De laatste rechte lijn in ingezet. De 1^ste wedstrijd komt er met rasse schreden aan. Lac de l’eau d’Heure – 3 juni is gewoonweg volgende week! Help!

De voorbereidingen vlotten erg goed, behalve deze week. Op maandagochtend had ik een afspraak in Vilvoorde. Gezwind liepen mijn collega’s en ik op het voetpad richting VDAB toen plots een auto tegen mijn elleboog reed! Tok! Die man (een gehandicapte volgens de blauwe sticker – ik zag er niets bijzonders aan) stopte en deed zijn venster naar beneden. Om zich te verontschuldigen, althans dat dacht ik! Niets was minder waar! Hij begon me direct uit te schelden! “Dom én blond, natuurlijk stapt dat niet op het voetpad!” Ik was in shock! Zo agressief en onbeleefd! Terwijl hij in fout was!  Zo laf maar wel een pijnlijke elleboog als gevolg. Een dikke blauwe plek en last tijdens het zwemmen. Er bestaan betere maandagochtenden…

Ik dacht dat het voorts wel zou lukken deze week maar opnieuw pech. Al een paar dagen last in mijn onderrug. Geen acute pijn eerder een zeurderige pijn, soms is de pijn er en dan weer niet. Toch een bezoekje aan de dokter, verdict? Een blaasontsteking. Visueel te  herkennen op de echo aan een blaas vol witte stippen. Dus een antibioticakuur. Shit! Breken die medicijnen de conditie niet af? En dan komen de twijfels weer. Ambetant!

Maar we blijven er natuurlijk in geloven. De immer positieve Lies laat niet zo snel de moed zakken.  De lac wordt eigenlijk gewoon een training. Zien wat we kunnen, leren, ervaren, beleven, genieten en voor de rest zien we wel. Het weer hebben we alvast mee! Dat zonnetje kon toch niet meer uitblijven en moet en zal ook zondag van de partij zijn.

Oh ja, op de valreep gaan we toch nog eens een openwater-training doen! Dinsdag is het zover. Ik ben daar zo ontzettend benieuwd naar! Als ik niet verdrink, zal dat mijn volgende post worden…

25-05-2012 om 15:41 geschreven door Lies  

Al de hele winter ben ik gezwind aan het trainen. De schema’s die ik kreeg van Stijn en Jan voerde ik vakkundig tot in de kleinste details uit. Zelden of nooit heb ik een training overgeslagen en steeds heb ik enorm genoten van al dat (op sommige momenten toch, harde) werk. Daarnaast probeerde ik zoveel mogelijk volk op te trommelen om samen te trainen. Iets wat niet altijd even goed lukte maar ach, wie kwam droeg zijn/haar steentje bij en daar ben ik blij om.

Nu de 1^ste testjes achter de rug zijn, komt het echte werk er stilaan aan. Op 3 juni staat de eerste echte triatlon op de agenda. Voor het eerst in 7 jaar doe ik nog eens mee aan een (mini)triatlon. (Ooit deed ik er nog eens eentje mee in Vilvoorde – the Girl Crazy!) Toen ik gisteren tijdens mijn koppeltraining hieraan dacht, kwamen mijn haren overeind. De benen liepen nog vlot maar het kopje dacht er plots wat anders over. Een lichte paniek maakte zich van mij meester!

Waarom die paniek? Ik had 20km op de rollen gereden en dat ging eigenlijk van geen kanten (oké, die glaasjes wijn van de avond voordien moesten uitgezweet worden). Na amper 5 minuten had ik er geen zin meer in, ik stampte op mijn adem, was aan het zweten zoals een rund, trappen hoe deed je dat ook alweer? Dan maar op karakter doordoen. De goesting ging wel komen. Maar de goesting kwam niet op die fiets. Dan maar lopen… En dit lukte wonderbaarlijk wel. Niet als een mooie en vlotte gazelle maar ik ging vooruit. 7km in 34 minuten. En onderweg maar twijfelen, twijfelen. Een ding staat al vast. Geen wijntjes voor de wedstrijd! ;-)

Stijn stelt me dan de vraag, “Waarom twijfel je, natuurlijk kan jij dat!”. Hij gelooft wel in mij maar toch is er meer dan materie genoeg om over te twijfelen. Ten eerste het zwemmen. Nog nooit heb ik een wetsuit aan gehad. Al jaren steek ik vakkundig Stijn in die pakken maar zelf heb ik dat nog nooit gedaan. Eens je dat dan aan hebt zou je in open water moeten zwemmen. Ook dat is een grote onbekende! Ik weet totaal niet hoe dat zal aanvoelen, koud wellicht maar hoe lig je in dat water. Levert die wetsuit buiten wat warmte nog andere voordelen (ik hoop dat het mijn benen beter laat drijven!)? En de wissel van het zwemmen naar het fietsen, hoe gaat die aanvoelen? Wederom nog nooit aangevoeld dus een verrassing. Dan fietsen, oké dat kunnen we al wat beter inschatten maar met dit slechte weer staan er amper kilometers op de teller.  De fietsconditie mocht al wat beter aanvoelen en zo behendig ben ik nu ook weer niet op dat machien! Voor 1 ding heb ik dan toch geen schrik en dat is het lopen. Dat moet gewoon lukken. Als je 14km kan lopen, zullen 5 km geen probleem zijn. Maar na het fietsen en zwemmen is het natuurlijk de vraag of ik al niet helemaal uitgeput ben. Dus blijf ik een vat vol twijfels die we nu moeten leren kanaliseren.

Ik kreeg dus gisteren weer het gevoel dat me ooit overkwam tijdens de examens. Het liefst van al wou ik heel snel weglopen! Run, run en iedereen den boom in. Maar dat doe je niet, he! Laf zijn we niet. Dus hou ik me recht met de woorden van mijn broertje. Iets onbekends is altijd moeilijk, afschrikwekkend maar nadien zal de voldoening eens zo groot zijn. Laat ons hopen dat hij gelijk heeft!?!

07-05-2012 om 12:36 geschreven door Lies  

Ten huize Roelens-Vanobbergen worden we stilaan uitstekende planners, een management assistent zou er haar werk hebben, wij doen het er even tussendoor bij!

Even een korte beschrijving van een doodgewone (trainings)week met alles erop en eraan. Op zondag maken we reeds eten voor maandagavond want dan staat de Start 2 Duatlon/Triatlon training op het programma. Dus na de 1^ste werkdag (’s ochtends de kids reeds afgezet) snel de kinderen afhalen, naar huis, eten opwarmen en opnieuw vertrekken. Dinsdag is meestal mijn rustdag (qua training toch), soms komt er enkel een rollentraining bij kijken en dan doe ik deze als Twan in bed ligt en met Swatje als toeschouwer. Van het zachte gezoem valt hij na een paar minuten toch in slaap. Stijn gaat dan zwemmen dus van hem hebben we geen last. Op woensdag profiteer ik van mijn dagje ouderschapsrust om opnieuw voor 2 dagen te koken en bergen strijk te verzetten, ook de boodschappen staan dan op het programma. ’s Avonds volgt dan de vaste afspraak in het zwembad van Edingen. De kinderen worden opgevangen door Stijn of door de babysit van dienst. Op donderdag is na een dagje vergaderen, het eten al klaar, dus kunnen we na het werk onmiddellijk (nu ja eens Stijn thuis is) gaan lopen. Op tijd thuis zijn is de boodschap want het is opnieuw Start 2 training om 19u waar Stijn op aanwezig moet zijn. Hij gaat dan nog naar Sint-Pieters-Leeuw voor een zwemmeke. Op vrijdag combineer ik sinds december teambuilding en conditietraining tijdens de lunchpauze. Met de collega’s gaan zwemmen, het heeft wel iets én voor mij zijn het twee vliegen in een klap. Dan is het eindelijk weekend. Je zou denken meer tijd maar niets is minder waar. Zaterdagochtend (9u) ligt Twan in het zwembad voor zijn wekelijkse zwemles, nadien is het opnieuw mijn beurt om te lopen, Stijn ontfermt zich ondertussen over de verbouwingen. Op zondag is Stijn dan weer de hele ochtend aan het fietsen en staat mijn fiets klaar tegen dat hij thuiskomt, dan draaien we de rollen om. Dan vergeet ik nog een aantal trainingen van Stijn én het opstellen van de trainingsschema’s maar voor we ’t weten is de week weer om en begint alles weer van vooraf aan.

Wat we misschien even over het hoofd zien, Stijn werkt voltijds, ik 4/5^de en in het weekend gaan we graag toch nog eens weg of plannen we een bezoekje aan vrienden of familie. Resultaat? Alles zit meestal tjokvol van maandagochtend tot zondagavond. Is dat zwaar? Niet als alles volgens plan verloopt. Eens er 1 puzzelstukje fout zit, loopt het mis. Een zieke, een treinvertraging, geen babysit – dat veroorzaakt problemen! Gelukkige heb ik 2 erg gemakkelijke en lieve schatten van kinderen! Maar als er nog eens iemand zegt, “Nee, ik heb geen tijd om te trainen!”, dan geloof ik daar niets van! Kom maar eens in de leer bij ons! Als je iets graag doet, dan maak je daar gewoon tijd voor…

30-04-2012 om 16:29 geschreven door Lies  

Na een hectisch en ziek weekje – de Start 2 duatlon & Start 2 triatlon van H3O ging van start – stond het 2^de testje op het programma. Een groot dilemma of ik zou deelnemen of niet. Die verdomde keelontstekingen toch! Op de een of andere manier hoort er in de maand april/mei steeds een keelontsteking te komen… Ook dit jaar lukte me het niet om deze te ontwijken. Bovendien speelt het weer ook nog steeds de boeman! Neem je voor ’t eerst deel aan een wedstrijd van 14km in vieze, miezerige omstandigheden met een keelontsteking? Ja, dus! NIET FLAUW DOEN! We moeten ons motto hoog in ’t vaandel houden!

Dus stonden we bibberend en bevend aan de start van onze 1^ste loopwedstrijd sinds eind oktober. Het doel was eenvoudig en duidelijk, aankomen en dit liefst op een deftige manier. Meestal sta ik best wel zeker aan de start, met een gevoel van ‘oké, we hebben hiervoor getraind dus het moet wel lukken’ maar deze keer was het toch wel anders. Zo’n goed oog had ik er niet in!

Ik nam me voor om heel rustig te vertrekken, me opblazen was zeker en vast geen optie. Hartslag onder controle houden, tempo ook. De 1^ste kilometers liep ik het gezelschap van Maarten, een oude vriend van mijn broer waar ik op de splitsing van 7 en 14km afscheid van moest nemen. Dit ging vlot, een babbeltje doen maar vooral opletten! Zo’n glibberig parcours, binnen de kortste keren zaten we onder de modder! Was dit nu een jogging of een wintercross? Nee, echt een eenvoudige opdracht ging dit niet worden…

Beredeneerd liepen we verder door weer en wind. De achtdreven voorbij naar de buitenkant van het Hallerbos. Het slechte weer begon zijn tol te eisen en als dessert kregen we er nog wat hagelstenen bij net op het lange stuk langs het bos. Die hagelstenen kwamen wel aan op de blote huid! Dan maar snel opnieuw het bos in. De laatste kilometers kreeg ik het koud, vooral aan de handen en de bovenbenen. Nog even doorbijten, de koude mag toch geen spelbreker zijn.

En ja, daar was de finish. Na 1u20 minuten bereikte ik de meet. Doornat en met enorm koude handen. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik graag wat sneller had gelopen. Stiekem had ik gehoopt op een tijd onder die 1u20 maar gezien de gezondheids- en weersomstandigheden is dit best oké. Een groot succes wil ik dit niet noemen. Wel belangrijk ik het gevoel dat ik eraan over hou, het lopen lukt behoorlijk, eenzelfde tempo aanhouden gedurende een lange tijd lukt ook, nu er nog wat meer vaart in krijgen! Een werkpunt voor de volgende weken!

24-04-2012 om 14:47 geschreven door Lies  

Afgelopen zondag stond de oefentriatlon van H3O op de agenda. Zoals eerder al aangegeven was dit een 1^ste testje voor mij. Zouden al die trainingsuren in de winter wat vruchten hebben afgeworpen? Zou ik 750m zwemmen, 20km fietsen en 5km lopen overleven?

Maar andere belangrijke (ook wel sportieve) zaken eerst! Mijne lieve schat Twan heeft gisteren voor het 1^ste zonder steunwieltjes gefietst! Met wieltjes of met de loopfiets ging al behoorlijk goed maar gisteren had Twan het plots door dat hij gewoon moest blijven trappen op die pedalen. De 1^ste pogingen eindigden nog steevast in de haag maar dan plots, trappen, trappen, trappen en weg was ie! Aan het zwemmen wordt nog gewerkt, het fietsen lukt nu en lopen heeft hij al lang onder de knie, dus een 3^de  triatleet in het gezin Roelens/Vanobbergen is geboren ;-), niets te vroeg voor een bijna 5 jarige!!! (en hij had wat goed te maken na zijn haute couture-poging op mijn nieuwe broek!)

En ik? Ik heb het ook wel overleefd! Beter dan ik vooraf gehoopt had. Eerst gingen we dus zwemmen in Edingen. De mannen gingen 12 reeksen van 200m doen maar dat is natuurlijk veel te hoog gegrepen, ik deed er 6. Dit met nog wat in- en uitzwemmen en we tikten af op 1600m. Nadien terug naar Lembeek voor het fietsen en het lopen. Na een veel te trage wissel – toch bedankt aan Rudy om mijn 2 wielen te checken en goed vast te draaien – ging ik alleen verder op de fiets. De mannen wilden 40km fietsen aan een snelheid van 32km/u! Dat is toch niets voor mij! Ik zou 20km rijden en liefst binnen het uur, haha! Maar het weer speelde me opnieuw parten. Tegen de wind en motregen inbeuken is toch niet leuk, hoor. Na 50minuten hield ik het reeds voor bekeken, op de teller stond hoop en al 20km L. Dan maar het laatste onderdeel, lopen. Na een snellere wissel vertrokken voor een tochtje van 6.5km. En dit liep vlot, heel erg vlot. Ik herinnerde me nog heel goed de ‘St-Rochus Hill’ na het fietsonderdeel tijdens de duatlon Halle – afzien, stijve benen, puur beton!!! Maar deze keer niets van dat. Gewoon frisse beentjes tot het eind! Na 34 minuten liep ik opnieuw ons terras op. Moe maar  heel voldaan!

Trots mag ik dus zeggen dat ik 1^ste ben geëindigd bij de dames op de oefentriatlon van H3O. Veel moeite heb ik daar niet voor moeten doen aangezien ik de enige in deze categorie was J! Desalniettemin ben ik tevreden met deze 1^ste test. Het kon allemaal veel erger dan ik dacht en stiekem ben ik wel gewoon blij ;-) Hop naar de volgende uitdaging!

16-04-2012 om 14:20 geschreven door Lies  

De afgelopen 2 weken waren een beetje anders dan anders. Vakantie betekent voor Stijn meestal meer en harder trainen, voor mij is het minder en minder hard trainen geworden.

Een weekje naar zee met de kids heeft echter wel deugd gedaan. Spelen in de duinen, vroeg gaan slapen en op tijd en stond (toch wel ongezond) eten is ook wel erg plezant! Swatje kreeg zijn 3^de tandje en kan nu perfect zitten (zich zelfs al voortbewegen op z’n poep – een vreemd zicht!) en Twan beleefde gouden tijden op het Piratenschip in Knokke – veel fun en voor herhaling vatbaar maar we gingen het hebben over bewegen en sport…

Van trainen of extra trainen is er dus niet veel in huis gekomen. 3 duurloopjes, geen fietstochtjes en geen baantjes gezwommen. Een fantastisch gemiddelde L! Bovendien beleefde ik een geweldige sportdip begin deze week. Het lopen ging voor geen meter, het fietsen op de rollen ging voor geen km en baantjes zwemmen met onze kabouter erbij lukt niet goed. En wat gezegd over het weer? Afgelopen jaar lag ik in de paasvakantie met mijn dikke buik in de zon, dit jaar moesten we nog fietsen op de rollen omdat het buiten té koud en té regenachtig was. Hoe zit dat nu weer met die opwarming van de aarde?

En net nu komen de eerste testjes eraan. Net nu gaan we zien of dat trainen vruchten heeft afgeworpen. Nu zondag staat de oefentriatlon van H3O op het programma. Voor het eerst zullen we eens proefdraaien hoe we een triatlon moeten overleven. Eerst zullen we gaan zwemmen in Edingen, nadien volgt een fietstochtje en een loopje in en om Lembeek met de wissel op ons terras. Gezien de massale opkomst voor dit initiatief, zal ik verplicht zijn om dit alles helemaal alleen af te werken. Geen ander vrouw te bespeuren die zo gek genoeg is om hetzelfde te doen, geen andere man te bespeuren die zo lief is om z’n tempo aan te passen. Hierover klagen doen we niet want dit maakt het testje eens zo realistisch, echte wedstrijden zal ik toch ook alleen moeten afwerken, dus laat maar komen! (voor mij een alternatieve afstand – 500zwemmen, 20 fietsen, 4 lopen)

Volgende zaterdag staat de Hyacintenjogging op het programma. Dit jaar niet de 7km, nee we pakken het grootmoediger aan, de 14km lijkt meer gepast. Opnieuw een test want nog nooit in mijn leven liep ik een wedstrijdje van deze omvang. Een mens moet zijn grenzen verleggen, nietwaar?

Wat de resultaten zijn van de testjes, zullen jullie kunnen lezen in een volgend verslagje.

In tussentijd trainen we verder, opnieuw volgens een strak georganiseerd regime.

13-04-2012 om 15:34 geschreven door Lies  

Een aantal weken na mijn bevalling kreeg ik het magazine “Stop&Go” in de bus, het magazine van de VTDL. Dit is altijd fijne lectuur maar ditmaal stond er een oproep in voor het “Over de Streep”project – editie 2012, ze waren op zoek naar nieuwe kandidaten. Mijn aandacht was getrokken, het kriebelde, ik dacht: “Dit is het, mijn uitdaging voor 2012!”.

Ik schreef onmiddellijk mijn motivatiebrief onder het motto “jonge, vitale mama (net van de zwangerschapskilo’s ontdaan) met beperkte triatlonambitie…. Tot mijn verbazing vernam ik een paar weken later dat ik geselecteerd was. Samen met Wendy en Tristan zijn we dus aan een avontuur begonnen…!

Ondertussen zijn we al een aantal weken goed (in mijn opzicht toch) aan  het trainen. Kort na mijn bevalling was ik al opnieuw beginnen lopen, beetje bij beetje, steeds een beetje langer, steeds met een beter gevoel. Nadien kwam het zwemmen erbij. Een moeilijke discipline! Technisch is/was er veel werk aan de winkel maar met 2 zwemtrainingen per week merk ik toch een evolutie. Bovendien begin ik graag te zwemmen en dat is toch een merkwaardig gegeven ;-) Tot slot beginnen nu de fietstrainingen. Tot voor kort reed ik enkel binnen op de rollen (“mij zie je niet buiten in koude temperaturen of regen!”) maar nu de lente in het land is, kom ik weer buiten! En hoe?! Met mijn nieuwe fantastische STEP 950! Een zeer aangename attentie van Dimarco! Aan het materiaal zal het alvast niet liggen, de benen gaan het moeten doen… (en die doen het soms niet zo goed – gisteren goed op mijn bek gegaan L)

Binnenkort staat een 1^ste testje op het programma (want zo hoort het, doelen voorop stellen, subdoelen, hoofddoelen, doelen met stip, enz…) de hyacintenjogging op 21 april. Voor het 1^ste in mijn leven ga ik een wedstrijd van 14km lopen! Aangezien mijn loopjes op dit moment verplicht traag en met lage hartslag dienen afgelegd te worden, ben ik wel benieuwd naar het resultaat. Stiekem heb ik al een tijd in gedachten maar die houden we natuurlijk voor onszelf ;-)

De 1^ste echte test is voor een aantal weken later, de 1/8^ste triatlon van Eau d’Heure. Langs de ene kant kijk ik er enorm naar uit, langs de andere kant voel ik nu al de stress, schrik van het onbekende – vooral schrik voor het zwemmen maar we doen al het mogelijke en we gaan natuurlijk ons motto niet uit het oog verliezen “Niet flauw doen, he!”.

13-04-2012 om 11:05 geschreven door Lies  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

13-04-2012 om 11:02 geschreven door