“I see my path, but I don't know where it leads. Not knowing where I'm going is what inspires me to travel it.”
14-11-2011
Trips, plezier en nog veel meer!
Hoi iedereen!
Sinds vorig blogbericht zijn er weer 11 dagen verstreken,
dat vraagt gewoon om een nieuw!
In een ouder bericht heb ik wel eens gesproken van het
noodweer dat we hier hebben gehad.. dat is gewoon passé en reeds vergeten
ondertussen! Wat heeft dit dan kunnen vervangen kan je je afvragen? Wel,
omstreeks 18u30 op 3 november begonnen we met koken in ons stulpje. Er was wat
gedonder en gebliksem, maar eigenlijk niets echt noemenswaardig. Plots viel
alle stroom uit in ons huis. Maar.. het was niet enkel tot ons huis beperkt
gebleven: heel Suriname zat zonder stroom door een blikseminslag in de
kerncentrale (tevens de enige van SU). Nuja, geen paniek, dit hadden we al
enkele keren voorgehad. Echter, normaal springt het wel enkele minuten later
weer aan. Een heel indrukwekkende sfeer zo seg! Ondertussen kwam Sharyl wat in
paniek thuis van haar werk omdat een zwerfhond haar probeerde aan te vallen
terwijl ze door de geheel donkere stad fietste! We zijn dan uiteindelijk maar
Dirty Dancing beginnen kijken, met de hoop dat de laptop het lang genoeg zou
uithouden tot het licht weer aanging. En ja, dat geluk hadden we wel! Wanneer
we toch echt aan het verhongeren waren, besloten we een boterhammetje te eten
en natuurlijk.. het licht sprong aan ;)!
Nog een toffe ervaring: voor Halloween hadden we enkele griezelfilms
gedownload; deze waren gewoon niet op tijd binnen geraakt met dat het internet
hier zo traag gaat. Enkele dagen later konden we dus eindelijk één zien!! Het
werd Orphan. Wat bleek: Sharyl en Annemieke zijn daar blijkbaar niet zo voor..
Schat, ik herbeleefde helemaal het in de cinema zitten met jou wanneer je
continu verschoot en in mijn hand kneep! (Ik moet wel toegeven dat zij net iets
minder verschieten :p!) Geniaal, een echte aanrader die film ;)!
Ondertussen zijn er weer 2 nieuwe meisjes bij in ons stulpje
in de Mozartstraat! Karlijn en Ilse zijn beneden erbij gekomen en al helemaal
opgenomen in de groep. Het zorgde er wel voor dat wij (Kizzy en ik) nu serieus
in de minderheid zijn.. Maar Belgen tellen dan ook wel voor 5 hé!
De dag nadat Karlijn toekwam, was er een groot feest op het
onafhankelijkheidsplein. Er traden bands op, draaide een DJ etc etc.. Waarom
was dit feest? Geen idee! Waarschijnlijk gewoon omdat het maandag een feestdag
was: Offerfeest. Hier in Suriname zijn er verschillende bevolkingsgroepen (Indianen,
Hindoestanen, Creolen, Marrons (bosnegers) , Javanen) en van elke groep heeft
men respect voor hun feestdagen. Yes!
Wat kan ik nog concluderen als ik terug ben van Suriname? Ik
ben als het ware ontpopt tot een echte keukenprinses! Oké, we gaan niet te hard
van stapel lopen, maar toch, ondertussen kan ik al lasagne maken,
aardappelgratin, steak, en meer van die dingen. Wat Suriname toch niet met ne
mens doet hé! Verdikken is ook één ding dat hier zeker gebeurd is :p!
Dan was er eindelijk vrijdag 11/11 en 12/11! Voor de eerste
keer werken op Wapenstilstand. Maar met het vooruitzicht op het terugzien van
mijn ouders ging deze dag toch net iets sneller voorbij ;)! Ik sprak met hen af
na mijn stage en ging met de taxi naar hun hotel. Ze lieten er mij al hun
fantastische fotos zien en vertelden vol trots hun verhalen. Om jaloers op te
zijn ;)! We spraken af met mijn huisgenootjes zodat ze met hen kennis konden
maken én gingen lekker dineren bij de Zuz en Zo (waar anders?). Ze vertelden me dat ze de dag erop een City
Tour gingen doen en dat ze hadden gevraagd of ik mee mocht; dit was het geval,
yes! Eigenlijk heb ik op die tour niet veel meer informatie vergaard over
Paramaribo.. maar gewoon het gezellig samenzijn vondik al leuk! Later gingen we
nog wat eten bij t Vat (al deze restaurantjes zitten vol met blanken) én om af
te koelen ging ik later met mama in het zwembad van hun hotel om af te koelen
want het was weer enorm warm. Net wanneer ik mijn bikinibroekje stond, begon
het natuurlijk te drasjen! Maar dit hield ons niet tegen ;) Genoten dat we
daarvan hebben seg! Later gingen we langs bij het Pannenkoek &
Poffertjescafé. Pannenkoeken om u tegen te zeggen kwa grootte, en poffertjes
om van te ontploffen, zo lekker dat ze waren! Daar ga ik nog eens heen denk ik
dan ;)! (Hun hotel ligt er net naast, muhahaha!). s Avonds toonde ik ons
huisje en gingen we langs bij de chinees met de hele groep meisjes J! Papa tussen 8
roddelende meisjes, een komisch zicht! Later namen we afscheid, iedereen was
moe en de volgende dag vertrokken we allemaal op trip. Mijn ouders naar Frans
Guyana en daarna Galibi en wij naar Fort Nieuw Amsterdam in het district
Commewijne.
Deze trip had als doel: een trip maken met zo weinig geld
uit te geven. En ja, dit is gelukt! Voor 22 SRD ieder hebben we een leuke trip
gemaakt! Gefietst naar Leonsberg, daar een bootsman gevraagd om ons over te
zetten naar Nieuw Amsterdam en daar naar het museum geweest. Zalig!
We sloten de dag af met een filmpje in de TBL, hoe kan het
ook anders!
Suriname is genieten zeggen we dan! Aangezien mijn ouders
binnen een weekje terug thuis zijn, zullen zij jullie dit zeker in geuren en
kleuren vertellen. Binnen een kleine maand zal mijn mond niet meer stilstaan
van alle verhalen die ik jullie te vertellen heb!