We vroegen aan enkele leerkrachten: - Waarom bent u hier komen werken? - Hoe lang werk je hier al?
juf Ann: In mijn vorige school waren er weinig kinderen dus had ik niet zoveel werk meer. Juf Suzanne ging op pensioen. Ik kon hier komen werken. Ik ben heel blij. Iedereen is heel lief voor mij. Ik werk hier het 2de jaar.
juf Marleen: Ik kreeg direct een klasje. Ik werk hier al 34 jaar.
juf Marina: Omdat ik het heel leuk vind. Ik werk hier 33jaar.
juf Ludgard: Omdat dit een leuk klein schooltje is. Ik werk hier al 28 jaar.
juf Elke D.C.: Omdat ik in Lier wilde werken. Ik werk hier 16 jaar.
juf Elke V.: Ik kon halftijds werken. Dan kon ik werken en studeren tegelijk. Ik werk hier 10 jaar.
juf Lieve: Ik had een telefoontje gekregen van Zuster Christine dat ik halftijds kon beginnen. Ik werk hier 26 jaar.
meester Bart: Omdat ik hier altijd al in de buurt woonde. Ik werk hier 32jaar.
juf Catharina: Ik heb hier gesolliciteerd en na een gesprek mocht ik hier komen werken. Ik werk hier 8 jaar.
juf Diane: Omdat de directrice van de school Sint-Ursula Onze-Lieve-Vrouw-Waver (waar ik studeerde) mij vertelde dat ze hier een toffe juf zochten voor kinderen van het 6de lj. Dit is mijn 31ste jaar.
juf Cyndi: Ik werkte in het Heilig Hart in Koningshooikt. Maar daar waren te weinig kinderen. Omdat hier wel plaats was, mocht ik hier komen werken. Dit is mijn 4de jaar.
juf Annouk: Ik had net mijn diploma als juf en hier was een klein klasje met leuke kinderen vrij. Ik werk hier van september 2012.
juf: Jessy en juf. Sanne : Wij zijn hier om juf Hilde te vervangen. Wij werken hier vanaf oktober 2012.
juf Inge : Ik heb een telefoontje gekregen van de directeur. Die had nog iemand nodig voor een klasje. Ik werk hier 6 jaar.
juf Agnes: Ik speel graag met kindjes. Ik werk hier 28 jaar.
Dag Alecia en iedereen! =^.^= Onze klas is erg veranderd... zonder jou erbij! Hiernaast zie je een foto van onze juf. We missen je nog steeds heel erg! We hebben een verrassing voor je! Elke donderdag is het in het 5de leerjaar "computerdag", alleen na de middag. Wij (Jana W. en Karina) zijn de reporters van deze week! Allerliefste Leuk Edel Correct Intelligent Aantrekkelijk Dit was ons berichtje... We hopen dat je het heel leuk hebt in Rusland. c: Daag! Jana W. en Karina, de klas en iedereen van heel de school! (= 5de leerjaar)
Morgen is het de strapdag. Dan moet je te voet of met de fiets naar school komen We hebben de hele school al versierd . Iedereen heeft zelfs een poster gekregen
De strapdag is fijn !
Daarom zullen wij morgen te voet of met de fiets zijn !
Op mijn school is het veel minder
leuk dan in St. Ursula Lisp. Ik moet veel meer werken dus heb ik niet veel
vrije tijd over.
Mijn eerste schoolervaringen:
Op 03 September had ik mijn eerste
schooldag in de Franse school in het centrum van Moskou. Om er te geraken moet
ik eerst 10 minuten wandelen om daarna nog 10 minuten met de metro te rijden en
nadien nog eens 10 minuten te voet tot aan de schoolpoort. Emilia wordt
er afgezet aan een busje dat nadien een klein half uur moet rijden tot aan haar
school.
Mijn Nederlandse school is veel
leuker. Elke maandag middag heb ik er les met andere Nederlandstalige kinderen.
Het nadeel is dat de school een uur verwijderd is van de Franse school en nog
eens een uur van bij ons thuis. De lessen zijn er heel plezant.
In mijn school zijn er maar 2 bomen
op het hele schoolterrein voor de rest alleen asfalt. In het begin had ik heel
moeilijk contact, niemand wou met mij spelen, maar na een paar dagen heb ik een
aantal kinderen leren kennen. We spelen tijdens de pauze steeds hetzelfde spel
"kat en muis" en dat vind ik leuk. Het geeft me beter de mogelijkheid
de anderen te leren kennen. Voor mij in de klas zit een meisje afkomstig uit
Hove dat al 2,5 jaar les volgt in de school. Een ander Nederlandstalig meisje uit
Holland gaat 's maandags ook naar de Nederlandse les, zij zit wel niet in mijn
klas omdat ik in de A klas zit en zij in de B klas. Zo zijn er in totaal 4
klassen voor het 5de leerjaar. In mijn klas zitten 30 leerlingen.
Ik krijg onder andere Frans,
Russisch, Engels, rekenen (in alle talen), sport, WO, Wetenschappelijk
onderzoek, kunstgeschiedenis, muziek en moraal. De lessen Engels vind ik
momenteel het leukst, het enige dat we tot nu toe deden was leren tellen tot
10. Frans vind ik nu nog het moeilijkst. Ook al heb ik 5 jaar in Frankrijk
gewoond is er toch een grote achterstand in vergelijking met de Franse
kinderen.
Gisteren zijn we afspraken gaan
maken voor bijkomende aktiviteiten. Ik heb mij samen met mijn zusje
ingeschreven in een ijsschaatsvereniging om er te leren "Artistiek"
te schaatsen. Ik hoop dat het ander Vlaamse meisje zich ook heeft ingeschreven.
Ook heb ik een aanvraag gedaan om woensdagmiddag toneelles te volgen, maar
daarover is nog geen zekerheid, er waren teveel geïnteresseerden en ik sta op
een wachtlijst. Jammer genoeg kon ik mij ook niet meer aanmelden voor de
kunstgroep (tekenen, schilderen, beeldhouwen,...), misschien lukt het volgend
semester.
Mijn vakantie bij mijn
"Baboeshka":
In de maand augustus heb ik met
Emilia een lange tijd bij mijn baboeshka mogen logeren. Zij woont tijdens de
zomermaanden meestal op het platteland. Ze woont er in een primitief oud
huisje. Er is geen stromend water, het water wordt met emmers uit de waterput
gehaald. Het toilet bevind zich buiten, namelijk in een klein hokje waarin een
wc-pot uit hout werd geplaatst boven een put. We sliepen er met ons allen
(Baboeshka, Tante, Dennis, Emilia en ik) in een kleine slaapkamer. Veel was er
eigenlijk niet te beleven, er staat wel een zwart-wit tv die vaak storingen gaf
maar toch heb ik me veel verveeld. ik heb in die periode een deel van de
Olympische spelen kunnen volgen. Op het einde van mijn verblijf heb ik een
accidentje gehad. Bij het ophalen van water uit de waterput liet ik plots het
ijzeren ophaalhandvat los dat tegen mijn oog botste waardoor ik een week met
een blauw oog heb rondgelopen. Vorig jaar was ik er ook op bezoek en heb ik er
mijn arm gebroken. Ik hoop dat ik er de volgende keer meer geluk heb.
Emilia is tijdens haar eerste school
week gevallen. Ze is vol met haar gezicht op de grond terechtgekomen met een
dikke lip en een volledig geschaafd gezicht tot gevolg. Gelukkig is het meeste
ondertussen al genezen.
De turnjuf is elk jaar op 1 september jarig, en dat vinden we heel leuk !!! en om dat te vieren zingen we : hip hip hoera !!! groetjes van heel de school !
Op 01 Juli zijn we van Lier richting
Rusland vertrokken. Onze eerste halte was in Duitsland aan de Moezel nabij
Cochem. Daar hebben we overnacht bij vrienden van mijn mama. Op 02 juli waren
we al over de grens van Duitsland met Polen en daar hebben we de tweede nacht geslapen.
De volgende morgen waren we weer op
weg, deze keer naar het oostelijk gedeelte van Polen meer bepaald naar de Mazuren!
Een gebied van bossen, meren en veel natuur. Er waren bijna geen snelwegen meer
en de rit verliep nogal hobbelig en bochtig en duurde oneindig lang. Op onze
bestemming sliepen we in een kleine chalet op een camping. Die chalet bevond
zich op een schiereiland ver weg van de bewoonde wereld, we moesten een
kilometerlange veldweg nemen om er te geraken. Ter plaatse beschikten we over
ons eigen roeibootje dat we bijna dagelijks gebruikten om te gaan vissen,
roeien en zwemmen. Op ons eilandje waren er padden en vele kikkers, vooral
kleintjes, die overal rondsprongen in het gras. Je moest echt opletten waar je
liep om ze niet plat te trappen.
Op een dag was mijn hond Dicky
weggelopen. We hebben hem toen 2 uur gezocht maar we vonden hem niet. De
eigenaar van de camping kreeg een telefoontje van de buren (enkele kilometers
verderop) dat ze een hond hadden zien rondlopen in hun buurt. Daarop is mijn
papa nogmaals gaan zoeken en een uurtje later en 8 kilometer verderop had hij
geluk. Dicky was dolblij om terug een bekend gezicht te zien. Hij werd doodmoe naar
onze chalet teruggebracht.
In de bossen konden we enorm veel
bessen plukken (en eten). Giftige waren er ook maar gelukkig kende mijn mama
het onderscheid.
Na een weekje zat ons verblijf op die
rustige camping erop en reden we verder richting oosten. De volgende halte was
Vilnius, de hoofdstad van Litouwen. In een hotel met een grote kamer, een
familiesuite, hebben we 2 nachten geslapen. Tussendoor hebben we de stad
bezocht. Een mooie gezellige stad met vele oude historische gebouwen.
Na een volgende lange rit op kleine,
bochtige wegen en een zandweg van 20 kilometer zijn we op 11 Juli aangekomen
aan een bungalowpark nabij een meer kort bij de Russische grens maar nog in
Letland. We konden er gedurende 3 dagen genieten van het leven in een echte
blokhut op 20 meter van het water. Roeibootjes, pedalos en een speeltuin
stonden er voor ons klaar. Opnieuw heeft mijn mama gevist en konden we op de
laatste avond onze eigen gevangen visjes op de BBQ klaarmaken.
Zaterdagmorgen zijn we dan naar
Rusland vertrokken. Tegen de avond waren we op 50 Km van onze eindbestemming en
hebben we een nachtje doorgebracht in een hotel langs de autosnelweg.
Aangezien we de volgende dag maar
50Km moesten rijden waren we al heel snel bij ons toekomstig appartement. Pas
toen we er om 9 uur aankwamen merkten we dat niet alles in orde was. We mochten
nog niet direct binnen en we moesten wachten tot de late namiddag om het
contract te tekenen. Nu begonnen de problemen pas echt. Miserie, miserie,
miserie!!! De eigenaar had plots geen zin meer om zijn appartement te verhuren.
Aangezien hij toch geen kinderen op straat wou zetten heeft hij ons toegelaten
er enkele nachten te blijven totdat we een nieuwe woning zouden vinden.
Na enkele dagen zoeken is het mijn
mama gelukt een geschikte plaats te vinden. Heel snel was het contract getekend
en op 19 Juli waren we eindelijk thuis. Nu nog wachten op de verhuisfirma om
ons appartement in ter richten.
We wonen hier in het centrum van
Moskou op de 10de, 11de en 12de verdieping van
een 12 etage gebouw. We hebben een prachtig uitzicht. Ik slaap in het kleinste
kamertje maar ik heb boven nog een grote speelkamer. Indien ik in een grote
kamer zou moeten slapen dan zou mijn zusje me telkens opnieuw komen storen.
Ondertussen (25 juli), wel met een
week vertraging, is ook de verhuiswagen uit België toegekomen en hebben ze onze
meubels, kleren, elektrische toestellen en vooral ons speelgoed uitgeladen. Nu
moet wel nog alles op zijn plaats gezet worden.
Op 01 Augustus is mijn tante uit
Voronezh naar Moskou gereisd om mij en mijn zusje mee te nemen naar mijn
Baboeshka (Oma) en mijn neefje Dennis die ook in Voronezh wonen. Een reisje
met een nachttrein van 10 uur s avonds tot 08 uur s morgens.
We zullen ons bij de familie goed
kunnen amuseren.
Ik ben Alecia. Ik ben 9 jaar. Ik heb een zus Emilia. Ik vertrek naar Rusland voor 5 jaar. Mijn mama is van Rusland, mijn papa is een Belg. Ik zal mijn hele klas erg missen. Mijn examens voor mijn school zijn erg goed gegaan.
Mijn school ligt in het centrum van Moskou. Mijn school is heel groot met een supergrote turnzaal en een mega grote klimmuur. Zo groot, zelfs voor een reus is die keigroot. Echt waar. In die school leren ze Frans en Russisch en zoveel meer!
We vroegen aan enkele leerkrachten:
Hallo iedereen,
