Onze avondactiviteit begonnen deze dag reeds om 16.00.  Eerst werden er wat briefjes geschreven en enkele gezelschapsspelletjes gespeeld.  Daarna was er een uurtje hoekenwerk: zo was er de muzische hoek, de werkboekhoek, de sokjeshoek, de origamihoek en de vriendschapsbandjes-hoek. 

Om 18.00 werd er superveel gesmuld van de spaghetti bolognaise.

Toen de duister inviel vertrokken we op reflectorentocht.   Na deze activiteit nog even de douche in en dan was het bedtijd.  Na een drukke dag was het snel rustig in de kamers en zo kunnen we morgen weer een spannende  dag aan. 

Vandaag startte onze dagtocht in Wéris.  Wéris is de stad van de menhirs en dolmen.  Zo weten we nu dat de stenen die gebruikt zijn eigenlijk puddingstenen zijn.  Bij onze groep zijn er zelfs kinderen die vinden dat deze steen echt naar pudding smaakt. Zo leerden we ook dat dolmen stenen tafels zijn en menhir betekent opstaande steen.

Vandaag hoorden we ook nog verhalen over de druïde en de witte menhir.  De druïde schilderde rond 21 maart de menhir wit zodat de boeren in de omgeving wisten dat de lente was begonnen.  Maar er zijn ook verhalen over de duivel en de toegang tot de hel en het niet te versmaden verhaal van het duivelsbed.  Maar om deze verhalen te horen, moeten jullie nog even geduld hebben want die eer laat ik aan de bosklassers.  Ze zullen jullie graag de verhalen in geuren en kleuren vertellen.

Na een natte start van de dagtocht konden we onder een flauw waterzonnetje onze tocht verder zetten richting LPM.

Na een stevige wandeling met stijgen en dalen bereikten we allemaal LPM. Even verfrissen en klaar voor de volgende activiteit.

De morgenstond heeft goed in de mond.  Vanmorgen opgestaan met een lichte motregen maar volgens het weerbericht  zal de regen verdwijnen vanaf 10.00 en mogen we later op de dag nog een lentezonnetje verwelkomen.

Sommigen hebben schitterend geslapen, voor anderen verliep het slapen iets minder vlot maar toch is iedereen klaar om op deze eerste lentedag de DOLMEN EN MENHIRS van Wéris te verkennen.

Na het bezoek aan het duivelsbed wandelen we  terug naar Durbuy.

Dus zal ik pas later deze dag deze blog updaten.

Supertof, cool, oooh is het al gedaan,  hé we komen  nu al terug buiten,……..
De superlatieven vlogen  in het rond. 

Sommigen waren met een klein hartje aan de tocht in de kruipgrot begonnen maar waren supertrots  bij het  terugkeren.

Na nog een avondwandeling  waren alle spieren al goed aangesproken en  vond iedereen het heel leuk om zijn bed op te zoeken.

Morgen hopelijk fris uit de veren om weer een toffe dag aan te vatten.

Deze middag stond er dus een geschiedkundige wandeling op het programma.  

Dankzij de deskundige uitleg van Jasper kwamen we het volgende te weten:

De graaf van Durbuy( Mika) verspilde al het geld aan de vrouwen.

Werken op het land vond hij te lastig , dus zocht hij goede leenmannen.

De beste leenheer (Arne) werd beloond met een grote hoeve en streed mee tegen de Luikse  ridders.

Berichten werden toen verstuurd met de postduif want GSM, Smartphone ,…..is ‘ouderwets’.

De graaf ontmoette zijn toekomstige op het bal en niet op tinder

De graaf huwde een boerendochter (Kato) en kregen een zoon.

Feesten en huwelijk werden opgeluisterd met echt DJ.

Nog even geduld voor de illustrerende foto’s ( deze volgen , eerst staat het avondmaal op het programma.