Uw voeten raken de grond niet De handen worden gedreven, naar het absolute. Je voelt niets, rondom jouw wordt alles vaag, tot nihil
Je bent niet meer jezelf, alleen je innerlijke. Het lichaam is opgelost De gedachten ver weg Je zweeft tussen hemel en aarde.
De ziel alleen is er Je hart is er nog, maar je voelt het niet meer kloppen. Je bent het omhulsel kwijt.
Alleen energie Geleidt door het universum Betrokken bij het ongelooflijke Heeling van de ziel!
Emoties laten het afweten Pijn verdwijnt Alleen geluk en liefde, komt er in de plaats
Zaling gevoel, bereikte ik nu mijn doel misschien Verdwijnen met geest en ziel in het niet Is het dat wat een mens verkiest.
Geluk kent geen grenzen Zo zijn wij de mensen!
Dromen
Mooie dromen Slapend verwend Ongestoord binnen dringen in waanzinnige oorden Belevenissen ongeëvenaard Verre oorden zijn grijpbaar dichtbij Rijkdom aan woorden, door mijn brein opgezogen Kon dit alles maar werkelijkheid zijn!
Lief hebben
Verdriet wordt gesmoord met een kus. Onzekerheid krijgt van een schouderklopje. Een pijnlijk hart wordt verwarmd. Angst wordt in de armen gesloten. Kwellingen worden weggepraat. Bedroeft, daar zijn woorden voor! Pijn wordt zacht behandeld. Voor al die dingen moet je met zijn tweeën zijn! Lief hebben is iets apart, het is de liefde van het hart!
Verdomd moeilijk, alles komt als een mokerslag. Niets bestaat, je leeft parallel met het heden.
Je schuift verder weg, je glijdt uit naar verleden tijden, die je zeker zou terug willen, maar leeuwen liggen op de loer, om je geest te villen, je hart te verorberen tot er niets meer is. alleen je eigen stem blijft trillen
Het kwam als een lach Voorbijgestoken door een traan De liefde verdoken Maar in alle hevigheid aanwezig Geluk ten top Onwennig, verzot Het mag niet stoppen De bloesems zijn nog teer Laat ze open gaan Het licht van de zon Brengt leven en vreugde Laat het niet regenen Voor één keer Laat het tere leven Even zweven.