Vandaag op de eerste officiële lentedag hebben jullie wat langer moeten wachten op nieuws uit Durbuy.  Vanmorgen vertrokken we met de bus richting Wéris, het dorp van de megalieten.  Hier vertelde Guy ons hoe de boeren honderden jaar geleden de menhir s en dolmen ontdekten.  Maar we vernamen ook wat die reusachtige stenen precies zijn.  Van mediteren zoals de druïde hebben we niet veel kaas gegeten want  bij de meesten van ons valt er niets speciaals te bemerken  bij het mediteren,. bij anderen zijn er enkel wat kriebels in de buik vastgesteld  (of dit nu echt te maken had met de aardstralen onder de dolmen of net met wat anders durf ik niet te zeggen).  In ieder geval weten we nu ook wat puddingsteen is en hoe de maretak  er precies uitziet.  Daarna wandelden we (lees dit beter als klommen) naar de witte menhir  Hier mocht druïde Dries trachten door naar de steen te kijken het weer te voorspellen.  Gelukkig  kreeg deze druïde hulp van  een extra hulplijn ( de moderne media).  Dan mar op weg naar ‘lit du diable’.  Of we hier nu het verhaal van de duivel en de magische krachten van het bed moeten geloven durf ik niet te zeggen  .  Maar één ding weet ik zeker: niet alles verliep vandaag 100% perfect.  Dus  toch dat bed en die duivel?  ( vraag vrijdag maar aan dochter of zoon.   Zij   kunnen jullie wel op de hoogte brengen.) xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Op een rustig plekje in de lentezon werd er dan geluncht en werden sommige leerlingen echte vaklui.  Zij zijn ondertussen volleerde gereedschapsmakers. 

Na een korte wandeling kwamen we in het museum van Hotemme.  Hier moesten er kasten met dieren uit de streek bekeken worden en werden de vragen zeer goed beantwoord.( de vragen zijn ondertussen verbeterd en de resultaten zijn schitterend).

Na het museumbezoek werden we door de jarige  Axelle nog even verwend .  Dank je wel.

Nu stond er nog een stevige wandeling op het programma: klimmen en dalen op bospaden, gewone wegen kunnen we nu als de besten.

Zonder morren en klagen bereikten we Lpm.  Een dikke proficiat aan alle leerlingen!!!!!

En wat smaakt er dan na zo’n inspanning beter dan echte Belgische kost: frietjes met stoverij.

Dat het hen smaakte kan ik jullie verzekeren.

De avond werd afgesloten met een activiteit in ons mini-lokaal: het maken van een sleutelhanger onder leiding van de stagiaire Eline.  Ook hier mocht het eindresultaat er best zijn.

Nu ligt iedereen in bed om er morgen weer een hele dag tegenaan te kunnen.  Misschien dromen ze wel van oude druïden, duivels of veel leukere dingen maar één ding staat vast  : bij hun terugkeer zullen ze veel te vertellen hebben.