Deze morgen stond de aardrijkskundige wandeling op het programma.  Dus werd er gestart met de les: hoe werkt een kompas?

Iedereen waszeer aandachtig en begreep de werking heel goed.  Daardoor kwam elke  groep netjes op tijd terug in LPM.  Ik had de eer om samen met de Warre en Warre de wandeling naar Warre te maken (zie foto).

 Vanmiddag konden we onze buiken vullen met frietjes en stoofvlees.  Nu even platte rust en straks gaan we omhoog en omlaag.

Vandaag zullen we ons moeten oriënteren  om deze derde dag in Durbuy tot een goed einde te brengen.

Deze morgen hebben we daarvoor een kompas nodig.

Als we deze middag  het verschil kennen tussen omhoog en omlaag komt het ook in orde.

En vanavond moeten we vooral onze voorganger en het handje volgen.

Tot straks met meer nieuws en foto’s.

Eerst keuzes maken: de lange of de korte trip.

Dan geblinddoekt de bus op naar de startplaats.

Eerste stopplaats : bij de bosrand

Tweede stopplaats: een eindje verder bij hetzelfde bos.

Derde stopplaats: net buiten Septon

Drie verschillende vertrekpunten en echt wel drie verschillende aankomsttijden.  Soms is zich oriënteren best wel moeilijk en denkt men dat een stroom in de hoogte vloeit in plaats van in het dal en dan ……

Eén voordeel aan een lange wandeldag: eenmaal in bed is dromenland heel dicht bij.

Wisten jullie dat puddingsteen helemaal niet zoet smaakt?  Heel veel kinderen hebben dit zelf getest.

Zo leerden we ook dat :

 *Megalieten grote stenen zijn en dat er zowel menhirs en menhirs zijn.

 *De druïde is de eerste medicijnman en wist heel veel over  planten en kruiden.

 *Er zijn nog steeds mensen die net al de oude druïden mediteren op  de heilige plaats.

Ook wij mochten even mediteren en sommigen voelden de magische krachten tot in alle delen van hun lichaam.

 *de witte menhir was ten tijde van de druïden een hulp bij het bepalen van de seizoenen.

 *Het duivelsbed echt wel niet mag aangeraakt worden: dit verhaal  houden jullie vast en zeker nog te goed van alle kinderen wanneer ze honderden verhalen te vertellen hebben bij thuiskomst.

Vanuit Wéris vertrokken we te voet naar Durbuy.  Onderweg konden we genieten van prachtige vergezichten, leuke bospaadjes, stevige klimmetjes  om dan al treden tellend terug in Durbuy te arriveren.

Even tijd om een briefje te schrijven, een strip te lezen, ….. want vanavond staat er nog een dropping op het programma.

Omdat we vandaag iets later dan de voorbije jaren zijn gearriveerd, is een blogmomentje er deze middag bij ingeschoten.

Hopelijk hebben jullie via de facebook-pagina gelezen dat we veilig zijn toegekomen.

Na onze treinreis die vlekkeloos verliep, stond de LPM-bus ons reeds op te wachtenaan het station van Barvaux.  Eerst werd er een beetje gestapeld in de bus ( wat we hiermee bedoelen moet je maar eind deze week aan de bosklassers vragen)en dachten we even dat mevrouw Myriam was verdwenen. Maar na een korte rit  konden we direct aanschuiven aan tafel voor een lekkere maaltijd.

Dan op weg naar Durbuy voor de geschiedeniswandeling.

Kennismaken met de graaf van Durbuy was best leuk omdat het op een interactieve wijze werd gebracht door gids Willem.

Terug in onze verblijfplaats trokken we met pak en zak naar de slaapvertrekken en werden de bedjes klaargemaakt voor de nacht.

Om 18.00 stond er soep met brood op het menu.  Ook dat heeft ons gesmaakt.

Onze eerste dag op bosklas eindigden we met een reflectorentocht. Daarvoor werd er in het donkere bos gezocht naar reflectoren om op die manier het ontbrekende dier te ontdekken.

Terwijl ik jullie met dit verslagje op de hoogte breng, liggen alle kinderen in bed en zijn er waarschijnlijk wel al enkelen in dromenland om er morgen weer fris tegenaan te gaan.

( om jullie niet langer op jullie honger te laten zitten post ik nu deze blog  en   zal ik de foto’s iets later nog toevoegen.)

De laatste namiddagactiviteit ging door onder een stralende hemel.  Gewapend met een stafkaart en kompas trokken we er op uit. Op elk controlepunt kregen we  een doordenkertje maar  die waren voor alle groepen een fluitje van een cent. Aangezien we volleerde kaartlezers en kompasgebruikers zijn, kwam iedereen  tijdig aan en konden we de middag afronden met een ‘kiekeboespel’.

Daarna werden de mooiste kleren aangetrokken voor de fuif.   Eerst even uit de bol gaan met de monitoren, dan smullen van de barbecue.

Op dit ogenblik quizzen  de leerlingen erop los.  Daarvan volgen de foto’s later.

Vanmorgen waren we klaar voor de uitdaging van de dag.  Zie ons( zie foto's) maar eens volmondig JA roepen op de vraag van de dag: “Zijn jullie klaar voor de apenbrug, rappel en klimmen?”

Voor sommigen werd het een ware overwinning maar ook een top-ervaring.

Deze morgen werd  er iets later opgestaan en ontbeten.  Dus daarom misschien ook iets later de berichtgeving.   De reden hiervoor is vrij simpel: gisteren werd de dag beëindigd met een dropping en sommige groepen deden er iets langer over dan andere.  Zo had één groep wel een heel lange wandeling in het duister maar die legden ze wel perfect af.  Een andere groep deed er graag een rondje bij in het dorp Septon en liet zich zo ongewild inhalen door nog een andere groep.  Toch was het weer een leuke ervaring.

Vanmorgen trekken we weer de veiligheidsgordel aan om een stukje te klimmen, een apenbrug te trotseren en ons te wagen aan een rappel.  Voor sommige kinderen wordt het vast en zeker een morgen van grenzen verleggen.

Dit is de max!!!!!!!!

Deze middag stond dus het challenge park op het programma.  Bijna iedereen heeft met heel veel moed en durf 1 of meerdere  hoogtepistes tot een goed einde gebracht.

Om niemand te bevoordelen delen we graag de foto’s van enkele enthousiaste leerkrachten op  de pistes.  Deze van de kinderen kan je later  zelf downloaden ( waarschijnlijk zullen ze volgende week online staan.

Deze morgen stond de aardrijkskundige wandeling op het programma.  Met behulp van een kompas, foto’s en wegbeschrijvingen trokken we er  in kleinere groepen op uit.

Sommige groepen liepen  een perfect traject, anderen maakten een kleine omweg maar iedereen kwam tijdig terug op onze verblijfplaats.  Omdat we allemaal reuze-honger hadden, hebben de frieten met stoofvlees heerlijk gesmaakt.

Nu nog even platte rust en dan  kunnen we op weg naar het challenge park. 

Voor sommigen misschien een ware uitdaging!!

Vandaag belooft het een prachtige dag te worden.  De weergoden zijn ons alvast goed gezind want de zon schijnt reeds in al haar glorie.
Goed uitgerust starten we vandaag met een ontbijt en daarna trekken we er in groepen op uit voor de aardrijkskundige wandeling.  Deze brengt ons naar de bossen van Durbuy en het dorp Warre.  Hopelijk wordt het kompas goed gebruikt en de opdrachten goed opgevolgd zodat iedereen vanmiddag paraat is voor het challenge park.

Onze avondactiviteit begonnen deze dag reeds om 16.00.  Eerst werden er wat briefjes geschreven en enkele gezelschapsspelletjes gespeeld.  Daarna was er een uurtje hoekenwerk: zo was er de muzische hoek, de werkboekhoek, de sokjeshoek, de origamihoek en de vriendschapsbandjes-hoek. 

Om 18.00 werd er superveel gesmuld van de spaghetti bolognaise.

Toen de duister inviel vertrokken we op reflectorentocht.   Na deze activiteit nog even de douche in en dan was het bedtijd.  Na een drukke dag was het snel rustig in de kamers en zo kunnen we morgen weer een spannende  dag aan. 

Vandaag startte onze dagtocht in Wéris.  Wéris is de stad van de menhirs en dolmen.  Zo weten we nu dat de stenen die gebruikt zijn eigenlijk puddingstenen zijn.  Bij onze groep zijn er zelfs kinderen die vinden dat deze steen echt naar pudding smaakt. Zo leerden we ook dat dolmen stenen tafels zijn en menhir betekent opstaande steen.

Vandaag hoorden we ook nog verhalen over de druïde en de witte menhir.  De druïde schilderde rond 21 maart de menhir wit zodat de boeren in de omgeving wisten dat de lente was begonnen.  Maar er zijn ook verhalen over de duivel en de toegang tot de hel en het niet te versmaden verhaal van het duivelsbed.  Maar om deze verhalen te horen, moeten jullie nog even geduld hebben want die eer laat ik aan de bosklassers.  Ze zullen jullie graag de verhalen in geuren en kleuren vertellen.

Na een natte start van de dagtocht konden we onder een flauw waterzonnetje onze tocht verder zetten richting LPM.

Na een stevige wandeling met stijgen en dalen bereikten we allemaal LPM. Even verfrissen en klaar voor de volgende activiteit.

De morgenstond heeft goed in de mond.  Vanmorgen opgestaan met een lichte motregen maar volgens het weerbericht  zal de regen verdwijnen vanaf 10.00 en mogen we later op de dag nog een lentezonnetje verwelkomen.

Sommigen hebben schitterend geslapen, voor anderen verliep het slapen iets minder vlot maar toch is iedereen klaar om op deze eerste lentedag de DOLMEN EN MENHIRS van Wéris te verkennen.

Na het bezoek aan het duivelsbed wandelen we  terug naar Durbuy.

Dus zal ik pas later deze dag deze blog updaten.

Supertof, cool, oooh is het al gedaan,  hé we komen  nu al terug buiten,……..
De superlatieven vlogen  in het rond. 

Sommigen waren met een klein hartje aan de tocht in de kruipgrot begonnen maar waren supertrots  bij het  terugkeren.

Na nog een avondwandeling  waren alle spieren al goed aangesproken en  vond iedereen het heel leuk om zijn bed op te zoeken.

Morgen hopelijk fris uit de veren om weer een toffe dag aan te vatten.

Deze middag stond er dus een geschiedkundige wandeling op het programma.  

Dankzij de deskundige uitleg van Jasper kwamen we het volgende te weten:

De graaf van Durbuy( Mika) verspilde al het geld aan de vrouwen.

Werken op het land vond hij te lastig , dus zocht hij goede leenmannen.

De beste leenheer (Arne) werd beloond met een grote hoeve en streed mee tegen de Luikse  ridders.

Berichten werden toen verstuurd met de postduif want GSM, Smartphone ,…..is ‘ouderwets’.

De graaf ontmoette zijn toekomstige op het bal en niet op tinder

De graaf huwde een boerendochter (Kato) en kregen een zoon.

Feesten en huwelijk werden opgeluisterd met echt DJ.

Nog even geduld voor de illustrerende foto’s ( deze volgen , eerst staat het avondmaal op het programma.