Op 28/07/2011 zijn we voor het eerst naar onze gyneacoloog geweest. Onze gyneacoloog zit in Herk maar doet de bevalling in hasselt het Salvator. We hebben onze eerste echo gehad. Er was nog niet zo heel veel gezien. Ze schatte dat we zo'n 4 weekjes ver zouden zijn. Ik vertelde haar over mijn misselijkheid. Ze zei dat dat een goed teken was. Dat de zwangerschap zeker goed verloopt.
Op 11/08/2011 zijn we naar onze tweede afspraak mogen gaan. Nu was er al iets meer te zien. Dit keer hebben ze ook een meting van de baby gemaakt dit om de bevallingsdatum te kunnen berekenen. Dit heeft ze twee maal gedaan. Elke keer was de meting anders. Bij de eerste meeting was de baby uitgeteld voor 30/03/2012 en was 8,9mm groot. Bij de tweede meeting was het uitgeteld voor 27/03/2012 en was het 10,7mm groot. Ook hebben we deze week de meter en de peter gekozen. De meter wordt An Schuermans ( de nicht van Raf) De peter wordt Timmy Renders (mijn broer) hebben we nog geen foto van.
Op 25/07/2011 moesten we terug gaan voor onze tweede bloedtest. Om te zin of de hcg waarden waren gestegen. Deze waren zeer goed gestegen ze waren van 177 naar 3256 gegaan. Dit wil zeggen dat toen we de eerste keer bloed zijn gaan laten afnemen ik nog maar heel juist zwanger was. Nu wisten we ook al dat de baby het eigenlijk wel goed deed als dit zo steeg. Ook de misselijkheid bleef niet uit. Ik moest ganse dagen overgeven. Het was niet echt meer te combineren met mijn werk. Ik kon niet tegen de geur van poetsproducten en tegen de geur van eten. Dit was dus ook zeer moeilijk voor mijn werk omdat ik poetsvrouw ben. Ik stond al redelijk vroeg op ziekenkas. Wat eigenlijk wel spijtig was want was nog maar net begonnen bij een andere firma te poetsen. De baby is wel een godsgeschenk. Zeker als je weet dat ik maar een hele kleine kans had om zwanger te worden.
Dit is de oudste zus Femke ze is 5jaar en we hebben het haar al zo wat laten horen dat ze terug grote zus wordt. Wel nog niet echt iets gezegt. Gewoon gevraagt of ze blij zou zijn als er nog een baby bij zou komen. Dat zag ze wel zitten liefst een jongentje. En het moest uit haar buik komen. We hebben haar het uitgelegt dat dat niet zou gaan een broertje uit haar buik. En dat was dan oke voor haar. Als het maar een broertje is want een zusje heeft ze al zegt ze.
Dit is dan Silke ze is nu 1,5jaar. Op deze foto is ze nog iets jonger. Zij snapt het zo nog niet.
Op 18/07/2011 hebben we onze urinetest gedaan, deze was positief. Toen hebben we onze dokter gecontacteerd om te vragen wat de volgende stap was. Hij liet ons onmiddelijk langs komen voor een bloedtest. s'Avonds rond 16 uur mochten we bellen voor de uitslag. DEZE WAS POSITIEF. We waren zeer blij met dit nieuws.
