Zo hier ben ik weer.
Heb de uitslag van mijn bloedtest en urine test.
Alles was oke. En ons klein meisje doet het ook heel goed. Ze weegt nu ongeveer
een 2,071kg. En alles verloopt als gepland als ik genoeg
rust.
hallo hier zijn we terug.
Weer een avond op materniteit door gebracht. Weer
heel de namiddag krampen en hoge bloeddruk. Pilletjes helpen dus niets. Maar nu
blijkt dat ik geen weeën heb maar enkel hoge bloeddruk. Had net ervoor wel
pilletje ingenomen. Dus wel een beetje normaal. Urine test laten doen en
bloedtest morgen hebben we de uitslag.
Hallo,
Ben vandaag naar materniteit gegeweest. Had veel
pijn en wist me geen raad. Zijn even aan de monitor gaan liggen. En maar goed
ook. Daar bleek dat ik al lichtjes weeën had en dat mijn bloeddruk veel te hoog
was. Ze belde vandaar uit naar de gyn en die liet de vroedvrouw voelen of ik al
opening had ze dacht van niet maar toch maar is voor de zekerheid controleren.
Nu had ik al 1cm opening en hebben ze haar terug gebeld. Ze besloot langst te
komen en ze schreef een zeer zwaar medicijn voor om de bloeddruk laag te houden.
En ik mocht terug naar huis.
Hallo;
Vandaag hebben we een suikertest gedaan en die was
inorde. MIjn suiker is dus niet te laag af niet te hoog. Voor de rest bij de gyn
was ons klein meisje weer heel levendig. Ben nu in totaal een 6kg bij gekomen en
ben 30weken ver. Je weegt nu ongeveer 1.500kg en zou op 40weken ongeveer
een 3,800kg wegen. Dus ze doet het heel goed.
Hallo;
Vandaag ons meisje terug gezien voor het eerst dit jaar. En ze liet
haar van haar minst brave kant zien. Ze stak haar middel vinger uit. Hebben daar
ook maar is mee gelachen. Ze doet het nog steeds heel goed en beweegt heel goed.
Zo veel dat het moeilijk is om een scherp beeld van haar te krijgen voor mooie
foto's. Hier zegt de papa dat ze precies al heel goed weet wat ze wil met haar
kapoenen streken. Ze stampt ook steeds harder.
gewoon even een klein verslagje over ons klein meisje
Hallo,
We zijn nu net na kerstmis. En het is nog even voor we naar de gyn
moeten gaan. De pretecho is op 10 januari en de gyn is op 16 januari. We zullen
blij zijn als het zover is eigenlijk dat we ons klein meisje nog is kunnen zien.
Ze is wel zeer actief de laatste week. Je ziet mijn buik echt bewegen als ze van
haar laat horen. Best leuk om naar te kijken.
Voor de rest heb ik ook al 3x kine gehad waarvan ik ons klein Femke een
keer heb mee genomen. Dat was moeilijk om mij daar serieus te houden want ze
deed bij elke oefening mee. Ze ging mee leren ademen bij mij zei ze zodat ze me
thuis ook kon helpen als ik moet oefenen. We hebben nu al geleerd met de borst
te ademen en met de buik. Onze buik leren blokkeren voorals we moeten gaan
persen en leren hijgen. Dus ja wel al veel bij geleerd. Klinkt wel dom als je
daar ligt maar daar trekken we ons niets van aan. Ons klein meisje is
telkens actief als ik lig die oefeningen te doen. Dus als ze hier rustig is en
ik lig op de zetel dan doen ik die oefeningen nog is zodat ik ze voel.
De laatste tijd stampt ze veel tegen mijn blaas. Wat natuurlijk minder fijn
is omdat ik dan telkens naar de wc moet gaan.
Dit is het nu voorlopig tot de 10de januari.
Vandaag zijn we 22 weken. En omdat onze gynae al 2x veranderd was van geslacht van ons kleintje hebben we besloten een pretecho te laten maken. Ik raad het iedereen aan om te doen. We hadden besloten dat Femke 5jaar mee mocht gaan kijken of ze een broertje of zusje zou krijgen. En zo kon ze ons kleintje ook eens zien bewegen in mama Lies haar buik. Zeer fijne ervaring voor een kind maar een half uur is te lang voor haar om er naar te kijken. Ze heeft daar kleurtjes gekregen om haar te amuseren. En om de 5minuten vroeg ze of ze nu een broertje of zusje zou krijgen. Maar ons kleintje wou ook nu niet stil liggen. Het lag altijd met de handjes voor het gezichtje. Daar waren we eerst naar gaan kijken. Uiteindelijk hebben we dat klein snuitje mogen zien. Daar zag je duidelijk op dat het het mondje van Femke heeft en het neusje van de papa. Ik lachte daar nog bij toen ik tegen de papa zei van nu ben je zeker he dat het van u is. Want hij zegt altijd een vrouw is zeker dat het van haar is maar een man niet. Nu dus wel. Dan zijn we naar het hartje gaan luisteren. Het klopte zeer goed. Daarna wouden we verder gaan kijken maar weer had het er geen zin in. Het lag net met het poepje onder mijn navel. Ze duwde toen iets harder op mijn buik zodat het zou draaien. En na zo'n 20min echo draaide het zich. En toen moesten we Femke teleur stellen. Ze wou graag een broertje en het wordt een zusje. Maar uiteindelijk is ze er toch heel blij mee. Het probleem was dat ze nu haar speelgoed moet delen met 2 zusjes. Slim gezien van haar om dan een broertje te willen. Nu zegt ze altijd wel voorzichtig zijn met mijn zusje in uw buik he. En overal waar we komen vertelt ze dat er een zusje in mama Lies haar buik zit. Ze gaat nu zelfs haar zusje een andere pamper aan doen en wassen en een staartje maken. Is ons klein meisje nog wel te klein voor maar we laten Femke maar vertellen. Ze kijkt echt uit naar haar kleine zusje. En als we tegen Silke zeggen waar is baby zusje dan komt ze een kusje geven op mijn buik. Echt lief om te zien.
Zo zijn vandaag onze kleine meid mogen gaan bekijken. Het was weer super haar te zien. Ze zou op lengte zijn hebben ze ons verteld en ze weegt nu ongeveer zo'n 700gr. Nog minder dan een pak suiker zei oma hier. Ze lag vrij stil dit keer. En ze lag goed hebben ze ons verteld. Deze keer was mijn zus ook mee geweest ze had dat nog nooit gedaan naar de een gynae gegaan. Dus wel is een fijne ervaring voor haar. Volgende keer moeten we nog eens bloed laten trekken en de suiker test doen. Maar dat is pas volgend jaar. Voor de rest is onze kleine meid zeer actief. We zitten soms 's avonds gewoon naar mijn buik te kijken hoe ze aan het stampen en het duwen is. Mijn gewicht was dit keer goed. Was 1.5kg vermagerd ben nu in het totaal 2.5kg bij gekomen eigenlijk nog niet zo veel vind ik dan als ik sommige andere hoor.
Zo nog is onvoorzien naar de gynae moeten gaan. Ons
Silke is al ziek van zaterdag. Een dik handje en koorts. Dus wij zaterdagavond
naar de dokter van wacht gegaan. Dat handje kwam door de koorts en haar keeltje
was gezwollen en was ontstoken. Dus niet onmiddelijk een reden om mij ongerust
te maken. Ze kreeg antibiotica. Nu dinsdag belt de onthaalmoeder (mijn mama) dat
Silke terug hoge koorts maakt. We zijn haar onmiddelijk gaan halen en naar de
dokter gegaan. Ze begon ook plekjes op haar beentje te krijgen. Ze dachten aan
de mazelen eerst ze hebben daar een tweede dokter bij gehaald en die dacht aan
mond voet en hand virus. Dat zou geen kwaad kunnen voor mij omdat ik al over de
helft van mijn zwangerschap ben. Maar nu donderdag kreeg ik ook van die vlekjes
op mijn arm en buik. Ik belde terug naar de dokter en die dacht toen aan het
parvo virus. (weet nog steeds niet wat dat juist is) De vijfde kinderziekte
zeggen ze dan. Dat was dan wel weer schadelijk voor mij. Ik belde mijn geynae op
om te vragen wat ik nu moest doen. Nu bleek die op congres te zijn en moest ik
maar naar het Virga Jesse ziekenhuis bellen voor de spoed Gynae. Dat deed ik ook
maar kreeg daar geen hulp het enige wat die zeiden was dat ik naar het Salvator
moest bellen. Het hoort allemaal samen want het noemt Jessa ziekenhuizen, maar
gynaecologie was nog niet gefusioneerd. Oke ik belde naar het Salvator en die
hadden geen gynae van wacht. Nu begon ik mij toch echt zorgen te maken want ik
kreeg geen antwooorden. Nu heb ik elke gynae gebeld die in het Salvator werkt.
Dacht dan moet er toch iemand zijn die mij wel kan helpen. Ik kreeg een vrouw te
pakken en ik mocht die zelfde dag nog langst gaan. Het enige is wel dat die van
achter St.-Truiden zit. Maar we zijn 's avonds toch nog gegaan. Ze heeft
bloedgetrokken en ons klein meisje haar hartslag en lengte nog is nagekeken. En
alles bleek in orde. Toen we thuis kwamen bleek dat Silke nog steeds koorts
maakte. Heb terug de huisarts gebeld en konden de volgende dag onmiddelijk gaan.
Wij de volgende dag naar daar Silke nog steeds 39 koorts. Heb een brief gevraagt
om er mee naar spoed te gaan omdat ze daar bloed konden trekken en alles is
tegoei te controleren want voor zo'n kleintje is een week koorts toch veel te
lang. Nu uiteindelijk bleek het gewoon te komen door het mond, hand en
voet virus. Dus geen gevaar voor mij en mijn bloed was ook
oke.
Vandaag zijn we terug naar de gynaecoloog geweest.
We moesten gaan kijken of ons kleintje goed op gewicht zat. En dat was het. Nu
weegt het 401g. Het moet dus nog veel bijkomen. En het was ook goed op lengte.
Voor de rest heeft ze gekeken of het een meisje of een jongentje zou worden.
Maar het liet het niet zien. Ons kleintje wil het nog niet prijs geven en hield
de beentjes dicht. Ze vroegen mij ook of ik het al voelde bewegen. En toen ik ja
zei kreeg ik als antwoord dat dat nog veel te vroeg was. Ben nu 21 weken. Heb
gehoord dat er al veel mensen zijn die dan hun kleintje voelen bewegen. Het is
nu ook niet dat ik het voel stampen dat je het al ziet op mijn buik ook niet,
maar ik voel het wel.
En dan mijn gewicht. Daar was ze ook niet blij om
ik was 4,5kg aangekomen op 1 maand tijd. Te veel dus, maar in het totaal ben ik
ook maar 4,5kg bij gekomen. En dat valt dan wel nog mee. Ik eet nu ook meer dan
de eerste maanden. Toen hield ik niets binnen. En ik wist ook niet dat ik
gerookt vlees mocht eten met mijn boterham dus at ik maar choco. Gevolg veel te
veel suikers natuurlijk en gewichts toenamen.
Echo volgt nog.
Zo vandaag zijn we 20 weekjes zwanger. Dit wil zeggen dat we half weg zijn. Ik ben er in elk geval niet kwaad voor. Nu de misselijkheid weg is heb ik veel last van hoofdpijn. Voel nu ons kleintje regelmatig bewegen. Af en toe denk ik zelfs dat ik het voel stampen. En het is een zalig goed gevoel. Ons Rafke voelt soms ook is maar ons kleintje beweegt nog niet zo hard dat hij het echt zal voelen. Femke vraagt ons altijd hoe groot de baby nu is. Nu komen ook haar vragen van hoe komt die baby daar en hoe komt het dat die zo groot wordt. Maar een uitleg is nog wat moeilijk om te geven want ze snapt het allemaal nog niet echt. Maar we laten haar maar doen. Ze praat veel tegen de buik en smeert hem in. Zo komen we wel iets te weten over haar school. Tegen ons zegt ze niets enkel tegen de baby. Hier is nu nog een foto van mijn buik op 20 weken.
Zo we zijn voor de vijfde keer naar ons wondertje mogen gaan kijken. We kregen de uitslag van ons vorig bloedonderzoek en dit was inorde. Wat we eigenlijk wel gedacht hadden anders hadden ze ons wel gebeld. Het gewicht dat ik tijdens mijn eerste trimester ben kwijt geraakt ben ik nu terug bij gekomen mijn buikje is wel steviger dan ervoor. Ook dit keer wouden we het hartje horen en ook dit keer bleef het niet stil liggen. Het bewoog weer heel hard. De gynea vroeg of ik ons kleintje al voelde maar ik denk het niet echt. Wat bedoelt ze net met voelen. Stampen zal het nu niet echt hard doen dus denk niet dat ik het al echt gevoeld heb. Er zijn weer mooie echo' s gemaakt waar ons kleintje zich uitrekt en een mooie rustige foto.
Dit is nu ons vierde bezoek aan de gyneacoloog dit keer in het Salvator ziekenhuis. Dit keer moesten we gaan voord de nekplooimeting. Deze bleek wel goed te zijn. Ze hebben wel moeite gehad om die te meten want ons kleintje wou niet echt blijven liggen. De gynea vroeg of we het hartje wouden horen. Wat we ook zeer graag wilde. Ook dit bleek niet zo simpel de baby wou niet blijven stil liggen. De baby lachte ons precies gewoon uit omdat we het niet hoorde het lach echter met het mondje open. (Begint ons nu al te plagen) Na wat geduld hebben we het hartje dan toch kunnen horen kloppen al was het maar eventjes het was toch een zeer fijn gevoel dit te horen. De baby is nu zo'n 7,30cm groot en de bevallingsdatum zou nu nog steeds rond 24 maart 2012 zijn. Ik ben nu een 13 weekjes dit wil zeggen dat we al door het eerste trimester zijn. Nu hopen dat het misselijk zijn ook snel over is en dat ik kan genieten van ons klein wondertje. Hier heb ik twee echo's van de nekplooimeting En twee van ons wondertje
Dit is ons derde bezoek aan de gyneacoloog. Deze was niet gepland, maar ik had een lichte bloeding. Heb toen mijn gynea gebeld en mocht onmiddelijk langst gaan. Zodat we er zeker van waren dat het niet ernstig was. Maar het hartje klopte nog zeer goed en het was eigenlijk ook heel goed gegroeid. Het is nu een 20mm groot en zou bij deze meting rond 24/03/2012 geboren worden.
Op 28/07/2011 zijn we voor het eerst naar onze gyneacoloog geweest. Onze gyneacoloog zit in Herk maar doet de bevalling in hasselt het Salvator. We hebben onze eerste echo gehad. Er was nog niet zo heel veel gezien. Ze schatte dat we zo'n 4 weekjes ver zouden zijn. Ik vertelde haar over mijn misselijkheid. Ze zei dat dat een goed teken was. Dat de zwangerschap zeker goed verloopt.
Op 11/08/2011 zijn we naar onze tweede afspraak mogen gaan. Nu was er al iets meer te zien. Dit keer hebben ze ook een meting van de baby gemaakt dit om de bevallingsdatum te kunnen berekenen. Dit heeft ze twee maal gedaan. Elke keer was de meting anders. Bij de eerste meeting was de baby uitgeteld voor 30/03/2012 en was 8,9mm groot. Bij de tweede meeting was het uitgeteld voor 27/03/2012 en was het 10,7mm groot. Ook hebben we deze week de meter en de peter gekozen. De meter wordt An Schuermans ( de nicht van Raf) De peter wordt Timmy Renders (mijn broer) hebben we nog geen foto van.
Op 25/07/2011 moesten we terug gaan voor onze tweede bloedtest. Om te zin of de hcg waarden waren gestegen. Deze waren zeer goed gestegen ze waren van 177 naar 3256 gegaan. Dit wil zeggen dat toen we de eerste keer bloed zijn gaan laten afnemen ik nog maar heel juist zwanger was. Nu wisten we ook al dat de baby het eigenlijk wel goed deed als dit zo steeg. Ook de misselijkheid bleef niet uit. Ik moest ganse dagen overgeven. Het was niet echt meer te combineren met mijn werk. Ik kon niet tegen de geur van poetsproducten en tegen de geur van eten. Dit was dus ook zeer moeilijk voor mijn werk omdat ik poetsvrouw ben. Ik stond al redelijk vroeg op ziekenkas. Wat eigenlijk wel spijtig was want was nog maar net begonnen bij een andere firma te poetsen. De baby is wel een godsgeschenk. Zeker als je weet dat ik maar een hele kleine kans had om zwanger te worden.
Dit is de oudste zus Femke ze is 5jaar en we hebben het haar al zo wat laten horen dat ze terug grote zus wordt. Wel nog niet echt iets gezegt. Gewoon gevraagt of ze blij zou zijn als er nog een baby bij zou komen. Dat zag ze wel zitten liefst een jongentje. En het moest uit haar buik komen. We hebben haar het uitgelegt dat dat niet zou gaan een broertje uit haar buik. En dat was dan oke voor haar. Als het maar een broertje is want een zusje heeft ze al zegt ze.
Dit is dan Silke ze is nu 1,5jaar. Op deze foto is ze nog iets jonger. Zij snapt het zo nog niet.
Op 18/07/2011 hebben we onze urinetest gedaan, deze was positief. Toen hebben we onze dokter gecontacteerd om te vragen wat de volgende stap was. Hij liet ons onmiddelijk langs komen voor een bloedtest. s'Avonds rond 16 uur mochten we bellen voor de uitslag. DEZE WAS POSITIEF. We waren zeer blij met dit nieuws.
