27-10-2006 om 00:00 geschreven door Lin  

Vrijdag 06/10/2006

Rond 15u in Denpasar geland.  Het regelen van de visa ging heel vlot en kostte 25 USD.  De eerste 2 nachten hebben we al op voorhand geboekt, een beetje boven ons budget, maar na zo'n lange vlucht mag dat wel effe...  We hebben ook geregeld dat ze ons op de luchthaven kwamen ophalen.  We verblijven in het Rama Beach Resort (zie www.ramabeachhotel.com) en dat is echt tip-top in orde.  (Dat mag natuurlijk ook wel voor dat geld.)

Effe relax gaan zwemmen en dan op ontdekking door Kuta.  's Avonds gezellig iets gaan eten.  Voor 2 personen waren we 125.000 RPH of 11 EUR kwijt.  Voor dat geld hadden we: 1 witte wijn, 1 rode wijn, 1 visgerecht, 1 noedelgerecht met scampi's en 2 cappucino's.

Ondertussen waren we al 34 u wakker, dus slapen was de boodschap.

Zaterdag 07/10/2006

Ons hotel is echt een oase van rust.  Heel mooie bloemen en super-vriendelijke mensen.  We zijn effe tot Kuta Beach gewandeld (vlakbij het hotel) en het is daar echt wel mooi.  Buiten de opdringerige verkopers, ziet het er verlaten uit.

We hebben voor de ganse dag een auto met chauffeur gehuurd voor 25 EUR.  Dat wordt je op elke hoek van de straat aangeboden.  We hebben zo Tanah Lot en Alas Kedaton bezocht.  Alas Kedaton is een tempel met heel veel apen (1 EUR inkom).  Wel heel schattig, maar toch een beetje overroepen.  Tanah Lot daarentegen is adembenemend mooi.  Het is een tempel in de zee.  We hadden in België gehoord dat wanneer je Tanah Lot bij zonsondergang bezocht, je er over de koppen van de toeristen kon lopen.  Er worden iets voor zonsondergang bussen met toeristen gedropt.  Daar hadden wij niet zo'n zin in en daarom zijn we dus rond 13u30 gegaan.  Dat bleek een wijze beslissing.  Zo hebben we ten volle kunnen genieten van het mooie uitzicht.  Vandaag is het zaterdag en zaterdag is in het Hindoeïsme de dag van de ceremonie.  Vrouwen brengen offers (op hun hoofd): heel veel bloemen, ook koekjes en fruit.  Heel mooi om te zien.  Heel kleurrijk!

Bij zonsondergang zijn we op Kuta Beach gaan zitten.  Omdat we toch nog niet helemaal goed bekomen zijn van de lange reis (ahum) hebben we onszelf getrakteerd op een vodka cola, 1 liter bier, kreeft, krab, scampi's, inktvis, witte vis, frietjes, een looksausje en een irish coffee.  Dit alles voor 25 EUR per persoon en dit op'n zalig terrasje op het strand bij zonsondergang.  In België betaal je gemakkelijk het vierdubbele...  Het restaurantje heet Pantai Seafood Restaurant (Jl. Wana Segara, Tuban in Kuta) en je moet vragen naar een Seafood Basket (125.000 RPH).  Echt om je vingers van af te likken!

Later op de avond is het beginnen regenen en het heeft 2u aan 1 stuk gegoten.  Als we dan terug naar het hotel gingen, hebben we (door de regen) veel kikkers gezien.

Zondag 08/10/2006

Om 8u vertrokken naar het westen van Bali, naar Medewi, een surfersdorpke.  Rit van ongeveer 2u.  Als slaapplaats hebben we daar een hutje (met de badkamer half buiten) in Medewi Beach Cottages, vlak aan't strand met zicht op de surfers.

In Medewi is de godsdienst niet het Hindoeïsme, maar wel de islam.  Hier dus geen offers, maar moskeeën.

Vandaag een hele lange "strandwandeling" gemaakt.  Het is bijna zwart lavazand en enorm veel keien.  Niet echt makkelijk stappen.  Toch 2 dorpkes langs de zee gewandeld tot in Pekutatan.  We liepen gans de tijd tussen de zee enerzijds en rijstvelden anderzijds.

Vlak aan ons hotelleke staat tegen het strand zo'n lokaal, geïmproviseerd caféeke, dat wordt gerund door 2 oude mensen.  Daar wat biertjes gekocht en genoten van de zonsondergang.  Met die surfers erbij echt wel mooi... 

Het is hier veel minder toeristisch dan in Kuta.  Veel beter, veel relaxer.  Ze zijn hier ook minder blanken gewend en zijn dus ook enthousiaster als ze blanken zien.

Vandaag hebben we Imade ontmoet, een zeer sympathieke meneer die goed Engels spreekt.  Hij gaat ons begeleiden tijdens onze trip door de jungle (die we eerder hebben geboekt).  Hij wist ons ook te vertellen dat wij nog maar het 4e koppel zijn die dat doen, trekken door en slapen in de jungle.  Spannend!  Morgen vertrekken we.

Hij heeft ons voorgesteld aan een familie die hier visnetten repareert.  Vader, moeder, zoon en dochter waren zwaar aan het werk.  Er liepen nog 2 kleine kindjes rond en ook kippen en zelfs een koe.  In Bali is er geen sociale zekerheid.  Geen werk betekent honger hebben, betekent doodgaan.

Maandag 09/10/2006

Vroeg opgestaan en gaan ontbijten in onzen outfit voor den jungle: lange broek, sokken en wandelschoenen.  Heel warm.  Om 9u pikt Imade ons op en nog een uurtje later staan we aan het vertrekpunt van onze tocht.  Wij met 2 en 10 locals!  Gelukkig heb ik mij niet laten afschrikken van het eerste half uur constant naar boven stappen.  Dat was heel zwaar en ik had veel last van mijn astma.  Als je dan boven komt, ben je dat snel vergeten. Een ontzettend mooi uitzicht, echt niet te doen, onbeschrijflijk!  De locals hebben dan voor ons thee gezet (in't midden van de jungle).  Omdat ze geen lepeltje bijhadden, hebben ze er snel eentje uit hout gesneden.  Knap toch wat die mensen allemaal kunnen.  Daar zaten we dan met onzen thee in de hand en een zicht over de wereld.

De wandeling ging echt wel dwars door de jungle.  Bergop en dan weer heel steil bergaf.  De eerste ranger kapte de bladeren weg die op ons "pad" lagen.  Anderen droegen de tenten en het eten.  Nog anderen zorgden er voor dat wij niet vielen en Imade gaf uitleg.  Ongelooflijk hoeveel voedsel er in de jungle te vinden is.  En we konden alles onmiddellijk proeven.  Verser kan niet!  Cacao, mangostien, maniok, bananen, aardbeien.  Onvoorstelbaar lekker!  We hebben ook veel dieren gezien: sprinkhanen, apen, ne kameleon en nen arend.  Ook allerlei kevers, kikkers en vlinders.  En bloedzuigers!  (Daarom lopen we met onze sokken over onze broek, zo kunnen die vettige beesten niet aan onze benen.  Een T-shirt met lange mouwen is hier trouwens ook geen overbodige luxe, want er zijn een hele hoop giftige planten die je niet mag aanraken.  Gelukkig is het hier wel een pak frisser dan in het dorp.)  We hebben ook waterskaters gezien.  Grappige beesten.  En mega-grote-vliegen, waarvan ik de naam niet ken.  Zoiets had ik nog nooit gezien!

Ik ben echt enorm blij dat we deze tocht doen.  Je voelt je dan zo klein in deze immense jungle met adembenemend uitzicht!

Toen we op onze "kampeerplaats" aankwamen, hebben de rangers onze tentjes opgezet.  Je voelt je dan zo wel een beetje nen verwende toerist.  Het toilet is hier gewoon een gat in de grond.  En wassen doen we in de rivier.  Na een kwartiertje stappen (klauteren), kwam je aan een rivier en daar zijn we ons effe gaan verfrissen.  Toen we terug aan onze kampplaats kwamen, hadden de andere rangers nen schommel gesjord voor ons.

De rangers hebben voor ons een echte jungle-maaltijd bereid en wij hebben borden geknutseld met kokosbladen.  Onze maaltijd bestond uit rotan en varen recht uit de jungle.  En ook nog rijst, kip en champignons.  De rotan was heel lekker klaargemaakt, met chili, peper, look, limoengras en gedroogde ajuin.  Mmm...  Daarna gezellig met z'n allen zitten babbelen en arak gedronken, de lokale sterke drank.  Echt wel straf spul.

'k Heb daarnet op de schommel gezeten en 'k voelde mij super-goed.  Mooie sterrenhemel en allemaal groen rondom mij.  'k Ben enorm blij da'k dit kan meemaken.  'k Voel mij zo klein en 't is hier zoooooooo mooi!!!

Dinsdag 10/10/2006

Deze nacht heel koud gehad.  Deze morgen wakker geworden met een prachtig uitzicht.  Het "raampje" van onze tent kijkt uit op het dal met palm- en andere bomen.  Prachtig!

Vandaag verder door de jungle getrokken.  Het blijft verbazen hoe mooi het hier is!  En al die geluidjes!  We hebben onderweg verse snakefruit, verse mango's en verse mangostien gegeten.  We zijn onderweg nog's op een gezellig plaatske gestopt om thee te maken.  Dat was aan een rivierke.  Ene heeft daar gewoon met zijn blote handen ne vis gevangen en die dan in een fles gestoken om mee te nemen.

Rond de middag waren we de jungle al uit.  Eén van die rangers heeft voor ons rietsuiker afgekapt en "geschild".  Taai, maar wel lekker.  Hetgene dat je er uit zuigt is heel zoet (tiens, tiens) en de rest moet je gewoon uitspuwen.

We hadden aansluitend op onze jungletoer ook nog een paar nachten in een plaatselijk Balinees dorpke geboekt.  Gewoon bij mensen thuis.  We zijn dus aansluitend naar Kepuh vertrokken.  Daar verblijven we bij een mevrouw, Putu Rarasati.  Wat we echter niet wisten, is dat we daar in de tuin verblijven!  En dus niet bij die mensen binnen zoals we gehoopt hadden.  Soit...  Daar ons tentje neergezet.  Het toilet is weer een put in de grond.  De douche is weer een riviertje wat verderop.  Dus wij naar da rivierke met stromend water.  En in ons ondergoed erin.  Ge voelt u daar dan echt Adam & Eva, zo in een rivierke, in een boerengat in Bali.

We hebben Putu verteld van onze plannen om naar Lombok te gaan en zij is zo vriendelijk om voor ons het vervoer te regelen.  Zo kunnen we aansluitend van hieruit ineens naar Lombok vertrekken en verliezen we ondertussen niet te veel tijd.  We zijn met Putu in het dorpke gaan wandelen.  Ze roepen hier ne keer en dan staat ineens heel het dorp daar.  Graaf!

Ze hebben in het dorp een gamelon-orkest bij elkaar geroepen. Prachtig!  Normaalgezien is dat met 120 man.  En dit was al indrukwekkend!  We zijn ook bij een vrouw thuis geweest die sarongs aan het maken was.  Dan zie je pas hoe primitief de mensen hier nog leven.

We zijn met de auto naar Negara city geweest.  'k Heb nog nooit zo'n grote supermarkt gezien!

Daarna hebben we gezellig geBBQd met verse vis op spiesjes en rijst natuurlijk.  Daarna gezellig gebabbeld en veel whisky-cola gedronken (die we van de supermarkt hadden meegebracht).  Op de achtergrond horen we heel de tijd gezang.  Er is blijkbaar net iemand overleden.

Iedereen wordt geboren en iedereen gaat dood.  Iedereen beslist zelf hoe hij wil leven: gelukkig en relax of ongelukkig en stressy.  Make up your mind!

Woensdag 11/10/2006

Het zicht 's ochtends uit onze tent was wederom prachtig!  Hier kan je (ondanks de hitte) geen ochtendhumeur hebben.  Murah was voor ons een beker aan't maken in bamboe.  Heel schattig met bloemekes erop enzo.  Da's pas een souvenir!

We zijn vandaag gaan fietsen.  De wegen zijn hier niet echt zoals in België.  Relax tussen de rijstvelden gefietst.  't Is te zeggen, wij en Murah op de fiets en de 4 anderen op 2 brommerkes.  Wij waren wel de attractie van 't dorp daar...  2 blanken op ne fiets!  Onderweg zijn we gestopt aan een schooltje.  Kweenie hoe schattig, en die kindjes allemaal maar wuiven naar ons.  Daarna heb ik nog getrakteerd op een ijsje.  6 hoorntjes met 1 bolleke kostte maar 0,5 EUR.

's Middags zijn we in zo'n lokaal barreke gaan eten, vlak bij de rivier.  Natuurlijk weer met de handen eten.  Het blijft toch een geknoei.  Ik moest pipi doen, maar bleek daar geen toilet te zijn.  Iedereen gaat daar gewoon in de boskes.  Ene heeft mij achterop genomen op zijnen brommer en dan zijn we naar ne security post gereden, want daar was wel een "toilet".  Ik werd naar een kamerke geleid. 'k Hoop echt da'k niet in den douche heb gepist, want het zag er wel uit als nen douche.

Na de middag zijn we verder gefietst naar het haventje, naar Perancak.  Wreed schoon zicht weer!  Fel gekleurde vissersboten en ceremonies en offers op de boten.  Perancak betekent "gezonken boot".  Daar is ooit een boot die van India kwam, gezonken en ter nagedachtenis van de overledenen hebben ze daar een Hindoeïstische tempel neergezet.  We hebben dus de allereerste Hindoeïstische tempel van Bali bezocht.  Je mag hem zonder sarong niet betreden.  We hebben de dagelijkse ceremonie mogen bijwonen...  Op onze knieën, wierook, bloemekes in ons haar, heilig water over onze kop en rijst tegen ons voorhoofd.

Daarna heeft Murah nog zitten vissen aan het haventje, maar buiten 1 zebravisje heeft hij alleen maar zeewier gevist.  Dan hebben we de fietsen in de laadbak gedaan en zijn we met z'n allen mee in de laadbak, zo naar een marktje in Negara gereden.  Niet zo'n toeristenmarktje.  We hebben een aantal Balinese produkten gekocht en veel geproefd.  Balinese suiker is zo lekker!  En 1kg druiven kost hier maar 0,5 EUR.

Terug aan onze tent, zijn we nog maar eens gaan "douchen".  En daarna met Murah en een paar anderen Balinese satés gemaakt met kokos.  Super-lekker gegeten!  Niet enkel satés met kokos, maar ook pikante satés en satés met pindasaus.  Mmm...  Daarna nog gezellig wa pintjes gedronken en wa gebabbeld.  5 jaar geleden was er in dat dorpke blijkbaar nog geen water en geen electriciteit.  Onvoorstelbaar, hé?!

Donderdag 12/10/2006

Omdat het volgens Putu met het openbaar vervoer 6u duurt om van Kepuh naar Denpasar te geraken, hadden we nen taxi besteld.  Hij kwam ons al om 6u oppikken.  De rit heeft 3u geduurd.  Nu kan ik met zekerheid zeggen dat het verkeer in Bali erger is dan in Egypte.  Het is als het ware ne cursus stressbestendigheid.  We hebben echt schrik gehad, maar 't was wel spannend.  Als je op Bali met den auto kan rijden, kan je het volgens mij overal.

Bali is echt een land van uitersten... Als je de rust van Kepuh vergelijkt met de drukte in Denpasar.  Om 11u15 vertrok ons mini-vliegtuigje (44 personen) naar Mataram, Lombok.  Dat was maar 20 minuten vliegen.  We hadden thuis op internet een tof, maar veel te duur hotelleke gezien in Lombok.  Nu we hier waren, hadden we nog steeds het Honeymoon-hotel Nirvana Roemah Air in ons achterhoofd.  Omdat we vonden dat ons verlof ook uit uitersten mocht bestaan, hebben we onze wil doorgedreven.  We zitten nu dus in een hutteke op een vlot, temidden van niets en met een magisch uitzicht.  Als je hier niet tot rust kan komen, moet je het ook nergens anders proberen.  En...  Er is een toilet!!!  En nen douche!  Weliswaar alleen maar koud water.  We kunnen zelfs door de bodem van ons hutteke de viskes zien zwemmen.

We zitten hier in het zuidwesten van Lombok, in Sekotong.  Ook hier zijn ze niet echt gewend om blanken te zien.  Hun Engels is niet zo goed.  Ze lachen en als je iets vraagt, knikken ze vriendelijk van "ja", maar het resultaat is eerder "nee", want ze hebben je dan blijkbaar niet begrepen.  Het lijkt hier allemaal nog relaxer en trager te gaan dan in Bali.

We zijn met ne cidomo (zo'n eenspannig paardenkarreke) naar het nabijgelegen dorpje gereden.  En wederom prachtige zichten.  Ik kan hier echt foto's blijven nemen.  We hadden snoepjes meegebracht en hebben die hier uitgedeeld aan de kindjes.

Ze hebben zonet ons avondeten met een bootje naar ons hutteke gebracht.  We hebben dus romantisch op ons terraske gedineerd.  Ge kunt de melkweg hier zien!  Lombok is ook één en al islam, dus je hoort constant de moskeeën.  'k Ben blij da'k hier ben geweest, want 't is echt de moeite, maar 'k ben ook blij dat we morgen terug vertrekken, want het is mij hier iets te rustig.

Vrijdag 13/10/2006

Deze morgen een mooie zonsopgang gezien van in ons hutteke.  Om 8u werd ons ontbijt met een bootje gebracht.  Zalig!

Lombok in 1 dag zien, leek ons een echte uitdaging, daarom hebben we geopteerd om nen auto met chauffeur te huren.  Dan konden we overal naartoe waar we wilden...  We hebben dan vandaag ook enorm veel gezien: 
- Naar Banyumulek, een dorpke waar ze leven van het potten maken.
- Naar een marktje in Kediri.  Ni te doen hoeveel volk daar was, graaf.
- Naar Sukarara, een weversdorpke.  Super-sympathieke mensen.  We hebben daar allebei een tafelloper gekocht.  Heel mooi.
- Naar Sade, dat is de "hoofdstad" van Rambitan, de Sasak-dorpjes.  Sade bestaat uit 150 huisjes en 700 inwoners.  Bizar dat de mensen zo kunnen leven.  Zo'n huizeke bestaat uit 2 ruimtes: beneden slapen de ouders en de zonen, boven de dochters.  Ook de keuken is boven.  Ze moeten huwen met iemand van het dorp.
- Naar Narmada.  Onderweg naar Narmada hebben we de Gunung Rinjani gezien, maar 't was nogal bewolkt.  Narmada werd in 1727 gebouwd door de koning en het is een miniatuur van de Gunung Rinjani.  Het meer heeft dezelfde vorm.  Omdat hij de Gunung Rinjani niet meer op kon, offerde hij u daar...  Het was ook een leuk plaatske om met heel zijnen harem te zitten.
- Tempel van Lingsar.  Dat is de grootste en oudste tempel van Lombok (1717).  De 5 godsdiensten komen samen in deze tempel: islam, hindoeïsme, boedhisme, animisme en christendom.  Schoon, hé, die verdraagzaamheid...  De tuin was daar ook mooi: vijver met veel lotusbloemen, maar jammer genoeg dicht vanaf 12u.
- Gangga waterval.  Een 50m hoge waterval die normaal veel spectaculairder was, maar door de stand van het waterd nu niet echt.  De weg daarnaartoe daarentegen...  Weer door'n dorpke waar ze niet veel blanken zien.  Het regende.  Met onze natte slefferkes op smalle paadjes rotsen beklommen, door'n waterstroomke en over een geknutselde bamboebrug.  Dat was wel tof!  Daarna ne verse kokosnoot met een rietje leeggedronken.
- Nu zitten we in Senggigi: mooi strand, mooie zonsondergang, terug in de bewoonde wereld.

Vandaag was druk, maar wel de moeite.

Zaterdag 14/10/2006

Aan't strand in Senggigi ontbeten en om 8u al terug naar de luchthaven vertrokken.  Ze hebben hier super-lekkere Fanta.  Ik wou dat ze die bij ons ook hadden...  Aardbei, appel en meloen...  Mmm...

Ondertussen zitten we terug in Kuta.  We overnachten in de Kuta Inn, heel goedkoop, maar proper en airco op de kamer!  En zelfs een zwembad!  We waren enorm blij om terug in Bali te zijn!  We houden meer van het Hindoeïsme dan van de islam.

Vandaag in Kuta eens een dagje de gewone toerist uitgehangen...  Winkeltjes bezocht, terraskes gedaan, souvenirkes gekocht, onze nagels laten doen, ...  We hebben ook het gedenkteken gezien aan de overledenen van de bomaanslagen.  Erg aangrijpend!

's Avonds in den arak-attack gevlogen.  En die komen aan...

Zondag 15/10/2006

We hadden Imades telefoonnummer en hebben vandaag met hem afgesproken.  Hij is ons komen oppikken en heeft heel de dag met ons rondgereden.  We hebben veel gezien en't was heel gezellig!

Eerst zijn we langs de familie van Imade gereden.  Nu begrijpen we dat ze hier allemaal zo'n grote huizen hebben, allé, eigenlijk allemaal kamers met aparte buiten-ingang achter elkaar.  Ze wonen er met 50!!!  Wanneer een koppel trouwt, komt de vrouw altijd bij de familie van de man wonen.  Proper zijn ze hier niet echt.  Ik ben bij Imade naar't toilet geweest en ik gruwelde gewoon.  Echt vies!

Vandaag hebben we de schoonste rijstvelden (tot nu toe) gezien!  Wat we nog allemaal hebben bezocht:
- Angsri.  Een warmwaterbron en een waterval.  Heel mooi.  En dat warme water is niet gewoon warm, maar door de vulkaan echt heet!
- Onderweg hebben we heel grote vleermuizen gezien en een leguaan.  Ook een heel schattig roos varkentje.
- De 3 vulkanische meren.
- In Munduk hebben we een hele grote waterval gezien.  Wreed schoon!
- Dan zijn we gaan eten in Lovina.
- Als afsluiter zijn we op nen berg gereden waar we een schitterend zicht hadden op het Baturmeer en op de Baturvulkaan.  Wederom mooi!
- Dan zijn we naar Ubud, naar het kunstenaarsstadje vertrokken, want daar wilden we slapen.  Onderweg zijn we dan nog bij houtsnijders gestopt.  Machtig wat die kunnen!  'k Heb voor 1,5 EUR een varkentje gekocht, gewoon uit sympathie...  We zijn dan ook nog gaan night-shoppen.  Daar heb ik een prachtige zwarte schotel met stukjes spiegel gekocht, voor maar 2 EUR.  Die ga ik gebruiken als fruitschaal.

Ondertussen zitten we in een schoon bungalowke in Ubud. 

Maandag 16/10/2006

Jl. Kajeng, het straatje waar we in logeren is echt kweenie hoe gezellig.  In 1994 hebben de locale mensen besloten om de renovatie van Jl. Kajeng te laten betalen door de toeristen.  Je kon toen voor 1,5 EUR een tegel kopen, waarin je dan je naam (of iets anders) kon schrijven. 

Vandaag zijn we naar Taro, naar het Elephant Safari Park geweest (15 USD inkom).  Da kost belachelijk veel op op zo nen olifant te rijden (53 USD).  Ik heb dus vriendelijk gepast en alleen maar foto's getrokken.  In Ubud zijn we dan het Puri Lukisan Museum (2 USD inkom) gaan bezoeken.  Dat ligt in een prachtige tuin met lotusbloemen en dat stelt werken tentoon uit de Balinese schilderkunst en ook houten beelden.  Er was ook nog een tijdelijke fototentoonstelling met prachtige foto's van Bali.

Ik ben wel weg van Ubud, zo'n kunstenaarsdorpke waar alles super ZEN aan toe gaat...  Als je in Ubud komt, moet je zeker iets gaan eten of drinken in het Lotus Café.  Het is daar super-relax en je hebt daar een mooi uitzicht over een vijver met lotusbloemen (waterlelies dus) en een koninklijke tempel.

Vanavond Balinese tapas gaan eten bij "Nomad".  Een echte aanrader!  Kweenie hoe lekker en kweenie hoe veel!  Dit kostte 14 EUR voor 2 personen, cocktails inbegrepen en de tapas bestonden uit allemaal typisch Balinese gerechtjes.

Daarna zijn we naar een optreden van de KECAK gaan kijken, ook fire dance.  Vooral de choreografie was goed, 100 mannen die hetzelfde deden en hetzelfde riepen.  Daarna nog iets gaan drinken in een heel gezellig jazz-caféeke in Jl. Kaleng.  's Zondags is hier wel meer sfeer.

Dinsdag 17/10/2006

Deze morgen ontbeten op ons terraske en dan relax naar't marktje gegaan.  Onvoorstelbaar wat een mooie dingen ze hier allemaal verkopen voor zo weinig geld. 

En daarna naar Lovina vertrokken.  Met de taxi een rit van 2,5u.  En dat allemaal om morgen dolfijnen te kunnen zien!  Hopelijk zien we er ook echt!  In Lovina hebben we een heel proper en goedkoop plaatske gevonden om te slapen: Harris Homestay: voor 3 EUR per persoon, ontbijt inbegrepen.  Harri is een mager manneke vol tattoos.  Hij is kunstenaar en is getrouwd met de Duitse Elisabeth.  Super-vriendelijke mensen!

Daarna wilden we effe relax naar het strand gaan, maar dat was buiten de bende verkopers gerekend.  Heeeeeel vermoeiend.  'k Heb dan wel een zalige lichaamsmassage gekregen op't strand.  Een half uur, echt goed, voor maar 2,5 EUR.  Je kan op het strandje van Lovina trouwens heel lekkere cocktails drinken.  4,5 EUR voor 1 liter cocktail bij Bali Apik!

Woensdag, 18/10/2006

Deze morgen al om 5u15 opgestaan om te gaan dolphin-watchen.  We hebben gelukkig veel dolfijntjes gezien!  (Maar niet zo veel als in Zuid-Afrika natuurlijk.)  Toch voelde ik mij niet echt goed in dat bootje.  Zo echt 15 bootjes of zo die achter die dolfijnen aangaan om ze van zo dicht mogelijk te kunnen zien.  Echt zielig voor die beestjes.  'k Schaamde mij een beetje da'k in da bootje zat.  Maar ja, we wisten niet op voorhand dat het er zo aan toe zou gaan.  We hadden beter moeten informeren.  De zonsopgang was trouwens enorm mooi! Echt prachtig!

Ik vond het zonde om in Bali te zijn geweest en de Pura Besakih niet te hebben gezien.  (Dat is de moedertempel van Bali, die je op veel postkaarten ziet.)  We hebben dus een taxi geregeld die met ons van Lovina naar Purah Besakih reed, daar op ons wachtte en ons dan naar Sanur bracht, waar we onze laatste nacht in Bali willen doorbrengen (niet zo ver van de luchthaven).

Ik ben vandaag even mijn geduld verloren.  Ik had het effe helemaal gehad en ze zullen het geweten hebben aan de Pura Besakih.  We moesten 20.000 RPH inkom betalen.  Ineens ook nog 5.000 RPH voor de auto.  OK, daar wil ik niet moeilijk over doen.  Je stapt uit en de sarongverkopers staan je al op te wachten.  We waren voorzien en hadden zelf 2 sarongs bij, gelukkig.  Dan zeggen ze ineens dat je zo'n sjaaltje nodig hebt om rond te binden, want dat er een ceremonie bezig is en dat je er anders niet in komt.  Dat zijn heel lelijke sjaaltjes, dus een heel gedoe dat we die niet wilden kopen, maar huren.  Uiteindelijk was dat dan OK.  Komen we waar we de ticketjes moesten kopen, heeft er niemand zo'n sjaaltje aan...  Dat was er dus al serieus over, hé!  Blijkt dan dat je een gids moet nemen, want anders mag je ook niet binnen.  Ondertussen heb je dus al wel inkom betaald, hé!  Je mag de gids geven wat je wilt, maar de meesten geven (volgens hem) 10 USD.  Soit...  Wij geven 50.000 RPH.  Hij begint daar te zagen dat dat veel te weinig is.  OK, daar ben ik beginnen flippen.  Hij had door dat ik niet van plan was om meer te geven, neemt zijn lijst en doet dan alsof er nog 10 wachtenden voor ons zijn (als we zo weinig betalen).  Ik heb da geld dan uit zijn handen gepakt en gezegd dat ik de tempel dan wel gewoon van aan de poort zou bekijken en dat ze hun rondleiding mochten houden!  Heel raar, maar ineens was er wel een gids vrij en mochten we achteraf betalen wat we écht zelf wilden.  (Ge zou toch voor minder flippen?  Zeker na nen dag Lovina met 100 verkopers die niet opgeven.)

Pura Besakih was heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel mooi en ik was de stress snel vergeten.  Pura Besakih is niet de zoveelste tempel, maar echt wel de moeite!

Om 15u aangekomen in Sanur.  Tof hotelleke gevonden, vlak bij't strand.  Kamers met airco, warm water, terras met zicht op zee en ontbijt inbegrepen voor 9 EUR per persoon (Hotel Ananda, Jalan Hangtuah 43, Sanur).  Daar langs het strand aan een kraampje gaan lunchen voor 0,5 EUR.  's Avonds in een barreke op't strand terechtgekomen.  Heel gezellig, ze waren pas geopend.  We hebben de mensen daar dan nog wat tips gegeven en wat schrijffouten uit hun kaart gehaald.  En dan vroeg gaan slapen.

Donderdag 19/10/2006

Sanur staat bekend om zijn prachtige zonsopgangen.  We zijn dus om 5u15 weeral opgestaan.  't Is echt wel een mooie zonsopgang!  Blij dat ik zo vroeg ben opgestaan.  Onvoorstelbaar hoeveel volk er om 5u45 al op 't strand is.  Het leeft hier al echt.

Dit was een mooie afsluiter.  Nu... op weg naar Bangkok!

26-10-2006 om 00:00 geschreven door Lin  

26-10-2006 om 00:00 geschreven door Lin