Uitgescholden,
uitgewoed,
uitgeraasd
ben ik vader.
Alle angst,
alle pijn
van een verloren jeugd
opnieuw doorleefd.
Jaren van depressie,
van leven
in het donker,
jaren van
overleven...
Nu laat ik los,
het wijkt van mij.
Je hebt veel
kapotgemaakt,
je hebt me
beschadigd,
de integriteit
van mijn lijf
aangetast,
mij niet bij
mijn naam
genoemd,
waardoor ik
ongekend bleef,
het meest
voor mezelf.
Heb ik je
gehaat?
Ik weet het niet,
ik weet het
echt niet...
Want door alles heen
was er het besef:
je bent en blijft
mijn vader,
ik ben en blijf
jouw kind.
Uitgescholden,
uitgewoed,
uitgeraasd
ben ik vader.
Er is geen boosheid meer...
ik laat jou los
en alles wat je
me hebt aangedaan.