De voorbije weken was de pijn minder en ik heb ervan genoten. Helaas merk ik dat de laatste dagen de pijn steeds meer op de voorgrond komt. Na m'n hernia operatie was de uitstralingspijn in m'n linkerbeen volledig weg en de rugpijn serieus minder. Maar ik denk dat ik wat overdreven heb, want het is vooral m'n rug waar ik nu last van heb. Zo dus probeer ik nu wat meer te rusten, al is dat met het mooie weer niet simpel. Kheb er wel wat schrik door, want m'n tussenwervelschijf is ook versleten en als de pijn niet niet beter wordt wil de chirurg een fusie doen (wervels aan elkaar vastmaken). Niet echt iets waar ik zin in heb.
Gelukkig heb ik heel wat mensen waar ik steun bij vind; mijn medelymies. Via groepen steunen we elkaar, geven tips en advies, ... Iedereen staat voor elkaar klaar en iedereen begrijpt ook hoe het is om met Lyme & co te leven, dus hoeven we geen schrik te hebben voor onbegrip. Daarvan wordt ik blij, want naast al dat negatief gedoe in de wereld is het wel eens leuk om ergens bij te horen, je goed te voelen in een groep.
