|
Dag allemaal,
Weer een hele tijd geleden dat die lies iets van haar liet horen...
Wel nu jullie even op de hoogte stellen van de afgelopen tijd. Het feestje op de boot heb ik geskipt, maar het verjaardagsfeestje van den Jon was super zalig. Leuke sfeer, ons dansje was zo leuk om te doen, me nadien nen fotoshoot van die 6 meiskes rond dienen zijnen hals.. Nadien nog tot stukken in de nacht gedanst .. echt leuk en da was op nen open huisboot, dus da was wel vree cool. Den dag nadien was iets minder, jon zijnen brommer was gepikt, ik ben gevallen met de fiets omdat de remmen niet werkten ( wat ik wist maar niet besefte bij het afdalen van een helling),... ja wat een dagje. Maar tante Leen en nonkel chris kwamen vandaag aan en dat was ineens een superleuk iets. Die hadden dan ook een brief mee van mijnen bertrand en nootjes van mijn mamaaa, superleuk. De komende dagen was het eerder rustig, ik had niet veel zin in heen en weer geloop. En Nele en Katrien gingen op stap met de ouders.. en savonds waren we dan toope te goare, hehe... Dan 2 dagen na hun aankomst werden we geconfronteerd met het feit dat ons meme was komen te overlijden,... vreemd dat dit net gebeurde als we met zoveel leden van de familie samen op een plaats waren, het waren intense tijden en momenten,... we hebben veel gepraat en onze emoties gedeeld,... ook het dubbel gevoel van terug naar huis te keren of niet... ja dat was moeilijk...
Ik kreeg er gelijk ook niet genoeg van om in sangklaburi te blijven, ik bleef daar maar rondhangen, en nu de laatste week gewoon zowa mijn ding doen... wat ik wist was dat ik tegen den 2e wel uit het land moest omdat mijn verblijfsvergunnning verliep,... dus dan was het plan om naar cambodja te gaan de grens over te steken en dan een week of 2 naar de eilanden te gaan.... en dus vertrok ik den 29e februari.. met pijn in het hart maar ook wel met de nood aan rust en wat tijd voor mezelf... en heb ik een dag of 10 op een eiland gezeten Koh mak op een verlaten jungle strand in een leuke bamboehut in de bomen, heel rustige en gezellige stek... en met rustig bedoel ik heel heel rustig aan de andere kant van het eiland.... ik was afhankelijk van het plaatselijk kramiekelige wagentje dat 2 maal daags mogelijkse klanten ging oppikken aan de pier om even naar een winkeltje te kunnen en soms ging ik ook mee om gewoon een ander strand te bezoeken om daar te chillen... In het begin was het lastig om zo weer op mezelf te vallen na zo een intense tijd in sangklaburi... maar na enkele dagen genoot ik er echt wel van... en nu zijn we in bangkok...
voila nu weten jullie ook weer meer over de afgelopen tijd dat jullie niet van me hoorden...
vele lieve groeten
Liesje xx
12-03-2008 om 03:34
geschreven door Lies 
|
