de hele avond zo. Maar dat kan de pret helemaal niet bederven haha :). In de rij om naar binnen te gaan merk ik dat Geki echt al superzat is en we zijn nog niet binnen Goed bezig :). Ik moet zeggen, het is de beste club waar ik in heel mijn leven al ooit geweest ben! Het enigste minpuntje; een franse wc... ;) De avond was geweldig! We gaan samen met de mama van een vriendin naar huis, en dan wil ik nog aan mijn blog beginnen maar ik ben echt supermoe!
Deze ochtend ben ik OP TIJD opgestaan! jippie :) Toen ik mijn klas binnenkwam, riep iedereen in koor: "Ciao, Lorin!" En ik roep 'ciao' terug. En daarna was er een stilte. Ik denk meteen: " Shit ik heb hier echt iets verkeerd gezegd!" Ik probeer nog eens: "Ciao!", en iedereen gaat verder met zijn gesprek. Je kan niet geloven hoe opgelucht ik wel niet ben! Echt niet! Dus, we beginnen met Storia (=Geschiedenis). Dat is zo verschrikkelijk saai! We hebben een supersaaie leerkracht, en hij praat ook veel te snel. Ik snap de grote lijnen, het gaat over verschillende takken in de geschiedenis, en ook over geloof in de geschiedenis. Ik ben wel blij dat ik dat toch tenminste versta. :) Daarna... Engels! Amai, ik heb me eens kunnen uitleven! Dat kan je niet geloven. Je had al die gezichten moeten zien, toen de prof vroeg hoe lang ik al Engels had, omdat ik er goed in was, en ik antwoordde dat dat nu 3 jaar was :) Want, je moet weten dat iedereen in mijn klas al 11! jaar lang Engels krijgt op school, en dat 3 of 4 uur per week. Ja, ik kijk al superhard uit naar de volgende les. Haha, dit gevoel heb ik nog nooit ervaren, en dat zal ook niet meer gebeuren eens ik Italiaans kan, dus ik moet er van genieten! :) Dan hebben we pauze, en, serieus ik houd van mijn klas! Ze kennen mij amper, en ze nemen me overal mee, stellen me aan nieuwe mensen voor. Ze wachten op me bij de automaat, terwijl ik me weer even een plakje kaas voel. I love them! Ik vraag een paar nummers en Facebooks, en plots, rent iedereen als een gek naar zijn plaats, dus ga ik daar ook maar naartoe, en ik versta iets als :" Hij houdt niet van gsm's!" Dus die steek ik snel weer in mijn zak, en inderdaad, het is weer die verschrikkelijke leraar van Geschiedenis. Nog een uur verveling, joepie... Dan hebben we wiskunde, en in een ver verleden hebben we al eens gezien wat we nu leren. Maar het is echt al lang geleden, en ik herinner me er niet veel van, maar dat komt wel, blijf ik mezelf zeggen. In elk geval, ook bij wiskunde kon ik goed volgen. ;) En dan hebben we nog een pauze, en ik word aan een meisje voorgesteld, die 4 maanden in Belgie heeft gewoond! Sinds ik hier ben is iedereen precies op uitwisseling geweest :). We hebben dus een gesprek in het Frans, en ik vind dat het nog redelijk vlot gaat ook! :) De bel gaat en een uur Esthetica begint, en het is... een RAMP. Ik versta niet veel, dingen zoals Firenze, rinascimento... Tsja :) De laatste bel van vandaag, en ik ga op zoek naar Giada, en dan gaan we samen naar huis. Ik spreek af met het Duitse meisje dat hier voor een jaar blijft. We proberen onze weg te vinden in de vele kleine straatjes in het centrum en het lukt me zelf de 'Gelateria' van vorige keer terug te vinden. Aah zalig dat ijs. We vergelijking alles wat we meemaaken en ik ben blij wanneer ik besef dat ik niet de enige ben die het soms wel moeilijk heeft! Het was ook een lekkergezellig avondje, en ik begin me meer en meer thuis te voelen! Hoe meer ik erover nadenk, hoe leuker ik het hier vind! En geloof me, ik heb veel tijd om na te denken, dan vooral op school :) De eerste steentjes van mijn nieuwe wereldje zijn geplaatst :).
Vandaag eerste dag school! Ik word wakker gemaakt door Marco. Maar... ik val terug in slaap, oepsie... ik word wakker om half acht, en om 20 voor moeten we de bus nemen! Shit (sorry voor het gevloek maar dit is cruciaal hier)! Oké, uiteindelijk ben ik toch nog op tijd klaar maar wel met een lege maag. We nemen de bus, en de vrienden van Giada stappen ook net op dat tijdstip op de bus. Op school aangekomen ben ik nog altijd niet zenuwachtig, goed! Giada gaat mee tot voor mijn school, maar de deuren zijn nog niet open. En dat is ook anders in Italie. De deuren gaan open en iedereen begint als een gek naar binnen te drommen. Ik word er ook als het beleg van een sandwichke tussen gepropt. Zo raar, ik ken niemand, althans dat denk ik, want terwijl ik naar de klas loop, zeggen verschillende mensen: "Ciao!" En ik denk: " Nog nooit gezien... Just smile and wave boyz :)" Daarna wist ik dus dat dat mensen waren van mijn klas die mij herkenden. Er zitten maar 18 mensen in mijn klas ( in Italia is het goed mogelijk dat je klas uit 30 mensen bestaat) , en ik ga een bank en een stoel halen. Ik zit naast iemand die totaal geen Engels kan, joepie :). Eigenlijk was mijn schooldag supersaai, ookal was het er maar een halve. Eerst Godsdienst, ze hielden een gesprek over regels die ze hadden overtreden deze vakantie, en ik... kon er niets van verstaan. Deze les deed ik wel nog moeite om een paar woorden te herkennen. Daarna L.O. (Sport), maar ik had geen kleren bij dus ik zat samen met iemand die buikpijn had op een bankje. Ik haalde mijn beste Italiaans boven, en ik was trots op mezelf dat ik me verstaanbaar kon maken door bijna alleen Italiaans te gebruiken. Het meisje heeft een vriendje in Parijs, en zou graag ook met AFS daar naartoe reizen. Na L.O. hebben we even pauze en, heel raar, niet buiten, maar in de klassen en in de gangen, en het is een grote chaos. :) Ik probeer zoveel mogelijk nieuwe mensen te leren kennen. Dan gaat de bel weer, en deze keer hebben we een uur Latijn. Het niveau is wel wat hoger dan in Belgie en ook nu heb ik moeite om te volgen. Vooral omdat de leerkracht alleen maar praat en niets opschrijft, en ze praat ook nog eens verschrikkelijk snel! In het midden van de les geef ik het op. En de volgende les krijgen we van dezelfde leerkracht. Deze keer Italiaanse literatuur. Ik concentreer me op de voorkant van mijn schrift, dat ondertussen vol staat met tekeningen van alles en nog wat. Op het einde zegt de leerkracht dat we overmorgen samen een oplossing gaan zoeken :) dat is inderdaad wel nodig :). Dan zoek ik Giada tussen de massa, en ja ik vind haar met een vriendin, die ik al eens gezien heb. Ik word nog voorgesteld aan andere mensen, en uiteindelijk gaan we naar huis. Op de bus praat ik met 2 mensen, vrienden van Vale. Ik vraag hen hun nummer. Vanaf nu probeer ik echt leuke mensen te zoeken waarmee ik kan optrekken! Na school teken ik een beetje in mijn logboek. Dan gaan Christina en ik naar Anna. Het Duitse meisje. Samen gaan we een paar dingen kopen voor school, en mam, ik kocht ook alles wat ik nodig heb om me te wassen enz. :) Zij blijft hier voor een jaar, maar is ook 15. Waw! Dat kan in Belgie niet. O ja, heb ik al gezegd dat ik later een jaar naar Ghana wil? :) Ook kom ik 1 mensen tegen die ik in het begin heb leren kennen, en zij zeiden me dat ik al goed gevorderd was in het Italiaans! Joepie, dat is altijd leuk om te horen. Dus, uiteindelijk komt Giada ook nog even, want zij heeft iets nodig, en het lijkt wel of zij het meisje niet zo leuk vindt... Tsja, whatever! Nu heb ik 2 "officiele" vrienden hier buiten Giada haha. Ook op school zitten wel wat toffe mensen denk ik! Thuis plaatsen ze de Mac van Vale in mijn kamer. Super! Ook mijn Italiaans wordt echt beter! Verstaan is moeilijk als mensen snel praten, maar anders versta ik het bijna altijd. Alleen soms ken ik de woorden nog niet. Maar praten gaat al veel beter! Ik kan me nu verstaanbaar maken in een mix, Engels-Frans-Italiaans, en dat doet goed, eindelijk kan ik weer bijna altijd zeggen wat ik wil wanneer ik dat wil. Ik heb het gevoel dat ik het weer allemaal aankan! 's Avonds eten we allemaal gezellig pizza, mamma, babo, Giada, Anto, Onorio, Miki en ik. Ze willen dat ik hen help met Wiskunde, iets wat we vorig jaar hebben gezien :) Het is, na het stomme werk voor school ( dat ik trouwens als enige van de klas niet krijg omdat ik geen Italiaans kan) toch nog een leuke avond.
Ps: School is hier helemaal verschillend qua uren. - zaterdag les - het begint om 8 uur - school start 14 september - school stopt eind mei - ze krijgen sowieso vakantiewerk - hier heb je 13 jaar in totaal (bij ons 12; 6 jaar basisschool, 6 jaar secundair)
Vandaag word ik alleen wakker, Giada is op school en mia mamma e mio babo (ofzoiets) zijn gaan werken. Om elf uur moest ik op het kantoor zijn, dus ik haast me en eet een vies yoghurtje, en dan haast ik me naar het kantoor van mia mamma. Daar schrijven we een mail aan de gastouders van Valentina om hen te bedanken, omdat mijn ouders dat ook hadden gedaan :). Daarna gaan we een foto maken om een buzzypass te gaan halen. De foto is verschrikkelijk, en staat nu ook op mijn libretto, ( dat is voor wanneer ik afwezig ben) en mijn klassenlijst. (joepie...) Dan gaan we terug naar het kantoor, en bekijken wat info over de familie van Vale. Zij heeft het wel getroffen! Een stinkend rijke familie, villa op het strand, een binnenzwembad in hun huis, een verdieping helemaal voor zichzelf... Ik vind dat dat een plus kan zijn, maar de mensen zijn toch nog altijd het belangrijkste! Ik heb een supergastzus, mama en papa! We gaan even terug naar huis, en dan naar de dansles van Giada. Caraibische dans en ciabatta. Ik hou ervan! Ik zeg meteen dat ik dat ook wil leren, en ik ga proberen een les te volgen. daarna gaan we boodschappen doen en terug thuis ben ik he-le-maal uitgeput. Het vele Italiaans, de drukke agenda en alle nieuwe dingen, sono molto stanca! Na het avondeten, een stukje film ( the war of the worlds, in het Italiaans weliswaar) een beetje chatten met vrienden en Anne-Marie, waar ik wat ervaringen mee uitwissel, ga ik tevreden in mijn bedje liggen.
A domani!
Ps: Ik heb bij het blogbericht van 4 september wat foto's van mijn huisje toegevoegd. :) En, om even duidelijk te maken, want blijkbaar stellen sommige mensen zich vragen haha, Miki, Michi of burro, wat je maar wil, is de zoon van vrienden van de ouders die mee op vakantie waren. Vandaar dat hij dus ook mee was. Nee het was geen priester, of een wees. :)
Vandaag dacht ik : eerste dag school! Dus om 10 uur moet ik met de directeur spreken, samen met mijn mamma en een vrijwilliger van AFS. Wanneer ik naar het gebouw toeloop, zie ik superveel mensen uit het raam kjiken en hangen allemaal wijzend naar... mij? Het lijkt alsof ze denken, "wat doet die op dit uur buiten school?" Over de directeur heb ik serieus mijn twijfels, hij deed moeilijk over het feit dat ik geen Italiaans kan en over het feit dat ik geen boeken heb. Tsss. Ik begin ook pas morgen met school. Nu wijzen ze me de weg naar de klas. Dat was zo raar! De vrijwilliger zegt iets dat ik niet versta en heel de klas staat recht en begint te praten en veel mensen komen naar mij. Wanneer ik zeg dat ik nog niet zo goed italiaans kan, beginnen ze : "Possi parlare Espanole?" "Possi parlare Francese?" Ik: "Euhm, un poco, euhm si, euhm haha..." (helemaal overdonderd) Ja mijn klas ziet er wel leuk uit. :) We praten nog even met de gastmama van the girl from Latvia :) Het blijkt dat zij problemen heeft omdat het meisje niets wil eten van wat ze klaarmaken, en ze gaat na school meteen naar haar kamer en komt er alleen uit om te eten. Ook wanneer ze iets vraagt doet ze dat in het Engels, en ze doet geen moeite om de taal te leren. Ik voel mij eventjes een voorbeeldig gastkindje haha :) Ik heb ook even gebabbeld met iemand uit Duitsland, Honduras en Indonesie die op scientifico naar school gaan. Dan gaan we naar huis en ik schrijf wat in mijn logboek, en ga op facebook en mijn blog om er een beetje foto's op te zetten. Dan gaan Giada en ik naar het centrum, en we kopen er een agenda en schoolspullen. Onderweg komen we de vrienden van Giada tegen. We blijven even bij hen en, hoewel ik bijna nooit iemand niet leuk vind, vind ik hen helemaal niet leuk. Ofwel lachen ze me uit met m'n Italiaans of ze laten me links liggen. Ik ben blij wanneer we eindelijk weggaan, en ik zeg mezelf dat ik morgen op school maar mensen moet leren kennen die ìk leuk vind. Dan skype ik met mijn papa en Veerle, dat is weer super :) Daarna eten en het lijkt alsof ik een slaapmiddel genomen heb. Ineens wordt ik zo moe en ik dreig aan tafel in slaap te vallen. Ik ga dus niet mee met Giada naar haar dansoptreden, maar ik beloof haar dat ik naar het volgende kom kijken. Dan nog even skypen met Lisa, een aflevering van "Het leven zoals het is: Italia" schrijven" en dan ga ik slapen, mijn eerste schooldag tegemoet!
