Hello,

Uiteraard hebben we meer beeldmateriaal dan jullie te zien krijgen op deze blog.

Zoals de voorbije jaren, na de sneeuwklas in Polen en Oostenrijk, zullen we als après-ski-evenenement, een foto-en filmpjesavond inrichten.

Juf Pascale en juf Els hebben zich geëngageerd om tijdens de paasvakantie

met het foto-en filmmateriaal, een geanimeerde presentatie te monteren.

De rest van het bolski-team zal instaan voor de eindredactie.

Wanneer dit zal doorgaan zullen jullie na de vakantie vernemen.

Voor iedereen nog een prettige vakantie en voor degenen
bij wie de latten al terug klaar staan : bijzonder veel skiplezier.

grtz

Bolski

Beste ouders, beste kinderen,

Het zou leuk zijn om eens te lezen wat jullie vonden van de sneeuwklas.
Welke zijn de hoogtepunten van de reis geweest?
Vertel ook (maar dat zal denk ik heel moeilijk zijn) wat jullie niet zo goed vonden.
Commentaren kunnen gaan over de busreis, het hotel, het skimateriaal, de liften,
het skigebied, de monitoren, de hotelbaas, het eten, .....

Ook straffe skiverhalen zijn welkom. 
Deel ze met de andere sneeuwklassers!

Meningen en verhalen kunnen jullie toevoegen in het gastenboek.
(p.s. Het kan wel even duren vooraleer de tekst effectief in het gastenboek verschijnt)

Groetjes
Bolski-team

Dag bezoeker!

Al een beetje bekomen van de reis?
Neem rustig de tijd om nog enkele sfeerbeelden te bewonderen.
Er zijn nu ook foto's te zien van woensdag en donderdag.
Evalueer je skistijl aan de hand van enkele filmpjes!
Zie linkse links...
(Stummfilm = zonder geluid)
Veel plezier!

Groetjes

Beste ouders,

In tegensteling tot wat we eerder vertelden, hebben we de hotelbaas Herr Richard, 
toch kunnen overtuigen om onze kinderen een douche te laten nemen voor het vertrek.
Een mens heeft soms wat tijd nodig..

Dan toch perfect?

Net niet... :
Donderdag bleven we boven om in het bergrestaurant te gaan eten.
Heel de week begaven de skiërs zich op zeer "glad ijs",
maar nergens is het gladder dan in een bergrestaurant!
Plots zagen we Elena met spaghetti en blikje frisdrank
met de benen in de lucht tegen de vlakte gaan,
waarbij het blikje uiteindelijk midden in de tomatensaus belandde!
Helaas heeft ze bij deze val haar staartbeentje nogal bezeerd.
's Namiddags hield ze het dan ook voor bekeken.
Veel beterschap Elena!

Ook Victor eindigde een beetje in mineur.
Door vermoeidheid en een verkeerde beweging,
moest hij bij meester Tim voor bijzondere zorgen aan zijn knie.
Dankzij een spierzalf en wat pijnstillende medicatie, 
kende Victor toch nog een rustige busnacht.
De zwelling vraagt wel om extra doktersadvies.
Hopelijk ben je vlug weer de "oude" !

Hoe jullie kinderen deze sneeuwklas hebben beleefd,
zullen ze thuis wel in geuren en kleuren vertellen.
In elk geval zijn wij ervan overtuigd dat deze sneeuwklas
voor alle kinderen een unieke belevenis is geweest.

P.S. : Dank aan alle bezoekers van "lolintirol" !
De blog kende een moeizame start, maar we zijn blijven ons best doen.
Jullie veelvuldige bezoeken zijn een mooie beloning voor die inspanningen.

Auf wiedersehen !

Vanaf nu kunnen jullie via de link links : "foto's sneeuwklas 2009 Klausberg" een aantal foto's bekijken van de sneeuwklas !
Hieronder vinden jullie ook de verslagen van de voorbije dagen !
Veel lees-en kijkplezier !

Vele groeten uit Tirol van ons allemaal !!

Dinsdag 24 maart

Daar het gisterenavond nogal laat was geworden,

mochten de kinderen een halfuurtje langer slapen.

Voor velen was dit een zeer welgekomen extraatje.

Rond 8.30u zat iedereen aan de ontbijttafel.

Tot ons groot genoegen stelden we vast dat er ’s nachts

verse sneeuw was bijgekomen. Ideaal voor de pistes.

Zoals de dag ervoor was er terug een buffet.

Na het ontbijt was het opnieuw verzamelen geblazen

om naar de skipiste te vertrekken.

De kinderen kregen terug les van 10.00u tot 12.00u en van 14.00u tot 16.00u.

Het ging voor iedereen al stukken beter dan de eerste dag.

Ook bij de beginnelingen ging het goed vooruit.

Alhoewel de zon het een beetje liet afweten.

werd het terug een schitterende skidag,

De koudere temperatuur had als voordeel dat het

laatste stuk van de piste niet meer zo papperig was.

In de plaats daarvan vormde zich echter een ijsplaat,

die het naar beneden komen zeker niet vergemakkelijkte.

Vandaag konden degenen die de basistechnieken al beheersten,

oefenen op het nemen van parallelbochten.

Ongelooflijk hoe sommigen daar direct mee overweg konden!

Voor anderen zal het nog even wat tijd en doorzetting vragen.

Naast het feit dat een zekere Thibaud erin slaagde

driemaal zijn handschoenen te vergeten,

zijn volgende voorvalletjes ook wel de moeite om even te vermelden.

Het was toch wel even schrikken toen Helena

bijna gans haar groep meesleurde in haar vaart.

Ze was even de controle kwijt en wist van geen stoppen meer,

met alle gevolgen vandien.

In de groep van monitor Gilles was Victor ervan overtuigd

dat het met 1 ski ook wel zou lukken.

Halfweg het traject van de zetellift, donderde 1 van zijn latten naar beneden.

Dit tot ongenoegen van de skimonitor die ze moest gaan halen.

Vandaag mochten een tiental semi-gevorderde sneeuwklassers,

voor het eerst volledig naar beneden skiën.

Onder deskundige begeleiding van juf  Pascale en meester Tim

verliep dit gewoon perfect.

Proficiat voor de jonge skiërs en de begeleiders.

Na het avondeten dat al even uitgebreid was als gisteren,

bereidden we ons voor op de fakkeltocht.

Het was behoorlijk fris buiten,

maar de magie van de toortsen deden ons de koude al vlug vergeten.

Om de tocht af te ronden, werd er een groot vuur gemaakt.

Lekker warm, gezellige kampvuursfeer.

Daarna gingen we terug naar het hotel.

Tijd om te gaan slapen…

Maandag 23 maart

Het werd een rustige nacht.

Na het ontbijt stapten we naar de “eitjes”.

Het nemen van het skimateriaal verliep zeer vlot.

Toch waren er enkelen die vergaten hun locker toe te doen.

’s Middags stonden ze dan ook voor de verrassing

dat hun schoenen verdwenen waren.

Om hen een lesje te leren, had meester Tim ze in zijn eigen kastje gestoken.

Aangezien alles heel vlot verliep zonder oponthoud,

stonden we een beetje te vroeg op de piste.

De skimonitoren waren er nog niet.

We besloten dan maar zelf met de opwarming te beginnen.

Om 10.00u kwamen de monitoren en ging iedereen bij zijn groep.

Sommigen mochten al een niveautje hoger omdat ze het

de eerste dag heel goed hadden gedaan.

Het werd terug een ongelooflijk mooie dag.

Terug prachtig weer, met nog meer zon dan gisteren.

’s Middags in het hotel stond er rijst met kip op het menu.

De kok van dienst had voor een heerlijk sausje gezorgd.

Daarna eventjes een kleine rustpauze en om 13.30u stond iedereen terug paraat.

In de namiddag was het echt "zomer”.

Helaas is de sneeuw daar niet zo goed tegen bestand.

Beneden de 1200m begon de sneeuw papperig te worden.

Dat laatste stuk piste doen we echter alleen maar op het einde van de les

en alleen met de gevorderden.

Na een dag van heerlijk weer en heerlijk skiën en heel veel bijleren voor de

beginnelingen, was het terug tijd om ons materiaal op te bergen.

Zoals gisteren gingen we daarna nog wat op de sneeuwhelling spelen.

Daarna stapten we richting hotel om er van het vieruurtje te genieten.

Het werd een bijzondere avond omdat de directrice op bezoek kwam.

Ze blijft een paar dagen om ons bezig te zien.

Om 18.30u was het dan tijd voor het avondeten.

Je raadt het al.

Net zoals gisteren zouden we zeker niet van honger omkomen.

Eerst de saladbar, dan de soep, vervolgens de spaghetti en dan kip met frieten

gevolgd door een heerlijk stukje gebak.

Moet er nog eten zijn?

Ik denk het niet.

Anderhalf uur tafelen lijkt ons meer dan voldoende.

Het eten is prima, maar voor sommige kinderen iets te veel van het goede.

Maar goed, skiën vraagt veel energie, dus wat reservevoedsel kan van pas komen.

Met de monitoren speelden we na het avondeten “De drie wijzen”.

Er werden verhalen verteld waarvan we moesten zeggen of ze echt gebeurd waren of niet.

Het lawineverhaal en het verhaal van de gebroken nek zullen ons wel bijblijven.

Tegen het eind van de avondactiviteit was het bijna 22.00u.

Hoog tijd om in ons bedje te kruipen dus.

Slaapwel…………

Zondag 22 maart 2009

7.30u. Tijd om op te staan.

In de eetzaal wachtte het ontbijtbuffet.

Broodjes, kaas, hesp, yoghurt enz.

Voor elk wat wils en meer dan genoeg.

Na het eten maakten we ons klaar voor de eerste skidag.

Rond half 10 stonden we zoals afgesproken, vertrekkensklaar.

Eerst werd er gechekt of iedereen alles meehad

en dan wandelden we tot aan de lift.

Daar deden we onze skischoenen aan en namen we de ski’s uit de lockers.

De eitjes brachten ons een heel stuk hoger.

Daar wachtten de monitoren.

Alle kinderen gingen bij hun monitor en de skilessen konden beginnen.

De gevorderden konden meteen al beginnen skiën.

De beginners wandelden eerst nog een eindje verder tot aan een lichte helling,

waar ze de eerste “stappen” konden zetten.

Bij de ene ging het al wat vlotter dan bij de andere,

maar als iedereen zijn best doet,

skiën we op het einde van onze sneeuwklas allen samen

de rode piste helemaal naar beneden!

Dat is de inzet!

Rond twaalf uur stopten de skilessen en gingen we terug

naar het hotel voor het middagmaal.

Frietjes met worst.

Daarna rustten we even uit op de kamer en rond 13.30u stonden we weer paraat.

Van 14.00u. tot 16.00u. was er weer skiles.

De meesten voelden zich al wat zekerder en zagen zichzelf, ook al stonden ze amper voor de tweede keer op de latten, met gemak

de zwarte piste afdalen….

Dit zal echter toch nog even moeten wachten.

Eerst stappen en dan lopen nietwaar.

Zoals gisteren was het opnieuw prachtig weer

en de pistes lagen er zeer goed bij.

Na de skilessen mochten de kinderen zich nog wat amuseren

op de sneeuwhelling vlakbij het skistation.

Het glijden van de helling leverde enkele spectaculaire beelden op.

Rond vijf uur waren we terug aan het hotel.

Het “vieruurtje” was zeer welkom.

Na de dagelijks verplichte douche, mochten we aan tafel voor het avondmaal.

Het is heel goed bedoeld, maar voor sommigen

waren er toch een paar gangen teveel aan:

Saladbar, asperges met rundvlees, lasagne, schnitzel met patatten

en om te eindigen een ijsje.

Meer dan genoeg zou ik zeggen.

Na het eten was het dan tijd voor de avondactiviteit:

Swingpaleis.

De meisjes namen het op tegen de jongens.

Ze moesten maar eens bewijzen wie de beste muziekkenners zijn.

En ja, tot groot ongenoegen van de meisjes hebben de jongens het gehaald.

Proficiat.

Het werd een spannende maar sportieve wedstrijd met veel ambiance!

Aan schone liedjes komt er uiteraard ook een eind.

Om 21.00u  gingen de kinderen naar bed.

Na zo’n rijk gevulde, maar vermoeiende dag, lag iedereen al vlug in dromenland.

Tot morgen……

Zaterdag 21 maart

Rond 3 uur stopte de chauffeur voor een wissel.

Sommmigen maakten van dit moment nog eens extra gebruik

om het sanitair van het wegrestaurant te gebruiken.

Tegen het onchtendgloren werden de bergen zichtbaar.

Steeds weer een indrukwekkend moment!

De bergtoppen bedekt met sneeuw bij een opkomende zon…

Door dalen, langs bergen, de sneeuw, de natuur… we naderden ons doel.

Vooraleer we definitief aan de laatste etappe begonnen,

hielden we nog even halt in een typisch Oostenrijks wegrestaurant

om daar als frigoboxtoeristen onze zelfmeegebrachte

boterkoekskes en chocomelkskes te nuttigen.

Gastvrij, zoals de Oostenrijkers zijn, lieten ze ons met

hun welgemeende glimlach rustig begaan.

Terug op de bus, vertrokken we voor een laatste

2 uur-durende rit, richting Italië.

De schitterende zon deed ons het beste vermoeden:

Prachtig weer en veel sneeuw.

En inderdaad,  beter kon het eigenlijk niet.

Heldere hemel, en sneeuw à volonté.

We zijn er! Klausberg, houd u vast!

Na het uitladen van de reiskoffers, kregen we te horen

dat het passen van het skimateriaal uitgesteld werd tot na de middag.

Dan maar even de omgeving verkennen en postkaartjes gaan kopen.

Na een tiental minuten waren we al bij de “eitjes”.

Daar moeten we elke dag naartoe wandelen.

De eitjes zullen ons elke dag naar “boven” brengen waar de skilessen doorgaan.

Na de verkenning en de inkopen, gingen we terug naar het hotel.

Even de postkaartjes schrijven en dan was het tijd voor

ons eerste middagmaal in Klausberg:

Macaroni met tomatensaus.

Culinair niet erg hoogstaand, maar toch wel kindvriendelijk.

Na het eten konden we onze bagage op de kamers zetten.

Dit ging allemaal zeer vlot.

Iedereen had al zijn kamernummer gekregen.

‘s Namiddags gingen we dan naar het skistation om ons skimateriaal te passen.

Een paar skischoenen, een paar ski’s, twee sticks en een helm.

Vlakbij de piste beschikken we over een locker om ons materiaal in op te bergen.

In de buurt van de eitjeslift is er ook een met sneeuw bedekte helling.

Die werd voor een heel tijdje het perfecte speelterrein!

Glijden maar!

Terwijl de leerkrachten verdiend van een kopje koffie genoten op het terras,

was er sneeuwpret alom.

Tegen half vijf was het tijd voor een “vieruurtje”.

Daarna hebben we nog een flinke bergwandeling gemaakt.

Steile hellingen, prachtig uitzicht, klimmen, rollen in de sneeuw…

Het was meer dan de moeite!

Eens terug bij het hotel, was het tijd om een douche te nemen.

De leerkrachten hadden ook nog een vergadering met de monitoren

om de weekplanning te bespreken.

Toen bleek dat op donderdag, na het skiën, voor het vertrek,

geen mogelijkheid bestaat om nog te douchen wegens waterrantsoenering…

Dit lijkt ons niet zo fraai…

Enfin, dit ongemak zullen we er maar moeten bijnemen, niets is perfect hé…

Om 18.30 was het dan tijd voor het avondeten:

Een salade als voorgerecht,

Rundvlees met spruiten als hoofdschotel en een stukje taart als dessert.

Dan werden de groepen ingedeeld.

Afhankelijk van de ski-ervaring, werd je bij de beginners ,

bij de semi-gevorderden of bij  de gevorderden ingedeeld.

Om de dag af te ronden kregen de beginners nog een vluchtige les

in het aandoen van de skischoenen.

Dan gingen de kinderen rustig naar de kamer en rond 21.00u werd het stil.

Tijd om wat slaap in te halen.

Goede nacht…

Vrijdag 20 maart

Vanaf  17.15u kwamen de eerste deelnemers op school aan.

De reiskoffers werden keurig in de bagagezone geplaatst.

Enkele bereidwillige ouders zorgden ervoor dat

de reistassen netjes ingeladen werden.

Hiervoor onze oprechte dank!

Na de telling van de aanwezige kinderen en het afscheid van de ouders en meegekomen familieleden en kennissen, konden we vertrekken.

Het was dan ongeveer half zeven.

Eens iedereen op zijn gemak zat op de bus, vingen we de lange reis aan.

Binnen 15uur en 1127 km (ongeveer) zouden we aankomen in Klausberg.

Tijdens de reis zorgden The Simpsons en The Golden Compass

voor wat grappig en avontuurlijk filmentertainment.

Dit afgewisseld met reisspelletjes en een babbel met de reisgezellen,

zorgden ervoor dat de eerste uren vrij vlot voorbijgingen.

Na een 4-tal uur rijden, stopten we voor de eerste keer.

Die plaspauze was wel meer dan welkom!

Na een halfuurtje, konden we weer vertrekken.

Toen begonnen we aan onze nachtrust.

De noodverlichting ging aan en we trachtten wat slaap te vatten.

Dat was toch niet zo evident.

Voor de meesten werd dit een lange strijd tegen

het ongemak dat zo ‘n buszetel met zich meebrengt.

Blijkbaar waren er ook nog enkelen (we zullen geen namen noemen) die

zelfs na middernacht nog niet geneigd waren zichzelf rustig in slaap te wiegen.

Na enkele tussenkomsten van de leerkrachten werd het

dan toch voor een paar uur stil.

Klausberg, halten Sie ! Wir kommen !

Heute Abend um 18:00 Uhr geben wir Gas, Richtung Klaus Berg in Italien!
Zwischen 17.30 Uhr und 18 Uhr, sammeln wir auf dem großen Spielplatz der
Schule Bolleke.
Die Reise-Taschen haben einen Platz nebenst der Turnhalle, in der Nähe des Hekkens.
(Er wird noch ein Ort definiert.)

Die Handbagage halten Sie bei sich.

Auf dem Bus raffinieren wir unsere germanischen Sprachen, die Italiener sprechen Deutsch!

Die Voraussetzungen sind sehr günstig.
Gute Wetter und viel Schnee!

Bald mit den ersten Bilde!

Hieronder de vertaling van ons "behaard" Duits

Klausberg, hou je vast ! We komen eraan !

Vanavond rond 18.00u geven we gas, richting Klausberg in Italië !

Tussen 17.30u  en 18.00u verzamelen we op de grote speelplaats van de Bollekensschool.
De reistassen krijgen een plaats langs de turnzaal, dicht bij het hekken.
(Er wordt een plaats afgebakend.)
Je houdt je handbagage zelf bij.

Op de bus zullen we best onze Germaanse talen wat bijschaven, want die Italianen daar spreken Duits !

De omstandigheden zijn zeer gunstig.
Mooi weer en veel sneeuw !

Tot binnenkort met de eerste foto's !

Beste ouders, beste kinderen,

Op vrijdag 20 maart om 18.00u vertrekken we met het vijfde op sneeuwklas!
De leerlingen die nog niet over de vereiste documenten beschikken, doen er goed aan om dit asap in orde te brengen.
(eurocross, medische fiche, bewijs van identiteit en een toelating om met de Bollekensschool naar Italië te reizen)

Nog even enkele afspraken op een rijtje.

- reistas (geen harde koffers)
- kleine handbagage
- niet snoepen op de bus (tegen plakkerige boel en tegen misselijk worden)
- geen suikerhoudende frisdranken (om eveneens plakkerige boel te vermijden en tandbederf te voorkomen)
- zorg voor flesjes water met schroefdop
- strips en reisspelletjes voor op de bus en in het hotel zijn welkom
- een goed boek lees je tijdens de reis wel uit!

- vertrek op vrijdag 20 maart om 18.00u aan de Bollekensschool
(leerlingen mogen vrijdagmiddag naar huis om rustig hun bagage op te halen en te eten vooraleer we de lange reis aanvatten)
- aankomst in Klausberg op zaterdag 21 maart rond 9.00u
(Aangezien er geen ontbijt voorzien is in het hotel, zullen we rond 7.00u ergens halt houden om de kinderen te trakteren op een boterkoekske en een chocomelkske)

Hopelijk lukt het ons om hier dagelijks nieuws te brengen van onze reis.
(dit is afhankelijk van de technische mogelijkheden ter plaatse)
Dat zullen we dan doen aan de hand van korte tekstjes en sprekende foto's.
Vergeet ook de Witgroene lijn niet!

Els, Nadja, Hendrik, Tim en Pascale

Sneeuw genoeg ?
http://www.skiinfo.com/Webcam/Klausberg-EITKLAUSBER-99-en.jhtml?product.skiinfo.webcams.WEBCAMID=3491
Map van de skipiste (Klausberg)
http://www.klausberg.it/en/map_lifte.html