Ik word heel vroeg wakker, sta op en begin me aan te kleden, en plots voel ik het trillen. Wat? Uhm alles? :) Ik ben niet bang maar ik denk ; cool mijn eerste aardbeving in mijn leven. Later hoorde ik dat dat maar een keer per jaar gebeurt, okay! Ik ben net op tijd :). Ik ontbijt en begin me met mijn logboek bezig te houden, alleen de mama is wakker. We gaan snel even plakband halen op haar kantoor en dan doe ik verder. Wanneer Giada en Valentina wakker worden is het al middag. En we eten, alweer :). Dan gaan we naar een paar vrienden van mijn zussen, en ze lachen me uit omdat ik geen Italiaans kan, maar daar kan ik wel tegen. Ik lag ze uit omdat ze bijna geen Engels kunnen :) Het begint te regenen dus we lopen naar huis. Daar kijk ik wat Italiaanse tv, moeilijk zene! Dan, na een paar uur is het tijd voor het afscheidfeestje van Vale. Omdat het regent, doen we een spel uit American Pie. Je deelt iedereen op in 2 groepen en verzint de allergekste opdrachten voor elkaar! Spijtig, ik mocht niets al te gek doen, want dan zou ik misschien naar huis gestuurd worden. Dan sluiten we af met een leuke babbel met een drankje. Het was heel tof, en Michi, een van de vrienden, heeft nog eens bevestigd dat Italianen een verschrikkelijk accent hebben :). Sommige dingen hier zijn echt anders. De melk bv wordt aangevuld met vitaminen, en ik neem altijd die met de minste want anders smaak je dat, en dat is echt niet lekker. Ook puree of patatjes en ook vooral frietjes mis ik echt, want we eten brood bij ons eten. Hup hier ga ik afronden, Buona notte!
Ik heb het nu eventjes moeilijk... Hopelijk vindt mijn familie mij een beetje leuk? Stel dat ze denken: wat voor barbaar is er hier binnengekomen? En ik mis iedereen zo! Nu al! Alles dat ik zie doet mij wel aan iemand denken :( Wat ik het meest mis is gewoon onafhankelijk mijn ding doen, hier moet ik of met iemand mee, of heb ik ( voorlopig hoop ik) hulp nodig, zelfs mijn valies uitpakken willen ze me niet alleen laten doen. Ook iedereen zijn haar ligt hier altijd perfect! Iedereen is perfect gekleed. Ze zijn helemaal niet dik van al dat eten. Ze praten heel luid, en ook het handgebaar, en iedereen weet waarschijnlijk wel wat ik bedoel, wordt inderdaad vaak gebruikt. Ik moet weg. Allora, Ciao!
We komen aan op het vliegveld, woehoew, niet spannend :). Neenee gewoon inchecken en al die dingen en na eventjes zitten we te wachten tot we in ons vliegtuig mogen, nu wordt het al wat spannender! Het afscheid met mijn alleerliefste mammie was geen geblèt, wij zeiden gewoon: dit komt helemaal goed :) dan op het vliegtuig, ik zit aan het raampje ( ja dan ben ik toch nog even een klein kindje dat graag aan t raam wil zitten :D) Als we landen wordt ik toch wat zenuwachtiger, maar dat was helemaal niet nodig, met al de afs'ers uit andere landen gaan we naar villa aurelia! een leuk hotelletje aan de rand van Rome. Hier krijgen we orientatie, en lap de eerste avond is het al prijs, we eten spaghetti. Daar is niks speciaal aan? O jaweeel! Niet met vork en mes! Noo! What a shame :) en dat is nog niet alles, we eten onze buik vol aan spaghetti, blijkt dat dat het voorgerecht was :) ghiehie, haai . Nog wat orientatie en dan naar bed, en de volgende morgen weer vroeg op! Jipiee, vandaag zien we onze gastfamilie! Eerst nog een energizer of twee en dan op de bus naar het treinstation. Daar neem ik de trein naar Bologna, en kom samen met iemand uit 'Latvia' aan in het station. Daar is niemand... Uhm? We zoeken wat rond, slaan een peptalk met de liftman en uiteindelijk, FINALLY zie ik mijn gastfamilie like OMG! We rijden naar huis en het is al meteen een hilarische rit, ik met mijn 'non parlo bene l'italiano' :) Een supergezellig huis, met een lieve hond en een papa die aan wielrennen doet :) We eten maar dat heb ik al gedaan op de trein, maar ja ik eet toch maar mee, je kan de mensen niet beledigen é. Daarna een simkaart gaan halen en boodschappen gaan doen. En daarna, na een italiaanse film, terug gaan eten, deze keer pizza, en geen ravioli. Samen met een paar vrienden van de ouders, gezellig, maar ik snap geen snars van wat ze zeggen, en Giada en ik zijn allebij doodmoe Nu terug thuis en seffes mijn eerste nacht in mijn italiaanse bedje :)
De vakantie was gewoon zaaleug! Lisziee <3 twas fun! En met de rest ofcourse ook! Nu een blog maken en klaarmaken om te vertrekken, en das mr goed ook, 't is in belgië niet echt goe weer :) haha nog 2 dagen naar school een afscheidsfeestje en veel werk en dan gaan we vertrekkeeee! <3
. Nog wat orientatie en dan naar bed, en de volgende morgen weer vroeg op! Jipiee, vandaag zien we onze gastfamilie! Eerst nog een energizer of twee en dan op de bus naar het treinstation. Daar neem ik de trein naar Bologna, en kom samen met iemand uit 'Latvia' aan in het station. Daar is niemand... Uhm? We zoeken wat rond, slaan een peptalk met de liftman en uiteindelijk, FINALLY zie ik mijn gastfamilie like OMG! We rijden naar huis en het is al meteen een hilarische rit, ik met mijn 'non parlo bene l'italiano' :) Een supergezellig huis, met een lieve hond en een papa die aan wielrennen doet :) We eten maar dat heb ik al gedaan op de trein, maar ja ik eet toch maar mee, je kan de mensen niet beledigen é. Daarna een simkaart gaan halen en boodschappen gaan doen. En daarna, na een italiaanse film, terug gaan eten, deze keer pizza, en geen ravioli. Samen met een paar vrienden van de ouders, gezellig, maar ik snap geen snars van wat ze zeggen, en Giada en ik zijn allebij doodmoe Nu terug thuis en seffes mijn eerste nacht in mijn italiaanse bedje :) 
