hallo,voor al die deze blog willen lezen. Ik woon in België
Ik ben en vrouw van 42 jaar En kreeg de boodschap We gaan proberen u uit de rolstoel te houden zolang we kunnen. Je zal zware revalidatie moeten volgen, en je zal veel moeten aanpassen in je leven. Zei de dokter op 6 maart 2013. Dit heeft mij doen nadenken. "(Om mijn verhaal neer te schrijven, ook al is dit niet mijn sterk kant schrijven, maar daar ken ik de oorzaak van nu. waarom schrijven steeds mijn gebrek is, rekenen dat kan ik perfect dus sorry voor de fouten of de zinsbouw. maar ik laat het mij niet meer afschrikken met mijn schrijfgebrek.")
maar ben wel de top van de berg aan het bereiken, van woede en frustratie. En niet om mijn pijnen of letsels en ziektes die het al heeft ondergaan en doorstaan op die 35 jaar Omdat de dokters ook steeds zegde "je zal ermee moeten leren leven, tot je erbij neervalt, eerder kunnen we er niets aan doen. ik was nog geen tienjaar. als ik dit zinnentje voor het eerst te horen kreeg en nu na 35 jaar nog
Meer dan 35 jaar loop ik met pijnen en versleten knieën rond. Om nu dit te moeten horen, dat de rolstoel niet ver meer van mijn bed staat. Ik heb gezwegen bij die dokter die mij dit vertelde. ik moet rugrevalidatie gaan doen, 2x per week 2 uur dit 36 keer al.
