Van Bachelor in de Relationele Experimentatie naar Master in de Ware Liefde
04-01-2012
De exotische toer op
Wanneer je verstand plaats ruimt voor rondvliegende hartjes en hyperkynetische vlinders, dan weet je het. Dit is verliefd zijn. Ze zeggen dat je je grote liefde slechts één keer per leven tegenkomt, maar ik heb er al twee gehad. De eerste die me uit m'n sokken blies was Bent. Op vakantie was hij de enige die geen kamelen voor me vroeg en die niet meteen zijn tong in m'n keel stak bij wijze van begroeting. Het was daar in Turkije dat m'n pa zijn eerste grijze haren heeft gekregen denk ik. Hij had nogal zijn werk om zijn 15-jarige dochter te beschermen tegen al die hormoonrijke donkere prinsen. Bent respecteerde m'n jeugdige leeftijd en vroeg zelfs de toestemming aan m'n ouders om met me te gaan wandelen. De vlinders vierden hoogtij tijdens de vakantie, maar het vliegtuig bracht me genadeloos weer naar de Belgische realiteit. Jaren vlogen voorbij, waarin brieven en pakjes de halve wereld rond gingen en een waanzinnige glimlach veroorzaakten bij het opendoen. Op m'n 18e trok ik op pelgrimstocht naar zijn thuisstad Diyarbakir, in het oosten van Turkije en niet bepaald een plaats waar een Belgisch meisje vrij en blij kon rondlopen. Hij stond me op te wachten op de luchthaven met een roos in z'n hand. Er stonden honderden mensen, maar mijn blik viel meteen op hem. Een week lang was hij van mij en ik van hem. Hij werkte als leerkracht en nam me op een dag mee naar school. Meteen werden alle lessen stilgelegd, alle leerlingen werden verzameld en spontaan begonnen ze allemaal te dansen en zingen voor mij. Even waande ik me prinses Mathilde. Heerlijk gewoon! De week vloog voorbij en met de afscheidstranen die vloeiden, kon je een woestijn tot een oase omtoveren. Onze levens hebben alletwee een ander pad gevolgd, maar af en toe komen we elkaar nog eens tegen (leve facebook!). In augustus dit jaar komt hij naar België voor een studieproject. Ik ga m'n vader moeten tegenhouden, want nu ik de 30 gepasseerd ben en er nog steeds geen ring rond m'n vinger zit, klinkt een kamelenaanbod plots wél als een aanlokkelijk voorstel. Ik zal maar al stallen beginnen bouwen...
