Dromen worden geen werkelijkheid. Ik heb me er bij neergelegd. Ik ga stoppen met dromen. De meeste zijn toch bedrog. Waarom zou je dan nog dromen? In plaats daarvan zal ik gaan hopen. Hopen dat dromen werkelijkheid worden. En hopen dat hopen wel werkt...
Ik stond op, strekte me uit. Ik dacht aan de nacht. Aan mijn droom. Mijn droom vol hoop. Ik dacht aan wat me vandaag te wachten stond. Een doordeweekse dag, waar vanalles kon gebeuren. Vandaag had ik geluk. Twee uur studie, dat was genoeg tijd om mijn les nog eens te herhalen en enkele bladzijden te schrijven. Veel moois kwam er vandaag niet uit mijn bic. Nadenk-dingen. Ik zal nog moeten schrijven tot ik een goed plekje vind om dat stukje tekst in te verwerken.
Ik kijk uit naar morgen. Morgen, hetzelfde als vandaag, maar morgen. Misschien gebeurt er iets, komt er goed of slecht nieuws. 'k Weet niet of ik uit WIL kijken naar morgen. Weer een dag minder in ons korte leven...
Voor één keer hoop ik, dat dromen geen bedrog zijn!
