Op 01 Juli zijn we van Lier richting
Rusland vertrokken. Onze eerste halte was in Duitsland aan de Moezel nabij
Cochem. Daar hebben we overnacht bij vrienden van mijn mama. Op 02 juli waren
we al over de grens van Duitsland met Polen en daar hebben we de tweede nacht geslapen.
De volgende morgen waren we weer op
weg, deze keer naar het oostelijk gedeelte van Polen meer bepaald naar de Mazuren!
Een gebied van bossen, meren en veel natuur. Er waren bijna geen snelwegen meer
en de rit verliep nogal hobbelig en bochtig en duurde oneindig lang. Op onze
bestemming sliepen we in een kleine chalet op een camping. Die chalet bevond
zich op een schiereiland ver weg van de bewoonde wereld, we moesten een
kilometerlange veldweg nemen om er te geraken. Ter plaatse beschikten we over
ons eigen roeibootje dat we bijna dagelijks gebruikten om te gaan vissen,
roeien en zwemmen. Op ons eilandje waren er padden en vele kikkers, vooral
kleintjes, die overal rondsprongen in het gras. Je moest echt opletten waar je
liep om ze niet plat te trappen.
Op een dag was mijn hond Dicky
weggelopen. We hebben hem toen 2 uur gezocht maar we vonden hem niet. De
eigenaar van de camping kreeg een telefoontje van de buren (enkele kilometers
verderop) dat ze een hond hadden zien rondlopen in hun buurt. Daarop is mijn
papa nogmaals gaan zoeken en een uurtje later en 8 kilometer verderop had hij
geluk. Dicky was dolblij om terug een bekend gezicht te zien. Hij werd doodmoe naar
onze chalet teruggebracht.
In de bossen konden we enorm veel
bessen plukken (en eten). Giftige waren er ook maar gelukkig kende mijn mama
het onderscheid.
Na een weekje zat ons verblijf op die
rustige camping erop en reden we verder richting oosten. De volgende halte was
Vilnius, de hoofdstad van Litouwen. In een hotel met een grote kamer, een
familiesuite, hebben we 2 nachten geslapen. Tussendoor hebben we de stad
bezocht. Een mooie gezellige stad met vele oude historische gebouwen.
Na een volgende lange rit op kleine,
bochtige wegen en een zandweg van 20 kilometer zijn we op 11 Juli aangekomen
aan een bungalowpark nabij een meer kort bij de Russische grens maar nog in
Letland. We konden er gedurende 3 dagen genieten van het leven in een echte
blokhut op 20 meter van het water. Roeibootjes, pedalos en een speeltuin
stonden er voor ons klaar. Opnieuw heeft mijn mama gevist en konden we op de
laatste avond onze eigen gevangen visjes op de BBQ klaarmaken.
Zaterdagmorgen zijn we dan naar
Rusland vertrokken. Tegen de avond waren we op 50 Km van onze eindbestemming en
hebben we een nachtje doorgebracht in een hotel langs de autosnelweg.
Aangezien we de volgende dag maar
50Km moesten rijden waren we al heel snel bij ons toekomstig appartement. Pas
toen we er om 9 uur aankwamen merkten we dat niet alles in orde was. We mochten
nog niet direct binnen en we moesten wachten tot de late namiddag om het
contract te tekenen. Nu begonnen de problemen pas echt. Miserie, miserie,
miserie!!! De eigenaar had plots geen zin meer om zijn appartement te verhuren.
Aangezien hij toch geen kinderen op straat wou zetten heeft hij ons toegelaten
er enkele nachten te blijven totdat we een nieuwe woning zouden vinden.
Na enkele dagen zoeken is het mijn
mama gelukt een geschikte plaats te vinden. Heel snel was het contract getekend
en op 19 Juli waren we eindelijk thuis. Nu nog wachten op de verhuisfirma om
ons appartement in ter richten.
We wonen hier in het centrum van
Moskou op de 10de, 11de en 12de verdieping van
een 12 etage gebouw. We hebben een prachtig uitzicht. Ik slaap in het kleinste
kamertje maar ik heb boven nog een grote speelkamer. Indien ik in een grote
kamer zou moeten slapen dan zou mijn zusje me telkens opnieuw komen storen.
Ondertussen (25 juli), wel met een
week vertraging, is ook de verhuiswagen uit België toegekomen en hebben ze onze
meubels, kleren, elektrische toestellen en vooral ons speelgoed uitgeladen. Nu
moet wel nog alles op zijn plaats gezet worden.
Op 01 Augustus is mijn tante uit
Voronezh naar Moskou gereisd om mij en mijn zusje mee te nemen naar mijn
Baboeshka (Oma) en mijn neefje Dennis die ook in Voronezh wonen. Een reisje
met een nachttrein van 10 uur s avonds tot 08 uur s morgens.
We zullen ons bij de familie goed
kunnen amuseren.
Ik ben Alecia. Ik ben 9 jaar. Ik heb een zus Emilia. Ik vertrek naar Rusland voor 5 jaar. Mijn mama is van Rusland, mijn papa is een Belg. Ik zal mijn hele klas erg missen. Mijn examens voor mijn school zijn erg goed gegaan.
Mijn school ligt in het centrum van Moskou. Mijn school is heel groot met een supergrote turnzaal en een mega grote klimmuur. Zo groot, zelfs voor een reus is die keigroot. Echt waar. In die school leren ze Frans en Russisch en zoveel meer!