Las Palmas is vandaag ons doel. Vooral het oudere gedeelte Vegueta waar de kathedraal staat. Marc heeft zich goed voorbereid en weet al waar hij gaat parkeren maar ze werken weer en we mogen niet rijden waar hij graag zou willen. Dus we rijden wat links en rechts en hebben dan toch iets gevonden wat op een parkeerplaats lijkt. We staan dicht bij een school die een eigen voetgangersbrug heeft om de kinderen te laten spelen. In de buurt zien we ook veelkleurige huizen staan.

We gaan naar de kathedraal; een kerk met 2 torentjes.

Op hetzelfde plein staan nog wat andere grote gebouwen en ook een paar honden. Gran Canaria komt niet van de kanarievogel maar wel van “grote honden”. En dus krijgen die beesten daar een paar standbeelden.

Van plaza Santa Ana gaan we naar de casa Colón. Hier is het Columbus museum gehuisvest. We blijven hier wat rondneuzen want het is wel interessant.

De reizen die Colombus maakte staan op kaarten getekend.

Ook hier vinden we nog herinneringen aan onze reis naar Mexico.

Vandaar wandelen we naar de Canarische crieé.

In een grote winkelstraat zoeken we wat te eten. Het wordt een dagschotel. Een soort vissoep voor mij, dan “sancochio”, een frisdrank en een stuk chocoladetaart als dessert. Die sancochio is gezouten vis gemaakt met ui, knoflook, zoete aardappel, mojo (een rode saus) en gofia: gebrande maismeel (dat bruine ding op het bord.)

Dan zoeken we nog een park waarvan Marc iets in de boekjes gelezen heeft. Het valt wat tegen en we gaan terug langs de zee. Aan een sportstadium krijgen we hulp van de plaatselijke politie.

De grote fontein iets voor het busstation, spuit als we in de buurt komen.

We geraken uit Las Palmans en rijden langs de autostrade terug. We bezoeken nog even de Makro en de Decathlon die er vlak naast ligt. Drank is vrij goedkoop maar kledij hebben ze niet in deze Makro.

In het hotel zetten we ons op het terras met een drankje en een klein hapje.

01-10-2009 om 00:00 geschreven door Lieve

We doen het vandaag kalm aan, zegt Marc. We vertrekken naar Maspalomas en wandelen wat in de duinen. Van de vuurtoren van Maspalomas naar het RIU hotel in Playa del Inglés. Dat is zowat 10km. heen en terug. Fototoestel mee – schoenen die zand verdragen en wat geld, meer moet dat niet zijn. We hebben de juiste afrit van de autostrade maar dan gaat het mis want er is een omleiding voor werken. Na wat vragen geraken we er toch, de parking is ook veranderd maar we vinden toch een plaats in de buurt van Christoffer Colon.

Vandaar naar de “faro” en dan zijn we aan het strand.

Het hotel bestand is veel groter geworden en er wordt nog steeds gebouwd.

De zon schijnt al lekker als we aan de duinen wandeling beginnen. Dit gebied is vrij uniek in Gran Canaria waar de andere “stranden” allemaal uit stenen bestaan. We trekken heel wat foto’s van zand, begroeiing, beestjes enz.; we hebben 5km. tijd om ons uit te leven.

In Playa del Inglés is het ook crisis volgens Marc, eigenlijk moet hier veel meer volk lopen.

Terug in Maspalomas kijken we nog naar een paar winkels en gaan op zoek naar een kerk. Eigenlijk is het een hotel maar zo gebouwd dat we ons vergist hebben.

We vinden na een tijdje weer de juiste weg naar ons hotel. Als ik me klaarmaak om te zwemmen; zie ik dat de zon fel geschenen heeft. De tekening van mijn nieuwe groene bloes staat in mijn schouders gebrand. Ik moet de volgende dagen in de zon liggen om te bruinen. We hadden een rustige dag en dus doen we nog een kleine wandeling voor het avondmaal. We wandelen naar het laatste nieuwe strand: playa Amadores. 7 jaar geleden was er nog niks te zien en nu staat het ook weer vol met hotels en winkeltjes, strandstoelen en paraplu’s.

We hebben zo vandaag een kleine 15km. in de benen. Vandaag eten we nog eens in La Cantina ofte El Greco. 'Lubina' een vissoort, is in de aanbieding. Ik eet die gewoon maar Marc laat zijn vis bakken in zoutkorst. Ze maken er een hele show van.

We zijn wel begonnen met een aardappelsoep met stukjes inktvis en kleine scampi's. Mijn lepel kan hierin rechtstaan (voor mij niet zo geslaagd). Als dessert nemen we “geflambeerde banaan"; heel fijn en heel lekker.

30-09-2009 om 00:00 geschreven door Lieve

Ik ben al wakker rond 7.00u. en zie de rest van Puerto Rico ontwaken van op het terras. We ontbijten uitgebreid ook op het terras en veranderen dikwijls ons plan de campagne voor die dag.

We zijn er eindelijk door; eerst naar Arguineguin voor de markt en dan langs de westkant het eiland rond. Volgens Marc loopt er veel minder volk op de markt dan vroeger, er staan minder kramen maar de uitrusting is beter. Vroeger werd de waar op een deken op de grond uitgestald. Veel vlees en vis zie ik niet, wel wat groenten en fruit. Op verzoek van Lia kijken we uit naar armbanden, ze liggen er op hopen. Het is nog niet van 4 voor 1€ maar veel scheelt het niet.

Naargelang de dikte kosten ze 1 of 2€. We vinden ze zelf ook mooi en dus hebben we er een paar gekocht. Voor die prijs kan je niet sukkelen.

We vertrekken nu richting Puerto Mogan en Mogan. Je mag hier ook op autostrades zelden meer rijden dan 80km. De weg die we doen staat op de kaart rood met groen gekleurd en kronkelend. Marc is de auto ineens gewoon- hij droomde om voor elke bocht 1€ te verdienen- dan was zijn reis al bijna helemaal betaald.

Onderweg zien we een molen met 6 wieken – cactussen met rode knobbels (om campari te maken) zegt Marc.

Na een volgende reeks bochten vinden we gekleurde rotsen. Op de kaart staat iets van “azulejos”.

We klimmen en dalen weer verder en komen aan de “Mirador de Balcón.”

Het uitzicht is er heel mooi. De zee is zeer helder en we kunnen ver zien tot aan “punta Sardina del Norte” (de sardinnekes). Als we heel goed kijken zien we ook de hoogste berg van Tenerife: de Teide.

De volgende bochtjes komen er al aan en zo geraken we in Agaete. Daar rijden we een doodlopende weg in (bewust) om boven in de bergen te geraken. Het zou er mooi zijn. Het is er uiteindelijk zo smal dat onze auto nog moeilijk gedraaid geraakt.

Marc is de bochten nu wel beu en we nemen de autostrade richting zuiden. (sur) Zo nu en dan laat ik hem de verkeerde baan in rijden. Het is niet altijd even gemakkelijk zo convoieren. In de buurt van Telde hebben ze veel winkels: Media markt, Decathlon, Makro, Ikea enz. we voelen ons op de Boomse Steenweg.

In Arguineguin gaan we nog even de spar binnen en dan verder naar ons hotel.

Zo hebben we eigenlijk het hele eiland op 1 dag gedaan. Volgens het boekje doe je daar best 2 dagen over; wel even vertellen dat ze dan hier en daar ook gaan wandelen.

We eten vanavond over ons hotel, we hebben het gehad voor vandaag. Ongeveer 235km. gereden.

We nemen geen voorgerecht, wel een gril schotel met 4 soorten vlees en gezouten aardappels, slaatje en 3 sausen (bearnaise, champignone en mojo) die laatste ziet rood (meer weet ik niet); een wijntje en een banana split als dessert.

Die fuif kost ons een slordige 18€ de man geloof ik.

29-09-2009 om 00:00 geschreven door Lieve

Deze keer staat Marc om 3.10u. aan mijn deur. Zo’n vroege afspraakjes heb ik nog niet veel gemaakt. We vertrekken naar Gran Canaria en dat is behoorlijk ver dus moeten we vroeg uit de veren. De mist hangt met slierten over de autostrade maar Luc en Viv brengen ons veilig in Zaventem  (waarvoor dank).

We geven onze valiezen af en hier wordt nog maar eens bewezen: ik zit met overgewicht. Mijn valies is 22kg. zwaar en mijn handbagage lijdt aan obesitas: die weegt ongeveer 11kg. Marc voelt zich goed want het gebeurt niet dikwijls dat hij minder gewicht te sleuren heeft dan zijn medereiziger. In een verscholen hoekje van de luchthaven eten we een boterhammetje en dan naar de douane. We hebben nog tijd over en dus nemen we nog even een rustpunt in de verschillende kapellen van de vlieghaven. (we reizen om te leren, deze had ik nog nooit gezien.)

Met de bus geraken we in het vliegtuig en rond 6.00u. gaan we de lucht in. We hebben zitjes naast elkaar maar wel met een gang tussen ons in. De service is niet meer wat het geweest is; enkel plat water in kleine bekertjes is gratis, al de rest is te betalen. Cola, spa bruis, koffie, thee en sandwiches zijn te krijgen mits de nodige euro’s. Mijn mp3 speler heeft ook geen zin om zo vroeg te werken en we proberen wat te lezen. De vlucht verloopt  rustig  en wat vroeger dan voorzien komen we aan in Gran Canaria. De valiezen ophalen, wat informatie vragen aan het toeristenbureau en dan naar de auto. Marc heeft een auto gevraagd met automatische versnellingsbak en airco en het is een ford focus geworden. Gelukkig heeft het karreke hier en daar al een bluts (wat bevestigd en op papier gezet wordt), Marc kan dus al wat rustiger gewoon worden aan de auto. Voor alle zekerheid nemen we een foto van de nummerplaat, kwestie van onze huurauto te herkennen tussen de andere Spaanse auto’s.

We geraken op weg naar Puerto Rico wel in Gran Canaria. We maken een kleine omweg langs Arinaga. Een klein mooi stadje met veel kunst; echte mooie en ook zo maar wat.

Het begint al aardig warm te worden en zelfs de vissen happen al naar adem of is het naar water?

We hebben verschillende foto’s getrokken en hebben daar ook gegeten. Een kleine 8,50 euro voor een hele menu drank inbegrepen en het was zelfs lekker.

Zo krijgen we onze dag rond want we mogen pas om 16.00u. op het appartement. Niet alleen vanuit de lucht ziet Gran Canaria er dor en ruw uit; in werkelijkheid is het ook zo . Veel huizen zien we niet, het zijn meestal van die grote hotels voor den toerist.

In België leggen ze eerst straten en dan bouwen ze huizen; hier leggen ze eerst trappen en terrassen en dan de hotels tegen de bergen. Veel plaats voor groen is er niet, vorig jaar was het veel groener.

We brengen zelf de bagage naar de kamers, krijgen geen champagne en we hebben geen jacuzzi. We hebben wel een terras van ongeveer 45m², 2 tafels, 6 stoelen, 2 badkamers en 2 slaapkamers. We hebben dus wat ruimte om te ijsberen.

Wat uitpakken en dan 6 verdiepingen lager wat zwemmen in het enige zwembad van het hotel.

We horen Engels en Duits praten en ook hier en daar wat Scandinavische klanken.
We hebben al wat inkopen gedaan maar drinken, vlees en boter komen van een supermarkt over het hotel.
We maken nog een wandeling op zoek naar avondeten. Nadat we heel het dorp hebben gezien, vinden we dat bij La Cantina of is het El Greco?
Het was er druk, we hebben wat moeten wachten maar het was de moeite. Hier komen we nog terug.

28-09-2009 om 00:00 geschreven door Lieve

25-09-2009 om 16:14 geschreven door Lieve