Die onverdraaglijke pijn,
Hij is bijna niet te vermijden.

als ik haar daar zo zie liggen,
Zou ik nog liever zelf stikken.

Haar leven aan een zijden draadje,
Zij is en blijft mijn maatje,

Al die vragen en plagen,
Ouders die gaan zagen.

Al dat verdriet en pijn,
Laat ons toch gewoon gelukkig zijn!

houzielsveelvanje!

Dit heb ik geschreven vlak na Sarah 's ongeluk.

16-02-2010 om 00:00 geschreven door lore