|
Zaterdag 21 maart
Rond 3 uur stopte de chauffeur voor een wissel.
Sommmigen maakten van dit moment nog eens extra gebruik
om het sanitair van het wegrestaurant te gebruiken.
Tegen het onchtendgloren werden de bergen zichtbaar.
Steeds weer een indrukwekkend moment!
De bergtoppen bedekt met sneeuw bij een opkomende zon
Door dalen, langs bergen, de sneeuw, de natuur
we naderden ons doel.
Vooraleer we definitief aan de laatste etappe begonnen,
hielden we nog even halt in een typisch Oostenrijks wegrestaurant
om daar als frigoboxtoeristen onze zelfmeegebrachte
boterkoekskes en chocomelkskes te nuttigen.
Gastvrij, zoals de Oostenrijkers zijn, lieten ze ons met
hun welgemeende glimlach rustig begaan.
Terug op de bus, vertrokken we voor een laatste
2 uur-durende rit, richting Italië.
De schitterende zon deed ons het beste vermoeden:
Prachtig weer en veel sneeuw.
En inderdaad, beter kon het eigenlijk niet.
Heldere hemel, en sneeuw à volonté.
We zijn er! Klausberg, houd u vast!
Na het uitladen van de reiskoffers, kregen we te horen
dat het passen van het skimateriaal uitgesteld werd tot na de middag.
Dan maar even de omgeving verkennen en postkaartjes gaan kopen.
Na een tiental minuten waren we al bij de eitjes.
Daar moeten we elke dag naartoe wandelen.
De eitjes zullen ons elke dag naar boven brengen waar de skilessen doorgaan.
Na de verkenning en de inkopen, gingen we terug naar het hotel.
Even de postkaartjes schrijven en dan was het tijd voor
ons eerste middagmaal in Klausberg:
Macaroni met tomatensaus.
Culinair niet erg hoogstaand, maar toch wel kindvriendelijk.
Na het eten konden we onze bagage op de kamers zetten.
Dit ging allemaal zeer vlot.
Iedereen had al zijn kamernummer gekregen.
s Namiddags gingen we dan naar het skistation om ons skimateriaal te passen.
Een paar skischoenen, een paar skis, twee sticks en een helm.
Vlakbij de piste beschikken we over een locker om ons materiaal in op te bergen.
In de buurt van de eitjeslift is er ook een met sneeuw bedekte helling.
Die werd voor een heel tijdje het perfecte speelterrein!
Glijden maar!
Terwijl de leerkrachten verdiend van een kopje koffie genoten op het terras,
was er sneeuwpret alom.
Tegen half vijf was het tijd voor een vieruurtje.
Daarna hebben we nog een flinke bergwandeling gemaakt.
Steile hellingen, prachtig uitzicht, klimmen, rollen in de sneeuw
Het was meer dan de moeite!
Eens terug bij het hotel, was het tijd om een douche te nemen.
De leerkrachten hadden ook nog een vergadering met de monitoren
om de weekplanning te bespreken.
Toen bleek dat op donderdag, na het skiën, voor het vertrek,
geen mogelijkheid bestaat om nog te douchen wegens waterrantsoenering
Dit lijkt ons niet zo fraai
Enfin, dit ongemak zullen we er maar moeten bijnemen, niets is perfect hé
Om 18.30 was het dan tijd voor het avondeten:
Een salade als voorgerecht,
Rundvlees met spruiten als hoofdschotel en een stukje taart als dessert.
Dan werden de groepen ingedeeld.
Afhankelijk van de ski-ervaring, werd je bij de beginners ,
bij de semi-gevorderden of bij de gevorderden ingedeeld.
Om de dag af te ronden kregen de beginners nog een vluchtige les
in het aandoen van de skischoenen.
Dan gingen de kinderen rustig naar de kamer en rond 21.00u werd het stil.
Tijd om wat slaap in te halen.
Goede nacht
|
Klausberg, halten Sie ! Wir kommen ! 
