Heden ten dage zijn we er getuige van hoe in de mens de gehechtheid onbeperkt woekert. Gehechtheid aan het lichaam; aan relaties; aan opvoeding; aan het vergaren van kennis; gaat alle grenzen te buiten. Zelfs waar het gaat over menselijke zaken, is het essentieel je verlangens te beperken.
Telkens wanneer wij een verlangen hebben is onze geest rusteloos en drijft ons ertoe, dat verlangen te bevredigen. Is dit gebeurt dan komt de geest tot rust en voelen wij vreugde en vrede. Maar vrijwel onmiddellijk ontstaat er een nieuw verlangen in ons, verlangens kennen geen einde. Verlangens naar roem, macht, status, partner, luxe wereldse successen leiden tot immoreel gedrag als diefstal, overspel, begeerte, haat, jaloezie, ijdelheid, hartstocht, woede.
Onderzoek ieder verlangen dat in je opkomt met behulp van je onderscheidingsvermogen. Het verlangen naar onderdak, voedsel, kleding en gezondheid voor jezelf en je gezin is goed, want alleen als het lichaam krachtig is kun je anderen helpen. Geld verdienen is dus passend.
Er kan geen geluk bestaan zonder beperking van verlangens. Als er geen beperking gesteld wordt, groeit het ongetemd verlangen tot een onbedwingbaar kwaad en leidt je tot ellende. Als we ernaar streven ons verlangen meester te blijven, zullen we te gepaste tijd tot onthechting of verzaking komen. Dit betekent het opgeven van associaties met voorwerpen, terwijl toch hun inherente waarde wordt erkend.
Er zijn 3 verlangens waarnaar geen enkel "ik" kan ontsnappen. 1. Ik moet leven. De wil om te leven is overweldigend en overheersend. Dit is de drang naar onsterfelijkheid. 2. Het verlangen te weten. Dit is een onlesbare dorst en is een teken van alwetendheid waarvan het "ik" de erfgenaam is. 3. Het verlangen naar vreugde: vreugde spoort de mens aan om het genot door middel van de zintuigen te zoeken in de uiterlijke wereld. Dit bewijst dat er diep in het hart van het ik een bron van gelukzaligheid is, die haar metgezel en haar vervulling zoekt.
Het zoeken van onsterfelijkheid, alwetendheid en gelukzaligheid in de wereld is een vergissing die de mens alleen bindt. Alleen het verlangen om Hem te kennen en lief te hebben en door Hem te worden liefgehad is een verlangen dat niet bindt. Zodra je erin slaagt al je verlangens op Hem te richten en er dus geen werelds verlangen meer is, houdt ook het lijden op. .
