Love is a burning thing
and it makes a fiery ring
bound by wild desire
I fell in to a ring of fire...

Bij elke inademing breng ik rust in mijn lichaam. Bij elke uitademing glimlach ik.
Ik blijf in het moment van nu en ervaar het grote wonder van dit moment.

Het leven is misschien een droom, een schaduw van God. 
Het leven op zich heeft geen zin, het heeft slechts zin in zoverre wij God erin willen erkennen.
God wordt wakker en het wordt licht, en wij zijn verdwenen. Het is het aloude 'Homo bulla'.
Het leven is een zeepbel, het spat zomaar uiteen. Het vervluchtigt als een droom bij het ontwaken.
God wrijft zich in de ogen, rekt zich uit... en de wereld is foetsie.
Wij leven voort in het brein van God, als restanten van de nacht.

Grote twijfel... Grote verlichting
Kleine twijfel... Kleine verlichting
Géén twijfel... Géén verlichting

Wie heeft gezegd,
dat liefde blind is?
 
Zij is de enige
die scherp ziet
 
Zij ontdekt schoonheden,
waar anderen niets van merken...

The master Bankei's talks were attended not only by Zen students but by persons of all ranks and sects. He never quoted sutras not indulged in scholastic dissertations. Instead, his words were spoken directly from his heart to the hearts of his listeners.
 
His large audience angered a priest of the Nichiren sect because the adherents had left to hear about Zen. The self-centered Nichiren priest came to the temple, determined to have a debate with Bankei.

"Hey, Zen teacher!" he called out. "Wait a minute. Who ever respects you will obey what you say, but a man like myself does not respect you. Can you make me obey you?"

"Come up beside me and I will show you," said Bankei.

Proudly the priest pushed his way through the crowd to the teacher.

Bankei smiled. "Come over to my left side."

The priest obeyed.

"No," said Bankei, "we may talk better if you are on the right side. Step over here."

The priest proudly stepped over to the right.

"You see," observed Bankei, "you are obeying me and I think you are a very gentle person. Now sit down and listen."

G U M M B A H

Necrologie

Veel handgeklap van weinigen

Applause voor Elia Kazan, Tennessee Williams,
Vivien Leigh, Marlon Brando, Kim Hunter.

Alle mensen zijn gelijk?

Rijk en arm
zijn niet gelijk...

Troostende troetelwoorden...

Na vijftig jaar in de stad te hebben gewoond...

Life is pleasant. Death is peaceful.
It's the transition that's troublesome.

1980 - 1985

5 dagen / week

Let's Go Make Love In Dead

Where there is plenty of light there is strong shadow.

1967 - 2005